Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Ιονία οδός = έργο εις τους αιώνας...

Το ό,τι κάθε εργοτάξιο της Ιονίας Οδού έχει σταματήσει, κυρίως λόγω μη χρηματοδότησης από τους υπεύθυνους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς είναι λίγο-πολύ γνωστό... Η πρόσφατη απάντηση του αρμόδιου υφυπουργού Γιάννη Μαγκριώτη, ότι γίνονται συνεχείς συσκέψεις και πως μέσα στους επόμενος μήνες θα παρθούν οι αποφάσεις, όπως είναι φυσικό μάλλον πρόσθετη ανησυχία συνεπάγεται για το μέλλον του πολύπαθου αυτού έργου-κλειδί για την Δυτική και την βορειοδυτική Ελλάδα... Χαρακτηριστικό της πραγματικής καθυστέρησης των πραγμάτων είναι το γεγονός, πως ξαναμελετάται η χάραξη του δρόμου στην περιοχή της Παλιοβούνας με διάφορες εναλλακττικές λύσεις στο τραπέζι (τούννελ, διαπλάτυνση του υπάρχοντος δρόμου κ.λ.π.). Αν σκεφτεί κανείς, πως το κομμάτι αυτό είναι το πιο κρίσιμο του έργου (το πιο προβληματικό τμήμα του σημερινού δρόμου) και άν ταυτόχρονα αναλογιστεί το ύψο των τεχνικών δυσκολιών και του ανίστοιχου κατασκευαστικού κόστους, τότε αντιλαμβάνεται την ακρίβεια του τίτλου της παρούσας ανάρτησης...
Για να είμαστε όμως δίκαοι, δεν συμβαίνει το ίδιο με τον κατασκευαζόμενο κάθετο στην Ιονία οδό άξονα Ακτίου-Ακμβρακίας -σημαντικό και για την Κέρκυρα... Εδώ, φαίνεται, πως παρά κάποιες καθυστερήσεις, λόγω έκπτωσης αναδόχου ενός τμήματος, η γενική πρόοδος είναι ικανοποιητική...Κάποιες (υπεραισιόδοξες;) εκτιμήσεις μιλούν για παράδοση της παράκαμψης της Αμφιλοχίας μέσα στο 2011, ενώ πιθανολογούν την ολοκλήρωση του έργου μέσα στο 2013... Κούτσα-κούτσα λοιπόν έχουμε και λέμε:

-Ηγουμενίτσα-Πρέβεζα δεν είναι και ο καλύτερος δρόμος αλλά εν πάσει περιπτώσει είναι βατός ενώ προβλέπονται (;) επισκευές του κατά τμήματα με πρώτο το ήδη δημοπρατημένο έργο Καρτέρι-Πάργα.

-Ο νέος άξονας: Ακτιο - Αμβρακία, θα ικανοποιεί τουλάχιστον τις βραχυπρόθεσμες απαιτήσεις για ένα άνετο και ασφφαλές οδικό ταξείδι...

-Η παράκαμψη του Αγρινίου, που συνδέεται κατ' ευθείαν με τον κλειστό αυτοκινητόδρομο:Ακτιο-Αμβρακία, έχει ήδη παραδοθεί και είναι γνωστή για τα ευεργετικά αποτελέσματά της στην διάρκεια, την άνεση και την ασφάλεια του ταξειδιού..

Μένει, λοιπόν, η Παλιοβούνα, που κατά την ταπεινή μας γνώμη, σύμφωνα με την παρούσα πολιτικο-οικονομική συγκυρία, θα μας ταλαιπωρεί για χρόνους... Υπομονή... Κάτω από άλλες πολιτικές επιλογές ξεπεράσματος της κρίσης και πραγματικής ανάπτυξης, η Ιονία Οδός θα ήταν έργο υψηλής προτεραιότητας, όπως και η αντίστοιχη σιδηροδρομική γραμμή, Θεός χωρέστην. Γι' αυτό λέμε υπομονή...

Δεν υπάρχουν σχόλια: