2012 !!!

Μακάρι καλύτερο... Περνάει και από το χέρι μας... και ...Dum spiro spero.

Τόση ομορφιά !!!

Κάποιες τέτοιες εικόνες σε πείθουν για την ανείπωτη ομορφιά του τόπου, για την μεγάλη του αισθητική αξία και την ικανότητα αντίστασης στις καθημερινές εεπελάσεις ημών των βαρβάρων...Εως πότε, είναι το ερώτημα της αγωνίας για το μέλλον του...

Ωραίος Τρόπος...

... τιμής της ημέρας του Ελληνικού Ναυτικού από τον ΝΑΣΚΕ (Ναυτικό Σταθμό Κέρκυρας) για την 6η Δεκεμβρίου... Το μπόλιασμα των Ενοπλων Δυνάμεων με πολιτιστικές εκδηλώσεις είναι πολλαπλά ωφελιμότατο...

H "Ομορφάσχημη" ξανά...

Είχαμε παρακολουθήσει την παράσταση της ομορφάχημης στην Δημοτική Πινακοθήκη το φετινό καλοκαίρι με σκηνοθέτιδα και πρωταγωνίστρια την έξοχη Ναταλία Καποδίστρια... Από τις ωραιότερες στιγμές στα καλλιτεχνικά δρώμενα του φετεινού καλοκαιριού, κατά την γνώμη μας, φυσικά.

Ε, λοιπόν, το ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας εναναλαμβάνει τις παραστάσεις της Ναταλίας Καποδίστρια στην "Ομορφάσχημη" του Νίκου Καχτίτση στις 5,6 και 7 Δεκέμβρη στο Δημοτικό Θέατρο (ώρα 20:30). Ιδαίτερη υπόμνηση για όσους δεν είδαν την παράσταση το καλοκαίρι, που έχουν τώρα την ευκαιρία να την απολαύσουν... Αλλά και για όσους μαγεύτηκαν και θέλουν να την ξαναδούν...

Εμείς να τα βλέπουμε!!!

Το διαβάσαμε στο Daily news 24 (διαδυκτιακός τόπος πληροφόρησης) και σας το μεταφέρουμε κατ' αντιγραφή. Από την ίδια ανάρτηση αντιγράφουμε και την φωτογραφία, που παρουσιάζει εσωτερικό λεωφορείου της Ροδόπης... Κείμενο και φωτογραφία αφιερώνονται σε μας, τους ακρίτες της Δυτικής άκρης...

Άλλη μια νέα υπηρεσία από του ΚΤΕΛ Ροδόπης είναι προσβάσιμη στους πολίτες. Η εγκατάσταση WiFi ίντερνετ είναι πια γεγονός.
Εδώ και ένα μήνα λειτουργεί η υπηρεσία και δεν αφορά το κτίριο του ΚΤΕΛ, αλλά στα λεωφορεία που εκτελούν τα δρομολόγια προς Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η πρωτοποριακή κίνηση των ανθρώπων του ΚΤΕΛ απευθύνεται κυρίως στους νέους, με σκοπό να απολαύσουν τα μακρινά τους ταξίδια, από και προς, τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Το μεγαλύτερο ποσοστό των επιβατών του ΚΤΕΛ είναι φοιτητές και αυτός ήταν ο λόγος που μας οδήγησε σε αυτή την απόφαση, είπε ο μέτοχος της επιχείρησης Χουσεΐν Ερτζάν, ο οποίος και τόνισε ότι το διαδίκτυο παρέχεται εντελώς δωρεάν καθ΄όλη τη διάρκεια του ταξιδιού προς τα μεγάλα αστικά κέντρα και πίσω στην Κομοτηνή. "Οι επιβάτες δεν έχουν παρά να ζητήσουν τον κωδικό πρόσβασης από τον οδηγό του λεωφορείου, και με τη χρήση των υπολογιστών τους ή με τα κινητά τηλέφωνα νέας τεχνολογίας, έχουν άμεση πρόσβαση στο διαδίκτυο". Είμαστε το μοναδικό ΚΤΕΛ που προσφέρει αυτή την υπηρεσία, είπε ο κ. Ερτζάν και αναφέρθηκε στην ικανοποίηση που εκφράζουν οι επιβάτες, όταν αντικρίζουν το σήμα WiFi ίντερνετ, ανεβαίνοντας στα λεωφορεία, που παρέχουν την υπηρεσία.

Συνεχίζει η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία...

Και πιο συγκεκριμένα το τοπικό της παράρτημα τις ελεύθερες διαλέξεις με πολύ ενδιαφέρουσα θεματολογία ασφαλώς για τους ίδιους τους μαθηματικούς αλλά και για όσους γοητεύονται από τα μαθηματικά...

Ωραία Πρωτοβουλία...

Η πραγματοποίηση συναυλίας μουσικής Δωματίου του Ιόνιου Πανεπιστήμιου σε συνεργασία με την Φιλαρμονική του Σκριπερού στον χώρο της τελευταίας (Σάβατο 3 Δεκέμβρη & ώρα 8:00 μμ) είναι μία θαυμάσια προσπάθεια απο0κέντρωσης των καλλιτεχνικών δρώμενων στο νησί με δέσιμο του Μουσικού Τμήματος του Ι.Π. με τον τόπο και τις ανάγκες του... Αξίζουν υποστήριξη και προβολή τέτοιες πρωτοβουλίες...

Μακάρι...

Δια χειλέων Δημάρχου, κατά την διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης, μάθαμε πως επίκειται η παρέμβαση στο άλσος της Γαρίτσας... Σημαντική και πολύ ευχάριστη καταρχήν είδηση αφού η εγκατάλειψη του χώρου τον έχει φτάσει σε εικόνα προχωρημένης υποβάθμισης... Θετικότατη εκτιμάμε και την πληροφορία, ότι η παρέμβαση θα γίνει με αυτεπιστασία του Δήμου... Κάτι τέτοιο εκτός, από την εξοικονόμηση σε χαλεπούς καιρούς εγγυάται και την ηπιότητα των παρεμβάσεων, που επιβάλλονται απο την φυσιογνωμία και του ιστορικότητα του χώρου... Τέλος θεωρούμε, κυριολεκτικά σπουδαιότατη την σαφή και συνάμα προειδοποιητική Δημαρχιακή δέσμευση, ότι θα μπει τέρμα στο καθεστώς της παράγκας και ότι θα ισχύσουν κανόνες στην επιχειρηματική εστιατοριακή δραστηριότητα στην περιοχή... Μακάρι...

Θετικότατο έργο !!!

Αποτελεί η αποκατάσταση του κτιρίου του "καρβουνιάρη" πλάϊ στην είσοδο του Παλιού Φρουρίου. Πρώτα, γιατί αποκαθιστά μία προφανή και προκλητική ασχήμια πολλών ετών σε σημείο της πόλης μνημειακής αξίας, ιδιαίτερα ορατό και επισκέψιμο. Υστερα, γιατί δημιουργεί ένα γραφείο πληροφόρησης των επισκεπτών της πόλης σε ένα από τα πιο κατάλληλα και αναγκαία μέρη, αφού πρόκειται για τόπο τουριστικής αποβίβασης. Μακάρι, η λειτουργία του να αποδειχθεί εφάμιλλη της αισθητικής της αποκατάστασης του οικίσκου... Χρειάζεται, η προσοχή και η φύλαξη για την αποφυγή της γνωστής "καλαίσθητης" παρέμβασης (μιλάμε για την ασύδοτη, ανεξέλεγκτη και βάρβαρη χρωμορρύπανση) που ήδη έχει "διακοσμήσει" πολλά από τα μνημειακής αξίας στοιχεία της Σπιανάδας αλλά και ολόκληρου του ιστορικού κέντρου...

Η επιζητούμενη αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος έχει ανάγκη από τέτοιες δράσεις... Συγχαρητήρια, στην Δημοτική Αρχή...

Βαρειά Απώλεια!!!

Εφυγε, αναπάντεχα και άδικα - θύμα τροχαίου- ο ΑΞΙΟΣ (με κεφαλαία) συμπολίτης Κώστας Καραμούτσος... Βαρειά απώλεια για την οικογένειά του αλλά και για τον τόπο ο χαμός ενός τόσο δημιουργικού και ακάματου εργάτη του πνεύματος και εμπράγματου λάτρη της Κέρκυρας, που με τις έρευνες, μελέτες και δημοσιεύσεις του κρατούσε ψηλά την τιμή και την φήμη του νησιού σε εποχές ραγδαίας και μαζικής απαξίωσης και εκβαρβαρισμού... Μερικά από τα έργα του, που κατατέθηκαν ως βιβλία: Κέρκυρα 1997. "Κερκυραϊκές Αρχοντικές Αγροικίες" Τ1 Δήμος Παρελείων. Κέρκυρα 2006. "Σουλιωτών Γενεαλογίες". Κέρκυρα 2007. Ως φωτογράφος εξέθεσε: Στην Αθήνα Έκφραση 1, "Δένδρα" 1963. Έκφραση 2, "Οι καθηγητές μου διδάσκοντες" 1964. Στην Κέρκυρα "Η λαϊκή Αρχιτεκτονική του χωριού Σιναράδες" 2005.

Είναι βαρειά η θλίψη μας και μας εμποδίζει τούτη την ώρα να προχωρήσουμε σε ολοκληρωμένη νεκρολογία... Την αμέριστη συμπαθειά μας στην οικογένειά του, που μέσα στην οδύνη της άτυχης αυτής στιγμής, μπορεί να καμαρώνει για την πνευματική δημιουργία του φίλτατου Κωνσταντίνου Καραμούτσου, που είναι και ο αδιαπραγμάτευτος κωδικός εισόδου του στην αθανασία, στην αιώνια μνήμη των ανιθρώπων...

Απλή αδιαφορία...

Οι φωτογραφίες που παραθέτουμε, εκθέτουν μία πολύ συνηθισμένη εικόνα στην Πάνω Πλατεία μετά την παραμικρή βροχή... Και πάλι δεν αποθανατίσαμε όλες τις περιοχές λίμνανσης μετά από συνηθισμένη "Κερκυραϊκή" νεροποντή... Εντούτοις αυτή στα σκαλιά πριν από το πάλκο και η άλλη στην βόρεια πλευρά της στέρνας είναι άκρως χαρακτηριστικές... Ουσιαστικά, μία ολόκληρη περιοχή της Σπιανάδας, αυτή δίπλα στην Στέρνα είναι μη επισκέψιμη σε όλη την διάρκεια του χειμώνα, αφού για βδομάδες μετά από μία απλή βροχή, βουλιάζεις μέσα στην λάσπη... Εξάλλου, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, ο πλακόχτιστος διάδρομος προς την στέρνα δεν υπάρχει πιά αφού έχει μόνιμα καλυφθεί από λάσπες και χώματα... Χρειάζεται αλήθεια υψηλών απαιτήσεων τεχνικό έργο για την διόρθωση αυτών των προβλημάτων; Απαιτείται κάποιο υψηλό και δυσβάσταχτο κόστος; Αυτονοήτα όχι... Γι' αυτό στο μυαλό μας υπάρχει μία και μόνον ερμηνεία: απλή αδιαφορία... Που βέβαια ορίζει και τον βαθμό ευαισθησίας για την συνεχή διατήρηση της πόλης σε επίπεδο ανάλογο προς μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς. Απλή αδιαφορία ηλικίας μερικών 10ετιών, αφού το πρόβλημα υπάρχει και παραμένει εδώ και πολύ, πάρα πολύ καιρό...

Αν υπήρχε χωροταξικός σχεδιασμός…

Τις τελευταίες μέρες πολύ κουβέντα γίνεται για την ανάγκη μεταφοράς Δημοσίων Υπηρεσιών (Αστυνομία, Περιφέρεια Ιονίων Νήσων) από τις Αλυκές στο κέντρο της Πόλης… Αφορμή για την κουβέντα η … «μετά θάνατον» διαπίστωση του δυσανάλογα υψηλού κόστους στέγασης των Υπηρεσιών αυτών… Επί πολλά έτη και μέχρι σήμερα συνεχίζεται ο παραλογισμός της φιλοξενίας κεντρικών δημοσίων υπηρεσιών στις παρυφές του οικιστικού ιστού αντί του κέντρου της πόλης με τάσεις μάλιστα επέκτασης του φαινομένου, όπως μαρτυρεί και η πρόσφατη μεταφορά του Αστυνομικού Τμήματος Τάξης της Πόλης (η Ασφάλεια από χρόνια βρίσκεται εκεί)… Ενας παραλογισμός, με τραγελαφικές συνέπειες, που ανάγκαζε όλους τους κατοίκους της πόλης να πρέπει να μετακινηθούν με αυτοκίνητο για να προσπελάσουν διοικητικές υπηρεσίες πρώτης ζήτησης… Ενας παραλογισμός, που συντηρήθηκε με … εξαιρετική επιτυχία χάρις στην σιωπή αρμοδίων αυτοδιοκητικών, κοινοβουλευτικών και κρατικών-κυβερνητικών παραγόντων… Σιγή προφανώς άλλης φύσης από εκείνη των αγαθών αμνών αλλά μάλλον σχετιζόμενη με διαφορετικά κίνητρα εκτός των βασικών και πασιφανών αναγκών του κοινωνικού συνόλου, που θα ικανοποιούνταν φυσιολογικά αν υλοποιούνταν μία βασική αρχή πολεοδομική αρχή: Το Διοικητικό κέντρο τοποθετείται στην «μέση» του οικιστικού ιστού, δηλαδή στην προκείμενη περίπτωση στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Σήμερα, λοιπόν, που η… περίστασις το απαιτεί ανακαλύπτεται το οικονομικό κόστος, παράλληλα προς το κοινωνικό του γνωστού χωροθετικού αλαλούμ των δημοσίων Υπηρεσιών… Κομμάτι αυτού του αλαλούμ είναι και η ΜΗ στέγαση του Ιονίου Πανεπιστημίου στο Παλιό Φρούριο και η γενικότερη ΜΗ αξιοποίηση της χερσονήσου ως εκπαιδευτικού-πολιτιστικού πόλου, εμβληματικής αξίας για τον τόπο… Την ίδια ώρα, που το Αγγλικό Νοσοκομείο καταρρέει, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο αναζητεί «περίεργες» από χωροταξική και πολεοδομική αρτιότητα λύσεις στέγασης…
Ένα συγκρότημα οικημάτων αποτελεί το οικοδομικό Π στην Σπηλιά (Πρώην κλινική Πυλαρινού, Αγροτική Τράπεζα-ΟΑΕΔ, Πρωτοδικείο, Κτίριο των αδελφάτων). Αξιοποιούμενο μαζί με το συντόμως κενούμενο και κυριολεκτικά διπλανό σημερινό δικαστικό Μέγαρο, θα μπορούσαν να δώσουν μία ουσιαστική λύση στο στεγαστικό πρόβλημα των διοικητικών υπηρεσιών και μάλιστα κατά «ιδανικό» τρόπο αφού βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, δίπλα σε Δημοτικό χώρο στάθμευσης Αυτοκινήτων… Περιττό να αναφέρουμε και να υπογραμμίσουμε, πως η εγκατάσταση Διοικητικών Υπηρεσιών στην Σπηλιά θα αποτελούσε ταυτόχρονα και ασφαλή παράγοντα αναζωογόνησης της περιοχής, που μαστίζεται από οικονομικο-κοινωνική υποβάθμιση και που προσδοκά (;) την αναγέννησή της στο παλύπαθο καταφύγιο σκαφών, άλλο ένα δείγμα ακραίας προχειρότητας χωροθετικών σχεδιασμών για την πόλη… Το επιχείρημα περί πολλών ιδιοκτητών στο συγκεκριμένο οικοδομικό συγκρότημα και άλλα παρόμοια απορρίπτονται από την κοινή λογική αλλά και από την στοιχειώδη φροντίδα εξυπηρέτησης βασικών κοινωνικών αναγκών σε αποδεκτό σύγχρονο επίπεδο, χωρίς κατασπατάληση του Δημόσιου χρήματος… Ειρήσθω εν παρόδω, ότι όλοι οι επιμέρους ιδιοκτήτες των προαναφερθέντων οικημάτων ανήκουν στην Ελληνική Πολιτεία (όσο ακόμη θα υφίσταται) και όχι σε …εχθρικό κράτος… Ετσι, οι υπεύθυνοι και ένοχοι αυτής της κατάστασης στερούνται του δικαιώματος συνέχισης του εμπαιγμού μας ως πολιτών. Έστω και αν δείχνουμε συχνά-πυκνά, πως μας αρέσει…
Άλλη παρόμοια περίπτωση, το οικόπεδο και το οίκημα του Παλιού Γενικού Νοσοκομείου … Ακόμη δεν γνωρίζουμε καλά-καλά αν το κτίριο εκπληρώνει τους όρους στατικής επάρκειας, ώστε να εξετασθεί αν επιβάλλεται η κατεδάφισή του ή μπορεί να αξιοποιηθεί ως έχει για να λύσει χρονίζοντα προβλήματα στέγασης του κοινωνικού ιστού της πόλης.
Δίπλα στο San Giacomo το κτίριο Ασάνη, που η αναπαλαίωσή του θα διατηρούσε ένα σημαντικό για την πόλη και την αρχιτεκτονική της μνήμη οίκημα ικανοποιώντας ταυτόχρονα στεγαστικές ανάγκες, Δημοτικές ή κρατικές.
Τα παραπάνω έχουν μόνον ενδεικτική αξία… Αναφέρθηκε ελάχιστο μέρος των υπαρχόντων κτιρίων και χώρων και φυσικά, ο υπογραφόμενος δεν τολμά να συγκροτήσει ολοκληρωμένες προτάσεις, που μπορούν και πρέπει να προκύπτουν μόνον ύστερα από την μεθοδευμένη επιστημονική δουλειά κατάλληλων τεχνοκρατών, ικανών να προτείνουν στα αιρετά όργανα τεκμηριωμένες εναλλακτικές προτάσεις… Αναφαίρετο, όμως παραμένει το πολιτικό (το ανήκον στον πολίτη) δικαίωμα της καταγγελίας της οκνηρίας, της αβελτηρίας και της αδιαφορίας των αρμόδιων, -αρχόντων, εκπροσώπων και φορέων- που εδώ και 10ετίες παρακολουθούν … τα τραίνα να περνούν ή στην καλύτερη περίπτωση φωνασκούν υπερασπιζόμενοι αποσπασματικές και εμβαλωματικές λύσεις…

Τιμή στον Σαμάρα από την Παλιά Φιλαρμονική...

Η παλιά φιλαρμονική συνεχίζει το μουσικό και εκπαιδευτικό της έργο σε θαυμάσιο επίπεδο, όπως επανειλημμένα έχουμε γράψει και τονίσει. Μαζί με το Μουσείο Μουσικής, που έχει εξαριετικά συγκροτήσει και λειτουργεί, επιτελεί ένα σπουδαίο πολιτιστικό έργο για την Κέρκυρα... Τώρα, ετοιμάζεται να τιμήσει τον σπουδαίο (παραγνωρισμένο στην πατρίδα του) συνθέτη Σπύρο Σαμάρα γνωστό όχι μόνο για τον Ολυμπιακό Υμνο αλλά και για την σημαντικότατο και πρωτοπορειακό έργο του στο μελόδραμα με σπουδαίες δημιουργίες, που έτυχαν διεθνούς αναγνώρισης και επαίνων...
Σας παραθέτρουμε, λοιπόν, το δελτίο τύπου της Παλιάς, που μας ενημερώνει αναλυτικά για την προγρμματισμένη σχετική δραστηριότητά της:

Αγαπητοί φίλοι,

με ξεχωριστή χαρά σας ενημερώνουμε για τις επετειακές συναυλίες, διαλέξεις και εκδόσεις της Εταιρείας, με τις οποίες τιμάται η συμπλήρωση 150 ετών από τη γέννηση του μουσουργού και Επίτιμου Καλλιτεχνικού Διευθυντή της Φιλαρμονικής μας, Σπυρίδωνος-Φιλίσκου Σαμάρα.Σας ευχαριστούμε για την υποστήριξή σας και η παρουσία σας στις ποικίλου περιεχομένου εκδηλώσεις μας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα.

