Μας ειπώθηκε -από υπεύθυνα χείλη- ότι αυτοί, που εγκατέστησαν αυτή την εξέδρα με αυτά τα ηχητικά συστήματα είχαν άδεια για ... χαμηλής έντασης μουσική...
Στο καλό τους γελάσαμε... Και μας χρειάζονταν, αφού περνάμε ένα διήμερο παρέα με μπάσα (ή αλλοιώς ντουπ-ντουπ) μερικών εκατοντάδων decibel.... Μάλιστα... προς τιμή της παγκόσμιας ημέρας μουσικής... της τέχνης, που σκοπό έχει με τους ηχητικούς συνδυασμούς να γαληνεύει και να εξυψώνει τον άνθρωπο...
Ούτε καν στην εγκατάσταση των ηχητικών συστημάτων προς την ανατολική πλευρά του πάρκου, ώστε να μην ταλαιπωρεί του περίοικους της πλατείας δεν προχώρησαν οι τοπικές αρχές... Σιγά, τώρα να μην στερήσουμε από τους οργανωτές την χαρά να βασανίσουν τους μα..., που ακόμη επιμένουν να κατοικούν γύρω από την πλατεία...
ΥΓ1. Η ηχορρύπανση δεν έχει σχέση με το είδος της μουσικής. Και η Μαρία Κάλας να τραγουδάει στα decibel, των "εορταζόντων" στην Πλατεία, μπορεί να σε στείλει στο ψυχιατρείο...
ΥΓ2. Κάποιος φίλος μας θύμησε, ότι στο πρόγραμμα της Δημοτικής αρχής, υπήρχε η λειτουργία Παρατηρητηρίου ηχορρύπανσης στην πόλη... Νάναι καλά μας έκανε και ξαναγελάσαμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου