Πάμε για καλύτερη χρονιά...

το 2009

Η ακύρωση του Δυτικού Σιδηροδρομικού Αξονα μας θίγει σοβαρά...

Δεν είχαμε την αυταπάτη, ότι η εν ψυχρώ ακύρωση του Δυτικού Σιδηροδρομικού Αξονα θα προκαλούσε σοβαρές διαμαρτυρίες (πολιτών, κοινωνικών φορέων κ.λ.π.). Σε μία χώρα, που κυριαρχεί η κουλτούρα του Ι.Χ. μέχρι μυελού οστέων κάτι τέτοιο θα ήταν κραυγαλέα αντίφαση. Ετσι, με εξαίρεση ολίγες κινήσεις ευαιθηστοποιημένων πολιτών ο «εκσυγχρονισμός» του ΟΣΕ αντιμετωπίσθηκε μόνον από τα συνδικάτα των σιδηροδρομικών και ουδόλως από την άμεσα και σοβαρότατα θιγόμενη κοινωνία.
Η Κέρκυρα ή καλύτερα οι Κερκυραίοι, που προσβλέπουν στην Εγνατία για να ξαμολύσουν τα …άλογά τους θα έπρεπε να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των διαμαρτυρόμενων κι αυτό διότι:
-Από 2-3 δεκαετίες το τραίνο είναι το ταχύτερο μέσο συγκοινωνιακής σύνδεσης δύο πόλεων, που απέχουν μέχρι 800 χλμ. Κι’ αυτό βέβαια, όχι γιατί το τραίνο είναι πιο γρήγορο από το αεροπλάνο αλλά γιατί αποφεύγει τις πολλές παράπλευρες μετακινήσεις (από και προς το αεροδρόμιο) και καθυστερήσεις.
-Η ταχύτητα των συμβατικών τραίνων (όχι των μαγνητικών) αυξάνεται συνεχώς με σχετικά πρόσφατο ρεκόρ τα 585 χλμ/ώρα στην γραμμή Παρίσι-Στρασβούργο!!!
- Η σιδηροδρομική απόσταση Αθήνας-Ηγουμενίτσας θα ήταν λίγο λιγότερο από 400 χλμ. Ένα τραίνο, λοιπόν, συνήθους ταχύτητας για τα σύγχρονα Ευρωπαϊκά δεδομένα (περίπου 200 χλμ/ώρα) θα χρειαζόνταν 2 ώρες για να συνδέσει το κέντρο της Αθήνας με το λιμάνι της Ηγουμενίτσας.
Ετσι, η σιδηροδρομική σύνδεση της Ηγουμενίτσας με το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο θα μετέτρεπε το ταξίδι προς Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και κυρίως Αθήνα σε άνετη, ασφαλή και ταχύτατη διαδρομή με προφανείς θετικές συνέπειες στο κοινωνικό, οικονομικό και ανθρωπογεωγραφικό επίπεδο της δημόσιας ζωής του τόπου.
Αν φανταστεί, λοιπόν κανείς (δυστυχώς, μόνον η φαντασία μας έχει μείνει) μία στοιχειώδη αναβάθμιση της πορθμειακής γραμμής Κέρκυρας-Ηγουμενίτσας, η συγκοινωνιακή σύνδεση του νησιού θα γνώριζε πραγματική αναβάθμιση. Πού εμείς, όμως, μυαλό για τέτοια… Σιγήν ιχθύος ετήρησαν οι παράγοντες της δημόσιας ζωής του τόπου… Μάλλον, ούτε καν το σκέφτηκαν…
Σε αντίθεση με τους … κουτόφραγκους και άλλους Ευρωπαίους Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης (πλην Αλβανίας, για την ώρα), που πραγματοποιούν άνετα, ασφαλή, οικολογικά, οικονομικά και ασυγκρίτως ταχύτερα ταξίδια με το τραίνο (στον μισό συνήθως χρόνο) εμείς προτιμάμε υπερήφανοι το γκάζωμα των turbo κινητήρων μας… Με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόστος, φθορές, κινδύνους. Αυτό είναι πρόοδος…

Τις καλύτερες ευχές...

Τυπική εκδήλωση θα πείτε ίσως. Αν αρκούσανε οι ευχές για την ευτυχία του ανθρώπου... Ομως δεν υπάρχει αμφιβολία, πως οι περισσότεροι άνθρωποι καλής θέλησης, οταν τις απευθύνουν αγαλλιάζει η ψυχή τους από αισθήματα πανανθρώπινης αγάπης και κοινωνικότητας. Τέτοιες φιλοδοξούμε να είναι οι ευχές μας...

Προγραμματίζεται σοβαρή παρέμβαση στην στέγη του.

Εννοούμε την "πονεμένη" στέγη του Δημοτικού μας θεάτρου την ...χιλιομπαλωμένη, που πρόσφατα ξανατρύπησε και μετάτρεψε την σκηνή του θεάτρου σε ...κανάλι της Βενετίας, όπως αναφέραμε σε μία προηγούμενη ανάρτηση του παρόντος ιστολόγιου. Γράψαμε, λοιπόν, πως είναι καιρός να σταματήσουν οι πρόχειρες παρεμβάσεις και να σχεδιασθεί η οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Η πολιτική προηγούμενων Δημοτικών αρχών του μπαλώματος κάθε καινούριας τρύπας όχι μόνον αποτελεί συντήρηση μίας διαρκούς απειλής για το θέατρο αλλά και μας εκθέτει σαν τόπο συνολικά.

Με χαρά λοιπόν μάθαμε από αρμόδιους παράγοντες του Δήμου, ότι ένα σοβαρό ποσό πρόκειται να διατεθεί για να πραγματοποιηθεί οριστική και συνολική στεγανοποίηση της στέγης του Δημοτικού μας θεάτρου. Η ικανοποίησή μας διπλή αφού από την μία εγκαταλείπεται η μιζέρια των εμβαλωματικών παρεμβάσεων και από την άλλη για την καλύτερη δυνατή επίλυση του ζητήματος, που προέκυψε και μας στερεί την λειτουργία του Θεάτρου για εύλογο χρονικό διάστημα.

Μακάρι, να βιώσουμε επιτέλους και ένα συνολικό έργο αισθητικής αναβάθμισης και λειτουργικής αρτίωσης του Δημοτικού μας Θεάτρου...

Υψηλού επιπέδου συγκρότημα

Είναι, κατά την ταπεινή μας άποψη η ορχήστρα δωματίου του Δήμου Κερκυραίων, που με την διεύθυνση και καθοδήγηση του μαέστρου Αλκη Μπαλτά έδωσε μία θαυμάσια Χριστουγεννιάτικη Συναυλία (Σάββατο 20/12/08 και ώρα 20:30) στην αίθουσα τελετών του Ιόνιου Πανεπιστήμιου στην Ιόνια Ακαδημία αντί του Δημοτικού Θεάτρου, για τους ...γνωστούς λειτουργικούς λόγους. Ακούσαμε ένα εξαιρετικό σύνολο 18 συντελεστών, θαυμάσιο δεμένο, που έδινε την αίσθηση μακράς παράδοσης και επαγγελματικής προετοιμασίας. Το απολαύσαμε σε έργα J.S. Bach, A. Vivaldi, A Marcello, F Liszt, Α. Μπαλτά και G. Holst. Σολίστ στο όμποε ο και εκτός Κερκύρας διακρινόμενος συμπολίτης Σπύρος Κοντός.

Ομορφη στιγμή της βραδυάς η εκτός προγράμματος ανάγνωση από τον μαέστρο Αλκη Μπαλτά του ποιήματος:"Αγια Νύχτα" με επίκαιρα μηνύματα σχετικά με τις ταραγμένες μέρες, που περνάμε.

Η ορχήστρα δωματίου του Δήμου Κερκυραίων χάρις στην ποιότητα της παρέμβασης του διευθυντή της αλλά και των μελών της, την αυταπάρνηση και την θέλησή τους αναδεικνύεται σε σύνολο, που δικαιούται να δρέψει δάφνες αναγνώρισης και εκτός Κέρκυρας. Περισσότερο από αναγκαία η υποστήριξή, η βοήθειά και η προβολή της. Ο Δήμος μέσα από ευλύγιστες οργανωτικά λύσεις είναι σε θέση να διευκολύνει την παραπέρα καθιέρωση του συνόλου του ως ορχήστρας δωματίου. Με αυτές τις διαστάσεις, χωρίς μεγαλεπίβολους και άπιαστους στόχους, χωρίς γραφειοκρατικές δυσκινησίες, ο Δήμος Κερκυραίων μπορεί να διαθέτει μία ορχήστρα δωματίου με συχνή και ποιοτική παρουσία στα μουσικά πράγματα της πόλης και ταυτόχρονα εξαγώγιμη με πολλαπλά οφέλη για τον πολιτισμό, την αναγνώριση και την ευρύτερη προβολή του τόπου. Αρκεί οι προδιαγραφές λειτουργίας της να καταστούν επι της ουσίας επαγγελματικές...
Την χτεσινή συναυλία της ορχήστρας δωματίου του Δήμου Κερκυραίων την ευχαριστηθήκαμε με την ψυχή μας και την θεωρούμε αναμφισβήτητη απόδειξη της αξίας και της σημασίας της απρόσκοπτης λειτουργίας της.

Ευτυχώς, υπάρχει η φύση, υπάρχει και το χτές!!!

..."Αμπελοφιλοσοφίες" για το Κερκυραϊκό περιβάλλον, που μας ενέπνευσε ο απίθανος καιρός του Σαββάτου (λιακάδα & απίστετη ξαστεριά και ορατότητα) μετά από αρκετές μέρες βροχής και μπόρας... Σκεφτόμαστε, δηλαδή, ότι η ανείπωτη ομορφιά αυτής της πόλης έχει δύο ουσιαστικά ερείσματα: την πανέμορφη φύση (όπως ακριβώς ισχύει για ολόκληρο το νησί), που αμύνεται λυσασμένα στις παραμορφωτικές, στρεβλωτικές παρεμβάσεις του ανθρώπου με μία απίστευτη θεραπευτική ικανότητα όλων των καθημερινών βιασμών και διακορεύσεων, που υφίσταται. Υπάρχοι ακόμη ο οικοδομικός πλούτος, που κληρονομήσαμε από άλλους αιώνες, άλλες εποχές, που έστω και αν τον αφήνουμε εγκατελειμένο στην φθορά του χρόνου, αποτελεί και επιβάλλει ένα πλαίσιο περιορισμού των αρχιτεκτονικών και πολεοδομικών λαθροχειριών τουλάχιστον στο ιστορικό κέντρο. Για την περιφέρεια, ας μην τα συζητάμε... Ο μαζικός και ανεξέλεγχτος βιασμός των περιχώρων της πόλης (Σαρόκο, Κωτσέλας, Ποταμός, Κανάλι, Αλεπού, Τρίκλινο κ.λ.π.) των τελευταίων 4 δεκαετιών εχει καταστήσει την περιμετρική ζώνη του κέντρου σαν μία από τις χειρότερες πολεοδομικές περιοχές της Ελλάδας. Με την ανοχή, την έμμεση στήριξη, τα στραβά μάτια και την προκλητική αδιαφορία τοπικής & κεντρικής εξουσίας, που της ανήκει ο έπαινος της μωρίας για την οριστική πιθανότατα καταστροφή, κακαισθησία και απαξίωση ευρύτατων περιαστικών περιοχών. Αλήθεια τι είδους παρεμβάσεις προβλέπονται για τις ζώνες αυτές, που αποτελούν την πιο κραυγαλέα αντίφαση και ειρωνία του κεντρικού οικιστικού πυρήνα της πόλης-μνημείου;
Φοβόμαστε, πως αν δε υπήρχε αυτό το πολεοδομικό δεδομένο, ούτε και η Σπιανάδα θα γλύτωνε από την αδηφάγο εργολαβική λαιμαργία. Τέτοιο φιλέτο θα ήταν κάτι σαν το Εργοστάσιο Δεσύλα π.χ., όπου τοπική κοινωνία και ανώτερα κλιμάκια της πολιτικής εξουσίας συζητούν με ... αποστομωτική φυσικότητα την δημιουργία οικισμού πενήντα χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων κατασκευασμένου σκυροδέματος...

Ας είναι καλά το χτές μας. Αν και φοβούμαστε, πως ένα κλικ βρισκόμαστε πριν από την ...τολμηρά φιλελεύθερη υπέρβασή του... Η εγκατάλειψη των μνημείων, η φθορά των βασικών υποδομών κοινωνικής και πολιτιστικής δρασρτηριότητας (Δημοτικό Θέατρο, "Φοίνικας", Αθλητικό κέντρο κ.λ.π.) μπορεί να αποδειχθούν ως η ύπουλη εισαγωγή της μοιρολατρικής αποδοχής των πιο απίθανων για την ώρα σχεδίων ..." αξιοποίησης".

Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα...

Μας το έστειλε ο καλός φίλος Γιώργος Πουλημένος αυτό το πανέξυπνο σατυρικό φιλμ για τα συμβαίνοντα στην Ευρώπη και αντίστοιχα στην Ιταλία. Κάποιος πονεμένος με χιούμορ Ιταλός το έφτιαξε. Η διεύθυνση στο διαδίκτυο, που θα το βρείτε είναι: http://tcc.itc.it/people/rocchi/fun/europe.html. Δέστε το, αξίζει τον κόπο γιατί παρουσιάζει πολλές πλευρές της καθημερινής ζωής. Ανοίξτε και τα ηχεία του υπολογιστή σας. Θα το απολαύσετε μετά ήχου... Οι ομοιότητες προφανείς και καθόλου τυχαίες... Να παρηγοριόμστε και να μην φραγκολεβαντινίζουμε και πολύ, διότι...

δεν βλέπεται αλλά και δεν δουλεύει...

Λίγες αναρτήσεις πριν σας λέγαμε, πως το μάτι δεν το συνηθίζει με τίποτε αυτό το αισθητικό εξάβλωμα. Αποκαλύπτεται τώρα και το λειτουργικό του μεγαλείο στο έπακρον... Δεν είναι η πρώτη φορά, που μπάζει η στέγη του Δημοτικού Θεάτρου. Εχουν γίνει λαϊκός θρύλος στην πόλη μας ιστορίες με λεκάνες και ομπρέλες στις πρόβες. Σε παράσταση, όμως, μάλλον δεν είχε ξανατύχει. Ούτε σε τέτοια έκταση. Στέγη σουρωτήρι κανονικό. Τα βάσανα του Δημοτικού μας Θεάτρου μόνον μία λύση έχουν: Την ριζική εξωτερική αισθητική και λετουργική του αναβάθμιση. Τα μπαλώματα είναι πεταμένα λεφτά. Περιμένουμε λοιπόν με περισσότερο ενδιαφέρον από ποτέ την μελέτη ανάπλασης και την υλοποίσή της. Για να σταματήσουν τα προβλήματα του Δημοτικού Θεάτρου και μαζί η σχετική κοροϊδία.

ΥΓ. Θέλαμε και λυρικό, Ε!!!

Αισιόδοξο μήνυμα η αναγγελία τουριστικών επενδύσεων, ΑΝ ΒΕΒΑΙΩΣ…

Σχεδόν απίστευτα μοιάζουν τα μεγέθη των εξαγγελθεισών επενδύσεων στον χώρο του Κερκυραϊκού τουρισμού. Μαζική αγορά χειμαζόμενων ξενοδοχείων στον Αη Γιώργη Αργυράδων, Γλυφάδα και Αη Γόρδη από Αραβικά Κεφάλαια, που επενδύουν σε υψηλής ποιότητας μονάδες ανά τον κόσμο. Ακόμη πιο ανεβασμένες παρουσιάζονται οι προδιαγραφές του ξενοδοχειακού συγκροτήματος προς ανέγερση στον χώρο του τέως “Club med”. H Fairmont Hotels & Resorts είναι από τα πρώτα ονόματα του χώρου σε ολόκληρο τον κόσμο… Συμφωνία για την περάτωση και λειτουργία του … «αμαρτωλού» Συνεδριακού Κέντρου με χώρο για 1000 άτομα αλλά και άλλες πιθανές δραστηριότητες. Στο προσκήνιο και η Grecotel του ομίλου Δασκαλαντωνάκη με προοπτική μεγάλης ποιοτικής μονάδας στην Ρόδα αλλά και επαναλειτουργίας του χωριού στα Δανίλια…
Όλα αυτά μέσα στην χειμερία νάρκη των τελευταίων ετών μοιάζουν πολύ ονειρικά για να είναι αληθινά… Φαίνεται, όμως πως είναι αληθινά και γι’ αυτό επιβάλλεται να αναλογισθούμε την σημασία τους… Θα μπορέσουν οι επενδύσεις αυτές (μαζί με άλλες, που πιθανόν να έλθουν) να φέρουν την άνοιξη στην Κερκυραϊκή οικονομία;
Οι νέοι χώροι προδιαγράφονται ως μονάδες “all inclusive” υψηλής ποιότητας. Η πιθανότητα εξόδου των τουριστών από αυτές και η διάχυση της οικονομικής τους δύναμης εκτός των τειχών είναι απολύτως εξαρτημένη από το είδος, το ενδιαφέρον και την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών.
Χωρίς διάθεση μεμψιμοιρίας είμαστε για πολλοστή φορά υποχρεωμένοι να θυμήσουμε και να υπογραμμίσουμε, ότι η βελτίωση της οικονομίας περνάει υποχρεωτικά μέσα από την ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος. Και αυτή με την σειρά της έχει ως προαπαιτούμενο την ριζική αναβάθμιση των κοινωνικών υποδομών πόλης και νησιού. Ειδικότερα, οι υποδομές, υγείας, συγκοινωνίας-κυκλοφορίας και πολιτισμού βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αναγκαίων. Οσο, λοιπόν η προχειρότητα, η ημιμάθεια, η λογική και το ήθος της αρπαχτής μαζί με την δημαγωγία τον λαϊκισμό και τον εμπαιγμό περιγράφουν το πλαίσιο εξουσίας και εξουσιαζόμενων, η αισιοδοξία δεν δικαιούται να κάνει μεγάλα νούμερα. Χωρίς λιμάνι, αεροδρόμιο, νοσοκομείο, οδικό άξονα Βορρά-Νότου, αστική και υπεραστική συγκοινωνία και κυκλοφοριακές διευκολύνσεις, χωρίς πολιτιστικές υποδομές και εκδηλώσεις ποιότητας, το όνειρο θα μείνει τρελό και απατηλό… Τοπική, Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση και κεντρική εξουσία έχουν τον λόγο. Τον έχουν για μία ακόμη φορά, που περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίο να μην γίνει μία ακόμη χαμένη ευκαιρία. Σε 5-10 χρόνια οι κτιριολογικές εγκαταστάσεις των επενδύσεων, που εξαγγέλθηκαν μπορεί να γίνουν ενεργοί πόλοι ανάπτυξης. Μπορεί όμως και να σκουριάζουν στην εγκατάλειψη…

Ετρίτωσε...

... το καλό, φυσικά. Μιλάμε για το 3ο βιβλίο της Λιάνας Βραχλιώτη με τίτλο: "Ιστορίες γένους θηλυκού". Μόλις κυκλοφόρησε σε εκδόσεις Γαβριηλίδη. Οπως, λοιπόν, στις " μπλέ ποδιές, άσπρες κορδέλες" και στο "εγώ δεν θα κλάψω", το θήλυ πρωταγωνιστεί. ... Εξ ορισμού ενδιαφέρον. Μεταφέρουμε από το οπισθόφυλο: "Η φιλία, η αγάπη, η μητρότητα, η επικοινωνία, η ματαιοδοξία, η απιστία, η προδοσία, η πάλη, η φυγή, η καστάθλιψη, η μοναξιά. Η Φρίντα, η Καίτη, η Μαριάνα, η Ελενα, η Φαίδρα. Η Κέρκυρα. Λέξεις γένους θηλυκού. Που μαζί με άλλες, σαν τη σύμπτωση και τη μοίρα οριοθετούν, σκηνοθετούν και καθορίζουν άλλη μια. Τη ζωή"...

Σας το προτείνουμε λοιπόν ως αναγκαίο βοήθημα μιας αναγνωστικής περιπέτειας... Μαζί με τις ευχαριστίες μας και τις ευχές μας στην συγγραφέα για το τέταρτο ...

Μονόλογοι αξίας....

"Μονόλογοι Αιδοίου" ονομάζεται το έργο της Eve Ensler, που παρουσιάστηκε από ερασιτεχνική θεατρική ομάδα Αγγλοκερκυραϊκής σύνθεσης, στη 2η σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου της πόλης μας. H λειτουργία του δικαιώθηκε από την συγκεκριμένη παράσταση. Εργο αυστηρά ηθικό (όχι ηθικολογικό), ανθρωπιστικό, που δεν διεκδικεί φεμινιστικές δάφνες αλλά την τιμή της ειλικρίνειας στην καταγγελία και την προβολή της αδυσώπητης ανθρώπινης-γυναικείας μοίρας. Το αιδοίο σαν οργανο ζωής και ποίησης μέσα στις δυσκολίες μιας πατριαρχικής κοινωνίας, που δεν αποδέχεται εύκολα την φυσική και φυσιολογική κυριαρχία του θηλυκού.

Ευχαριστηθήκαμε την αποδοχή της παράστασης από την Κερκυραϊκή κοινωνία, που εκφράστηκε με την μαζική παρακολούθηση του έργου (παραστάσεις με προπώληση εισιτηρίων). Ευχαριστηθήκαμε την λειτουργία της αίθουσας, που αναφέραμε μόλις πριν 2 αναρτήσεις αυτού του ιστολόγιου, ως δημιούργημα της Δημοτικής Αρχής και της ευαισθησίας ορισμένων εκπροσώπων της.
Μνημονεύουμε τις πρωταγωνίστριες, όλες ξεχωριστές και ταλαντούχες: Diane Hamilton Fowle, Πάολα Ρωμαίου, Louise, Αλεξάνδρα Τζαρουγκιάν, Σοφία Ωρτίζ, Σοφία Μιχαλοπούλου, Νάνσυ Μωϋσίδου.
Μακάρι η ερασιτεχνική δημιουργία στην πόλη μας να βάζει τόσο ψηλά το πήχυ!!!

Η συγκεκριμένη παράσταση σίγουρα έφτασε ψηλά στις απαιτήσεις μας και δικαιούται αναγνώρισης επαγγελματικού επίπεδου !!!

Παραδομένοι στην μαγεία του χωρόχρονου...

...αισθανθήκαμε όσοι τυχεροί βρεθήκαμε το βράδυ της Πέμπτης 4/12/2008 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ιόνιου Πανεπιστήμιου. Οργανωτής: το τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιόνιου Πανεπιστήμιου Εκδήλωση: "Αναζητώντας το ... Χωρόχρονο". Εισηγητής ο γνωστός στο πανελλήνιο Διονύσιος Σιμόπουλος. Δύσκολος αντικειμενικά ο λόγος, που ιχνηλατεί τα πρώτα βήματα του σύμπαντος στην ύπαρξη. Γνωστή η διδακτική ικανότητα του ομιλητή κατάφερε χωρίς υπεραπλουστεύσεις να μυήσει το ευρύτερο κοινό στην περιπέτεια της δημιουργίας και της εξέλιξης. Εδωσε και την μεγάλη είδηση: η Κέρκυρα προορίζεται ως τόπος του 3ου πλανητάριου της χώρας.... Εκφεύγει από τις διαστάσεις μιάς απλής ανάρτησης η σημασία ενός τέτοιου έργου-όνειρου...

Δεύτερο μέρος της βραδυάς, άρρηκτα δεμένο με το πρώτο, η ψηφιακή παράσταση. Μουσική ηλεκτρονική του Δημήτρη Μαραγκόπουλου, ηχογραφημένη και συντονισμένη με ζωντανή μουσική εκτέλεση από την συμφωνική ορχήστρα του Μουσικού τμήματος και ταυτόχρονη προβολή εικόνων. Μείξη ήχου ο Αγης Γυφτόπουλος και διεύθυνση ορχήστρας ο Μίλτος Λογιάδης. Πανδαισία ήχων και χρωμάτων. Απογείωση της φαντασίας και της δημιουργίας... Παραγωγή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και του Ευγενίδειου Ιδρύματος προς τιμή του Κερκυραϊκού κοινού.
Οσοι βρεθήκαμε είμαστε τυχεροί. Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο γενικά αλλά και το Μουσικό Τμήμα ειδικά μας θυμίζουν πολύ συχνά το πόσο αξίζουν, το πόσο προσφέρουν στην ζωντάνια και την αξία του τόπου...

Πολύ το χαρήκαμε...

Το μικρό θεατράκι, που δημιουργήθηκε στο φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου... Με την τελευταία παρέμβαση σε αυτό και την δημιουργία βαθμιδωτής "πλατείας", η πόλη μας απέχτησε μία αξιοπρεπέστατη δεύτερη σκηνή 100 περίπου θέσεων, ιδανική για πλήθος εκδηλώσεων και παραστάσεων θεάτρου (πειραματικά έργα, μονόπρακτα, ατμοσφαιρικά στις σκηνογραφικές απαιτήσεις κ.λ.π.). Ευτυχώς, που εδώ δεν χρειάστηκε παρέμβαση ή γνωμοδότηση εποπτικών αρχών αρχαιοτήτων και άλλων κρατικών μηχανισμών, που δυναστεύουν την καθημερινότητά μας στο όνομα της προστασίας της... Εφτασε το μεράκι, η έμπνευση και αυταπάρνηση μιάς χούφτας ανθρώπων, που αποδεδειγμένα και στην πράξη αγαπάνε τον τόπο.

Αν μάλιστα υλοποιηθεί το σχέδιο της Δημοτικής Αρχής για την ριζική ανακαίνιση χειμερινού και θερινού Φοίνικα, τότε η θεατρική υποδομή της πόλης θα έχει εμπλουτισθεί σημαντικά. Διατηρούμε λοιπόν και εδώ ελπίδες αφού η περιπέρεια του Φοίνικα πέρασε έναν χρόνο στα ...στενά της Σκύλας και της Χάρυβδης. Δείχνει ότι έχει αποπλεύσει από την Φαιακία, πλέοντας (ολοταχώς ελπίζουμε) προς την Ιθάκη...

Αυτό δεν συνηθίζεται !!!

Οι ανθρώπινες αισθήσεις υπακούουν στην βιολογική ιδιότητα του εθισμού... Αν π.χ βρεθείς μέσα στο κέντρο μιας χωματερής ή πλάϊ σε μία χαβούζα, στην αρχή δεν αντέχεις την βρώμα αλλά καθώς περνάει η ώρα συνηθίζεις την μπόχα, που σιγά-σιγά γίνεται ανεκτή έως και ανεπαίσθητη...
Αυτή εδώ, όμως, τη θέα με τίποτε δεν την συνηθίζουμε... Και μας πλακώνει καθημερινά σε κάθε πέρασμα στο κέντρο της πόλης... Με μεγάλη χαρά είχαμε πληροφορηθεί την απόφαση Νομαρχίας και Δημαρχείου για μία ριζική εξωραϊστική παρέμβαση στην εξωτερική όψη του Δημοτικού μας θεάτρου. Κάτι τέτοιο είναι απόλυτα εφικτό και ρεαλιστικό... Τόχουμε υποστηρίξει σαν Επιστημονικός Σύλλογος εδώ και εικοσιεπτά χρόνια και το περιμένουμε με την ίδια ανυπομονησία. Μέσα στην απελπισία μας από την μακαρία αδράνεια των μέχρι τώρα αρχών, σκεφτόμαστε, πως ακόμη και ένα απλό βάψιμο της άθλιας υπερδομής (στέγης) θα μπορούσε κάτι να βελτιώσει.

Ας γνωρίζουν πάντως οι παρόντες εκπρόσωποι πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης, πως η ανασκευαστική παρέμβαση στην εξωτερική όψη του Δημοτικού θεάτρου είναι υψηλής προτεραιότητας και μέγιστης σημασίας για την αισθητική αναβάθμιση της πόλης-μνημείου της UNESCO.

Τί γίνονται τα αρχαία του Δικαστικού μεγάρου;

Εμείς - σε αντίθεση με πολλούς άλλους- δεν υποστηρίξαμε την οικοδόμηση του δικαστικού μεγάρου στο συγκεκριμένο μέρος... Ούτε και την απορρίψαμε. Απορρίψαμε και εξακολουθούμε να απορρίπτουμε την κατασκευή οικημάτων - υποδομών χωρίς καμμία χωροταξική πολιτική βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη. Σαν παιγνίδι στο χάρτη... Τέλος πάντων... Σήμερα συντασσόματε με το παγκερκυραϊκό αίτημα της ολοκλήρωσης των δικαστηρίων αφού οι συνθήκες εργασίας υπαλλήλων, δικαστών, δικηγόρων και κοινού υπερβαίνουν το πιστευτό όριο αθλιότητας...
Ομως θυμόμαστε πως σε επίσημη τελετή, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης κ. Φίλιππος Πετσάλνικος είχε μιλήσει για τον πλούτο των αρχαιολογικών ευρημάτων, που αποκαλύφθηκαν κατά τις εκσκαφές και την ανάγκη κατασκευής νέας πτέρυγας του Μουσείου για την φιλοξενία και παρουσίαση των εκθεμάτων αυτών. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης -είχε πεί- θα χρηματοδοτούσε αυτό το αναγκαίο έργο...

Εχουν περάσει μερικά χρονάκια και βέβαια ούτε λόγος για τα εκθέματα και την προβολή τους. Ετσι απλά για να μην ξεχνάμε σε ποιά χώρα ζούμε...

Αλήθεια τα αρχαιολογικά ευρήματα τι κάνουν; Μάλλον, καλά ευχαριστώ...

Μεγάλη ικανοποίηση

Από την συναυλία του Ιόνιου Συνόλου Παλαιάς Μουσικής του Ιόνιου Πνεπιστήμιου. Τους έχουμε ξανα-απολαύσει και μνημονεύσει, ευχόμενοι συχνότερη την δημόσια παρουσία τους. Μιλάμε για τον Σπύρο Γκικόντη (βιολί), τον Ανδρέα Γεωργοτά (βιόλα), τον Γιάννη Τουλή (βιόλα ντα γκάμπα) και την Κατερίνα Μιχοπούλου (τσέμπαλο). Τρία κομμάτια του G.P Telemann και ένα της Isabella Leonarda. Απολαυστικός ήχος από το θαυμάσιο και δοκιμασμένο πλέον σύνολο σε έναν όμορφο χώρο. Παραθέτουμε μικρό δείγμα της βραδυάς στο παρακάτω video και τους ξαναπεριμένουμε.

ΥΓ. Η εκδήλωση ήταν ενταγμένη στην διημερίδα για τους Mathias & Werner von der Schulemburg. Απόλυτα επαινετέα η πρωτοβουλία. Ο Mathias Schulemburg, "ο βασιλιάς της Κέρκυρας" είναι από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της σύγχρονης Κερκυραϊκής, Ελληνικής και Ευρωπαϊκής ιστορίας... Χαμένος από τις προκάτ περιλήψεις και επιλογές της διδασκόμενης ιστορίας... Η οργάνωση τιμών για τον Mathias Schulemburg -τον στρατηγό και στρατιώτη της Κερκυραϊκής και Ευρωπαϊκής ελευθερίας - ΟΤΑΝ και ΑΝ ποτέ καθιερωθεί σε αυτόν τον τόπο θα επιβεβαιώνει και την αναβάθμισή του...

Σημαντική έκθεση χαρακτικής...

εγκαινιάστηκε από τον Δήμαρχο Σωτήρη Μικάλεφ και τον πρόεδρο της Δημοτικής Πινακοθήκης Σπύρο Ασωνίτη στον χώρο της Ιονίου Βουλής. Τίτλος: " Χαρακτική 16ος-20ος αιώνας", που αντιστοιχεί και στο περιεχόμενό της αφού φιλοξενεί δείγματα της διαχρονικής παρουσίας της Κέρκυρας στο χώρο της χαρακτικής τέχνης. Από χάρτες και πορτολάνους του 16ου αιώνα μέχρι σύγχρονους συμπατριώτες μας (Κεφαλληνό, Δημητράτο, Αλαμάνο, Γερακάρη κ.λ.π.) με πρωτεύουσα θέση των μεγίστων του είδους Ζαβιτσιάνο, Κογεβίνα και Βεντούρα. Συνεργασία και με την ένωση Ελλήνων χαρακτών, που παρουσίασε την δική της συμμετοχή με πρυτανεύοντες τους Τάσσο και Κατράκη αλλά και νεώτερους και σύγχρονους. Διαχρονικό ταξίδι στην τέχνη της χαρακτικής, που μπορεί να κάνει τους Κερκυραίους επισκέπτες περισσότερο σοφούς και δικαιολογημένα περήφανους.
Ευχάριστο γεγονός η αξιοποίηση του χώρου της Ιόνιας Βουλής, που όπως αναγγέλθηκε από τον Δήμαρχο θα συνεχίσει την δραστηριότητα αυτή σε συνεργασία και με το ίδρυμα Γιαλυνά. Χώρος μεγάλης ιστορικής πολιτικής και πολιτιστικής σημασίας καταξιώνεται στην σύγχρονη καθημερινότητά μας.

Η έκθεση θα λειτουργήσει μέχρι τις 28/2/2009 και ώρες: 10-1 το πρωϊ και 6-8 το απόγεμα. Την προτείνουμε για όλους μας και τους φίλους μας...

___________

ΥΓ Μας ξένισε η απουσία των μέσων ενημέρωσης από τόσο σημαντικό καλλιτεχνικό γεγονός. Και μας λύπησε... Θέλουμε να πιστέψουμε την πιο καλοήθη πιθανή ερμηνεία, δηλαδή την μη ενημέρωσή τους.

Η αναβαθμιζόμενη Κέρκυρα της παντόφλας...

Αποκλεισμένο ουσιαστικά για ένα 24ωρο το νησί, το προχθεσινό Σάββατο από την απέναντι ακτή. Σε αναβολή και ματαίωση πλήθος από κοινωνικές, οικονομικές, ψυχαγωγικές, αθλητικές και άλλες δραστηριότητες. Γιατί, πολύ απλά, η γραμμή Κέρκυρας - Ηγουμενίτσας εξυπηρετείται κατά πλειοψηφία από σκάφη ανοικτού τύπου, κοινώς παντόφλες. Χαμηλό κόστος και ... άγιος ο θεός... Σιγήν ιχθύος τηρούν οι τοπικές αρχές στον ουσιαστικό υποβιβασμό του νησιού μέσω προβληματικής και ταλαίπωρης σύνδεσης.

Εμείς λοιπόν αισιοδοξούμε... Ετσι μας είπαν πρόσφατα να κάνουμε... Να αισιοδοξούμε... Η αναβάθμιση τώρα συνεχίζεται... Επόμενος ποιοτικός σταθμός της σύνδεσης Κέρκυρας- Ηγουμενίτσας είναι τα καϊκια...

Κέρκυρα-Σαγιάδα ναι! Σαγιάδα-Ηγουμενίτσα ???

Η ιδέα της αναβίωσης (και μάλιστα με καλύτερες προϋποθέσεις) της πορθμειακής γραμμής: Κέρκυρα-Σαγιάδα μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους, όπως το εκθέσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση πριν από λίγες μέρες. Σήμερα, είχαμε την ευκαιρία να ελέγξουμε "ιδίοις όμμασι" το προβληματικό σημείο της όλης υπόθεσης δηλαδή την οδική επικοινωνία Σαγιάδας-Ηγουμενίτσας. Λοιπόν, ο δρόμος (βλ. και φωτογραφία) δεν είναι απελπιστικός αλλά βέβαια δεν είναι ... αυτοκινητόδρομος. Το σημαντικό είναι, πως ο δρόμος αυτός επιδέχεται "εύκολα" τις αναγκαίες βελτιώσεις (διαπλάτυνση, αλλαγές χάραξης κ.λ.π.) αφού στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του των 16 χιλιομέτρων είναι πεδινός χωρίς σοβαρές εδαφικές δυσκολίες. Αν λοιπόν αναγνωρισθεί η αμοιβαία αναπτυξιακή σημασία του όλου εγχειρήματος πρέπει και μπορεί να διεκδικηθεί η παρέμβαση στο τμήμα αυτό του δρόμου άν ήδη δεν απορρέει από τις συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας μας, ως συνέχεια του κατασκευαζόμενου στο Αλβανικό έδαφος τμήματος μέχρι τους Αγιους Σαράντα...