Στις 29 Νοεμβρίου 1861 γεννήθηκε στην Κέρκυρα ο μουσουργός Σπύρος Σαμάρας, ο οποίος έμελε να αναδειχθεί σε έναν από τους σημαντικότερους, αλλά συνάμα και πλέον παρεξηγημένους, πρωταγωνιστές της ελληνικής μουσικής ιστορίας των νεώτερων χρόνων. Μέχρι σχετικά πρόσφατα ο Σαμάρας ήταν βέβαίως συνώνυμος στην κοινή συνείδηση με τον «Ολυμπιακό Ύμνο», ο οποίος θα καθιερωνόταν ως επίσημος ύμνος των Ολυμπιακών Αγώνων μόλις το 1958 (εξήντα δύο χρόνια μετά την παγκόσμια «πρώτη» του [Αθήνα, 1896] και σαράντα ένα χρόνια μετά τον θάνατο του συνθέτη του).Ωστόσο, σήμερα είναι πλέον πασίγνωστο ότι το 1896 ο Κερκυραίος συνθέτης βρισκόταν στο ζενίθ της ευρωπαϊκής καριέρας του και ήταν ο διασημότερος εκπρόσωπος της ελληνικής μουσικής δεινότητας στον διεθνή μουσικό χώρο. Η «Flora Mirabilis» του Σαμάρα είχε χαιρετιστεί το 1886 από τους Ιταλούς κριτικούς ως φλέβα νεωτερισμών στο μελόδραμα της εποχής που συγκρίνονταν με εκείνους του Πουτσίνι. Το 1894 η περίφημη «La martire» εθεωρείτο το κορυφαίο δημιούργημα του οπερατικού ρεαλισμού, τουλάχιστον ισοδύναμο με έργα του Μασκάνι και του Λεονκαβάλο. Όπερες του Σαμάρα παρουσιάζονταν όχι μόνο στην Ιταλία, αλλά και σε πάμπολλα ευρωπαϊκά οπερατικά κέντρα, ενώ η φήμη του έφτανε ως την Αργεντινή και τις Η.Π.Α. Η εργογραφία τού συνθέτη μέχρι το 1896 περιέχει και άλλες όπερες: «Medge» (1888), «Lionella» (1891), «La furia domata» (1895). H εξαιρετική πορεία του Σαμάρα στις ευρωπαϊκές μελοδραματικές σκηνές συνεχίστηκε βεβαίως και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 με την ίδια επιτυχία μέχρι την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1911. Τη δυναμικη του Σαμάρα αποδεικνύουν η υποδοχή των μελοδραμάτων «Mademoiselle de Belle-Isle» (1905), «La biondinetta» (1903, 1906) και «Rhea» (1908).Εκατόν πενήντα χρόνια μετά από εκείνο το πρωινό της 29ης Νοεμβρίου 1861 η Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας τιμά τη γέννηση του κορυφαίου μουσουργού και από το 1889 Επίτιμου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ιδρύματος, Σπύρου Σαμάρα. Για τον λόγο αυτό διοργανώνει σειρά εκδηλώσεων και δράσεων με ποικίλο χαρακτήρα:Στις 22 Οκτωβρίου 2011 η Συμφωνική Ορχήστρα της Φιλαρμονικής Εταιρείας υπό τη διεύθυνση του Άλκη Μπαλτά θα αποδώσει έργα του Σπύρου Σαμάρα, των δασκάλων του, αλλά και των συνομήλικων ομοτέχνων του, συνδέοντας μουσικά και οργανικά τον Κερκυραίο συνθέτη με την εποχή του. Στον ίδιο άξονα κινείται και η επετειακή συναυλία της μπάντας της Εταιρείας στις 19 Νοεμβρίου 2011 υπό τη διεύθυνση του Σπύρου Προσωπάρη.Τρεις ομιλίες θα επιχειρήσουν να σκιαγραφήσουν τη ζωή του Σπύρου Σαμάρα και τη σημασία του έργου του για τη μουσική της Ευρώπης του 19ου αιώνα, καθώς και να προσφέρουν πλούτο νέων στοιχείων για τον μουσουργό. Ομιλητές θα είναι οι μουσικολόγοι Χάρης Ξανθουδάκης (28 Σεπτεμβρίου), Πάνος Βλαγκόπουλος (26 Οκτωβρίου) και Κώστας Καρδάμης (30 Νοεμβρίου). Και οι τρεις ομιλητές υπηρετούν στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου και ασχολούνται ερευνητικά με τη μουσική της Ελλάδας του τέλους του 19ου αιώνα. Οι διαλέξεις θα λάβουν χώρα στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Εταιρείας και θα πλαισιωθούν με ακρόαση έργων του Σαμάρα.Τέλος, η Φιλαρμονική Εταιρεία εκδίδει και τον δεύτερο τόμο των Δημοσιευμάτων του Μουσείου Μουσικής «Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος», ο οποίος είναι αφιερωμένος στον Σπύρο Σαμάρα. Σε αυτόν περιέχεται πλούσιο και πρωτοδημοσιευόμενο έγχρωμο φωτογραφικό υλικό με τεκμήρια και κειμήλια σχετιζόμενα με τον μουσουργό, καθώς και λεπτομερές δίγλωσσο χρονολόγιο. Επίσης δημοσιεύονται τέσσερα πρωτότυπα -και αποκαλυπτικά- κείμενα για τον Σπύρο Σαμάρα, τα οποία υπογράφονται από ειδικούς ερευνητές, και συγκεκριμένα από τον Χάρη Ξανθουδάκη («Ο Ολυμπιακός Ύμνος και η πρεμιέρα του»), την Στέλλα Κουρμπανά («Η ʽFlora Mirabilisʼ και η πρεμιέρα της στην Ελλάδα»), τον Κώστα Καρδάμη («Ο Σαμάρας και η Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας») και τον Γιώργο Λεωτσάκο («Ιχνηλατώντας τον Σπύρο Σαμάρα ένα ολόκληρο τέταρτο αιώνος»). Ταυτόχρονα, στο Μουσείο Μουσικής συνεχίζουν να εκτίθενται ήδη από την αρχή της χρονιάς διάφορα τεκμήρια που σχετίζονται με τον Σπύρο Σαμάρα.

...Μνημειώδης περιποίηση...

Δεν μας εξέπληξε η πολύ πρόσφατη "διακόσμηση" του ιστορικού Δημαρχιακού Μεγάρου της πόλης, του San Giacomo, που ίσως αποτελεί το σημαντικότερο τοπόσημο της πόλης-μνημείου της Unesco... Είναι η απολύτως φυσική συνέχεια ενός μακάβριου έργου, που συντελείται επί χρόνια τώρα στο ιστορικό κέντρο και στα περίχωρα, χωρίς αιδώ, χωρίς αναστολή και με απίστευτη ανεκτικότητα. Ο φασισμός της ασχήμειας και του εκβαρβαρισμού σε όλο του το μεγαλείο και με (πιθανά) προσχήματα προοδευτικότητας, αντίστασης κατά του συστήματος, "νεανικότητας" κ.α. Η φαιδρότητα και ο παραλογισμός στα ύψη μαζί με την πρωτοφανή αδιαφορία αρχών και αρμοδίων, δείγμα του κυρίαρχου ημι-πολιτισμού μας, που μπορεί να ανέχεται τέτοιου είδους επιχειρηματολογία...

Ετσι σιγά - σιγά δεν έμεινε τίποτε όρθιο μπροστά στην βαρβαρότητα της χρωμορρύπανσης... Κανένας τοίχος, παλιός ή νέος, κλασσικός ή μνημειακός δεν την γλύτωσε, σχεδόν καμία προτομή ή γλυπτό.. Λέγαμε κάποτε, πως χωρίς την άσκηση κοινωνικής εποπτείας και ελέγχου δεν θα αργήσει να έλθει η ώρα των ανακτόρων... Και ήλθε και παραήλθε... Και τώρα το Δημαρχείο, η Loggia, το San Giacomo... Αθλιο χρωμοπεριβάλλον, που συμπληρώνει την γενικότερη εικόνα εγκατάλειψης σχεδόν ΟΛΩΝ των σημαντικών αρχιτεκτονικά και ιστορικά οικοδομημάτων, που κοσμούν και -σε τελευταία ανάλυση-χαρακτηρίζουν την Κερκυραϊκή μοναδικότητα, που απειλείται ασύστολα...

Οσο ...η Πατρίδα κοιμάται, δεν θα μείνει ούτε κολυμπηθρόξυλο άθιχτο... Εν τω μεταξύ, καλή μας νύχτα...

ηταν υπέροχη...

... η Ναταλία Καποδίστρια στην μονόπρακτη παράσταση του διασκευασμένου, σκηνοθετημένου και ερμηνευμένου από την ίδια έργου του Νίκου Καχτίτση: "Η ΟΜΟΡΦΑΣΧΗΜΗ". Ενα φαινομενικά απλό κείμενο, μία προσωπικότητα στο όρια της απλοϊκότητας μας ξεδιπλώνει το ψυχόδραμά της μέσα στα πιο άγρια σκηνικά: δεύτερος παγκόσμιος, υποταγμένη στους Ναζί Αυστρία, αντισημητισμός και ταλαιπωρημένος μικροαστισμός συγκροτούν το περιβάλλον της προσωπικής διαδρομής της Γερτρούδης Στερν. Αληθινό προσωπικό δράμα, που ο συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει με τόση ένταση, όση επιτρέπουν τα εξωτερικά δρώμενα αλλά και η απαίτηση της ατομικής ύπαρξης... Αυτή την αρμονία, που αποπνέει το κείμενο, κατάφερε με καταπληκτική μαεστρία να σκηνοθετήσει και αποδώσει θεατρικά η Ναταλία... Δύσκολος ρόλος, που απαιτεί μαεστρία προσέγγισης, ακρίβεια στην ερμηνευτική απόδοση για να μην χάσει το ενδιαφέρον και την γοητεία του...
Η μεγάλη αίθουσα της Δημοτικής Πινακοθήκης φιλοξένησε την παράσταση (εξαιρούμε την ζέστη, που την ...ξεχάσαμε χάρις στην ποιότητα της παράστασης) εξ ανάγκης, αφού ήταν προγραμματισμένη για τοεξωτερικό κήπο αλλά οι συναυλίες των φιλαρμονικών στο περιστύλιο την ίδια ώρα (από πραγραμματισμό σκίζουμε) δεν θα το επέτρεπαν. Το έργο αυτό, η παράσταση αυτή αξίζει ευρύτερης παρουσίασης στο Κερκυραϊκό -και όχι μόνο- κοινό.

Η Ναταλία Καποδίστρια μας έχει πείσει μέχρι σήμερα με το αστείρευτο ταλέντο της (δεν κάνουμε εδώ καμία αναφορά στις εικαστικές της αρετές) ότι αποτελεί ισχυρότατη κατάθεση στο πολιτιστικό κεφάλαιο του τόπου... Αρκεί οι χειριστές του εγχωρίου πλούτου να γνωρίζουν να καταλύουν την μετατροπή του κεφάλαιου σε παραγωγική επένδυση...

ευχάριστη έκπληξη...

Ηταν η συναυλία της ορχήστρας πνευστών του Mosbach (Γερμανία) στο Πάλκο της πάνω Πλατείας... Οι Γερμανοί Μουσικοί επισκέπτονται την πόλη μας κατά τα τελευταία χρόνια, που τους αρέσει ιδιαίτερα. Ετσι μετά την "παρέλασή" τους με τις εθνικοτοπικές τους στολές στους δρόμους της πόλης έδωσαν μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συναυλία στο Πάλκο, που φέτος κυριολεκτικά αναστήθηκε...

Θαυμάσιο σύνολο υπό την διεύθυνση της μαέστρου του Μαρτίνα Κόλμαν παρουσίασε ένα ανάλαφρο πρόγραμμα με γνωστές μελωδίες από κλασσικά έργα και μιούζικαλ αλλά και άριες και εμβατήρια της περιοχής... (Δείγμα μπορείτε να παρακολουθήσετε στο βίντεο, που αναρτήσαμε). Και ο κόσμος μαζεύτηκε αυθόρμητα, χωρίς πολλή ενημέρωση, ήλθε να δεί και έκατσε... Και ευχαριστήθηκε την όμορφη βραδιά, μοναδικά ταιριαστή στο Κερκυραϊκό αρχιτεκτονικό τοπίο και περιβάλλον και στην παράδοση του τόπου... Καταχειροκρότησε το κοινό αυτή την "έκτακτη¨μουσική βραδυά στην Σπιανάδα...

Πρώτη χρονιά, θετικός απολογισμός...

