Πάμε για καλύτερη χρονιά...

το 2009

Η ακύρωση του Δυτικού Σιδηροδρομικού Αξονα μας θίγει σοβαρά...

Δεν είχαμε την αυταπάτη, ότι η εν ψυχρώ ακύρωση του Δυτικού Σιδηροδρομικού Αξονα θα προκαλούσε σοβαρές διαμαρτυρίες (πολιτών, κοινωνικών φορέων κ.λ.π.). Σε μία χώρα, που κυριαρχεί η κουλτούρα του Ι.Χ. μέχρι μυελού οστέων κάτι τέτοιο θα ήταν κραυγαλέα αντίφαση. Ετσι, με εξαίρεση ολίγες κινήσεις ευαιθηστοποιημένων πολιτών ο «εκσυγχρονισμός» του ΟΣΕ αντιμετωπίσθηκε μόνον από τα συνδικάτα των σιδηροδρομικών και ουδόλως από την άμεσα και σοβαρότατα θιγόμενη κοινωνία.
Η Κέρκυρα ή καλύτερα οι Κερκυραίοι, που προσβλέπουν στην Εγνατία για να ξαμολύσουν τα …άλογά τους θα έπρεπε να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των διαμαρτυρόμενων κι αυτό διότι:
-Από 2-3 δεκαετίες το τραίνο είναι το ταχύτερο μέσο συγκοινωνιακής σύνδεσης δύο πόλεων, που απέχουν μέχρι 800 χλμ. Κι’ αυτό βέβαια, όχι γιατί το τραίνο είναι πιο γρήγορο από το αεροπλάνο αλλά γιατί αποφεύγει τις πολλές παράπλευρες μετακινήσεις (από και προς το αεροδρόμιο) και καθυστερήσεις.
-Η ταχύτητα των συμβατικών τραίνων (όχι των μαγνητικών) αυξάνεται συνεχώς με σχετικά πρόσφατο ρεκόρ τα 585 χλμ/ώρα στην γραμμή Παρίσι-Στρασβούργο!!!
- Η σιδηροδρομική απόσταση Αθήνας-Ηγουμενίτσας θα ήταν λίγο λιγότερο από 400 χλμ. Ένα τραίνο, λοιπόν, συνήθους ταχύτητας για τα σύγχρονα Ευρωπαϊκά δεδομένα (περίπου 200 χλμ/ώρα) θα χρειαζόνταν 2 ώρες για να συνδέσει το κέντρο της Αθήνας με το λιμάνι της Ηγουμενίτσας.
Ετσι, η σιδηροδρομική σύνδεση της Ηγουμενίτσας με το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο θα μετέτρεπε το ταξίδι προς Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και κυρίως Αθήνα σε άνετη, ασφαλή και ταχύτατη διαδρομή με προφανείς θετικές συνέπειες στο κοινωνικό, οικονομικό και ανθρωπογεωγραφικό επίπεδο της δημόσιας ζωής του τόπου.
Αν φανταστεί, λοιπόν κανείς (δυστυχώς, μόνον η φαντασία μας έχει μείνει) μία στοιχειώδη αναβάθμιση της πορθμειακής γραμμής Κέρκυρας-Ηγουμενίτσας, η συγκοινωνιακή σύνδεση του νησιού θα γνώριζε πραγματική αναβάθμιση. Πού εμείς, όμως, μυαλό για τέτοια… Σιγήν ιχθύος ετήρησαν οι παράγοντες της δημόσιας ζωής του τόπου… Μάλλον, ούτε καν το σκέφτηκαν…
Σε αντίθεση με τους … κουτόφραγκους και άλλους Ευρωπαίους Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης (πλην Αλβανίας, για την ώρα), που πραγματοποιούν άνετα, ασφαλή, οικολογικά, οικονομικά και ασυγκρίτως ταχύτερα ταξίδια με το τραίνο (στον μισό συνήθως χρόνο) εμείς προτιμάμε υπερήφανοι το γκάζωμα των turbo κινητήρων μας… Με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόστος, φθορές, κινδύνους. Αυτό είναι πρόοδος…

Τις καλύτερες ευχές...

Τυπική εκδήλωση θα πείτε ίσως. Αν αρκούσανε οι ευχές για την ευτυχία του ανθρώπου... Ομως δεν υπάρχει αμφιβολία, πως οι περισσότεροι άνθρωποι καλής θέλησης, οταν τις απευθύνουν αγαλλιάζει η ψυχή τους από αισθήματα πανανθρώπινης αγάπης και κοινωνικότητας. Τέτοιες φιλοδοξούμε να είναι οι ευχές μας...

