Τι να γίνει το παλιό νοσοκομείο, όταν δεήσει και αντικατασταθεί από το στοιχειωμένο νέο Νοσοκομείο;Να γίνει κέντρο υγείας αστικού τύπου… Ναι, αλλά μήπως είναι μεγάλο γι’ αυτό; Τότε, να γίνει και σχολείο… Ναι. Αλλά τι σχολείο; Δημοτικό, Γυμνάσιο ή Λύκειο ή απ’ όλα; Και γιατί να μην γίνει και ένα πάρκιγκ, αφού τόσο λείπουν από την πόλη οι χώροι στάθμευσης… Μήπως θα μπορούσε να γίνει πολυχώρος πολιτισμού με μεταφορά του αρχαιολογικού Μουσείου, που ασφυκτιά στην σημερινή του θέση;…
Αυτός ο δημόσιος καταιγισμός προτάσεων χρήσης του κτίσματος ή/ και του χώρου είναι απολύτως ενδεικτικός του τρόπου, που αποφασίζονται σ’ αυτή την πόλη οι επεκτάσεις, οι αλλαγές χρήσεων οι νέες κατασκευές. Δηλαδή έξω από κάθε χωροταξικό πλαίσιο και λογική, που να αιτιολογεί την πρόταση και να την εντάσσει σε μία γενικότερη, συνολικότερη λογική ανάπτυξης και βελτίωσης της ποιότητας ζωής... Και κατ’ αρχήν χρειαζόμαστε μία υπεύθυνη γνωμάτευση για τις στατική επάρκεια του κτιρίου. Και μόνον, που έχει ανοίξει τέτοια κουβέντα, είναι αναγκαίο να υπάρξει ειδική τεχνολογική απάντηση από τους καθ’ ύλην αρμόδιους.
Να μερικές σκέψεις, που πηγάζουν αυτόματα από τις προτάσεις που κατατίθενται. Αν π.χ. η πόλη επιλύσει το κυκλοφοριακό της πρόβλημα κατά τα διεθνή παραδεδεγμένα για ομοειδή οικιστικά σύνολα, δηλαδή με πεζοδρόμηση του κέντρου, περιφερειακούς χώρους στάθμευσης και αξιόπιστη αστική συγκοινωνία, τότε ίσως να περισσεύει το έργο ενός υπόγειου χώρου στάθμευσης στην περιοχή ή αντίθετα, να επιβάλλεται για να λύσει το πρόβλημα της στάθμευσης των αυτοκινήτων των κατοίκων της περιοχής. Συμφέρει να αυξήσουμε τα σχολικά κτίρια στο κέντρο της πόλης, όταν η πόλη με τις Καποδιστριακές της διαστάσεις χρειάζεται σχολικά κτίρια στην περιφέρειά της, όταν ο γιγαντισμός των σχολικών μονάδων γεννάει φαινόμενα «Γκράβας» κ.λ.π.; Μήπως θα έπρεπε ο χώρος να διατεθεί ως κοινόχρηστος σε μία περιοχή φορτωμένη οικιστικά τόσο με την ποσοτική έννοια του όρου όσο και με την αισθητική της αγίας αντιπαροχής; …
Καταθέτουμε ενδεικτικά αυτούς τους προβληματισμούς για να δηλώσουμε σαφώς, ότι δυσκολευόμαστε να τοποθετηθούμε. Και δεν θέλουμε να το κάνουμε, όσο δεν έχουμε στα χέρια μας μία πρόταση, που να εδράζεται σε μία συνολική χωροταξική λογική. Αυτή, που προκλητικά λείπει τόσα χρόνια, ιδιαίτερα από τις περιβάλλουσες το ιστορικό κέντρο εξαιρετικά υποβιβασμένες περιοχές.
Σε θετική κατεύθυνση η απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου για ανάθεση του χώρου στον Δήμο. Η πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει τον λόγο. Και είναι αυτή, που καλείται να αρθρώσει λόγο αρτιωμένο, τεκμηριωμένο, πειστικό. Τέρμα στην λογική της κολοκυθιάς… Δεν αρκούν συναντήσεις φορέων. Χρειάζονται ολοκληρωμένες προτάσεις και εισηγήσεις για να τις κάνουν χρήσιμες και αποτελεσματικές…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου