Τι θα μπορούσε να γίνει εδώ...

Κάθε φορά, που ο περίπατος μας φέρνει έξω από την βίλα Κοκοτού με το θαυμάσιο αλλά πλήρως εγκαταλειμένο κτίριο και τον εξαιρετικό κήπο, που διακοσμούν δένδρα και αρχαιότητες αναλογιζόμαστε, πόσοι τόποι, πόλσες πόλεις θα ήυτα τόσο προκλητικά αδιάφορες για την συντήρησή του και την αξιοποίησή του. Φανταστείτε π.χ. ένα συμπληρωματικό χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου ή έναν εκπαιδευτικό χώρο για μαθητές γύρω από θέματα και τεχνικές της αρχαιολογίας ή την στέγαση μιάς σχολής συντηρητών, πού τόσο απαραίτητοι είναι για το νησί και την ελλάδα γενικότερα ή δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να γίνει εδώ σχετικό με την παιδεία και τον πολιτισμό... Σκεφτείτε ακόμη τον κήπο, χρησιμοποιούμενο για ποιοτικές μουσικές εκδηλώσεις σε όλη την διάρκεια του καλοκαιριού. Και φανταστείτε, ακόμη τον χώρο ενταγμένο σε ένα μακρύ αρχαολοογικό περίπατο, που θα περιλαμβάνει: άλσος Γαρίτσας από το αρχαίο τείχος στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, Βίλα Κοκοτού, αρχαία αγορά, Βασιλική παλαιόπολης, ναός Αρτέμιδας (Αγιοι Θόδωροι), τείχος Νερατζίχας, Mon Repos, Στρατιά με ανάδειξη σε αρχαιολογικές βιτρίνες-πιλωτές όλου του πλούτου, που υπάρχει κάτω από τις νεοανεγειρόμενες κατοικίες...

Τι άλλλο εκτός από πολιτική βούληση και λογικότατο κόστος χρειάζεται η υλοποίηση μίας τέτοιας πρότασης, που σημαίνει μία μοναδική αναβάθμιση ευρύτατης περιοχής της πόλης σε όφελος κατοίκων αλλά και της τουριστικής οικονομίας του τόπου; Τι άλλο;

Τίποτε άλλο... Απλώς μετά ξυπνήσαμε...