Προγραμματίζεται σοβαρή παρέμβαση στην στέγη του.

Εννοούμε την "πονεμένη" στέγη του Δημοτικού μας θεάτρου την ...χιλιομπαλωμένη, που πρόσφατα ξανατρύπησε και μετάτρεψε την σκηνή του θεάτρου σε ...κανάλι της Βενετίας, όπως αναφέραμε σε μία προηγούμενη ανάρτηση του παρόντος ιστολόγιου. Γράψαμε, λοιπόν, πως είναι καιρός να σταματήσουν οι πρόχειρες παρεμβάσεις και να σχεδιασθεί η οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Η πολιτική προηγούμενων Δημοτικών αρχών του μπαλώματος κάθε καινούριας τρύπας όχι μόνον αποτελεί συντήρηση μίας διαρκούς απειλής για το θέατρο αλλά και μας εκθέτει σαν τόπο συνολικά.

Με χαρά λοιπόν μάθαμε από αρμόδιους παράγοντες του Δήμου, ότι ένα σοβαρό ποσό πρόκειται να διατεθεί για να πραγματοποιηθεί οριστική και συνολική στεγανοποίηση της στέγης του Δημοτικού μας θεάτρου. Η ικανοποίησή μας διπλή αφού από την μία εγκαταλείπεται η μιζέρια των εμβαλωματικών παρεμβάσεων και από την άλλη για την καλύτερη δυνατή επίλυση του ζητήματος, που προέκυψε και μας στερεί την λειτουργία του Θεάτρου για εύλογο χρονικό διάστημα.

Μακάρι, να βιώσουμε επιτέλους και ένα συνολικό έργο αισθητικής αναβάθμισης και λειτουργικής αρτίωσης του Δημοτικού μας Θεάτρου...

Υψηλού επιπέδου συγκρότημα

Είναι, κατά την ταπεινή μας άποψη η ορχήστρα δωματίου του Δήμου Κερκυραίων, που με την διεύθυνση και καθοδήγηση του μαέστρου Αλκη Μπαλτά έδωσε μία θαυμάσια Χριστουγεννιάτικη Συναυλία (Σάββατο 20/12/08 και ώρα 20:30) στην αίθουσα τελετών του Ιόνιου Πανεπιστήμιου στην Ιόνια Ακαδημία αντί του Δημοτικού Θεάτρου, για τους ...γνωστούς λειτουργικούς λόγους. Ακούσαμε ένα εξαιρετικό σύνολο 18 συντελεστών, θαυμάσιο δεμένο, που έδινε την αίσθηση μακράς παράδοσης και επαγγελματικής προετοιμασίας. Το απολαύσαμε σε έργα J.S. Bach, A. Vivaldi, A Marcello, F Liszt, Α. Μπαλτά και G. Holst. Σολίστ στο όμποε ο και εκτός Κερκύρας διακρινόμενος συμπολίτης Σπύρος Κοντός.

Ομορφη στιγμή της βραδυάς η εκτός προγράμματος ανάγνωση από τον μαέστρο Αλκη Μπαλτά του ποιήματος:"Αγια Νύχτα" με επίκαιρα μηνύματα σχετικά με τις ταραγμένες μέρες, που περνάμε.

Η ορχήστρα δωματίου του Δήμου Κερκυραίων χάρις στην ποιότητα της παρέμβασης του διευθυντή της αλλά και των μελών της, την αυταπάρνηση και την θέλησή τους αναδεικνύεται σε σύνολο, που δικαιούται να δρέψει δάφνες αναγνώρισης και εκτός Κέρκυρας. Περισσότερο από αναγκαία η υποστήριξή, η βοήθειά και η προβολή της. Ο Δήμος μέσα από ευλύγιστες οργανωτικά λύσεις είναι σε θέση να διευκολύνει την παραπέρα καθιέρωση του συνόλου του ως ορχήστρας δωματίου. Με αυτές τις διαστάσεις, χωρίς μεγαλεπίβολους και άπιαστους στόχους, χωρίς γραφειοκρατικές δυσκινησίες, ο Δήμος Κερκυραίων μπορεί να διαθέτει μία ορχήστρα δωματίου με συχνή και ποιοτική παρουσία στα μουσικά πράγματα της πόλης και ταυτόχρονα εξαγώγιμη με πολλαπλά οφέλη για τον πολιτισμό, την αναγνώριση και την ευρύτερη προβολή του τόπου. Αρκεί οι προδιαγραφές λειτουργίας της να καταστούν επι της ουσίας επαγγελματικές...
Την χτεσινή συναυλία της ορχήστρας δωματίου του Δήμου Κερκυραίων την ευχαριστηθήκαμε με την ψυχή μας και την θεωρούμε αναμφισβήτητη απόδειξη της αξίας και της σημασίας της απρόσκοπτης λειτουργίας της.

Ευτυχώς, υπάρχει η φύση, υπάρχει και το χτές!!!

..."Αμπελοφιλοσοφίες" για το Κερκυραϊκό περιβάλλον, που μας ενέπνευσε ο απίθανος καιρός του Σαββάτου (λιακάδα & απίστετη ξαστεριά και ορατότητα) μετά από αρκετές μέρες βροχής και μπόρας... Σκεφτόμαστε, δηλαδή, ότι η ανείπωτη ομορφιά αυτής της πόλης έχει δύο ουσιαστικά ερείσματα: την πανέμορφη φύση (όπως ακριβώς ισχύει για ολόκληρο το νησί), που αμύνεται λυσασμένα στις παραμορφωτικές, στρεβλωτικές παρεμβάσεις του ανθρώπου με μία απίστευτη θεραπευτική ικανότητα όλων των καθημερινών βιασμών και διακορεύσεων, που υφίσταται. Υπάρχοι ακόμη ο οικοδομικός πλούτος, που κληρονομήσαμε από άλλους αιώνες, άλλες εποχές, που έστω και αν τον αφήνουμε εγκατελειμένο στην φθορά του χρόνου, αποτελεί και επιβάλλει ένα πλαίσιο περιορισμού των αρχιτεκτονικών και πολεοδομικών λαθροχειριών τουλάχιστον στο ιστορικό κέντρο. Για την περιφέρεια, ας μην τα συζητάμε... Ο μαζικός και ανεξέλεγχτος βιασμός των περιχώρων της πόλης (Σαρόκο, Κωτσέλας, Ποταμός, Κανάλι, Αλεπού, Τρίκλινο κ.λ.π.) των τελευταίων 4 δεκαετιών εχει καταστήσει την περιμετρική ζώνη του κέντρου σαν μία από τις χειρότερες πολεοδομικές περιοχές της Ελλάδας. Με την ανοχή, την έμμεση στήριξη, τα στραβά μάτια και την προκλητική αδιαφορία τοπικής & κεντρικής εξουσίας, που της ανήκει ο έπαινος της μωρίας για την οριστική πιθανότατα καταστροφή, κακαισθησία και απαξίωση ευρύτατων περιαστικών περιοχών. Αλήθεια τι είδους παρεμβάσεις προβλέπονται για τις ζώνες αυτές, που αποτελούν την πιο κραυγαλέα αντίφαση και ειρωνία του κεντρικού οικιστικού πυρήνα της πόλης-μνημείου;
Φοβόμαστε, πως αν δε υπήρχε αυτό το πολεοδομικό δεδομένο, ούτε και η Σπιανάδα θα γλύτωνε από την αδηφάγο εργολαβική λαιμαργία. Τέτοιο φιλέτο θα ήταν κάτι σαν το Εργοστάσιο Δεσύλα π.χ., όπου τοπική κοινωνία και ανώτερα κλιμάκια της πολιτικής εξουσίας συζητούν με ... αποστομωτική φυσικότητα την δημιουργία οικισμού πενήντα χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων κατασκευασμένου σκυροδέματος...

Ας είναι καλά το χτές μας. Αν και φοβούμαστε, πως ένα κλικ βρισκόμαστε πριν από την ...τολμηρά φιλελεύθερη υπέρβασή του... Η εγκατάλειψη των μνημείων, η φθορά των βασικών υποδομών κοινωνικής και πολιτιστικής δρασρτηριότητας (Δημοτικό Θέατρο, "Φοίνικας", Αθλητικό κέντρο κ.λ.π.) μπορεί να αποδειχθούν ως η ύπουλη εισαγωγή της μοιρολατρικής αποδοχής των πιο απίθανων για την ώρα σχεδίων ..." αξιοποίησης".

Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα...

Μας το έστειλε ο καλός φίλος Γιώργος Πουλημένος αυτό το πανέξυπνο σατυρικό φιλμ για τα συμβαίνοντα στην Ευρώπη και αντίστοιχα στην Ιταλία. Κάποιος πονεμένος με χιούμορ Ιταλός το έφτιαξε. Η διεύθυνση στο διαδίκτυο, που θα το βρείτε είναι: http://tcc.itc.it/people/rocchi/fun/europe.html. Δέστε το, αξίζει τον κόπο γιατί παρουσιάζει πολλές πλευρές της καθημερινής ζωής. Ανοίξτε και τα ηχεία του υπολογιστή σας. Θα το απολαύσετε μετά ήχου... Οι ομοιότητες προφανείς και καθόλου τυχαίες... Να παρηγοριόμστε και να μην φραγκολεβαντινίζουμε και πολύ, διότι...

δεν βλέπεται αλλά και δεν δουλεύει...

Λίγες αναρτήσεις πριν σας λέγαμε, πως το μάτι δεν το συνηθίζει με τίποτε αυτό το αισθητικό εξάβλωμα. Αποκαλύπτεται τώρα και το λειτουργικό του μεγαλείο στο έπακρον... Δεν είναι η πρώτη φορά, που μπάζει η στέγη του Δημοτικού Θεάτρου. Εχουν γίνει λαϊκός θρύλος στην πόλη μας ιστορίες με λεκάνες και ομπρέλες στις πρόβες. Σε παράσταση, όμως, μάλλον δεν είχε ξανατύχει. Ούτε σε τέτοια έκταση. Στέγη σουρωτήρι κανονικό. Τα βάσανα του Δημοτικού μας Θεάτρου μόνον μία λύση έχουν: Την ριζική εξωτερική αισθητική και λετουργική του αναβάθμιση. Τα μπαλώματα είναι πεταμένα λεφτά. Περιμένουμε λοιπόν με περισσότερο ενδιαφέρον από ποτέ την μελέτη ανάπλασης και την υλοποίσή της. Για να σταματήσουν τα προβλήματα του Δημοτικού Θεάτρου και μαζί η σχετική κοροϊδία.

ΥΓ. Θέλαμε και λυρικό, Ε!!!

Αισιόδοξο μήνυμα η αναγγελία τουριστικών επενδύσεων, ΑΝ ΒΕΒΑΙΩΣ…

Σχεδόν απίστευτα μοιάζουν τα μεγέθη των εξαγγελθεισών επενδύσεων στον χώρο του Κερκυραϊκού τουρισμού. Μαζική αγορά χειμαζόμενων ξενοδοχείων στον Αη Γιώργη Αργυράδων, Γλυφάδα και Αη Γόρδη από Αραβικά Κεφάλαια, που επενδύουν σε υψηλής ποιότητας μονάδες ανά τον κόσμο. Ακόμη πιο ανεβασμένες παρουσιάζονται οι προδιαγραφές του ξενοδοχειακού συγκροτήματος προς ανέγερση στον χώρο του τέως “Club med”. H Fairmont Hotels & Resorts είναι από τα πρώτα ονόματα του χώρου σε ολόκληρο τον κόσμο… Συμφωνία για την περάτωση και λειτουργία του … «αμαρτωλού» Συνεδριακού Κέντρου με χώρο για 1000 άτομα αλλά και άλλες πιθανές δραστηριότητες. Στο προσκήνιο και η Grecotel του ομίλου Δασκαλαντωνάκη με προοπτική μεγάλης ποιοτικής μονάδας στην Ρόδα αλλά και επαναλειτουργίας του χωριού στα Δανίλια…
Όλα αυτά μέσα στην χειμερία νάρκη των τελευταίων ετών μοιάζουν πολύ ονειρικά για να είναι αληθινά… Φαίνεται, όμως πως είναι αληθινά και γι’ αυτό επιβάλλεται να αναλογισθούμε την σημασία τους… Θα μπορέσουν οι επενδύσεις αυτές (μαζί με άλλες, που πιθανόν να έλθουν) να φέρουν την άνοιξη στην Κερκυραϊκή οικονομία;
Οι νέοι χώροι προδιαγράφονται ως μονάδες “all inclusive” υψηλής ποιότητας. Η πιθανότητα εξόδου των τουριστών από αυτές και η διάχυση της οικονομικής τους δύναμης εκτός των τειχών είναι απολύτως εξαρτημένη από το είδος, το ενδιαφέρον και την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών.
Χωρίς διάθεση μεμψιμοιρίας είμαστε για πολλοστή φορά υποχρεωμένοι να θυμήσουμε και να υπογραμμίσουμε, ότι η βελτίωση της οικονομίας περνάει υποχρεωτικά μέσα από την ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος. Και αυτή με την σειρά της έχει ως προαπαιτούμενο την ριζική αναβάθμιση των κοινωνικών υποδομών πόλης και νησιού. Ειδικότερα, οι υποδομές, υγείας, συγκοινωνίας-κυκλοφορίας και πολιτισμού βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αναγκαίων. Οσο, λοιπόν η προχειρότητα, η ημιμάθεια, η λογική και το ήθος της αρπαχτής μαζί με την δημαγωγία τον λαϊκισμό και τον εμπαιγμό περιγράφουν το πλαίσιο εξουσίας και εξουσιαζόμενων, η αισιοδοξία δεν δικαιούται να κάνει μεγάλα νούμερα. Χωρίς λιμάνι, αεροδρόμιο, νοσοκομείο, οδικό άξονα Βορρά-Νότου, αστική και υπεραστική συγκοινωνία και κυκλοφοριακές διευκολύνσεις, χωρίς πολιτιστικές υποδομές και εκδηλώσεις ποιότητας, το όνειρο θα μείνει τρελό και απατηλό… Τοπική, Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση και κεντρική εξουσία έχουν τον λόγο. Τον έχουν για μία ακόμη φορά, που περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίο να μην γίνει μία ακόμη χαμένη ευκαιρία. Σε 5-10 χρόνια οι κτιριολογικές εγκαταστάσεις των επενδύσεων, που εξαγγέλθηκαν μπορεί να γίνουν ενεργοί πόλοι ανάπτυξης. Μπορεί όμως και να σκουριάζουν στην εγκατάλειψη…

Ετρίτωσε...

... το καλό, φυσικά. Μιλάμε για το 3ο βιβλίο της Λιάνας Βραχλιώτη με τίτλο: "Ιστορίες γένους θηλυκού". Μόλις κυκλοφόρησε σε εκδόσεις Γαβριηλίδη. Οπως, λοιπόν, στις " μπλέ ποδιές, άσπρες κορδέλες" και στο "εγώ δεν θα κλάψω", το θήλυ πρωταγωνιστεί. ... Εξ ορισμού ενδιαφέρον. Μεταφέρουμε από το οπισθόφυλο: "Η φιλία, η αγάπη, η μητρότητα, η επικοινωνία, η ματαιοδοξία, η απιστία, η προδοσία, η πάλη, η φυγή, η καστάθλιψη, η μοναξιά. Η Φρίντα, η Καίτη, η Μαριάνα, η Ελενα, η Φαίδρα. Η Κέρκυρα. Λέξεις γένους θηλυκού. Που μαζί με άλλες, σαν τη σύμπτωση και τη μοίρα οριοθετούν, σκηνοθετούν και καθορίζουν άλλη μια. Τη ζωή"...

Σας το προτείνουμε λοιπόν ως αναγκαίο βοήθημα μιας αναγνωστικής περιπέτειας... Μαζί με τις ευχαριστίες μας και τις ευχές μας στην συγγραφέα για το τέταρτο ...

Μονόλογοι αξίας....

"Μονόλογοι Αιδοίου" ονομάζεται το έργο της Eve Ensler, που παρουσιάστηκε από ερασιτεχνική θεατρική ομάδα Αγγλοκερκυραϊκής σύνθεσης, στη 2η σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου της πόλης μας. H λειτουργία του δικαιώθηκε από την συγκεκριμένη παράσταση. Εργο αυστηρά ηθικό (όχι ηθικολογικό), ανθρωπιστικό, που δεν διεκδικεί φεμινιστικές δάφνες αλλά την τιμή της ειλικρίνειας στην καταγγελία και την προβολή της αδυσώπητης ανθρώπινης-γυναικείας μοίρας. Το αιδοίο σαν οργανο ζωής και ποίησης μέσα στις δυσκολίες μιας πατριαρχικής κοινωνίας, που δεν αποδέχεται εύκολα την φυσική και φυσιολογική κυριαρχία του θηλυκού.

Ευχαριστηθήκαμε την αποδοχή της παράστασης από την Κερκυραϊκή κοινωνία, που εκφράστηκε με την μαζική παρακολούθηση του έργου (παραστάσεις με προπώληση εισιτηρίων). Ευχαριστηθήκαμε την λειτουργία της αίθουσας, που αναφέραμε μόλις πριν 2 αναρτήσεις αυτού του ιστολόγιου, ως δημιούργημα της Δημοτικής Αρχής και της ευαισθησίας ορισμένων εκπροσώπων της.
Μνημονεύουμε τις πρωταγωνίστριες, όλες ξεχωριστές και ταλαντούχες: Diane Hamilton Fowle, Πάολα Ρωμαίου, Louise, Αλεξάνδρα Τζαρουγκιάν, Σοφία Ωρτίζ, Σοφία Μιχαλοπούλου, Νάνσυ Μωϋσίδου.
Μακάρι η ερασιτεχνική δημιουργία στην πόλη μας να βάζει τόσο ψηλά το πήχυ!!!

Η συγκεκριμένη παράσταση σίγουρα έφτασε ψηλά στις απαιτήσεις μας και δικαιούται αναγνώρισης επαγγελματικού επίπεδου !!!

Παραδομένοι στην μαγεία του χωρόχρονου...

...αισθανθήκαμε όσοι τυχεροί βρεθήκαμε το βράδυ της Πέμπτης 4/12/2008 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ιόνιου Πανεπιστήμιου. Οργανωτής: το τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιόνιου Πανεπιστήμιου Εκδήλωση: "Αναζητώντας το ... Χωρόχρονο". Εισηγητής ο γνωστός στο πανελλήνιο Διονύσιος Σιμόπουλος. Δύσκολος αντικειμενικά ο λόγος, που ιχνηλατεί τα πρώτα βήματα του σύμπαντος στην ύπαρξη. Γνωστή η διδακτική ικανότητα του ομιλητή κατάφερε χωρίς υπεραπλουστεύσεις να μυήσει το ευρύτερο κοινό στην περιπέτεια της δημιουργίας και της εξέλιξης. Εδωσε και την μεγάλη είδηση: η Κέρκυρα προορίζεται ως τόπος του 3ου πλανητάριου της χώρας.... Εκφεύγει από τις διαστάσεις μιάς απλής ανάρτησης η σημασία ενός τέτοιου έργου-όνειρου...

Δεύτερο μέρος της βραδυάς, άρρηκτα δεμένο με το πρώτο, η ψηφιακή παράσταση. Μουσική ηλεκτρονική του Δημήτρη Μαραγκόπουλου, ηχογραφημένη και συντονισμένη με ζωντανή μουσική εκτέλεση από την συμφωνική ορχήστρα του Μουσικού τμήματος και ταυτόχρονη προβολή εικόνων. Μείξη ήχου ο Αγης Γυφτόπουλος και διεύθυνση ορχήστρας ο Μίλτος Λογιάδης. Πανδαισία ήχων και χρωμάτων. Απογείωση της φαντασίας και της δημιουργίας... Παραγωγή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και του Ευγενίδειου Ιδρύματος προς τιμή του Κερκυραϊκού κοινού.
Οσοι βρεθήκαμε είμαστε τυχεροί. Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο γενικά αλλά και το Μουσικό Τμήμα ειδικά μας θυμίζουν πολύ συχνά το πόσο αξίζουν, το πόσο προσφέρουν στην ζωντάνια και την αξία του τόπου...

Πολύ το χαρήκαμε...

Το μικρό θεατράκι, που δημιουργήθηκε στο φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου... Με την τελευταία παρέμβαση σε αυτό και την δημιουργία βαθμιδωτής "πλατείας", η πόλη μας απέχτησε μία αξιοπρεπέστατη δεύτερη σκηνή 100 περίπου θέσεων, ιδανική για πλήθος εκδηλώσεων και παραστάσεων θεάτρου (πειραματικά έργα, μονόπρακτα, ατμοσφαιρικά στις σκηνογραφικές απαιτήσεις κ.λ.π.). Ευτυχώς, που εδώ δεν χρειάστηκε παρέμβαση ή γνωμοδότηση εποπτικών αρχών αρχαιοτήτων και άλλων κρατικών μηχανισμών, που δυναστεύουν την καθημερινότητά μας στο όνομα της προστασίας της... Εφτασε το μεράκι, η έμπνευση και αυταπάρνηση μιάς χούφτας ανθρώπων, που αποδεδειγμένα και στην πράξη αγαπάνε τον τόπο.

Αν μάλιστα υλοποιηθεί το σχέδιο της Δημοτικής Αρχής για την ριζική ανακαίνιση χειμερινού και θερινού Φοίνικα, τότε η θεατρική υποδομή της πόλης θα έχει εμπλουτισθεί σημαντικά. Διατηρούμε λοιπόν και εδώ ελπίδες αφού η περιπέρεια του Φοίνικα πέρασε έναν χρόνο στα ...στενά της Σκύλας και της Χάρυβδης. Δείχνει ότι έχει αποπλεύσει από την Φαιακία, πλέοντας (ολοταχώς ελπίζουμε) προς την Ιθάκη...

Αυτό δεν συνηθίζεται !!!

Οι ανθρώπινες αισθήσεις υπακούουν στην βιολογική ιδιότητα του εθισμού... Αν π.χ βρεθείς μέσα στο κέντρο μιας χωματερής ή πλάϊ σε μία χαβούζα, στην αρχή δεν αντέχεις την βρώμα αλλά καθώς περνάει η ώρα συνηθίζεις την μπόχα, που σιγά-σιγά γίνεται ανεκτή έως και ανεπαίσθητη...
Αυτή εδώ, όμως, τη θέα με τίποτε δεν την συνηθίζουμε... Και μας πλακώνει καθημερινά σε κάθε πέρασμα στο κέντρο της πόλης... Με μεγάλη χαρά είχαμε πληροφορηθεί την απόφαση Νομαρχίας και Δημαρχείου για μία ριζική εξωραϊστική παρέμβαση στην εξωτερική όψη του Δημοτικού μας θεάτρου. Κάτι τέτοιο είναι απόλυτα εφικτό και ρεαλιστικό... Τόχουμε υποστηρίξει σαν Επιστημονικός Σύλλογος εδώ και εικοσιεπτά χρόνια και το περιμένουμε με την ίδια ανυπομονησία. Μέσα στην απελπισία μας από την μακαρία αδράνεια των μέχρι τώρα αρχών, σκεφτόμαστε, πως ακόμη και ένα απλό βάψιμο της άθλιας υπερδομής (στέγης) θα μπορούσε κάτι να βελτιώσει.

Ας γνωρίζουν πάντως οι παρόντες εκπρόσωποι πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης, πως η ανασκευαστική παρέμβαση στην εξωτερική όψη του Δημοτικού θεάτρου είναι υψηλής προτεραιότητας και μέγιστης σημασίας για την αισθητική αναβάθμιση της πόλης-μνημείου της UNESCO.

Τί γίνονται τα αρχαία του Δικαστικού μεγάρου;

Εμείς - σε αντίθεση με πολλούς άλλους- δεν υποστηρίξαμε την οικοδόμηση του δικαστικού μεγάρου στο συγκεκριμένο μέρος... Ούτε και την απορρίψαμε. Απορρίψαμε και εξακολουθούμε να απορρίπτουμε την κατασκευή οικημάτων - υποδομών χωρίς καμμία χωροταξική πολιτική βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη. Σαν παιγνίδι στο χάρτη... Τέλος πάντων... Σήμερα συντασσόματε με το παγκερκυραϊκό αίτημα της ολοκλήρωσης των δικαστηρίων αφού οι συνθήκες εργασίας υπαλλήλων, δικαστών, δικηγόρων και κοινού υπερβαίνουν το πιστευτό όριο αθλιότητας...
Ομως θυμόμαστε πως σε επίσημη τελετή, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης κ. Φίλιππος Πετσάλνικος είχε μιλήσει για τον πλούτο των αρχαιολογικών ευρημάτων, που αποκαλύφθηκαν κατά τις εκσκαφές και την ανάγκη κατασκευής νέας πτέρυγας του Μουσείου για την φιλοξενία και παρουσίαση των εκθεμάτων αυτών. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης -είχε πεί- θα χρηματοδοτούσε αυτό το αναγκαίο έργο...

Εχουν περάσει μερικά χρονάκια και βέβαια ούτε λόγος για τα εκθέματα και την προβολή τους. Ετσι απλά για να μην ξεχνάμε σε ποιά χώρα ζούμε...

Αλήθεια τα αρχαιολογικά ευρήματα τι κάνουν; Μάλλον, καλά ευχαριστώ...