η Σαβίνα μαζί μας...

...στον 7 τεχνών τόπο στον Βιρό, η Σαβίνα Γιαννάτου εμφανίζεται το Σάββατο 30 Ιανουαρίου στις 9:30. Ξεχωριστό γεγονός για το νησί μας η συναυλία της γνωστής εμηνεύτριας και υπόσχεση για ηχητική απόλαυση, όπως είναι πάντοντε τα ρεσιτάλ της. Με μοναδικές φωνητικές ικανότητες, με άριστες αποδόσεις και με διαχρονική συνέπεια στην υπηρεσία του ποιοτικού τραγουδιού όπου γης, η Σαβίνα Γιαννάτου υπόσχεται μία υπέροχη και ιδιαίτερη βραδυά. Την συνοδεύει στο πιάνο η Ευγενία Καρλαύτη. Χατζηδάκις, Λένα Πλάτωνος περιλαμβάνονται στο μουσικό "μενού". Μην την χάσετε, γιατί σίγουρα θα χάσετε...

Περιφερικά Πάρκιγκ: Χρήσιμα συμπεράσματα από ένα πείραμα

Η πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής για την λειτουργία δύο -έστω και μικρών- περιφερικών χώρων στάθμευσης την περίοδο των εορτών είναι καταρχήν θετική αφού αντικειμενικά πρέπει να θεωρηθεί δοκιμαστική. Η δοκιμή αυτή, λοιπόν βοηθάει για να βγουν τα αναγκαία συμπεράσματα. Σ’ αυτά πρέπει να εντάξουμε:
-την «λατρεία» του μέσου πολίτη για το ιδιωτικό μέσο μεταφοράς του, που από πολλές 10ετίες αποτελεί ταυτολογικό στοιχείο του νέου – Ελληνα και απαραίτητο εξάρτημα της κοινωνικής του καταξίωσης.
-την ανεπάρκεια των μέσων μαζικής μεταφοράς, που έχουν χάσει από καιρό το «παιγνίδι» των μετακινήσεων. Η ανεπάρκεια αυτή -κομμάτι συνειδητών πολιτικών επιλογών όλων των μεταπολεμικών 10ετιών- αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση της απόλυτης κυριαρχίας της κουλτούρας του Ι.Χ.
Η βαθειά επίγνωση τόσον αυτής της καθιερωμένης κοινωνικής κουλτούρας όσο και της επίσημης κρατικής αδιαφορίας και υποτίμησης της προαγωγής των σύγχρονων μέσων μαζικής μεταφοράς (σύγχρονα τραίνα, τραμ στις μεγάλες επαρχιακές πόλεις κ.λ.π.), επιτάσσει την χάραξη ολοκληρωμένων πολιτικών κυκλοφορίας-στάθμευσης με πρόβλεψη μέτρων ρεαλιστικών και ιεραρχημένων. Τέτοιο είναι κατά την γνώμη μας το γενικό πλαίσιο μέτρων και έργων, που έχουμε δημόσια καταθέσει μαζί με τον Δήμο Μακατσώρη (βλ. και στο τρέχον ιστολόγιο την ανάρτηση της 2/12/2009 με τίτλο: «Σκέψεις για την βελτίωση της ποιότητας ζωής...»). Φυσικά οι σκέψεις αυτές δεν διεκδικούν καμία αποκλειστικότητα και κανένα αλάθητο. Διέπονται όμως, από ορισμένες αλληλοεξαρτημένες αρχές, όπως:
-Την ανάγκη εξεύρεσης-κατασκευής περιφερικών χώρων στάθμευσης, εκτός του κεντρικού οικιστικού ιστού της πόλης και ικανών να εξυπηρετούν το ΣΥΝΟΛΟ των προσερχόμενων προς την πόλη οχημάτων από Βορρά, Μέση και Νότο.
-Τον ουσιαστικά υποχρεωτικό χαρακτήρα αυτής της στάθμευσης στους χώρους αυτούς, αφού το ιστορικό κέντρο της πόλης πεζοδρομείται… Η ευρεία κοινωνική αποδοχή του μέτρου, από ένα μάλλον δύσπιστο και διαφορετικά συνηθισμένο κοινό απαιτεί την ταχύτατη, ασφαλή και με ακρίβεια σύνδεση των χώρων αυτών με το κέντρο της πόλης (Σαρόκο) με πυκνό δίκτυο δρομολογίων σε όλη την διάρκεια του 24ώρου.
-Την εξασφάλιση χώρων στάθμευσης για τα αυτοκίνητα των κατοίκων του ιστορικού κέντρου σε πρώτη φάση και των άμεσων περιχώρων σε δεύτερη, αξιοποιώντας υπάρχοντες δρόμους αλλά και υπαίθριους χώρους στάθμευσης, που μπορεί να αναδειχθούν μετά από σχετική διερεύνηση και κατασκευαστική παρέμβαση. Πάντοτε βέβαια με σεβασμό προς τις υπάρχουσες πλατείες, που πρέπει να αποκατασταθούν και να λειτουργούν σαν χώροι συνάθροισης, ψυχαγωγίας και πολιτισμού σε ένα αναβαθμισμένο ιστορικό κέντρο, σε πραγματικό όφελος κατοίκων, επισκεπτών, ποιότητας ζωής και οικονομίας.
-Την μεταφορική διευκόλυνση των κατοίκων του ιστορικού κέντρου με κατάλληλα οχήματα (οικολογικά mini-bus, κατάλληλα ταξί). Η δρομολόγησή τους μέσα στο ιστορικό κέντρο (Σπιανάδα, Πιάτσα, καμπιέλο, Σπηλιά) θα άρει τις όποιες αρνήσεις και επιφυλάξεις και θα επιφέρει και νομοτελειακά την κατάργηση της κυκλοφορίας των Ι.Χ. μέσα στο ιστορικό κέντρο αλλά και τον περιορισμό της κίνησής τους στην πόλη γενικότερα.
-Την διαμόρφωση υπαίθριων χώρων στάθμευσης στην ευρύτερη οικιστική ζώνη της πόλης. Τέτοιος χώρος μπορεί π.χ. να είναι ο χώρος του πρώην λυρικού θεάτρου, που καλείται να εξυπηρετήσει οχήματα σχετιζόμενα με την δραστηριότητα του Νέου Δικαστικού Μεγάρου αλλά και παροικούντων την περιοχή. Χώροι παρόμοιοι πρέπει να αναζητηθούν και σε άλλες περιοχές (Μαντούκι, Κανόνι, Σολάρι κ.λ.π.).
Η επιγραμματική επανάληψη των παραπάνω σημείων σκοπό έχει την αποφυγή πρόχειρων ή «λανθασμένων» συμπερασμάτων για δήθεν αποτυχία της περιφερικής στάθμευσης και την επαναφορά στο προσκήνιο των εισηγήσεων για σκάψιμο στην πόλη (Σπιανάδα, τένις, Σπηλιά) και κατασκευή υπόγειων χώρων στάθμευσης. Η αδιέξοδη αυτή λογική με τεράστιο οικονομικό τίμημα, με μέγιστη ταλαιπωρία πόλης και πολιτών, με πιθανότατα εμπόδια ιστορικής & αρχαιολογικής σημασίας έχει -εκτός των άλλων- και πεπερασμένο ορίζοντα χρησιμότητας, αφού η χωρητικότητα ενός τέτοιου χώρου υπερκαλύπτεται από την αύξηση του στόλου των κυκλοφορούντων ΙΧ σε ελάχιστο χρόνο. Χωρίς κανένα δογματισμό, τέτοιες λύσεις μπορούν να εξεταστούν όταν και αν οι υπάρχουσες θέσεις στάθμευσης δεν θα καλύπτουν τις ανάγκες των κατοικούντων το ιστορικό κέντρο…
Είναι καιρός να γίνει πλατειά κατανοητό, ότι η ποιότητα ζωής των κατοίκων του ιστορικού κέντρου αλλά και η προσβασιμότητά του και η επισκεψιμότητά του για την διατήρηση και ενίσχυση κάθε είδους οικονομικής δραστηριότητας σε αυτό, απαιτεί την πλήρη και οριστική απαλλαγή του από το σημερινό κυκλοφοριακό άγος. Κάθε άλλο αποσπασματικό ή διαφορετικής κατεύθυνσης μέτρο πέφτει στο «πιθάρι των Δαναΐδων» του σημερινού αδιέξοδου… Στην ίδια κατεύθυνση είναι αναγκαίες και ουσιαστικές χωροταξικές παρεμβάσεις και χωροθετήσεις, που μπορούν να αλλάξουν ριζικά θετικά αλλά και ρεαλιστικά την φυσιογνωμία της πόλης… Απλά τέτοιες προτάσεις ξεφεύγουν από τα πλαίσια και τις σκοπιμότητες αυτού του σημειώματος…

Συνεχίζουμε...

Η Όπερα Δωματίου Κέρκυρας σε συνεργασία με το Σύλλογο των Φίλων της Παλαιάς Λυρικής Τέχνης πραγματοποιούν κύκλο συναυλιών με τον τίτλο PSALLITE DOMINO Himmlische Musik. Η δεύτερη από τις 8 συνολικά συναυλίες που θα δοθούν στη Γερμανική Ευαγγελική Εκκλησία (Σίνα 66, Αθήνα) είναι η εξής:
Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010, 8μ.μ.
EΡΓΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΓΙΑ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟΈργα των C. Monteverdi, B. Gratiani, D. Milhaud, D. Buxtehude, G. Faure, F. Mendellsohn, M. Dupre, J. Langlais. Συμμετέχουν οι Ρόζα ΠΟΥΛΗΜΕΝΟY, Αναστασία ΤΖΙΛΙΑΝΟΥ σοπράνο,Έλλη ΓΛΑΡΟΥ (όργανο) και το Φωνητικό Σύνολο Camerata Vocalis

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Λευκίμμη...

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Λευκίμμη
Μην δοκιμάσεις να πας απ’ τη Γαρίτσα, είναι κλειστός ο δρόμος
Χρόνια ξεσπούσε η θάλασσα στα κουρτελάτσα
Αλλά κανείς δεν έδωσεν ολίγη σημασία.

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Λευκίμμη
Απ’ το Σαρόκο να πας και το Ψυχιατρείο
Είναι ο σίγουρος ο δρόμος, που όλοι επιλέγουν
Γι’ αυτό και πήζει στην κυκλοφορία

Κι’ όταν με το καλό κι’ ύστερα από πολύ ώρα φτάσεις στου Βρυώνη
Σταμάτησε και σκέψου από πού θα πρέπει να συνεχίσεις το ταξίδι
Αν πας από την παραλία, θέλει μεγάλη προσοχή στην γέφυρα του Κάϊζερ
Οπου και πάλι η θάλασσα τον «εθνικό» δρομάκο έχει καταφάει

Μα κι’ αν θελήσεις απ’ το Γαστούρι τις δυσκολίες σου να παρακάμψεις
Μην το τολμήσεις
Εβούλιαξεν ο δρόμος στην κατηφόρα του Αχιλλείου
Και αυτοκίνητο δεν φτάνει στις Μπενίτσες.

Αν βγείς στο πηγαιμό για την Λευκίμμη
Ισως διαλέξεις από τους Αγιους Δέκα να ανηφορίσεις
Μα να προσέχεις
Φιδάκι ο δρόμος ανεβαίνει και φίδι κατεβαίνει
Να μην σου τύχει κι’ άλλο αυτοκίνητο στον δρόμο συναντήσεις

Κι’ αν αηδιασμένος και απεγνωσμένος γι’ αυτής εδώ της γης τα πάθη
Θελήσεις απ΄ τη θάλασσα να ταξειδέψεις, πολύ να το σκεφτείς...
Δεν θάναι μόνον η αργοτάξειδη παντόφλα για την Ηγουμενίτσα η μόνη σου ταλαιπωρία.
Ισα-ίσα, που μπορεί το φερυμπώτ στο Νότιο Λιμάνι το γιομάτο από τα φύκια να πλευρίσει.

Σαν βγείς στον πηγαιμό για την Λευκίμμη,
Σκέψου το δούλεμα, που τρως πολλές δεκαετίες τώρα
Για δρόμους εθνικούς και άξονες μακρείς
Για τούνελ στο βουνό και άνετες παρακάμψεις

Γι’ αυτό σαν βγεις στον πηγαιμό για την Λευκίμμη
Κανένανε μη σιχτιρίσεις
Την κοροϊδία σου συμμάζεψε και σκέψου
Ως πότε θάσαι πρόθυμος να συγχωρήσεις…

Φταίει ο …κακός (μας) ο καιρός…

Τα τελευταία πλήγματα στο παραλιακό τοιχίο της Γαρίτσας στο ύψος του Corfu Palace αλλά και κοντά στον Ανεμόμυλο δεν δημιούργησαν καμία έκπληξη… Ούτε σε μας τους άσχετους όσο -πολύ περισσότερο- σε φίλους και γνωστούς τεχνικούς, που εδώ και 10ετίες τονίζουν την ανάγκη πραγματοποίησης σημαντικών έργων υποδομής για την στήριξη εδάφους και την διατήρηση της μορφολογίας ενός από τα πιο χαρακτηριστικά αστικά και φυσικά τοπία της πόλης- μνημείου της UNESCO.
Εντονη παραμένει στην μνήμη μας η τηλεοπτική εικόνα της παρουσίας συντοπίτη υπουργού, που πριν από περίπου 8 χρόνια, ανήγγειλε σε τοπική σύσκεψη την χρηματοδότηση της μελέτης και του έργου στήριξης του τοιχίου της Γαρίτσας, από την περιοχή του ΝΑΟΚ μέχρι τον Ανεμόμυλο. Ηδη τότε ήταν αργά, αφού οι φθορές ήταν παραπάνω από φανερές… Συμπληρώνει περίπου 20ετία το τμήμα μετά τον ΝΑΟΚ, που παραμένει αποκλεισμένο από τους επισκέπτες για λόγους ασφαλείας… Πέρασαν τα χρόνια και η ... μηχανική των στερεών και των ρευστών ΔΕΝ διαψεύστηκε... Η περυσινή κακοκαιρία ήταν η λογικά αναμενόμενη αφορμή για να κορυφωθούν οι υποβόσκουσες φθορές και να εκδηλωθούν ως κατάρρευση τοιχίου, πεζοδρομίου και δρόμου…

Από τον … Αννα στον Καϊάφα οι ευθύνες και οι πρωτοβουλίες για στοιχειώδη επιδιόρθωση του πεζοδρομίου, που κινδύνευε να παραμείνει ΜΗ επισκέψιμο ούτε τις μέρες του Πάσχα… Ο κίνδυνος παρακάμφθηκε και έκτοτε … μακαριότης… Με τον Οργανισμό Λιμένα να είναι χρεωμένος με την ευθύνη του έργου… Μία κατάσταση, που επιβεβαιώνει του παραλόγου το αληθές σ’ αυτό τον τόπο, αφού καμία λιμενική λειτουργία δεν πραγματοποιείται στο κόλπο της Γαρίτσας… Εξάλλου ο περί ου ο λόγος οργανισμός παραμένει ακέφαλος…
Τι μας φταίει, λοιπόν… Εμείς μόνον το κακό (μας) καιρό θεωρούμε υπεύθυνο... Δυσκολευόμαστε να βρούμε άλλον μέσα σε τέτοιο αλαλούμ ανευθυνοϋπευθυνότητας…

Σχετικά με το συντριβάνι της Σπιανάδας...

Εχουμε ξαναγράψει πολλές φορές αλλά πλέον αποδεχόμαστε την ...σκληρή πραγματικότητα: το συντριβάνι - σύμβολο στο όριο των δύο πλατειών (Πάνω & Κάτω), που πρωτολειτούργησε πριν από 4 περίπου δεκαετίες με θαυμάσιο μεταβαλλόμενο φωτισμό, δεν μπορεί να ξαναλειτουργήσει... Ανεξάρτητα αν το κόστος και η τεχνολογία για την επαναλειτουργία του δεν μπορεί να αποτελούν σοβαρό πρόβλημα, φαίνεται, ότι το συντριβάνι της Σπιανάδας στην Κέρκυρα του 2010 δεν μπορεί να ξαναλειτουργήσει. Εντάξει...
Η ανάρτηση αυτή απλά επισημαίνει, ότι η εγκατάλειψη και η φθορά πλήττει τώρα το ίδιο το μνημείο, δηλαδή το πηγάδι Βαγιανού, που αποτελεί την δεξαμενή του συντριβανιού... Φανερή ή έλλειψη συντήρησής του επί πολλά έτη. Τελευταία ..."πρόοδος" το σπάσιμο του χείλους του συντριβανιού... Ελπίζουμε, ότι φαίνεται στην φωτογραφία, που παραθέτουμε και η οποία μάλλον δεν θυμίζει φυσική φθορά... Πιθανότατα είναι έργο εκείνων των δυνάμεων, που με συνέπεια και αποφασιστικότητα ...αγωνίζονται για τον ...συνολικό "καλλοπισμό και ευπρεπιμό της Σπιανάδας". Εχουμε επανειλημμένα εκθέσει και φωτογραφικά τεκμήρια αυτής της "αγαθοεργού" δράσης στο πάρκο, στις κολώνες των φώτων, στους πάγκους, στον μνημείο της Ενωσης κ.λ.π. Τώρα τι να πούμε... Να επανέλθουμε στην αναγκαιότητα κοινωνικής περιφρούρησης του σηυνολικού χώρου της Σπιανάδας (και όχι μόνον);

...Φωνή βοώντων εν ερήμω...