Κατά την γνώμη μας, βέβαια… Και μιλάμε για την επανέναρξη των καλοκαιρινών συναυλιών των φιλαρμονικών στο Πάλκο της Σπιανάδας... Αυτού του θεσμού, που παλιότερα αφορούσε μόνον τις δύο φιλαρμονικές της πόλης (Παλιά & Μάντζαρος) και που αυτή τη φορά αγκάλιασε και αρκετά από τα αντίστοιχα σχήματα της Περιφέρειας… Δεν είναι το αίσθημα της δικαίωσης για την πρωτοβουλία, που μας κάνει να γράψουμε αυτές τις λίγες γραμμές. Είναι η βαθειά πίστη, πως όλες οι προσδοκίες από την αναβίωση (και την επέκταση, ελπίζουμε) αυτού του αμιγώς Κερκυραϊκού θεσμού έγιναν πράξη… Ισως η σοβαρότερη αδυναμία της προσπάθειας να είναι η ατελής ενημέρωση-διαφήμιση των εκδηλώσεων… Παρά την ωραιότατη αφίσσα, (δεν κυκλοφόρησε και πολύ) η προβολή από τα ΜΜΕ υπήρξε κατώτερη του αναγκαίου… Το λέμε αυτό, γιατί πιστεύουμε, ότι ίσως ο πιο γνήσια παραδοσιακός καλλιτεχνικός θεσμός της πόλης της Κέρκυρας άξιζε καλύτερης πληροφοριακής μεταχείρισης, στην πρώτη επιτυχημένη απόπειρα αναβίωσής του αφού -μεταξύ των άλλων- εκπληρώνει στο 100% την προσδοκία ανάπτυξης τοπικής πολιτιστικής δραστηριότητας, που τόσο πολύ και με τόσο πάθος επιζητείται για την ποιοτική αναβάθμιση του τόπου και του τουριστικού του προϊόντος.
Ξεκινήσαμε με τον σχολιασμό κάποιων αδυναμιών όχι ασφαλώς από επικριτική διάθεση αλλά αντίθετα από έντονη επιθυμία επαίνου όσων συμμετείχαν στην οργάνωση και -πολύ περισσότερο- στην πραγμάτωση του φετινού θερινού κύκλου συναυλιών των Φιλαρμονικών στην Σπιανάδα… Γι’ αυτό και υπογραμμίζουμε την θετικότατη καλλιτεχνικά παρουσία ΟΛΩΝ των σχημάτων, που συμμετείχαν. Μερικά από αυτά έφτασαν σε εξαιρετικό υψηλό επίπεδο απόδοσης, κατά την γνώμη μας, τόσο με τις δύσκολες επιλογές του προγράμματος όσο και με την ποιότητα εκτέλεσης. Το έργο μερικών άξιων νέων ταλαντούχων διευθυντών αποτυπώθηκε με σαφήνεια στα ακούσματα του Πάλκου κατά τρόπο συγκινητικό… Όταν χωριά-οικισμοί της περιφέρειας μερικών εκατοντάδων κατοίκων, συγκροτούν πολυμελή μουσικά σχήματα γεμάτα από νέα παιδιά και φτάνουν σε τόσο ικανοποιητικά επίπεδα απόδοσης δεν γίνεται να μην συγκινείσαι… Ούτε φυσικά μπορείς να μένεις αδιάφορος για την σοβαρότατη δουλειά, με τις σπουδαίες καλλιτεχνικά και παιδαγωγικά θετικές επιπτώσεις για την νεολαία και τον τόπο γενικότερα…
Χάρμα ειδέσθαι ήταν εξάλλου η συνολική εικόνα της Σπιανάδας με τους καθισμένους και όρθιους ακροατές-θεατές των συναυλιών… Χωρίς παραδοσιοπληξία, χαρήκαμε μία ευγενική και γνήσια λαϊκότητα, που απέπνεε όλες τις βραδυές, ο χώρος της Σπιανάδας… Άλλη αίσθηση… Χωρίς εκβαρβαρισμό και ηχορρύπανση του τοπίου και της ευρύτερης περιοχής της πόλη… Απλότητα και λιτότητα συνέθεταν την φινέτσα του ευρύτερου σκηνικού των δρώμενων…
Ελπίζουμε, ότι και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι θα συμμερίζονται τις θετικές με τον ένα ή άλλο τρόπο στο ένα ή άλλο επίπεδο εκτιμήσεις για το συνολικό φετινό αποτέλεσμα.
Ελπίζουμε, ότι το καλοκαίρι που περνάμε θα είναι πρόκληση και για άλλα σχήματα της υπαίθρου, που μπορούν να δηλώσουν με αξιοπρέπεια την παρουσία τους. Η παράταση του χρόνου των συναυλιών προς τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβριο αντίστοιχα, νομίζουμε, ότι είναι εφικτή και ιδιαίτερα χρήσιμη και επιθυμητή.
Ελπίζουμε (;), ότι και οι αρμόδιοι παράγοντες του τουρισμού, που πολλά εκστομούν για την προβολή και την διαφήμιση του τόπου θα αντιληφθούν την σημασία στήριξης, ενίσχυσης και διασύνδεσης των συναυλιών των φιλαρμονικών στο Πάλκο με τα Κερκυραϊκά τουριστικά πακέτα.
Ελπίζουμε (;) ακόμη, ότι τοπικές αρχές και αρμόδιοι έχουν από τις συναυλίες αυτές- ένα απτό παράδειγμα για το τι χρειάζεται ο τόπος σε επίπεδο μαζικής λαϊκής ψυχαγωγίας. Για το τι σημαίνει εμπέδωση του πνεύματος πόλη-μνημείο Unesco. Για το τι σημαίνει προάσπιση του κοινωνικού ιστού από τις εγωκεντρικές επιδείξεις βάρβαρης ηχορρύπανσης, που απειλούν την ψυχική και σωματική υγεία επισκεπτών και κατοίκων της πόλης…
ΥΓ. Το τελευταίο σχόλιο δεν συνιστά κριτική προς κάποιο είδος μουσικής, που δεν αρέσει στον γράφοντα… Οι καλλιτεχνικές-πολιτισμικές επιλογές είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός, αρκεί να μην κακοποιεί αντίστοιχα δικαιώματα των συγκατοικούντων…

Ιονία οδός = έργο εις τους αιώνας...

Το ό,τι κάθε εργοτάξιο της Ιονίας Οδού έχει σταματήσει, κυρίως λόγω μη χρηματοδότησης από τους υπεύθυνους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς είναι λίγο-πολύ γνωστό... Η πρόσφατη απάντηση του αρμόδιου υφυπουργού Γιάννη Μαγκριώτη, ότι γίνονται συνεχείς συσκέψεις και πως μέσα στους επόμενος μήνες θα παρθούν οι αποφάσεις, όπως είναι φυσικό μάλλον πρόσθετη ανησυχία συνεπάγεται για το μέλλον του πολύπαθου αυτού έργου-κλειδί για την Δυτική και την βορειοδυτική Ελλάδα... Χαρακτηριστικό της πραγματικής καθυστέρησης των πραγμάτων είναι το γεγονός, πως ξαναμελετάται η χάραξη του δρόμου στην περιοχή της Παλιοβούνας με διάφορες εναλλακττικές λύσεις στο τραπέζι (τούννελ, διαπλάτυνση του υπάρχοντος δρόμου κ.λ.π.). Αν σκεφτεί κανείς, πως το κομμάτι αυτό είναι το πιο κρίσιμο του έργου (το πιο προβληματικό τμήμα του σημερινού δρόμου) και άν ταυτόχρονα αναλογιστεί το ύψο των τεχνικών δυσκολιών και του ανίστοιχου κατασκευαστικού κόστους, τότε αντιλαμβάνεται την ακρίβεια του τίτλου της παρούσας ανάρτησης...
Για να είμαστε όμως δίκαοι, δεν συμβαίνει το ίδιο με τον κατασκευαζόμενο κάθετο στην Ιονία οδό άξονα Ακτίου-Ακμβρακίας -σημαντικό και για την Κέρκυρα... Εδώ, φαίνεται, πως παρά κάποιες καθυστερήσεις, λόγω έκπτωσης αναδόχου ενός τμήματος, η γενική πρόοδος είναι ικανοποιητική...Κάποιες (υπεραισιόδοξες;) εκτιμήσεις μιλούν για παράδοση της παράκαμψης της Αμφιλοχίας μέσα στο 2011, ενώ πιθανολογούν την ολοκλήρωση του έργου μέσα στο 2013... Κούτσα-κούτσα λοιπόν έχουμε και λέμε:

-Ηγουμενίτσα-Πρέβεζα δεν είναι και ο καλύτερος δρόμος αλλά εν πάσει περιπτώσει είναι βατός ενώ προβλέπονται (;) επισκευές του κατά τμήματα με πρώτο το ήδη δημοπρατημένο έργο Καρτέρι-Πάργα.

-Ο νέος άξονας: Ακτιο - Αμβρακία, θα ικανοποιεί τουλάχιστον τις βραχυπρόθεσμες απαιτήσεις για ένα άνετο και ασφφαλές οδικό ταξείδι...

-Η παράκαμψη του Αγρινίου, που συνδέεται κατ' ευθείαν με τον κλειστό αυτοκινητόδρομο:Ακτιο-Αμβρακία, έχει ήδη παραδοθεί και είναι γνωστή για τα ευεργετικά αποτελέσματά της στην διάρκεια, την άνεση και την ασφάλεια του ταξειδιού..

Μένει, λοιπόν, η Παλιοβούνα, που κατά την ταπεινή μας γνώμη, σύμφωνα με την παρούσα πολιτικο-οικονομική συγκυρία, θα μας ταλαιπωρεί για χρόνους... Υπομονή... Κάτω από άλλες πολιτικές επιλογές ξεπεράσματος της κρίσης και πραγματικής ανάπτυξης, η Ιονία Οδός θα ήταν έργο υψηλής προτεραιότητας, όπως και η αντίστοιχη σιδηροδρομική γραμμή, Θεός χωρέστην. Γι' αυτό λέμε υπομονή...

Απολύτως εύστοχο...

Ηταν καιρός ΟΙ ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ να φιλοξενήσουν ένα εκδοτικό σημείωμα του Γιώργου Κατσαΐτη, Δ/ντή και εκδότη της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ... Συνήθως η Ενημέρωση φιλοξενεί σημειώματα, που αναρτώνται στο παρόν ιστολόγιο... Παρότι, δεν έχει περαιτέρω ανάγκη δημοσιοποίησης, το σημείωμα αυτό του Γιώργου Κατσαΐτη, είναι της απόλυτης αρέσκειάς μας... Μας αρέσει αυτό το σαρκαστικό ύφος, που λίγο-πολύ συνιστά μαζικό αυτοσαρκασμό... Και μας αρέσουν τα σοβαρότατα πράγματα, που σαφώς περιγράφονται στις γραμμές του. Διαβάστε το, λοιπόν ή ξαναδιαβάστε το:

Ετσι λοιπόν, το κίνημα κατήγαγε μια ακόμα νίκη. Οι ανεμογεννήτριες της Enova δεν θα εγκατασταθούν ποτέ στον Παντοκράτορα εφόσον υπό τις διαμορφωθείσες συνθήκες και την πάνδημη, όπως αποδεικνύεται, θεσμική αντίδραση των Κερκυραίων, το ενδιαφέρον για την επένδυση πιθανότατα αποσύρεται.Πλείστοι όσοι σύμβουλοι τόσο της μειοψηφίας αλλά κυρίως εκείνοι της «κυβερνώσας» πλειοψηφίας στήριξαν την αρνητική τους επιχειρηματολογία και στο τεκμήριο ότι δεν υπάρχουν κρατικές - αυτοδιοικητικές υπηρεσίες, ικανές να εγγυηθούν την εφαρμογή όποιων όρων κι αν έθετε κάποιος, σ' αυτήν, και πιθανότατα σε κάθε ανάλογη, δραστηριότητα. Σ' αυτό το σκεπτικό συνομολόγησε και ο έχων την εμπειρία της εφαρμογής, αντινομάρχης Κεφαλονιάς. Είναι πολλά τα παραδείγματα...Προ των θεσμικών ομιλητών, η δημοκρατική διαδικασία απογειώθηκε όταν δεκάδες εκπρόσωποι φορέων στηλίτευσαν από του βήματος «το επιχειρούμενο έγκλημα», αποκαλύπτοντας μεταξύ των άλλων ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι ένας μύθος και ότι ας σταματήσουν επιτέλους οι επικλήσεις της περιβαλλοντικής κατάστασης στην Πτολεμαΐδα αφού -σύμφωνα τουλάχιστον με κάποιον εκ των ομιλητών- κανείς δεν θέλει εκεί να σταματήσει η λειτουργία των εργοστασίων λιγνίτη της ΔΕΗ διότι έτσι αυτοί θα χάσουν τη δουλειά τους...Προκειμένου λοιπόν να μη μείνουν άνεργοι οι Δυτικο-μακεδόνες κι αφού έτσι κι αλλιώς ό, τι και να συμφωνούσαμε με τους επενδυτές δεν θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε πως θα πραγματωθεί, ας πάει και το παλιάμπελο...Κορυφαία στιγμή της συνεδρίασης εκείνη που περιφερειακός σύμβουλος, απευθυνόμενος στον εκπρόσωπο της εταιρείας, που βρισκόταν στο βήμα, τον... προσφώνησε: άει να χαθείς ξεφτιλισμένε!

Βραδιά μελωδίας στην Βρύση στο Κομπίτσι...

... που οργάνωσε ο τοπικός πολιτιστικός σύλλογος με τίτλο: "Πάει κι αυτή η Κυριακή" στον χώρο της Ιστορικής (Ενετικής ή/ και παλιότερης) πηγής το βράδυ της Κυριακής 21 Αυγούστου...

Συνεχίζοντας την παράδοση, που έχει δημιουργήσει τα τελευταία καλοκαίρια στον χώρο της πανέμορφης πηγής, οι διοργανωτές παρουσίασαν τον γνωστό αειθαλή τραγουδιστή και τραγουδοποιό Λάκη Παππά. Η μαγική του κιθάρα και η χαρακτηριστική αισθαντική του φωνή συνοδεύτηκαν από τον Γιώργο Σαλβάνο στο Πιάνο, ενώ στο πρώτο μέρος συμμετείχε και η Κατερίνα Μπακέα, που τταγούδησε Μάνο Χατζηδάκι...Στο δεύτερο μέρος ο Γιώργος Σαλβάνος (πιάνο) και ο Ηλίας Καραγιάννης (κιθάρα) συνόδευσαν την Ανδριάνα Κόλλια και τον Μάνο Νικήτογλου σε ένα προσεκτικότατα επιλεγμένο ρεπερτόριο των 10ετιών 60 & 70, με πρωταγωνιστική την παρουσία του νέου κύματος και των άξιων δημιουργών της εποχής Γιάννη Σπανού, Σταύρου Ξαρχάκου, Μάνου Χατζηδάκη, Μίμη Πλέσσα, Δήμου Μούτση, Γιάννη Γλέζου και άλλων. Νοσταλγικές νότες, που ξύπνησαν στο κοινό νεανικές μνήμες χαράς, αθωότητας, ερώτων, με τίτλο: "τα 45άρια" αφού τα πιο πολλά πρωτοκυκλοφόρησαν σε singles της εποχής, δηλαδή των 45 στροφών... Το κοινό συμμετείχε άλλοτε ψιθυρίζοντας, άλλοτε τραγουδώντας, άλλοτε κρατώνας τον ρυθμό... Τραγούδια γνωστά κι' αγαπημένα... Σε θαυμάσια μουσική εκτέλεση και ερμηνεία... Την βραδιά έκλεισαν όλοι μαζί οι καλλιτέχνες τραγουδώντας την δημιουργία του Λάκη Παππά: κι' ύστερα μου μιλάς για καλοκαίρια... Ολα αυτά στο θεσπέσιο και μοναδικού κάλλους φυσικό περιβάλλον της περιοχής, κάτω από τον διακριτικό φωτσιμό κεριών και κατάλληλων φωτιστικών, που τόνιζαν την γοητεία και την αισθητική ανωτερότητα του χώρου.

Στα πολλά θετικά της βραδιάς καταγράφεται η έκδοση του προσεγμένου προγράμματος και του συνοδευτικού σημειώματος του συμπολίτη καρδιολόγου Γιάννη Χυτήρη, για το ιστορικό της "βρύσης του Κομπιτσιού". Το θετικότερο, όμως είναι αυτή η όμορφη παράδοση, που δημιουργεί ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κομπιτσίου καθιερώνοντας μία καλοκαιρινή βραδιά αφιερωμένη στο ποιοτικό μελωδικό τραγούδι... Η εμβέλεια αυτής της δράσης υπερβαίνει τα όρια της περιοχής και προσδίδει πόντους στο νησί γενικότερα στην σκληρή μάχη απέναντι στο φτηνό και το κακόγουστο, που μας απειλούν...

Καλή αρχή...

Ηταν τόσο απλό να ξεκινήσουν ξανά οι υπαίθριες συναυλίες των φιλαρμονικών στην Σπιανάδα, στο Πάλκο... Αλλά ήταν και τόσο απίστευτο, που είχαν σταματήσει. Δεκαετίες παράδοσης αυτής της λαϊκής ψυχαγωγίας και της εξαιρετικής μουσικής επιμόρφωσης έσβησαν στα πλαίσια μίας ....αβάσταχτης ελαφρότητας του είναι και μίας αβάσταχτης προχειρότητας του γίγνεσθαι... Κυρίαρχα στοιχεία, κατά τις τελευταίες 10ετίες στον τόπο, που επιδόθηκε με φανταστική επιμέλεια στην αυτοκαταστροφή του...

Ισως να ήλθε η ώρα, μέσα στο κλίμα αμφισβήτησης των αποτυχημένων μοντέλων οργάνωσης του πολιτισμού αλλά και του τουρισμού, που έκανε εξαιρετικά εύκολη την αποδοχή της πρότασής μας για την αναβίωση των θερινών συναυλιών στο Πάλκο, αυτή τη φορά με την μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή φιλαρμονικών από την περιφέρεια...

Η Κυριακή, λοιπόν, 31 Ιουλίου είναι η γεννέθλια ημερομηνία αυτής της προσπάθειας, που ξεκίνησε έτσι απλά και τόσο όμορφα... Με τον κόσμο να προσέρχεται στα καθίσματα, στα παγκάκια και όρθιος για να απολαύσει μία έξοχα προετοιμασμένη συναυλία από την Φιλαρμονική των Συναράδων... Οσους τυχόν σνομπάρισαν ή έστω και καλοπροαίρετα αμφέβαλλαν για την αξία της προσπάθειας τους διάψευσε πανηγυρικά το εξαιρετικό μουσικά αποτέλεσμα ενός καλοδουλεμένου συνόλου... Εχουμε γνώση και γνώμη για τις αρετές του μαέστρου Δημήτρη Παπικινού και φυσικά όχι μόνο δεν διαψευστήκαμε αλλά πανηγυρικά επιβεβαιωθήκαμε... Μία επιμελημένα προετοιμασμένη μπάντα, που η διεύθυνσή της αλλά και οι ίδιοι οι νεαροί και ταλαντούχοι εκτελεστές της έβαλαν ψηλά τον πήχυ... Αξια επαίνου η επιλογή του προγράμματος, που έκανε τους θεατές να απολαύσουν χωρίς να ...παραξενευτούν ή να βαρεθούν... Εξοχες ενορχηστρώσεις σε έργα G.H. Hufine, W. Hautvast, Mainzer-Jaroc, L. Anderson, Η. Festl και N. Piovani στο πρώτο μέρος... Και στο δεύτερο απολαύσαμε G. Bregovic, L. Anderson, G. Ruiz, Kees Vlak, Manilow de Mey, T. Huggens, Astro Piazzolla...

Ηταν πολύ όμορφες οι μελωδίες του "Καιρού των τσιγγάνων", της "Κόπα-Καμπάνα", του "Μπλέ Τανγκό" και του "Libertango"... Και ήταν ακόμη ομορφότερες, όταν σκεφτόσουν ότι αυτό το αξιοπρεπέστατο αποτέλεσμα είναι προϊόν μίας προφανώς επίπονης δουλειάς προετοιμασίας και αρτίωσης, που καταβλήθηκε στους Συναράδες από τον άξιο μαέστρο του σχήματος και τα ταλαντούχα νεαρά παιδιά... Αυτούς τους μικρούς Κερκυραίους, που απο την πιο τρυφερή ηλικία αρχίζουν το θαυμάσιο ταξείδι στα κύματα των ήχων... Αυτούς τους μικρούς Κερκυραίους, που αποδίδουν στο τόπο τους ιδιαίτερη αξία και τιμή...

Για την φιλαρμονική των Συναράδων, για τα υπόλοιπα μουσικά σχήματα, ιδιαίτερα της υπαίθρου, το Πάλκο της Σπιανάδας είναι ένα θαυμάσιο βήμα παρουσίασης του έργου τους. Μία εξαιρετική ευκαιρία για καλύτερη προετοιμασία, για ευγενική άμιλλα, για "ιδανική" άμεση, ανοιχτή ψυχαγωγία κατοίκων και επισκεπτών... Οι συναυλίες αυτές είναι ταυτόχρονα μία έξοχη συμβολή στην αναβάθμιση ενός σκληρά ταλαιπωρούμενου και κακοποιούμενου τόπου κατά τα τελευταία χρόνια, της Σπιανάδας...

Οι ασχολούμενοι με τον τουρισμό έχουν μπροστά τους μία σπουδαία δυνατότητα αξιοποίησης αυτής Κερκυραϊκής μοναδικότητας...

Αγιοι Πατέρες: ένα θαυμάσιο Μουσείο Εικόνων

Ξεναγούσαμε κάποιους φίλους σε αυτή την θαυμάσια γειτονιά της Πόλης, τους Αγιους Πατέρες, που παραμένει πανέμορφη παρ' όλη την αρχιτεκτονική κακοποίηση, που έχει υποστεί από εμάς του ΝεοΕλληνες (Οι Γερμανοί τους βομβάρδισαν αλλά εμείς τους ξαναχτίσαμε έτσι)... Υπάρχει, λοιπόν εκεί η θαυμάσια Ρωμανικού τύπου Ορθόδοξη Εκκλησία, που λίγες φορές είχαμε βρεί ανοιχτη την πόρτα της στο παρελθόν... Ετσι, πολύ μας χαροποίησε η επίσκεψη, που κάναμε προχτές εκεί, όπου συναντήσαμε έναν απίστευτο θυσαυρό εικόνων, εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Ισως μάλιστα κάποια καλύτερη οργάνωση με την εκτύπωση σχετικού ενηρωτικού υλικού και κοινοποίση του ωράριου λειτουργίας του τον αναδείξει σε έναν γνήσια μπουσειακό και επισκέψιμο τόπο, που προσθέτει αξία στις πολιτιστικές υποδομές του τόπου...

Ωραιότατη προκυμαία...

Εγινε η σκάλα του Δημάρχου στην Γαρίτσα... Δεν έχουμε προηγούμενη φωτογραφία για να φανεί πιο έντονα πόσο σημαντικό είναι το έργο συντήρησης και ανάπλασης, που έγινε... Για την ώρα ας απολαύσουμε την ωραιότατη προκυμαία, που δημιουργήθηκε, που θα μπορούσε κάποτε μάλιστα να συμπεριληφθεί και σε κάποιο δρομολόγιο θαλάσσιας συγκοινωνίας (π.χ. Πέραμα-Σπηλιά). Κι' ύστερα ξυπνήσαμε, θα πείτε. Και θάχετε δίκιο... Πάντως, ο έπαινος για τον Οργανισμό Λιμένα Κέρκυρας από τη μεριά μας είναι αυθόρμητος και ειλικρινής...

Καλώς εχόντων των πραγμάτων…

Καλώς εχόντων των πραγμάτων, η διοργάνωση ενός διεθνούς φεστιβάλ κουκλοθέατρου στην Κέρκυρα, με πρωτοβουλία του ψυχιατρείου και την στήριξη των Ionian Concerts θα έπρεπε να αποτιμάται ως ένα σημαντικό πολιτιστικό δρώμενο για τον τόπο.
Καλώς εχόντων των πραγμάτων, η υποδοχή του φεστιβάλ αυτού θα ήταν ακόμη θερμότερη του αναμενομένου αφού ο τόπος βιώνει μία παρατεταμένη κρίση ποιότητας του τουριστικού προϊόντος και κάθε αξιόλογη και πρωτότυπη καλλιτεχνική δράση είναι εξ ορισμού θετική για την επιζητούμενη(;) αναβάθμιση της τουριστικής οικονομίας μέσω του πολιτισμού…
Καλώς εχόντων των πραγμάτων, τα ίδια τα τοπικά μέσα ενημέρωσης –έντυπα και ηλεκτρονικά- θα έδιναν την μεγαλύτερη δυνατή προβολή ώστε ντόπιοι και επισκέπτες να δουν την όλη διοργάνωση με τα βλέμμα που τις αξίζει και όχι με την γνωστή μίζερη ψωροπερηφάνεια της ημιμάθειας.
Καλώς εχόντων των πραγμάτων, η Δημοτική Αρχή θα προσέτρεχε για να συναντήσει και να στηρίξει αυτή την πρωτοβουλία μιας άξιας Κερκυραίας, της Θεατρολόγου Ζωής Βλάσση, που με πολύ κόπο και παρά τις ποικίλες δυσκολίες κατάφερε να συγκεντρώσει στην Κέρκυρα οκτώ Ομάδες κουκλοθεάτρου από την Αθήνα και μία από την Αργεντινή, που ο επικεφαλής της Federico Scavuzzo είναι καθηγητής πανεπιστημιακής σχολής κουκλοθεάτρου στο Rosario της Αργεντικής. Μία συνεργασία μαζί της θα άνοιγε πιθανότατα ένα δρόμο προς τον σχεδιασμό παρόμοιων ή και άλλων δράσεων, που θα αναβάθμιζαν τα καλλιτεχνικά δρώμενα στον τόπο…
Καλώς εχόντων των πραγμάτων, η δραστηριότητα δημόσιας ενημέρωσης για την διοργάνωση του φεστιβάλ με ‘στήσιμο’ παραστάσεων σε διαφορετικά σημεία της πόλης θα θεωρούνταν μία πανέξυπνη, ευφάνταστη και καλαίσθητη πρωτοβουλία, που δίνει στην πόλη αληθινά Ευρωπαϊκό αέρα… Είναι καθιερωμένο φαινόμενο αυτού του τύπου η «διαφήμιση» φεστιβαλικών δράσεων σε χιλιάδες Ευρωπαϊκές πόλεις. Κορυφαία ίσως έκφραση ο «Φλορεντινός Μάϊος» (Maggio Fiorentino), που εκατοντάδες δόκιμοι ή/ και ανώνυμοι καλλιτέχνες κάθε είδους δράσης (από την Οπερα μέχρι την παντομίμα, τα ακροβατικά και τα ταχυδακτυλουργικά) πλημυρίζουν τους δρόμους της πόλης χωρίς καμία παραφωνία ηχορρύπανσης κ.λ.π.
Καλώς εχόντων των πραγμάτων, άδεια για μία τέτοια δράση μέσα στην πόλη όχι μόνον δεν θα χρειάζονταν, αλλά θα την υποκαθιστούσε η ανοικτή παρότρυνση, ο έπαινος και η έκφραση ευχαριστιών… Πολύ περισσότερο, (καλώς εχόντων των πραγμάτων), τυχόν υποβαλλόμενη άδεια θα ετύγχανε άμεσης τυπικής έγκρισης…
Καλώς εχόντων των πραγμάτων, την όποια οργανωτική, γραφειοκρατική, πολιτιστική αδυναμία των αρχών θα την κάλυπτε η δική μας απλόχερη υποστήριξη των πολιτών… Καλώς εχόντων των πραγμάτων, η αγκαλιά μας θα ήταν πάντοτε ανοιχτή και θερμή για τέτοιου είδος πρωτοβουλίες, που καμία άλλη σκοπιμότητα δεν υπηρετεί, παρά την δική μας ποιοτική ψυχαγωγία και των φίλων (;) επισκεπτών μας. Αλλά και την «τσεπούλα» μας, -με την καλή έννοια- για την οποία πολλές κολοτούμπες είμαστε έτοιμοι να κάνουμε, χωρίς να συνειδητοποιούμε, ότι ο ευτελισμός της καθημερινότητας μας οδηγεί σταθερά εδώ και πολλά χρόνια από το κακό στο χειρότερο…
Όλα αυτά βέβαια, καλώς εχόντων των πραγμάτων… Γιατί, …ούτως εχόντων των πραγμάτων, πολύ καλά έκανε η Δημοτική Αστυνομία και τον Αργεντίνο Κουκλοθεατροπαίχτη δεν τον άφησε σε χλωρό κλαρί… Οπου, έστηνε αυτός παράσταση, από δίπλα και η απαγόρευση των Δημοτικών Αρχών…
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, αυτονόητη η μη χορήγηση άδειας στους διοργανωτές του Φεστιβάλ για την πραγματοποίηση των δημόσιων ενημερωτικών παραστάσεων κουκλοθέατρου επί 20 ημέρες μετά την υποβολή τη σχετικής αίτησης…
Ούτως εχόντων των πραγμάτων αξίζει να θυμηθούμε την αρχική απαγόρευση του πανηγυριού της Αγίας Παρασκευής (εκατό χρόνια γίνεται στο ίδιο μέρος) στον χώρο της μικρής Πλατείας της Πόρτα Ρεμούντα μπροστά από το 2ο Γυμνάσιο… Χρειάστηκαν φωνές του συλλόγου της γειτονιάς και των κατοίκων για να πραγματοποιηθεί…
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, περιττεύει κάθε σχόλιο για τον …έλεγχο των τραπεζοκαθισμάτων και την ρύθμιση της κυκλοφορίας στην πόλη…
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, καλή μας νύχτα…
ΥΓ. Συνυπογράφουμε πλήρως το κείμενο των ΟΜΑΔΩΝ ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟΥ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ. Η ευαισθησία του κειμένου αλλά και της όλης δράσης, μας τιμάει και μας χαροποιεί. Κουράγιο, για μην τελειώνουμε συνέχεια με ευχές για καληνύχτα…

Ξανά στο Πάλκο...

...της Σπιανάδας, θα ξαναπαίξουν οι Φιλαρμονικές... Αυτό το έθιμο-θεσμός που μας μεγάλωσε σαν η καλύτερη καλοκαιρινή μας λαϊκή ψυχαγωγία και ταυτόχρονα η μουσική μας επιμόρφωση πάει να αναβιώσει... Οχι μόνο με τις Φιλαρμονικές της πόλης αλλά και με πολλές από εκείνες της Κερκυραϊκής περιφέρειας και όχι μόνο... Ποιός γνησιότερος και μοναδικός για τα Ελληνικά δεδομένα Κερκυραϊκός πολιτιστικός θεσμός; Πόσο όμορφη Κερκυραϊκή ιδιαιτερότητα, άξια κάθε προβολής και στήριξης...

Για την ώρα σας παραθέτουμε του φετεινό πρόγραμμα:

-Κυριακή 31 Ιουλίου: Φιλαρμονική Σιναράδων.

-Τετάρτη 10 Αυγούστου: Παλιά Φιλαρμονική.

-Πέμπτη 11 Αυγούστου: Φιλαρμονική Μάντζαρος.

-Παρασκευή 12 Αυγούστου: Φιλαρμονική Καποδίστριας.

-Σάββατο 20 Αυγούστου: Φιλαρμονική Γαστουρίου.

-Κυριακή 21 Αυγούστου: Φιλαρμονική Κορακιάνας.

-Σάββατο 27 Αυγούστου: Φιλαρμονική Αγίου Ματθαίου.

-Κυριακή 28 Αυγούστου: Φιλαρμονική Κυνοπιαστών.

-Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου Φιλαρμονική Σκριπερού & Φιλαρμονική Δ.Ωδείου Λάρισσας.

Χαιρόμαστε, που η από χρόνια εισήγησή μας έγινε δεκτή από το συντονιστικό των φιλαρμονικών και επιτέλους πάει να λάβει σάρκα και οστά... Στα χέρια των Κερκυραίων είναι η επανακαθιέρωση του θεσμού, η διεύρυνσή του, δηλαδή το άπλωμα του σε μεγαλύτερη χρονική περίοδο με την συμμετοχή και άλλων φιλαρμονικών του νησιού, που ελπίζουμε να "ζηλέψουν" και του χρόνου να τις απολαύσουμε μαζί με τις άλλες... Το πάλκο μπορεί να γίνει ένα ουσιαστικό βήμα προβολής του μόχθου, του έργου και του καρπού δουλειάς πολλών άξιων ανθρώπων, που παλεύουν στην πόλη αλλλα και στην ύπαιθρο του νησιού... Είναι δυνατό και πιθανό να ενδιαφερθούν και άλλα σχήματα εκτός Κέρκυρας για να παρουσιάσουν την δουλειά τους εδώ... Ηδη φέτος έχουμε την παρουσία του Δημοτικού σχήματος της Λάρισσας...

Θα υπάρξουν ασφαλώς ελλείψεις και αδυναμίες αλλά εδώ είμαστε για να τιςε διορθώνουμε... Μπορεί, λοιπόν, να δημιουργηθεί ένα πολιτιστικό γεγονός παρατεταμένης διάρκειας στους καλοκαιρινούς μήνες, που με την κατάλληλη αξιοποίηση μπορεί να δώσει στον τόπο πολλαπλά πολιτιστικά και οικονομικά ωφέλη. Για όσους δεν παραλείπουν να αναγνωρίζουν, ότι ο τοπικός πολιτισμός μπορεί να είναι για την Κέρκυρα εφαλτήριο ποιτικής ανάπτυξης και αναβάθμισης, ... ιδού το Πάλκο..

"Ιδανική" βραδυά...

... υψηλών φωνητικών μας χάρισαν ο βαθύφωνος Χριστόφορος Σταμπόγλης, η σοπράνο Ροζαλίντα Πουλημένου και ο πιανίστας Δημήτρης Γιάκας στα πλαίσια των Ionian Concerts στην Ιόνιο Ακαδημία, Παρασκευή 22 Ιουλίου. Επιλεγμένο πρόγραμμα με άριες Verndi, Mozart, Mascagni, Rossini, Francesco Paolo Tosti και Stanislao Gastaldon. Η εκδήλωση ήταν η πρώτη από τις δύο βραδυές-συμβολή της ΟΠΕΡΑΣ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ στο φετεινό πρόγραμμα των Ionian Concerts με τίτλο: "The Voices". Ακολουθεί η δεύτερη την Κυριακή το βράδυ στον ίδιο χώρο την ίδια ώρα...

Απολαύσαμε φωνητική πανδαισία από δύο καθιερωμένους εκτελεστές του λυρικού ρεπερτορίου στην χώρα μας...

