Ας γίνει κάτι...

Στην είσοδο καταρχήν του Δημοτικού Θεάτρου, όπου τα μάρμαρα πλάϊ στην σκάλα της εισόδου έχουν σπάσει κακι από τις δύο πλευρές, όπως δείχνουν οι φωτογραφίες. Η κατάσταση αυτή, μόνον ...συμβολική αξία έχει για την συνολική αισθηστική και λειτουργική αρτιότητα του Δημοτικού μας Θεάτρου. Αν τα σπασμένα μάρμαρα ενέχουν αυτόν τον συμβολισμό, συμφωνούμε να μην πειραχτούν... Ενδεικτική επίσης και η κατάσταση της οροφής του φουαγιέ. Και να σκεφτεί κανείς, οτι το ταβάνι του ίδιου χώρου, που κλείστηκε για να αποτελέσει -πολύ ορθά- την β' σκηνή του Δημοτικού θεάτρου φτιάχτηκε καλαίσθητα, όπως φαίνεται και στις σχετικές φωτογραφίες.

Αλήθεια, τι γίνεται με τηνμελέτη εξωτερικής αισθητικής αναβάθμισης του Θεάτρου, που μας είχαν προαναγείλει εδώ και αρκετό καιρό πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση... Ειλικρινά, προσβλέπαμε σ' αυτό το έργο, που μαζί με κάποιες βασικές εσωτερικές λειτουργικές και αισθητικές αναβαθμίσεις μπορούσε να καταστήσει την όλη κατάσταση αξιοπρεπή τουλάχιστον για τα όμματα των παρεπιδημούντων και επισκεπτών της πόλης και νήσου ταύτης...

Ισως υπάρχει σήμερα η πολιτική συγκυρία, που επιτρέπει το έργο αυτό να προωθηθεί και να υλοποιηθεί... Αρκεί να μην θριαμβεύσει και πάλι η χωροθετική μας ανισορροπία μαζί με ....λυρικούς μεγαλοϊδεατισμούς. Αρκεί, επιτέλους να στοχεύσουμε στο εφικτό και αναγκαίο...