Απολαύσαμε ακόμα το κοινό, που προσήλθε, παρά την ελλειπέστατη πληροφόρηση... Απολαύσαμε και όλους όσους δεν προσήλθαν... Τις αρχές π.χ. και εκείνους, που προστρέχουν σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις εν είδει κομματικού καθήκοντος...

Η βραδυά ήταν μία κατάθεση ποιότητας και οι πιστοί της τυχεροί...

Σχετικά με τον ΦΟΙΝΙΚΑ

Η πολύ πρόσφατη δημοπράτηση του έργου αναστήλωσης του Δημοτικού Θεάτρου « ΦΟΙΝΙΚΑΣ» είναι από τα πολύ λίγα ευχάριστα γεγονότα για την πόλη και το νησί γενικότερα. Όπως είναι γνωστό η μελέτη, που πέρασε από χίλια – μύρια εμπόδια και δυσκολίες έχει διακριθεί για την αρτιότητά της και την επιτυχή προσαρμογή της στο φυσικό και αρχιτεκτονικό περιβάλλον της πόλης εξασφαλίζοντας –μεταξύ άλλων- μοναδικό πλεονέκτημα για τις πολιτιστικές υποδομές της πόλης: την ΚΙΝΗΤΗ ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ ΘΕΡΙΝΟΥ ΦΟΙΝΙΚΑ, που ουσιαστικά μας εξασφαλίζει άλλη μία αίθουσα τριπλάσιας χωρητικότητας από εκείνη του χειμερινού (ήδη στεγασμένου) Φοίνικα με λειτουργικότητα για ΟΛΟ τον χρόνο και όχι φυσικά, για κάποια βροχερή μέρα του Αυγούστου, όπως ατυχώς αναφέρθηκε σε σχετική συζήτηση του θέματος. Την χρησιμότητα της στέγασης του θερινού ΦΟΙΝΙΚΑ είχαν –όπως ήταν φυσικό- αναγνωρίσει και οι πατεράδες μας, που κατά τους προπολεμικούς χειμώνες εστέγαζαν το Φοίνικα με τσίγκους (αφήγηση του μακαρίτη Κώστα Δαφνή στον υπογραφόμενο) … Η εγκεκριμένη, λοιπόν, και χρηματοδοτούμενη από το ΕΣΠΑ μελέτη διευρύνει και καθιερώνει το πλεονέκτημα της κινητής στέγασης κατά τρόπο ενδεδειγμένο τεχνικά και αισθητικά. Την σημασία της ύπαρξης μιας πρόσθετης δημοτικής θεατρικής αίθουσας υψηλών προδιαγραφών (όπως προβλέπει η οικονομικοτεχνική μελέτη για τον ΦΟΙΝΙΚΑ) μπορεί κανείς να αναλογισθεί εξαιτίας της ανεπάρκειας στέγασης πολλών καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, που πραγματοποιούνται στην πόλη. Μίας ανεπάρκειας, που είχε φτάσει στην ανάγκη μετακόμισης του ΔΗΠΕΘΕ εκτός πόλης… ΜΕ τις 2 αίθουσες του ΦΟΙΝΙΚΑ σε πλήρη λειτουργικότητα, το ΔΗΠΕΘΕ, (του οποίου ιδιοκτησία είναι ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ) και όχι μόνο θα μπορεί να ξεδιπλώσει και να αναδείξει ανεμπόιδιστα την δραστηριότητά του απλώνοντας το έργο του και στον εκπαιδευτικό και στον ερασιτεχνικό τομέα…

Μία αναβάθμιση δε του υπάρχοντος Δημοτικού Θεάτρου (αισθητική & λειτουργική) θα καταστήσει την Κέρκυρα αυτάρκη σε υποδομές παραστασικών τεχνών... Να γιατί η κινητή στέγη του θερινού ΦΟΙΝΙΚΑ δεν συνιστά ιδιοτροπία, πολυτέλεια ή σπατάλη αλλά πραγματικά ζωτική ανάγκη του τόπου...
Μας ανησυχεί, λοιπόν πολύ, πάρα πολύ το γεγονός, ότι δυνάμεις ετερόκλητες είτε από αφέλεια είτε –τις οίδε- από ποια σκοπιμότητα συντονίζουν τα βήματά τους με στόχο την ….τροποποιημένη εφαρμογή της παραπάνω μελέτης. Και φοβούμαστε, ότι πρώτος στόχος των ...φιλοδοξιών τροποποίησης είναι η κατάργηση της κινητής στέγης του θερινού ΦΟΙΝΙΚΑ…
Δεν ξέρουμε αν τέτοιες ή άλλες σκοπιμότητες θα έχουν επιτυχία για μία μελέτη, που έχει ήδη εγκριθεί ως έχει προς χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ… Ελπίζουμε να μην είναι εύκολο να…κοροϊδέψουμε τους κουτόφραγκους… Ελπίζουμε οι ανησυχίες μας να διαψευσθούν πανηγυρικά… Αλλιώς, για άλλη μία φορά, Κέρκυρα και Κερκυραίοι θα είμαστε άξιοι της τύχης, που εμείς επιφυλάσσουμε στους εαυτούς μας… Με τις «πρωτοβουλίες» μας ή με την ανοχή μας…

ΦΩΝΕΣ !!!

Με θεματικό τίτλο "THE VOICES" (Οι Φωνές) η ΟΠΕΡΑ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ συμμετέχει στο φετεινό πρόγραμμα των ...πολύπαθων Ionian Concenrts. ) Ο χαρακτηρισμός αναφέρεται στις δύσκολες οικονομικά μέρες που περάνει ένας πολυετής θεσμός, που στοιχειώδης πολιτική ευφυϊα θα επέβαλλε την παντί τω τρόπω στήριξή του και όχι την έμμέση ή/και άμεση έκφραση αδιαφορίας... Εν πάσει περιπτώσει, αυητή η κουβάντα είναι θέμα πιθανής άλλη ανάρτησης...

Για την ώρα με χαρά σας αναγγέλουμε την διήμερη παρουσία (Παρασκευή 22 και Κυριακή 24 Ιουλίου στην Ιόνιο Ακαδημία, στις 9:00 μ.μ.). Η πρώτη εκδήλωση είναι ρεσιτάλ τραγουδιού με καντσονέτες και άριες και την συμμετοχή του βαρύτονου Χριστόφορου Σταμπόγλη, της δικής μας Ρόζας Πουλημένου (σοπράνο) και του Δημήτρη Γιάκα στο πιάνο. Η δεύτερη εκδήλωση είναι ουσιαστικά ένα gala όπερας με έργα του Mozart, που παρουσιάζουν οι σπουδαστές του "Εργαστηρίου Οπερας Mozart", υπό την Μουσική Διεύθυνση του Νίκου Τσούχλου και την σκηνοθεσία της Τζένης Αρσένη. Δροσερή θεματολογία σε δροσερό περιβάλλον, καλεί τους φιλότεχνους Κερκυραίους προς απόλαυση... Δεν θα το μετανιώσετε... Οπως δεν θα το μετανιώσουμε άν στηρίξουμε τον θεσμό τον Ionian Concerts...

Η ομορφιά αναζωογονεί...

Το έχουμε ξαναγράψει πολλές φορές και θα το ξανακάνουμε... Με απλά και εξόχως καλαίσθητα βήματα του Οργανισμού Λιμένα Κέρκυρας, η πλατεία της Σπηλιάς δηλ. η Πλατεία του παλιού προπολεμικού Μαρκά έχει αλλάξει ριζικά όψη... Δεν χρειάστηκε προσλήψεις ειδικών συμβούλων ο ΟΛΚ αλλά γνήσιο, πρωτογενές ενδιαφέρον, ορθή και λελογισμένη χρήση πόρων, καλαίσθητο σχεδιασμό και απλό συντονισμό με αξιόλογους τοπικούς φορείς - στην προκείμενη περίπτωση τον Σκακιστικό Ομιλο Κέρκυρας- για να αλλάξει ριζικά η εικόνα της μιζέριας, της κακογουστιάς και της φυσικής εγκατάλειψης...

Τι έκανε λοιπόν ο ΟΛΚ; Καθάρισε και αντικατέστησε (όπου χρειάστηκε) το κατεστραμένο πλακόστρωτο με καινούριο χρηστικό και ταιριαστό στο Κερκυραϊκό χρώμα. Περιποιήθηκε το γκαζόν στο συντριβάνι και όλα τα παρτέρια των λουλουδιών και των δέντρων... Επισκεύασε ριζικά το σκουριασμένο συντριβάνι, που ξαναλειτουργεί ανακαινισμένο και ΦΩΤΙΣΜΕΝΟ. Εφτιαξε την παιδική χαρά στην Βόρεια πλευρά τη Πλατείας και -ιδιαίτερα- σε συνεργασία με τους σκακιστές δημιύργησε ένα θαυμάσιο υπαίθριο χώρο σκακιού...

Και το αποτέλεσμα ήταν αυτό... Το ξανάνιωμα του χώρου με φυσική, αυθόρμητη προσέλευση ανθρώπων όλων των ηλικιών... Φωνές ζωής εκεί, που πριν ελάχιστους μήνες βασίλευε η εγκατάλειψη, η μούχλα, η ερείμωση...

Θαυμάσια εξάλλου ήταν και η πρωτοβουλία του ΟΛΚ για την επανατοποθέτηση της φτερωτής του Ανεμόμυλου, που ήταν επί χρόνια αγνοούμενη και που βρέθηκε στις αποθήκες του οργανισμού (χωρίς την παρέμβαση της ... Νικολούλη). Περιμένουμε να ολοκληρωθεί, παρέμβαση σε εξέλιξη στη σκάλα του Δημάρχου για να σας ενημερώσουμε...

Μακάρι και άλλοι τοπικοί φορείς -πλην των σκακιστών- να εντάξουν τον χώρο σε προσεχείς δραατηριότητές τους. Μακάρι, να καταφέρουμε να ξεφορτώσουμε την Σπιανάδα, που δεν είναι η μοναδική πλατεία κάποιας μίζερης επαρχιώτικης πόλης και να απλωθεί ένας ιστός πολιτισμού και ψυχαγωγίας σε πολλές άλλες περιοχές της πόλης, μέσα και έξω από το κέντρο της...

Αν γράφουμε και ξαναγράφουμε για την αποδεδειγμένα θετική δράση του ΟΛΚ σε χώρους της αρμοδιότητάς του είναι για δύο λόγους:

Πρώτα απ' όλα γιατί αυτή η δράση επιβεβαιώνει, ότι ήπιες καλαίσθητες και όχι αναγκαία πανάκριβες παρεμβάσεις μπορούν να αλλάξουν την όψη και κατ΄επέκταση την κοινωνική ζωή ολόκληρων περιοχών του ιστορικού κέντρου της πόλης και όχι μόνο... Είχαμε αρχίζει να αμφιβάλλουμε για τα προφανή μέσα στην καταιγίδα αδράνειας, αναποτελεσματικότητας και ωχαδελφισμού.

Κι' ύστερα, γιατί ΑΥΤΟ το παράδειγμα πρέπει να υιοθετηθεί από κάθε τοπική εξουσία, ώστε να ανατραπούν τα σενάρια ευτελισμού και βαρβαρισμού, άλλοτε ήπιου και άλλοτε ραγδαίου...

Δεν είναι κρίμα;

Οι Αλυκές της Λευκίμμης είναι ένας καταπλητικός βιότοπος και ταυτόχρονα ένας χώρος γεμάτος ιστορικές μνήμες πολιτικής, πολιτισμού και κοινωνικής δράσης... Είναι αλήθεια, οτι η συνολική παρέμβαση είναι εξαιρετική. Θαυμάσια συντήρηση και ανάδειξη κτιρίων και διαμόρφωση χώρων ψυχαγωγίας και πολιτισμού... Μακάρι να αξιοποιούνταν ο χώρος όσο μπορεί και του αξίζει... Πάντοτε βέβαια σε πλαίσια ήπιας χρήσης με σεβασμό στο περιβάλλον... Ομως, παρά την γενικά θετική εικόνα δεν μπορούμε να μην υπογραμμίσουμε την απαράδεκτη εγκατάλειψη του εξοπλισμού -όσου παρέμεινε μετά το κλείσιμο των Αλυκών το 1988-. Είναι ηλίου φανεινότερο, οτι πρόκειται για υλικό μνημειακής αξίας (βαγονέτα, γραμμές κ.λ.π.), που η συντήρησή του πριν το αφανίσει οριστικά η σκουριά θα προσέθετε αξία στο χώρο και θα ήταν ένδειξη προστασίας του νεώτερου μνημειακού-βιομηχανικού πλούτου του νησιού, της χώρας... Ακούει κάποιος αρμόδιος; Και αν όχι, μήπως τοπικοί και ευρύτερα Κερκυραϊκοί περιβαλλοντικοί και πολιτιστικοί πρέπει να αναλάβουν δράση; Οι εικόνες, που παραθέτουμε, νομίζουμε, πως πείθουν, οτι δεν υπάρχει πολύ καιρός για την διάσωση...

Κάτι πρέπει να γίνει στο μποσκέτο...

Οσοι μεγαλώσαμε στην Κέρκυρα θυμόμαστε πάντοτε στο μποσκέτο τις δύο "βάσκες" βόρεια και νότια της κεντρικής εισόδου γεμάτες ψάρια, που κολουμπούσαν μέσα σε συχνά ανανεούμενο νερό... Αυτά, λοιπόν συνέβαιναν παλιά... Τώρα, δυστυχώς, η μία, η προς τον Νότο έχει γίνει μία απίστευτη βουρκολίμνη με βρωμόνερο και η άλλη έχει σχεδόν "αποστραγγιστεί" και έχει μείνει γεμάτη υγρά σκουπίδια... Αθλια εικόνα και επικίνδυνη για την Υγεία πραγματικότητα... Λίγη φροντίδα θα αρκούσε, νομίζουμε... Δεν χρειάζεται πακτωλός χρημάτων ούτε διαστημική τεχνολογία για να εξαλειφθεί αυτή η απαράδεκτη εικόνα, μέσα στην καρδιά της πόλης, μέσα στην πιο χαρακτηριστική βιτρίνα της...

Δεν σταματάμε να χαιρόμαστε...

Για τις πολύ όμορφες, τις πολύ θετικές περεμβάσεις, που έχουν γίνει στην Σπηλιά, στην Πλατεία του Μαρκά, που έχει αλλάξει όψη και έχει αυξήσει κατακόρυφα το κοινό της... Μακάρι να υπήρχε και μία συνολική χωροταξική πολιτική από την μεριά της τοπικής αυτοδιοίκησης... Γιατί ΑΝ υπήρχε, τότε στην συγκεκριμένη Πλατεία θα μπορούσαν να οργανωθούν ή και να κατευθυνθούν προς τα εκεί πολλά πολιτιστικά δρώμενα με προφανές οικονομικο-κοινωνικό όφελος για την περιοχή... Δυστυχώς, βέβαια, τέτοια πολιτική είναι στην Κέρκυρα ... απίστευτη πολυτέλεια. Ετσι, συντηρείται και διογκώνεται ένας μίζερος επαρχιώτικος υδροκεφαλισμός, που θέλει την Σπιανάδα ως χώρο των πάντων... Οπως γίνεται σε κάθε μικρή επαρχιακή πόλη με την μοναδική της Πλατεία... Μία τέτοια συνειδητή χωροταξική και χωροθετική παρέμβαση θα συνέβαλλε σε ουσιαστικές εξισορροπήσεις στον πολεοδομικό ιστό του ιστορικού κέντρου...

Οι "ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗν ΚΕΡΚΥΡΑ" έχουν αρκετή εμπειρία για την συναγωγή ασφαλών συμπερασμάτων... Γι' αυτό κάνουν θερμή έκκληση σε καλλιτενικούς φορείς, σε συλλόγους κοινωνικής δράσης κ.λ.π. να σκεφτούν στα σοβαρά να φιλοξενήσουν την δράση τους στην Πλατεία της Σπηλιάς...

Εξοχη μουσική βραδιά...

Δεν κάναμε λάθος, που σας προαναγγείλαμε το ανέβασμα της Οπερας: "Διδώ και Αινείας" από το μουσικό τμήμα του Ιόνιου Πανεπστήμιου... Απολαυστικότατη παράσταση εξαιρετικά καλοδουλεμένη από μουσική άποψη στον θαυμάσιο ηχητικά χώρο του Αη Γιώργη, που πολλά μπορεί και πρέπει να προφέρει ως υποδομή κατά την εποχή της έλλειψης σοβαρής και κατάλληλα συντηρούμενης θεατρικής αίθουσας...

Ξαναλέμε, λοιπόν, οτι απολαύσαμε το θαυμάσια σύνολα φωνών και ορχήστρας, που μας εισήγαγαν με επιτυχία στην μυσταγωγία της μπαρόκ όπερας... Μουσικά και ηχητικά παίρνει άριστα η πρωτοβουλία του Ιόνιου Πανεπιστήμιου... Οι Κερκυραίοι είχαν την ευκαιρία για μία υψηλού επιπέδου μουσική απόλαυση... Οσοι την αξιοποίησαν δεν πρέπει να μετάνιωσαν...Αντίθετα, μακάρι να είχαμε τέτοιες καλλιτεχνικές δράσεις συχνότερα...

Διδώ και Αινείας στον Αη Γιώργη

Το ανέβασμα της Οπερας του Henry Purcell "Διδώ και Αινείας" ασπό το Μουσικό Τμήμα του Ιόνιου Πανεπστήμιου για 3 διαδοχικές παραστάσεις (30 Ιουνίου, 1 και 2 Ιουλίου) στις 9 μ.μ. (υποθέτουμε γιατί το δελτίο τύπου που λάβαμε δεν αναφέρει την ώρα) είναι από τα πιο σημαντικά καλλτεχνικά δρώμενα του φετεινού καλοκαιριού στην Κέρκυρα... "Κλασσική" όπερα με άριες-μνημεία του παγκόσμιου μελοδράματος και με εγγυήσεις ενός ξεχωριστού ανεβάσματος.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Indiana, Stanley Richie, στον οποίο το 2010 απονεμήθηκε το βραβείο HOWARD MAYER BROWN για την Παλαιά Μουσική, έρχεται από τις ΗΠΑ για να διευθύνει φοιτητές του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου στην όπερα «Διδώ και Αινείας»

Αλλες πληροφορίες από το δελτίο τύπου: Η προετοιμασία της όπερας «Διδώ και Αινείας» έχει γίνει από τους διδάσκοντες του Τμήματος Μουσικών Σπουδών. Πρόκειται για μια παραγωγή του Τμήματος Μουσικών Σπουδών, στην οποία συμμετέχουν φοιτητές του Τμήματος. Η σκηνοθεσία έχει γίνει από την Τζένη Αρσένη, η οποία έχει σκηνοθετήσει στην San Francisco Opera, στο Royal Albert Hall, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στην Εθνική Λυρική Σκηνή κ.α, τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Ηλία Λόη, ο οποίος έχει σκηνογραφήσει στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου κ.α.

Οι προδαγραφές των παραστάσεων τις εντάσσουν κετός του συνήθους εύρους εκδηλώσεων, που παρακολουθούμε στο νησί (όλο και αραιότερα, είναι αλήθεια)... Σας προτείνουμε την στήριξη των παραστάσεων, προς τέρψιν και απόλαυσιν...

Δημοτικό Γήπεδο Μπάσκετ στις Κουλίνες: Τελικά αυτοί είμαστε...

Και όλα τ' άλλα είναι παχειά λόγια περισσευούμενης κομπορρημοσύνης, κενής περιεχομένου, βαθειά αποπροσανατολιστικής για το κοινωνικο-πολιτιστικό μας στίγμα, που δεν ορίζεται από τις ειδικές και μεγάλες στιγμές αλλά από τις πολλές καθημερινές. Αυτές μας περιγράφουν και δείχνουν τα όριά μας για τα μεγαλύτερα και τα σπουδαιότερα...

Οι "ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ" είχαν προβάλλει με ιδιαίτερη ικανοποίηση το εξαιρετικά προσεγμένο υπαίθριο γήπεδο μπάσκετ στις Κουλίνες ως ένα πολύ θετικό δείγμα και φροντισμένης δουλειάς αλλά και αποκεντρωμένης ανάπτυξης στην πολύπαθη και όχι ιδιαιτέρου κάλλους περιφέρεια του ιστορικού κέντρου της πόλης... Και τότε όμως- πριν από 2 χρόνια περίπου- τονίζαμε την ανάγκη φύλαξης του χώρου -γηπέδου και πλατείας- ώστε να παραμείνει σε όφελος των κατοίκων όλης της περιοχής σαν συστατικό κομμάτι αναβάθμισης της οικιστικής αισθητικής της περιοχής και της ποιότητας ζωής των κατοικούντων σε αυτή... Το γράφαμε, βέβαια, γιατί έχουμε την ολέθρια εμπειρία της μαζικής καταστροφής δημόσιων χώρων, μνημείων, οικημάτων, πλατειών μέσω χρωμορρύπανσης και άλλων βανδαλισμών, που έχουν αναχθεί σε πράξεις ...αντίστασης, προοδευτικές, επαναστατικές... Κλίμα, που ιδιαίτερα υποθάλπεται και στην πράξη ενισχύεται από την προκλητική αδιαφορία τοπικών και κεντρικών αρχών... Ετσι, κάθε τέτοιο έργο, που θα έχει προδιαγεγραμμένη τέτοια υποδοχή από ...αγωνιστές και τέτοιου είδους φροντίδα φύλαξης και συντήρησης από την εξουσία, είναι -σε τελευταία ανάλυση- σπατάλη δημόσιου χρήματος... Σε ένα τόπο, που η καταστροφή και οι βανδαλισμοί ταυτίζονται με την ... "νεανικότητα" και η έγνοια για προστασία βαφτίζεται συντηρητισμός και αντιδραστικότητα, υπάρχει σοβαρό έλλειμα κοινωνικού πολιτισμού... Σοβαρότατο... Αυτό ακριβώς το έλλειμα δεν προδικάζει τίποτε θετικό για τον τόπο και τους κατοίκους του, που στα πλαίσια μίας αθεράπευτης και επιδεινούμενης ελαφρότητας αντιμετωπίζουν την βαρβαρότητα του καθημερινού ως ...σταλαματιά της ουράς του γαϊδάρου...

ΥΓ. Την φωτογραφία του γηπέδου στις Κουλίνες την αντιγράψαμε από το ιστολόγιο: Liston Palace (http://listonplace.blogspot.com/). Αξίζει να το επισκφθείτε... Θα βρείτε κι' άλλο φωτογραφικό υλικό σχετικά σχολιασμένο...