Τοπικιστικές μικροψυχίες μόνον συνολική ζημιά μπορεί να κάνουν...

Λόφος Γηροκομείου: θησαυρός για την πόλη

Μία πρόσφατη δημοτική εκστρατεία καθαρισμού στην περιοχή του λόφου του Γηροκομείου (κλάδεμα & συγκέντρωση χόρτων και σκουπιδιών) -ίσως η πρώτη μετά υπερδεκαετία- δεν προσφέρει μόνον την επιθυμητή -για στοιχειώδεις λόγους υγείας και ευπρέπειας- αποκατάσταση του χώρου αλλά δίνει δυνατότητες δημιουργικών σκέψεων για την ρεαλιστική αξιοποίησή του. Καταρχήν απελευθερώνεται και δημιουργείται πολύ υπολογίσιμος χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων για την γύρω περιοχή (καρτέρια, Μαντούκι κ.λ.π.). Αποκαλύπτεται το κτίριο του παλιού γηροκομείου, ενός σημαντικότατου, ερειπωμένου μεν, επισκευάσιμου δε οικοδομήματος, που μάλλον δεν είναι κατάλληλο για σύγχρονο γηροκομείο με όλους τους κανόνες ασφάλειας και ποιότητας ζωής των υπερηλίκων αλλά μπορεί να φιλοξενήσει πολύ διαφορετικές εναλλακτικά δραστηριότητες (εκθεσιακός χώρος τέχνης, χώρος φιλοξενίας κ.λ.π.). Αναδεικνύεται ταυτόχρονα η ομορφιά του τοπίου, που από απροσπέλαστη χωματερή μπορεί να γίνει έξοχο μέρος αναψυχής και πρασίνου για μεγάλο μέρος Κερκυραίων, ιδιαίτερα των γειτονικών περιοχών, που στερούνται παρόμοιων χώρων. Και αναψυκτήριο μπορεί να γίνει εκεί χωρίς προσθήκες κατασκευών αλλά με απλή επισκευή και συντήρηση παράπλευρου κτίσματος. Η Δημοτική αρχή ας ξέρει, οτι όσο ο χώρος ευπρεπίζεται με δική της πρωτοβουλία και δράση, τόσο αυξάνονται οι ευθύνες της για την αξιοποίησή του...
ΥΓ. Την φωτογραφία την "κλέψαμε" από το ενημερωτικό Κερκυραϊκό ιστολόγιο:"Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΣΗΜΕΡΑ" (http://kerkreports.blogspot.com/)

Αρχισαν οι συναυλίες Jazz

Για την χειμερινή περίοδο 2008-9 στο Café Bar του Παλαιού Φρουρίου από το FLYING JAZZ SUPER TRIO με τους Γιώργο Κοντραφούρη στο πιάνο, Δήμο Δημητριάδη στο σαξόφωνο και Στέφανο Ανδρεάδη στην κιθάρα. Ηταν απόψε η πρώτη συναυλία σε χώρο ιδανικό ατμσφαρικό εσωτερικά, με πολύ καλό εξαερισμό και service και χωρίς να ενοχλεί περιοίκους...

Το τρίο γνωστό για πολλές παρουσιάσεις του στην πόλη και όχι μόνο. Ηχος έμεπειρος και γεμάτος έστω και χωρίς το συμπλήρωμα κρουστών. Ομορφη βραδιά στην καρδιά της εβδομάδας. Θα ακολουθήσουν κι' άλλες. Ραντεβού, λοιπόν, την ερχόμενη εβδομάδα. Το προτείνουμε με ενθουσιασμό. Δεν είναι λίγο για την πόλη μας αυτό, που για άλλους τόπους είναι ανέγγιχτη πολυτέλεια. .. Ας ανταποκριθούμε στην πρόσκληση-πρόκληση...

Αθλιότητα πρώτου μεγέθους στο κέντρο της πόλης

Το είχαμε ξαναπαρουσιάσει στην πρώτη ανάρτηση αυτού του ιστολόγιου. Το εγκαταλειμμένο, ερειπωμένο οίκημα-χωματερή δεν βρίσκεται σε κάποιο δάσος στην εξοχή… Κατοικοεδρεύει στην οδό Γκύλφορδ, μόλις λίγες δεκάδες μέτρα μακρυά από το Δημαρχείο, το San Giacomo, την Σπιανάδα, Την Ιόνια Βουλή κ.λ.π. Ο ιδιοκτήτης του δεν είναι κάποιος άγνωστος ξεπεσμένος. Η ιδιοκτήτρια τράπεζα έχει πάνω στο εξωτερικό κιγκλίδωμα (που ορίζει την αγία της ιδιοκτησία) το έμβλημά της. Σκουπιδότοπος οργανωμένος με όψη και οσμή προχωρημένης σήψης. Μία μικρή ταμπελίτσα μας ειδοποιεί για το … αδίκημα της απόρριψης σκουπιδιών.
Το έχουμε επίσης ξαναγράψει, πως στην Κέρκυρα, οι Δημόσιοι Οργανισμοί είναι ιδιοκτήτες των πιο εγκαταλειμμένων σε βαθμό κατάρρευσης σημαντικών οικοδομημάτων, που θα έπρεπε υπό συνθήκες στοιχειωδώς ευνομούμενης Πολιτείας να διακοσμούν και να ταυτοποιούν την αναβαθμισμένη εικόνα της πόλης. Μας γαργαλάει ο πειρασμός να σαρκάσουμε την … οικονομική τους αδυναμία και να κηρύξουμε έρανο υποστήριξής τους… Δεν μας βγαίνει όμως άλλο η χιουμοριστική μας διάθεση. Το κακό δεν πάει άλλο! Η Δημοτική αρχή έχει τον Λόγο... Χρειάζεται να επιδείξει ισχυρά και διεκδικητικά την πολιτική της βούλησή για επισκευή και συντήρηση μεγάλου αριθμού καταρρεόντων δημόσιων κτιρίων. Αυτών, που θα έπρεπε πρώτα από όλο το κτιριακό σύνολο της πόλης να ξεκινήσουν την αναγεννητική εκστρατεία καλαισθησίας, που αρμόζει στο μνημείο της UNESCO…

Τι να εκθέσουμε;

Υποτονική η παγκόσμια έκθεση τουρισμού World Travel market. Ποιοτικά υποβαθμισμένη η συμμετοχή της Ελλάδας και στο ίδιο μήκος ποιότητας και η κερκυραϊκή συμμετοχή… Ετσι λένε οι πληροφορίες.
Σύμφωνοι! Η αναγκαιότητα μίας καλής παρουσίασης είναι ούτως ή άλλως επιβεβλημένη και δεν καταργείται από όποιες αδυναμίες, κενά, παραλείψεις, λάθη και πισωγυρίσματα. Αναρωτιόμαστε, όμως: Τι το σημαντικό, καινούριο, θετικό έχουμε να εκθέσουμε και να πληροφορήσουμε την παγκόσμια κοινότητα για τον τόπο μας. Το ριζικά βελτιωμένο αεροδρόμιο; Το νέο μας αναβαθμισμένο Νοσοκομείο; Το βελτιωμένο οδικό μας δίκτυο; Το λυμένο μας κυκλοφοριακό στην πόλη και την ύπαιθρο; Την ανανέωση των υποδομών φιλοξενίας και εστίασης; Την ποιότητα των υπηρεσιών καθαριότητας; Την ανάδειξη του διαχρονικού μνημειακού μας πλούτου; Την διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων με δομή και οργάνωση αξιομνημόνευτου φεστιβάλ;
Ατυχώς, η ποιότητα της διεθνούς προβολής του νησιού δεν αποτελεί μεμονωμένο «λάθος»… Είναι αποτέλεσμα και όχι αίτιο της συνεχούς υποβάθμισης του τόπου, που επικαλείται την τουριστική αναβάθμιση μόνον στις … προσευχές του και καθόλου στην καθημερινή πολιτική και κοινωνική του δράση…
Μας χρειάζονται ΥΠΟΔΟΜΕΣ (με τεράστια κεφαλαία). Τίποτε δεν γίνεται χωρίς αυτές…

κυριολεκτικώς απίστευτο...

Δεν μπορούμε να το πιστέψουμε: το Νοσοκομείο Κέρκυρας θα καθυστερήσει να ολοκληρωθεί κατά ένα 3μηνο... Αυτό επιβεβαίωσε πρόσφατα ο Γ.Γ. της περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Μείναμε εμβρόντητοι... Εμείς, που παρακολουθούμε από την αρχή αυτή την τέλεια ενορχήστρωση της όλης οργάνωσης του ζητήματος μένουμε εμβρόντητοι.... Θα καθυστερήσει το Νοσοκομείο; Απίστευτο, ανείπωτο, πρωτοφανές, αδύνατο... Εκεί, που όλα πήγαιναν τόσο τέλεια, τόσο εναρμονισμένα και συγχρχονισμένα, έπεσε ο κεραυνός: Το Νοσοκομείο θα καθυστερήσει... Μα, δεν έχει περάσει ούτε μήνας, απόταν οι επισκεψάμενοι και εποπτεύσαντες το εργοτάξιο αρμόδοι αιρετοί παράγοντες του τόπου μας διαβεβαίωναν, πως πλησιάζει η ώρα της κορδέλας. Εμείς βέβαια, που παρακολουθούμε επί χρόνια την καταπληκτική, συνεχή και απρόσκοπτη πρόοδο των εργασιών στο νέο Νοσοκομείο της Κέρκυρας πάθαμε καταπληξία... Κατά βάθος δεν μπορούμε να πιστέψουμε στην είδηση αυτής της καθυστέρησης... Μήπως πρόκειται για αντικυβερνητικούς προβοκάτορες, που έχουν παρεισφρύσει στα διοικητικά όργανα του κράτους... Βέβαια θα μου πείτε: γιατί σε θορυβεί μία τόσο μικρή καθυστέρηση; Εχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο στο κτίσιμο του Νοσοκομείου της Κέρκυρας; ΟΧΙ, πρέπει να ομολογήσουμε με σκυμένο κεφάλι σε στάση αυτοκριτικής... Κατά βάθος μάλιστα πιστεύουμε, πως το παραπάνω 3μηνο δεν πρόκειται κάν να εξαντληθεί...

Ετσι κι' αλλοιώς τρείς και μία μείνανε και το θαύμα θα γίνει. Ενα νέο Νοσοκομείο θα εγκαινιαστεί και χάρις στην καταπληκτική αναβάθμιση των υπηρεσιών, που θα παρέχει όχι μόνον θα σταματήσουν οι μεταναστεύσεις Κερκυραίων για λόγους υγείας (κάτι χιλιάδες κατ' έτος) αλλά και από αλλού θα έρχονται να μας επισκεφτούν. Κανένα πρόβλημα: κρεβάτια υπάρχουν, χώροι στάθμευσης υπάρχουν. Ακόμη και με ελικόπτερα θα έρχονται, αφού-όπως είδατε- το ελικοδρόμιο έχει ήδη ολοκληρωθεί... Πριν τελειώσει αυτό το ασήμαντο μικρό τρίμηνο της καθυστέρησης.

Πάντως το χιούμορ δεν λείπει από τους εξουσιάζοντές μας. Και είναι αντιστρόφως ανάλογο προς την δική μας ευθυκρισία και σοβαρότητα...

Εξαιρετικά ελπιδοφόρο μήνυμα...

... Ηταν η απόφαση της Δημαρχιακής επιτροπής του Δήμου Κερκυραίων να προχωρήσει σε οριστική διακοπή λειτουργίας καταστήματος της οδού Καποδιστρίου.
Είχαμε ξαναγράψει, ότι η από ετών εμμέσως πριμοδοτούμενη από τον Δήμο μετατροπή της οδού Καποδιστρίου –του πιο πυκνοκατοικημένου δρόμου της πόλης – σε νυχτερινό στέκι τύπου Μυκόνου είναι από τα πιο ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία της συνεχούς υποβάθμισης της ποιότητας ζωής στην πόλη σε βάρος κατοίκων και επισκεπτών, σε βάρος του έντονα μνημειακού χαρακτήρα της περιοχής, σε βάρος της ίδιας της πολυπόθητης μακροπρόθεσμα οικονομικής αναβάθμισης. Σε βάρος της ίδιας της πιο στοιχειώδους λογικής, σε βάρος του αναφαίρετου βιολογικού δικαιώματος του ύπνου.
Αυτό, που συνέβαινε και επεκτείνεται με επικίνδυνους ρυθμούς στο ιστορικό κέντρο δεν μας παραξενεύει. Δυστυχώς, σε έναν τόπο χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό και μακροπρόθεσμη οικονομική πολιτική, μόνον ευκαιριακές και σπασμωδικές λογικές έχουν πέραση. Που φυσικά το μόνο που πετυχαίνουν είναι να διαιωνίζουν τον φαύλο κύκλο: υποβάθμιση-απαξίωση. Η πρόσφατη αυτή λοιπόν απόφαση της Δημαρχιακής επιτροπής έχει –κατά τη γνώμη μας- κυριολεκτικά ιστορικό χαρακτήρα. Ομόφωνα μάλιστα μεταξύ των παρόντων Σ. Μικάλεφ, Π. Μεταληνού, Π. Μπογιάκη, Α. Κουρή και Χ. Μάστορα. Με απόντες τους Ι. Τρεπεκλή, Χ. Σαρλή και Χ. Κότση.
Καμία λογική αντίθεση στην επιχειρηματική δραστηριότητα μέσα στο ιστορικό κέντρο και στην ευρύτερη πόλη… Αντίθετα μάλιστα! Χρειαζόμαστε ζωντανή πόλη-μνημείο και όχι πόλη-νεκροταφείο. Αυτό, όμως, το προφανές συχνά προβάλλεται εκ του πονηρού. Γιατί η ζωντάνια στην πόλη είναι πρώτα και κύρια δεμένη με την ποιότητα ζωής των κατοικούντων σε αυτήν (μόνιμων ή επισκεπτών). Γιατί ΚΑΜΙΑ σχέση δεν έχει με την οργανωμένη και σωστά χωροταξικά κατανεμημένη δραστηριότητα ανάλογα με το είδος και τις συνέπειες της επιχειρηματικής δράσης.
Ελπιδοφόρο, μήνυμα η απόφαση της Δημαρχιακής επιτροπής, ελπίζουμε να συμβολίζει και να εκφράζει την στροφή προς μία άλλη κατεύθυνση ανάπτυξης της πόλης με αληθινό σεβασμό σε ανθρώπους και μνημεία.

Κέρκυρα-Σαγιάδα: ένας νέος δρόμος…

Είμαστε από τους λίγους, που είχαν δοκιμάσει την γραμμή Κέρκυρα-Σαγιάδα, όταν το μεταφορικό αυτό έργο είχε αναλάβει το μικρό σκάφος «Αλέξανδρος» (αυτό, που κάνει τώρα την συγκοινωνία των Διαποντίων). Η ιδέα έχει διαχρονικότητα και αυτό είναι φυσικό. Η Σαγιάδα είναι το εγγύτερο προς την πόλη της Κέρκυρας λιμάνι της απέναντι ακτής και η σύνδεση έχει παρελθόν από την εποχή των καϊκιών. Συνήθως ήταν η «Ζαϊρα», που εκτελούσε το δρομολόγιο…
Το εγχείρημα του «Αλέξανδρος» ήταν μάλλον καταδικασμένο σε αποτυχία για 2 κύριους λόγους. Ούτε το σκάφος ήταν το καταλληλότερο (χώραγε όχι παραπάνω από 4 αυτοκίνητα) αλλά ούτε και ο δρόμος Σαγιάδα -Εθνική Οδός για Γιάννενα & Αθήνα ήταν σε πολύ καλή κατάσταση… Σήμερα όμως οι όροι έχουν αλλάξει. Η Εγνατία πλησιάζει στην ολοκλήρωσή της, ενώ η Σαγιάδα θα βρίσκεται στην διαδρομή του νέου μεγάλου διασυνοριακού δρόμου: Ηγουμενίτσα-Αγιοι Σαράντα.
Προοπτικές λοιπόν υπάρχουν, όχι βέβαια ανέφελες… Δυστυχώς απ’ ότι μαθαίνουμε στο Ελληνικό κομμάτι του διασυνοριακού δρόμου η πρόοδος είναι μηδαμινή. Και βέβαια δεν ξέρουμε τι είδους σκάφη θα αναλάβουν το συγκοινωνιακό έργο… Οι άθλιες παντόφλες, που θριαμβεύουν εσχάτως στην γραμμή Κέρκυρας-Ηγουμενίτσας μας γυρνάνε 50 χρόνια πίσω και ασφαλώς δεν μας γεμίζουν αισιοδοξία. Με αυτά τα δεδομένα, νομίζουμε ότι είναι εύλογες οι επιφυλάξεις μας πλάϊ στις προσδοκίες μας…

Το "πάνθεο" της εγκατάλειψης

Σας το εκθέτουμε με τις παραπάνω επιλογές φωτογραφιών από τα κτίρια στον χώρο του Mon-Repos. Εγκατάλειψη σε βαθμό κατάρρευσης ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ. Το βλέπετε εξάλλου... Εξαιρείται το κεντρικό κτίριο του ανακτόρου-μουσείου άν και σε αυτό είναι προφανή τα δείγματα για την ανάγκη εξωτερικής τουλάχιστον συντήρησης. Τι λέει αλήθεια του Υπουργείο Πολιτισμού για αυτά; Θα τα κάνουμε ... αρχαία μνημεία για να συμπληρώσουν το κενό, που υπάρχει από την ανύπαρκτη πλέον ανασκαφική διερεύνηση του χώρου;

Θα μπορούσαν να γίνουν χίλια πράγματα σε αυτά τα σπουδαία από αρχιτεκτονική άποψη και γεμάτα ιστορική μνήμη καταρρέοντα κτίρια αλλά θα αποφύγουμε να καταθέσουμε ενδεικτικές προτάσεις. Η προκλητική και διαχρονική αδιαφορία του κράτους καθιστά τον οποιδήποτε σχετικό προβληματισμό δείγμα ...υπερβολικής αφέλειας.
Ας παρέμβουν οι τοπικές αρχές έστω και διεκδικητικά από τους καθεύδοντες μανδαρίνους της κεντρικής εξουσίας... Είναι ήδη αργά... Ας γίνει κάτι πριν να είναι ανεπανόρθωτα αργά...

Χωματερή αρχαιολογικής αξίας...

Αυτή η "συμπαθέστατη" χωματερή βρίσκεται μόλις 10 (δέκα!!!) μέτρα βορειότερα από τον περιφραγμένο και με πολλές πινακίδες υποδεικνυόμενο πύργο της Νερατζίχας, που αποτελεί το μοναδικά σωζόμενο τμήμα του αρχαίου τείχους της πόλης. Σε ίση απόσταση βορειότερα από την χωματερή βρίσκεται η Νότια είσοδος του Α' Νεκροταφείου της πόλης, όπου πολύ τάφοι του αποτελούν επίσης αρχαιολογικά μνημεία, δυστυχώς με ανάλογη φροντίδα και αυτά.... Με τέτοιο περιβάλλον λοιπόν, νομίζουμε ότι και η συγκεκριμένη χωματερή πρέπει να ανακηρυχθεί μνημείο. Της νεότερης εποχής, βέβαια, που με την ύπαρξή της αποδίδει τιμές στην αρχαιολογία και την ιστορία του τόπου. Δεν γνωρίζουμε άν την πινακίδα πρέπει να τοποθετήσουν η αρχαιολογική υπηρεσία ή η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου. Ισως σε συνεργασία... Γιατί η προσδοκία καθαρισμού στο περιβάλλον του προστατευόμενου αρχαιολογικού χώρου υπερβαίνει τα όρια του ρεαλισμού... Μία πινακίδα λοιπόν, που να μας συνδέει με το χτές και να μας εισάγει στο αναβαθμισμένο μας αύριο...

Προβλέπεται ενδιαφέρον...

Το Διεθνές Συνέδριο: «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, που οργανώνεται από το Τμήμα Ιστορίας του Ιόνιου Πανεπιστήμιου στις 30/10/08 & 1/11/08 Αξιόλογοι προσκεκλημένοι εισηγητές αλλά και ντόπιοι αντίστοιχοι, υπόσχονται 5 ενδιαφέρουσες συνεδρίες στο αμφιθέατρο του Ιόνιου Πανεπιστήμιου και στην αίθουσα διαλέξεων της Αναγνωστικής Εταιρείας. Μας αρέσει αυτό το "πάντρεμα" Πανεπιστήμιου και πόλης. Το πιστεύαμε και το υποστηρίζουμε πάντα. Κριτικάραμε και μας ενοχλεί η ελλειπής εφαρμογή του και ευχόμαστε τη διεύρυνσή του. Το συμφέρον αμοιβαίο... Καλή επιτυχία, λοιπόν εκ βάθους καρδίας... Στους οργανωτές και στους συμμετέξοντες. Τέτοιες δραστηριότητες βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής μας...

Την ακούσαμε;

Την έκρηξη του Σαββατόβραδου εννοούμε. Μπορεί να τρόμαξαν οι περίοικοι, μπορεί να αναστατώθηκε μεγάλη περιοχή της πόλης αλλά πολύ αμιφβάλλουμε αν τοπική και κεντρική εξουσία πήραν χαμπάρι... Ημουνα νιός και γέρασα στην κυριολεξία με τις υποσχέσεις για μεταφορά των φυλακών εκτός της πόλης... Τι θυμάμαι αυτές τις υποσχέσεις να ταυτίζονται με την αλλαγή κυβέρνησης το 1981, όταν τρομαγμένοι οι δεσμοφύλακες διαμαρτυρόταν για τις συνέπειες της ... κατά τα άλλα βέβαιης μεταφοράς των φυλακών... Εκτοτε, ακατάσχετη μπουρδολογία διανθισμένη με μεγαλόπνοα σχέδια για μετρατοπή του κολαστήριου του Μαίτλαντ σε μουσείο κ.λ.π.

Ποιά είναι η πραγματικότητα ένα τέταρτο του αιώνα μετά; Αδυνατούμε να βρούμε οικόπεδο και μία σημαντική περιοχή της πόλης με το σπουδαίο της άλσος και σχολικές εγκαταστάσεις (δημοτικό και γυμνάσιο) σε άμεση γειτνίαση υφίστανται τις κατά περιόδους συνέπειες του παραλογισμού της ύπαρξης φυλακών κυριολεκτικά στο κέντρο της πόλης... Δραπετεύσεις, εξεγέρσεις κλ.π. διανθίζουν το ημερολόγιο μνήμης της περιοχής. Η έκρηξη βόμβας είναι... νέου τύπου δράση. Βόμβα μέσης ισχύος λένε τα ΜΜΕ. Πάντως, και μεγάλης εκρηκτικής δυνατότητας να ήταν, φοβούμαστε, πως η εξουσία δεν θα κινδύνευε με ακουστικές παρενέργειες. Είναι ήδη πολύ "κουφή"...

Σας το προτείνουμε

Το Επιστημονικό συνέδριο με θέμα: «Με επίκεντρο την ποίηση / Λόγος – Μουσική – Εικόνα», που διοργανώνει η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών (Μουσείο Σολωμού), στην Κέρκυρα την Παρασκευή 7 και το Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008. Με εξαιρετικά ενδιαφέρον πρόγραμμα, με συμμετοχή αξιόλογων ειδικών του αντικειμένου -Κερκυραίων και μη-, με έντονη την παρουσία του Ϊόνιου Πανεπιστήμιου. Συνέδριο σίγουρα για ειδικούς αλλά όχι απαγορευτικό για μας τους πολλούς. Ισα - ίσα, που η παρακολούθησή του υπόσχεται μύηση στους ενδιαφερόμενους.

Εμείς χαιρετίζουμε ιδιαίτερα την σύμμιξη δράσης Πανεπιστημιακών και άλλων ντόπιων δυνάμεων. Ο τόπος χρειάζεται αυτό το δημιουργικό ανακάτεμα. Η αγγελία έγκαιρη. Προγραμματίστε το για τις 7-8 Νοέμβρη.

μαγική βραδυά!!!

Η 20η Οκτώβρη στο Δημοτικό θέατρο. Συναυλία της συμφωνικής ορχήστρας Schoeneberg του Βερολίνου με την χορωδία του Δήμου Κερκυραίων. Εκπληκτικό σύνολο η πρώτη, γέμισε με την πληρότητα του ήχου της το Θέατρο. Φανταστικός τσελίστας ο Elias Grandy έδεσε εκπληκτικά με την ορχήστρα και την σοβαρή, λιτή και ταυτόχρονα πληθωρική διεύθυνση του Stanel Dodds. Ποιοτικό άκουσμα από εκείνα που δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να απολαμβάνουμε στον τόπο μας, που ταυτόχρονα έστελνε ένα οργανωτικής τάξης μήνυμα προς εμάς τους ιθαγενείς της νήσου: η ισχύς εν τη ενώσει... Τουλάχιστον όταν μιλάμε για συμφωνική ορχήστρα.

To κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα του A Dvorak op 104 h-moll στο α' μέρος. H συμφωνία αρ 2 του Brahms στο β' μέρος. Και στη συνέχεια το τραγούδι για χορωδία και ορχήστρα του Brahms "schicksalslied" op 54. Εκεί που εμφανίσθηκε -μαζί με το διεθνούς φήμης συμφωνικό σύνολο- η δημοτική μας χορωδία. Και το καταφχαριστηθήκαμε. Κανένας ψόγος καμία ουσιαστική κριτική παρατήρηση. Εφάμιλλη ποιοτική παρουσία. Δεν γνωρίζουμε άν η Δημοτική χορωδία έχει κληθεί άλλη φορά να επιτελέσει δυσκολότερο έργο. Εμείς, όμως αισθανθήκαμε, ότι το έργο αυτό το επιτέλεσε με θαυμαστή πληρότητα, δυσανάλογα μεγάλη προς τις δυσκολίες της καθημερινότητάς της. Μπράβο από ψυχής στην πιανίστα Μ Ελούλ, στον φωνητικό δάσκαλο A Γκούση και ιδιαίτερα στον πάντα σεμνό δάσκαλο A. Ivanov. Μπράβο σε όλους τους χορωδούς για το εξαιρετικό συνολικό τους αποτέλεσμα. Σε λίγες μέρες θα παρουσιασθούν στο Αθηναϊκό κοινό. Τους συνοδεύουν οι ευχές μας αλλά και η περηφάνια μας. Τους καμαρώσαμε χωρίς μιζέριες αλλά και χωρίς υπερφίαλους τοπικισμούς. Η χορωδία του Δήμου Κερκυραίων -τόχουμε ξαναπεί - αξίζει το καμάρι μας... Ακούστε τους σε ένα μικρό (κακογραμμένο είναι αλήθεια) απόσπασμα, που ακολουθεί...

Μπορεί και πρέπει να σωθεί...

η οικία Γιαλινά στην οδό Καποδιστρίου... Αρχικά, γιατί πρόκειται για ένα σημαντικότατο αρχιτεκτόνημα στον σημαντικότατο αυτό δρόμο και μέρος της πόλης, που κυριαρχείται από κλασσικά οικοδομήματα, ταυτολογικά της φυσιογνωμίας της πόλης, παρά όποια κακοποίηση της περιοχής από την εγκατάλειψη πολλών γειτονικών σπιτιών, όπως του καταρρέοντος διπλανού μεγάρου, που ανήκει στο ψυχιατρείο. Παράγοντας υποβιβασμού ασφαλώς και η μετατροπή της σε ζώνη νυχτερινής ηχορρυπαντικής δραστηριότητας παρά την πυκνοκατοίκησή της... Τέλος πάντων...

Η κατοικία Γιαλινά εκτός από την σημαντική της εξωτερική σημασία διαθέτει και έναν τεράστιο εσωτερικό πλούτο, που αναφέρεται στους πίνακες του (πιο) διάσημου (;) Ελληνα υδατογράφου... Ηλίου φαεινότερο, οτι το τοπικό ιδρυμα Γιαλυνά δεν έχει τις δυνατότητες ολοκληρωμένης φροντίδας περιέκτη και περιεχόμενου... Αλλοι φορείς (Δήμος, Νομαρχία) ή ακόμη καλύτερα οργανισμοί εθνικής εμβέλειας (Εθνική Πινακοθήκη) θα μπορούσαν να αναλάβουν το αναγκαίο σε διπλή κατεύθυνση έργο: την συντήρηση-επισκευή του χώρου και την ανάδειξή του σε μόνιμο εκθετήριο (π.χ. παράρτημα της εθνικής πινακοθήκης, ή Μουσείο Γιαλινά, ή Κερκυραϊκής υδατογραφίας ή Επτανησική πινακοθήκη κ.λ.π.) Παράλληλα και ταυτόχρονα επιβάλλεται η διάσωση και η προβολή του έργου του μεγάλου δημιουργού. Μακάρι...

Σεμινάριο Θεατρικής ευφυίας...

Ηταν η παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας με εκφραστή αυτής της ευφυίας τον Δημήτρη Πιατά. Υπερέβη τις αρετές του κειμένου και μας χάρισε μία σπουδαία βραδιά σε έναν περίεργα σπουδαίο χώρο, που φιλοξένησε το Σεμινάριο Βλακείας του Σάκη Σερέφα. Μεγαλείο η αίθουσα της Ιόνιας Βουλής, που την απολαύσαμε σαν χώρο τέχνης και πολιτισμού, όπως της αξίζει να είναι και όχι σαν παραρτηματικό γραφείο δημοτικών υπηρεσιών, που είχε καταντήσει εδώ και μερικά χρόνια... Στοιχειώδης πράξη αισθητικής ευθύνης η ανάδειξή του χώρου από την Δημοτική Αρχή ως υποδομή πολιτισμού της πόλης. Εκπληρώθηκε με επιτυχία στην επίσημη πρώτη του... Ο Δημήτρης Πιατάς ανέλαβε με υπευθυνότητα το έργο ανάδειξης της Ιόνιας Βουλής. Επαινος στους παράγοντες που συνέβαλαν στην παράσταση. Τον Πρόεδρο του ΔΗΠΕΘΕ καθηγητή του Ιόνιου Πανεπιστήμιου Θόδωρο Παππά και την καλλιτεχνική διευθύντρια Κατερίνα Πολυχρονοπούλου. Ολα τα μέλη του Δ.Σ. του ΔΗΠΕΘΕ αξίζουν συγχαρητήρια... Οπως και οι συντελεστές της παράστασης Α Κουτσουδάκη, Κ Χυτήρης και Α Τρύφωνας. Να προσθέσουμε τον σεβασμό και την τιμή μας προς τους αφανείς ήρωες, που έστησαν το χώρο και την παράσταση. Οπως πχ τον πανταχού παρόντα Ακη Χερδάρη.

ΥΓ. Το ΔΗΠΕΘΕ "ανήκει" στον Δήμο Κερκυραίων αλλά Κέρκυρα δεν είναι μόνον η πόλη. Ας αρχίσουμε να το εμπεδώνουμε -με όποιο τίμημα κόστους και δυσκολιών- και ο τόπος δεν θα χάσει...

Σημαντική προσθήκη...

...στην πολιτιστική υποδομή της πόλης είναι η νέα αίθουσα τελετών της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας, που εγκαινιάσθηκε το Σάββατο 11 Οκτώβρη. Θαυμάσιος χώρος με πολλαπλάσια δυναμικότητα από τον αντίστοιχο παλιό, με αρχιτεκτονική διαμόρφωση υψηλής αισθητικής και -το κυριότερο- καταπληκτική ακουστική. Την διαπιστώσαμε και την απολαύσαμε στην ειδική συναυλία των εγκαινίων της συμφωνικής ορχήστρας της Εταιρείας με έργα Brahms, Γκρεκ, Strauss και Bassi. Παρακολουθήσαμε και την ειδική βράβευση του Διονύση Γραμμένου, που συμμετείχε σαν σολίστ.
Η ΦΕΚ, με την νέα της αίθουσα, ανεβάζει ψηλά το πήχυ, ενός καθόλα άξιου, οφέλιμου και επιθυμητού συναγωνισμού.

Ομορφο θέμα, όμορφος χώρος, όμορφη εκδήλωση

Δεν είχαμε ξαναβρεθεί στο Ιόνιο Πολιτιστικό Κέντρο και με μεγάλη ευχαρίστηση διαπιστώσαμε οτι ο χώρος είναι πολύ κατάλληλος για πλήθος εκδηλώσεων αντίστοιχων σε διαστάσεις με την προκείμενη: την παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου της Αλέκας Μητσιάλη: "Δούρειος Ανεμος". Εισηγητές: ο Νάσος Μαρτίνος, άνθρωπος του χώρου, με σημαντικότατα δείγματα "γραφής" (με και χωρίς εισαγωγικά) και η Κατερίνα Κατσαρού, που υπηρετεί την ενημέρωση με ιδιαίτερες ικανότητες και ευαισθησίες. Μας διάβασε και η Αλέκα κομμάτια από το έργο της. Εργο γραμμένο για γυναίκες. Πολλές και μία... Εργο, νομίζουμε, αφιερωμένο σε όλους: γυναίκες και άνδρες...

Χαρήκαμε τη βραδυά, χαρήκαμε τον χώρο, χαρήκαμε τις εισηγήσεις. Ωραίος τρόπος να συναντιέσαι με φίλους και άγνωστους συμπολίτες. Ωρες, που γαληνεύουμε από την τύρβη της καθημερινότητας και αναζητούμε την γαλήνη μέσα στην ποιότητα. Τέτοιες εκδηλώσεις γεμίζουν τον ιστό της κοινωνικής μας ευτυχίας.

Ζωντανή η ελπίδα για τον "Φοίνικα"

Ομόφωνη ήταν η έγκριση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβούλιου (ΚΑΣ) στην ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη μελέτη του Δήμου Κερκυραίων για την αποκατάσταση και ανάπλαση του ισυτορικού "Φοίνικα". Για όσους πολέμησαν αυτή την μελέτη και μάλιστα στο όνομα προστασίας των μνημείων της πόλης τους παραπέμπουμε στο σχετικό σημείωμα του συμπολίτη Γ. Ζούμπου σε σχετική ανάρτησή του ιστολόγιού του: http://oldkerkyraphoto.blogspot.com/2007/08/2.html. (από εκεί ξανακλέβουμε και σχετική προπολεμική φωτογραφία του θεάτρου). Καλό κάνει να διαβάζουμε και να μαθαίνουμε για την ενεργό ιστορική αξία οικημάτων της πόλης, που κινδύνεψαν να θεωρηθούν ως ... φθοροποιά των περιτειχίσεων της πόλης (καμμία σχέση...).

Τέλος πάντων, ο αγώνας αυτός -πικρός και άδικος- έπρεπε να δοθεί και δόθηκε με απόλυτη επιτυχία, όπως μαρτυρεί και η ομόφωνη αποδοχή της μελέτης-πρότασης του Δήμου. Και να υπογραμμίσουμε, οτι η μελέτη προβλέπει κινητή στέγη για τον θερινό Φοίνικα. Πράγμα, που σημαίνει, οτι η υποδομή της πόλης σε πολιτιστικούς χώρους ευνοείται ποσοτικά και ποιοτικά. Αν μάλιστα δούμε να υλοποιείται και η υπόσχεση για εξωτερική ανάπλαση του κύριου Δημοτικού μας θεάτρου, τότε δημιουργείται ένας πολύ ενδιαφέρον άξονας-τόπος πολιτισμού στην πόλη, που θα περιλαμβάνει: Δημοτικό Θέατρο, Ορφέα, Φοίνικα (Χειμερινό-Θερινό), Οικία Πετσάλη, Ιόνιο Ακαδημία...

Φυσικά η υπόθεση τώρα ουσιαστικά αρχίζει μετά την υπέρβαση της βασανιστικής επί 1 χρόνο ανοησίας και κωλυσιεργίας... Θα υπάρξει η αναγκαία χρηματοδότηση; Περιμένουμε και διατηρούμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε...

Ευχάριστη έκπληξη...

Ηταν η αντίδραση της Δημοτικής Αρχής στην τοποθέτηση του ....κάδου σκουπιδιών στην Πλατεία Βραχλιώτη. Ιδού και η φωτογραφία. Τέρμα στην ασχήμια, που είχαμε καταγγείλει λίγες ώρες πριν. Μακάρι ο μηχανισμός του Δήμου να υιοθετούσε αυτού του τύπου την ικανότητα αντίδρασης γενικά... Στην προκείμενη περίπτωση τα αντανακλαστικά της τοπικής εξουσίας αποδείχθηκαν ισχυρότατα. Θέλουμε να ελπίζουμε σε μία παρόμοιας ταχύτητας αντίδραση για την επισκευή των περιφεριακών μαρμάρων του πηγαδιού, που -όπως φαίνεται στην φωτογραφία- έχουν υποστεί σοβαρή φθορά...

Ομορφη βραδυά Παρασκευής

Στην Ιόνιο Ακαδημία... Μας την ετοίμασαν η Ρόζα Πουλημένου (σοπράνο), η Angela Nick (μέτζο σοπράνο) και η Κατερίνα Τσίτσα (πιάνο). Κλασσικά και πιο σύγχρονα τραγούδια των Schumann, Mihaud, Faure', Mendellsohn, Dvorak, Lorca, de Falla και Rossini. Τραγούδια ευχάριστα σε ζεστή ατμόσφαιρα με φανερό το κέφι εκτελεστών και κοινού. Ευχόμαστε και περιμένουμε να ακολουθήσουν κι' άλλες μουσικές εκδηλώσεις από το τμήμα Μουσικών Σπουδών. Να γεμίζουν όμορφα τις Παρασκευές (ή όποιαδήποτε φυσικά άλλη μέρα) στο χειμώνα, που έρχεται.

Μικρό δείγμα της βραδυάς το βίντεο, που σας παραθέτουμε.

Το είδαμε κι' αυτό...

Και το κυτάξαμε 2-3 φορές για να το πιστέψουμε... Ενας διπλός κολονάτος κάδος σκουπιδιών πλάϊ στο μνημείο-πηγάδι της πλατείας Βραχλιώτη... Τοποθετηθείς από την αρμοδίαν υπηρεσίαν του Δήμου....

Ευτυχώς που πριν μας έλθει κόλπο μάθαμε, οτι η Δημοτική αρχή σχεδιάζει την άμεση αφαίρεση του κάδου.

Ελπίζουμε να αφαιρεθεί ο κάδος και όχι το μνημείο... Αν και θα μπορούσε να μείνει έτσι, όπως είναι στη φωτογραφία. 'Η καλύτερα με τον κάδο γεμάτο σκουπίδια. Μνημείο-σύμβολο κακογουστιάς. Κιτσαρία στον υπερθετικό βαθμό. Από αυτήν που λυμαίνεται τον τόπο κάτι 10ετίες τώρα... Που κακοποιεί την καθημερινότητά μας και βασανίζει τη ζωή μας... Και που διεκδικεί τίτλους λαϊκότητας και αγωνιστικότητας...

Μήπως μας αξίζει, λοιπόν αυτός ο ωραίος κάδος σκουπιδιών;

Απίστευτο και όμως αληθινό…

Η πολύ πρόσφατη πρωτοβουλία-ενημέρωση από τον αντιδήμαρχο Κερκυραίων κ Γιάννη Μάμαλο εξαιρετικά θετική και πολλαπλά αποκαλυπτική. Αναφερόμαστε στην παρουσίαση των όρων κατασκευής του κυματοθραύστη του υπό κατασκευή καταφυγίου σκαφών στην Σπηλιά… Πρόκειται, όπως μάθαμε, για σύστημα λιθορριπής, τουτέστιν ντανιασμένοι ογκόλιθοι, ο ένας πάνω στον άλλο και μάλιστα σε ύψος 3 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Πρακτικά αυτό σημαίνει, ότι η θέα προς τον βορρά της Σπηλιάς (Βίδο κ.λ.π.) θα παρεμποδίζεται από ένα τείχος ύψους περίπου 1.80 μ πάνω από την επιφάνεια του κριπιδώματος του λιμανιού!!! Αυτά λοιπόν έχουν σχεδιασθεί να συμβούν στην ιστορική Σπηλιά… Όχι τώρα αλλά πριν από 3-4 χρόνια. Και ΚΑΝΕΙΣ αρμόδιος δημοτικός άρχων ή παράγοντας δεν περενέβη, δεν διαμαρτυρήθηκε, δεν έβαλε τις φωνές, δεν κατήγγειλε το ετοιμαζόμενο χωρίς κανένα λόγο και καμία χρησιμότητα ανοσιούργημα… Αντίθετα, πλάι στον αντιδήμαρχο, προηγούμενος δημοτικός άρχων εξέφραζε απλά την αγωνία του… μην τσαντιστεί ο μελετητής και δεν τελειώσει το έργο (ούτε κουβέντα για την ταμπακιέρα της επικείμενης και μόνιμου χαρακτήρα κακαισθησίας).. Εξωδιαδικαστικά πληροφορηθήκαμε, πως το έργο σε αυτή την μορφή του έχει την έγκριση του ΚΑΣ. Μάλιστα… του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου… Για να το καταλάβουμε: το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έχει εγκρίνει την κατασκευή κυματοθραύστη με την μορφή λιθορριπής (η πιο πρόχειρη σε μορφή κατασκευή), στο παλιό λιμάνι της Πόλης της Κέρκυρας, μπροστά στην ιστορική πλατεία του άγνωστου Στρατιώτη, στην σκιά των περιτειχίσεων (μουράγια) και του Νέου Φρουρίου της πόλης… Μπροστά σε κτίρια, που έχουν ξεπεράσει 2 αιώνες ζωής…. Σε ύψος, που θα φτάνει κοντά στα 2 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της γης στο μέρος αυτό. Μήπως το επέβαλλε κάποια ειδική τεχνική ανάγκη; Σαφώς όχι, δήλωσε ο αντιδήμαρχος, που τόνισε ότι ο αναγκαίος για το μέρος αυτό κυματοθραύστης χρειάζεται πολύ μικρότερο ύψος… Το ΚΑΣ ενέκρινε και εμείς ...σταυροκοπιόμαστε…
Η παράλληλη και εξίσου μεγάλη αξία του όλου ζητήματος είναι το πνεύμα αντιμετώπισής του… Πλήρης αδιαφορία για το αισθητικό μέρος της κατασκευής από την τότε δημοτική αρχή. Και τώρα, που προλαβαίνουμε ακόμη να διορθώσουμε, μοναδική μας αγωνία η αποπεράτωσή του έργου… Όχι να τρέξουμε και να διορθώσουμε μία απειλή μόνιμης ασχήμιας… Ωραίο και ζωντανό παράδειγμα, συμβολικό του τρόπου που αντιμετωπίσθηκαν όλα τα προβλήματα «ανάπτυξης» του τόπου τα τελευταία 30 χρόνια. Κάντε την αναγκαία γενίκευση και αφαίρεση και θα έχετε ασφαλώς ολοφάνερες μπροστά σας τις πιο σημαντικές από τις αιτίες της συνεχιζόμενης κακοδαιμονίας, που μας έχουν φέρει στα γνωστά επίπεδα τουριστικής απαξίωσης και πολιτιστικού υποβιβασμού... Τόχουμε ξαναγράψει, ότι η κρίση έχει διπλό τρόπο ανάγνωσης. Τον μυωπικό και στενόμυαλο, που σε οδηγεί στο να πετάξεις ότι υπάρχει στο καράβι, ίσα-ίσα για να επιπλέει και τον εναλλακτικό, που πιστεύει, ότι αντίπαλος της κρίσης είναι μόνον η συνολική αναβάθμιση του τόπου… Ας το δει η παρούσα δημοτική αρχή, μήπως και το γλυτώσουμε το …θαλάσσιο τείχος της Σπηλιάς…

ΥΓ. Την φωτογραφία "κλέψαμε" και πάλι από το ιστολόγιο του συμπολίτη Γιώργου Ζούμπου: http://oldkerkyraphoto.blogspot.com/. Αξίζει να παρατηρήσει κανείς, πως στην προπολεμική αυτή φωτογραφία -πριν από 70 χρόνια- η αρχιτεκτονική και η όλη περιβαλλοντική μορφή της περιοχής πρακτικά δεν διαφέρει από την σημερινή...

Καλή αρχή...

...για την νέα εκπομπή του Κερκυραϊκού καναλιού σχετική με την "Επτανησιακή Ιστορία". Αρχή με τον σημαντικό συμπολίτη Αρχιτέκτονα-Ιστορικό Ξενοφώντα Βλάχο, που εισήγαγε στο γενικό πλαίσιο της εκπομπής. Μίλησε και τόνισε για ανάγκη επιστημονικής και ταυτόχρονα ευρύτερα λαϊκής προσέγγισης της περιφερειακής μας ιστορίας, που αγνοείται συστηματικά από την επίσημη "εθνική" γραμμή ή κακοποιείται από ανόητους τοπικισμούς, που θέλουν την Κέρκυρα "ομφαλό" της γης, την ίδια ώρα που παραμένουν ανίκανοι και παγεροί θεατές στην υποβάθμισή της...
Ωραία συζήτηση εισαγωγής στο θέμα, ανεβάζει ψηλά τον πήχυ για την συνέχεια...

Πολλαπλό κοινωνικό έλλειμμα...

Σχετικό το θέμα με εκείνο της προηγούμενης ανάρτησης αναφέρεται στην γενική και κλιμακούμενη επίθεση χρωμορύπανσης, που αφορά πάρα πολλά σημεία της πόλης, πολλά των οποίων αποτελούν μνημειακούς χώρους. Το μήνυμα σοβαρότερο και με σημαντικότερες προεκτάσεις από το ίδιο το άθλιο αισθητικό αποτέλεσμα της ρυπαντικής επίθεσης. Συγκλονιστική αποκάλυψη ενός μεγάλου ελλείμματος κοινωνικoύ πολιτισμού, που δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορο το σύστημα Παιδείας του τόπου και τους φυσικούς του λειτουργούς. Εκρηξη εγωϊστικού ατομικισμού, που καμία σχέση δεν έχει με την επιθυμητή προαγωγή της ελεύθερα συγκροτημένης ατομικότητας. Ταυτόχρονη επιβεβαίωση της απόλυτης ανυπαρξίας επιστατικών μηχανισμών σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και κεντρικής πολιτικής εξουσίας. Μαζί με σχετικό έλλειμμα βούλησης για παρέμβαση, αφού η επίθεση ασχήμιας για την πόλη-μνημείο της Unesco δεν ενοχλεί πλέον κανέναν αρμόδιο... Θα περιμέναμε κάποιο ξέσπασμα, κάποια καταγγελία, κάποια επίκληση πολιτικών και δημοτικών αρχών σε όλο τους το κομματικό φάσμα. Κάποια αντίδραση πολιτιστικών και κοινωνικών φορέων. Κάποια εκστρατεία ενημέρωσης και διαφώτισης... Κάποια απόπειρα ελέγχου και πρόληψης...

Δεν αποτελεί προοδευτικότητα η βεβήλωση κοινόχρηστων χώρων με ιστορική και πολιτιστική αξία, που προσβάλλει και απειλεί την αισθητική και την ποιότητα ζωής των πολιτών σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Αντίθετα, είναι χρέος κάθε προοδευτικά σκεπτόμενου ανθρώπου κάθε κοινωνικού σχηματισμού η περιφρούρηση των αγαθών της τέχνης και του πολιτισμού...

... o "αγώνας" συνεχίζεται...

Εχουμε ξαναγράψει για την ανεξέλεγκτη ρύπανση των τοίχων της πόλης, χωρίς καμία αναστολή στα πλαίσια μίας ... συνεπούς αγωνιστικότητας. Ηταν τέτοια μάλιστα η αγωνιστική φόρα, που είχαν πάρει οι συγκεκριμένοι, ώστε εμείς είχαμε προειδοποιήσει για τα αγωνιστικά χτυπήματα, που πρέπει να περιμένουν πολλές κτιριακές επιφάνειες ιστορικής, αρχαιολογικής και γενικότερα πολιτιστικής αξίας στην πόλη μας. Και ιδού! Καλοσυντηρημένος τοίχος στο Καμπιέλο, δεν την γλύτωσε...

Το χτύπημα μάλιστα έχει διπλή αγωνιστική αξία γιατί έγινε ακριβώς κάτω από σχετική προειδοποίηση σεβασμού της ιστορίας μας και της παράδοσης. Ποιοτικό άλμα, λοιπόν σημαδεύει την αγωνιστική πορεία της συγκεκριμένης κίνησης... Είναι φανερό, πως ο αγώνας συνεχίζεται... Από καλύτερες θέσεις, μάλιστα...

Περιφερειακά parking: εκεί και τότε...

Γιατί εδώ και τώρα προωθείται εντατικά η κατασκευή του κεντρικού υπόγειου parking στην πλατεία Σαρόκου... Ούτε, που θέλουμε να σκεφτούμε τι θα γίνεται στο Σαρόκο και στις οδικές αρτηρίες, που συνδέονται με αυτό στην διάρκεια του χρόνου κατασκευής. Από τώρα εξάλλου δικαιούμαστε να φανταζόμαστε (όταν τελειώσει η κατασκευή του) τις ουρές των αυτοκινήτων, που θα περιμένουν ή θα περιφέρονται για να αδειάσει η πολυπόθητη θέση στάθμευσης.... Ολα αυτά θα γίνονται για την ...επίλυση του κυκλοφοριακού της πόλης. Τέλος πάντων, υπάρχουν αρκετές αναρτήσεις σε αυτό το ιστολόγιο και στην "ΦΑΙΑΚΙΑ", που εκθέτονται αναλυτικά οι απόψεις μας για την διευρυνόμενη απειλή κεντρικών υπόγειων χώρων στάθμευσης. Σημασία έχει, ότι οι από 10ετίες εξαγγελίες για περιφερικούς υπαίθριους χώρους στάθμευσης με κατάλληλο σύστημα δημοτικής συγκοινωνίας παραμένουν κενό γράμμα... Η παρούσα δημοτική αρχή συμπληρώνει οσονούπω το μισό της θητείας της και φώς στο βάθος του τούνελ του κυκλοφοριακού-συγκοινωνιακού δεν φαίνεται... Μικρή και αναποτελεσματική βέβαια, παρηγοριά το γεγονός, οτι οι συμπολίτες μας στο ερωτηματολόγιο που τους ζητήσαμε να απαντήσουν τοποθετήθηκαν συντριπτικά υπέρ των περιφεριακών χώρων στάθμευσης σε συνδυασμό με κατάλληλο δίκτυο αστικών συγκοινωνιών (75%). Μόλις 92 το σύνολο των ψηφισάντων αλλά τουλάχιστον μπορούμε να ισχυριστούμε οτι στον τόπο αυτό ΔΕΝ έχουμε πάρει όλοι διαζύγιο με την κοινή λογική...

...Λίγο φώς για το συντριβάνι της Πλατείας...

Εγινε το πρώτο βήμα και το συντριβάνι της πλατείας (του Βαγιανού), ύστερα από πολλά χρόνια αδιαφορίας και εγκατάλειψης, ξαναδουλεύει συστηματικά. Το συντριβάνι αυτό είναι σπουδαίο αισθητικό στοιχείο του χώρου. Αρέσει σε κατοίκους και επισκέπτες που κάθονται και το χαζεύουν και το φωτογραφίζουν... Δυστυχώς και εδώ η δουλειά έγινε μισή... Γιατί η αισθητική αξία του συντριβανιού ανεβαίνει κατακόρυφα με τον εναλλασόμενα πολύχρωμο φωτισμό των νερών, τα βράδια. Αυτό, που συνέβαινε κάτι 10ετίες πίσω και που δεν είναι από άποψη κόστους και τεχνικών απαιτήσεων η ...ζεύξη Ρίου-Αντιρίου... Φανταζόμαστε μάλιστα πως σήμερα θα μπορούσε να γίνει ακόμη καλύτερη αισθητικά η φωτιστική συμπλήρωση. Το ίδιο ισχύει και για το συντριβάνι του μποσκέτου. Χρειάζεται πολύ φαντασία για να σκεφτεί κανείς, πόσο ομορφαίνει τον χώρο της πλατείας συνολικά η φωταψία των 2 αυτών συντριβανιών;... Τόχουμε ξαναγράψει και θα το ξαναγράψουμε. Ας κάνουμε κάποτε ολόκληρες δουλειές... Λίγο μεράκι, μικρό κόστος και πολλαπλάσια μεγαλύτερο αξιακά το αποτέλεσμα. Αρκεί να φύγει από την νοοτροπία των αρμοδίων το: ...."ντάξει μωρέ τώρα..."

Αλλη μία ωραία επισκευή !!!

Επειδή χαιρόμαστε με κάθε συντήρηση παλιού κτιρίου στην πόλη, να ένα ακόμη ωραίο υπόδειγμα στην Πολυχρονίου Κωσταντά... Το χαιρόμαστε από ψυχής και το απολαμβάνουμε ειλικρινά. Το πιστεύουμε βαθειά, πως η εξωτερική όψη και κατάσταση των σπιτιών μας είναι πιστός δείκτης της κοινωνικότητά μας. Η εξωτερική όψη των σπιτιών μας ανήκει σε όλους μας αισθητικά και λειτουργικά... Τα θετικά δείγματα λοιπόν θα συνεχίσουμε να τα προβάλουμε...

ΥΓ. Ασχετο προς το συγκεκριμένο οίκημα... Η οποιδήποτε παρέμβαση στις εξωτερικές όψεις των σπιτιών μπορεί να γίνεται με απόλυτο σεβασμό στην καθαριότητα και την ευπρέπεια του περιβάλλοντος χώρου. Υπάρχουν τα μέσα και η τεχνολογία. Λίγο περισσότερος σεβασμός στους διπλανούς χρειάζεται και αυξημένη εποπτική ευαισθησία από τις αρμόδιες υπηρεσίες της πολεοδομίας.

Συντήρηση του φρουρίου της Κασσιώπης: Θετικό βήμα

Αναμφισβήτητα... Πρόκειται ουσιαστικά για το κατά πολύ παλιότερο κάστρο της Κέρκυρας, αφού η οικοδόμησή του ανάγεται στους Ρωμαϊκούς χρόνους, ενώ το αμέσως νεότερο παλιό Φρούριο της Πόλης χτίζεται κατά τα μέσα προς ύστερα Βυζαντινά χρόνια. Λέγεται, μάλιστα πως υλικό του Φρουρίου της Κασσιώπης χρησιμοποιήθηκε για την οικοδόμηση του Παλιού Φρούριου...

Πόλη σπουδαία η Κασσιώπη την εποχή των Ρωμαίων, πιθανότατα σημαντικότερη και από την ίδια την ιστορική πόλη της Κέρκυρας, αγαπημένο θέρετρο σημαντικών Ρωμαϊκών προσωπικοτήτων: Βεσπασιανός, Αντωνίνος Πίος, Σεπτίμιος Σεβήρος, Κικέρων και ο ίδιος ο Νέρων, που ...τραγούδησε στον ναό του Κάσσιου Δία. Χώρος λατρευτικός, που πιθανότατα αφιερώθηκε αργότερα στην Παναγία την Κασσωπίτρα. Το ιστορικό και αρχαιολογικό της ενδιαφέρον εμπλουτίζεται και από σχετικά πρόσφατες έρευνες και αποκαλύψεις.

Το κάστρο πέρασε στην παρακμή μετά την καταστροφή του στις συγκρούσεις Βενετών και Ανδηγαυών.

Σπουδαίο λοιπόν έργο η παρέμβαση συντήρησης και ανάδειξης του Φρουρίου της Κασσιώπης. Μαζί με τον ναό της Παναγίας αλλά και τις Παλιές Συνιές, στο θαυμάσιο φυσικό περιβάλλον της περιοχής συγκροτούν μία εξαιρετική υποδομή για αναβαθμισμένο τουριστικό προϊόν εμπλουτισμένο με σπουδαίο ιστορικά και οικολογικά στοιχεία. Είμαστε ικανοί να τα αξιοποιήσουμε ή μένουμε φανατικά καθηλωμένοι στην λογική της αρπαχτής και στον πολιτισμό της υποταγής; Το ερώτημα είναι προκλητικά επίκαιρο, τώρα που οι φτηνιάρικες επενδύσεις των 2 προηγούμενων δεκαετιών έχουν τραυματίσει βαρειά το Κερκυραϊκό τοπίο, απειλούν ανοιχτά την επισκεψιμότητα του τόπου και υποτιμούν τα οικονομικά οφέλη της τουριστικής μας μονοκαλλιέργειας...

14 Σεπτέμβρη 1943: Θλιβερή ημερομηνία...

... με θλιβερότερη συνέχεια. Η εκτεταμένη καταστροφή του ιστορικού ιστού της πόλης με θύματα μερικά από τα σημαντικότερα και ταυτολογικά της κτίρια υπήρξε τελική... Οχι, βέβαια γιατί ήταν τεχνικά αδύνατη η ανακατασκευή τους με παρόμοιους αρχιτεκτονικούς και πολεοδομικούς όρους. Δεκάδες πόλεις της Κεντρικής Ευρώπης, κατ εξοχήν της Γερμανίας που είχαν σχεδόν εξαφανιστεί από τον χάρτη , ανοικοδομήθηκαν από την αρχή και με τρόπο, που να καθιστά απόλυτα μη αντιληπτή την καταστροφή, που μεσολάβησε. Οι απώλειες κτιρίων της Κέρκυρας -ασφαλώς πολύ σημαντικές- δεν μπορούν να καταταχτούν και στην πρώτη σειρά αντίστοιχων συμφορών σε άλλες Ευρπωπαϊκές πόλεις. Μέγιστη, όμως Κερκυραϊκή συμφορά υπήρξε η πολιτιστική και πολιτική συγκυρία των μεταπολεμικών και μετεμφυλιακών χρόνων. Το να αποφασίζεται από το Δημοτικό Συμβούλιο Κερκυραίων η πλήρης κατεδάφιση του Δημοτικού Θεάτρου, που σίγουρα επιδεχόνταν επισκευή και συντήρηση δεν θα πρέπει να είναι και απο τις ευτυχέστερες και τις επιτυχέστερες στιγμές του δημόσιου βίου της πόλης... Ούτε και ο τρόπος ανοικοδόμησης των ερειπίων της πόλης, που πειθάρχησε στην εθνοπατερική ρήση: "χτίστε, χτίστε, χτίστε...". "Λίγος" και ο πολιτισμός εχόντων και κατεχόντων, που θεωρητικά είχαν τις προϋποπθέσεις να έχουν υπερβεί αμάθειες και απαιδευσίες. Ας ρίξουμε μία ματιά στην οδό Ζαμπέλη και στον λόφο του Αγιου Αθανασίου... Εκεί, που το επιβλητικό κλασσικό οικοσυγκρότημα της Bella Venezia αντικαταστάθηκε από πολυκατοικίες υποσταθμικής αισθητικής, που η μόνη τους αξία είναι να μας θυμίζουν, οτι εκείνα τα χρόνια ... "νόμος ήταν το συμφέρον του εργολάβου"... Με την ιδια αισθητική ανοικοδομήθηκαν τα ερειπωμένα κενά στους Αγιους Πατέρες, το Καμπιέλο, την Πιάτσα, το Σαρόκο. Στο πνεύμα της ίδιας μορφικής και πολεοδομικής αθλιότητας οικοδομήθηκαν ολόκληρες γειτονιές, όπως ο Κωτσέλας.
Αυτή η κυριαρχία της κακαισθησίας υπήρξε ουσιαστικό υπόστρωμα των λαϊκισμών και των βαρβαροτήτων, που ακολούθησαν στα χρόνια της οικονομικής "άνθησης", που μετέτρεψαν καταπράσινα περίχωρα της πόλης σε στιβάγματα νεοπλουτίστικων κατοικιών με ανύπαρκτους πολεοδομικούς όρους. Η ίδια κακαισθησία, που ούτως ή άλλως είναι το καθημερινό πολιτιστικό σχολείο όλων μας συνεχίζει να απειλεί το φυσικό και το ανθρωπογενές περιβάλλον της πόλης.

Ευτυχώς μπορούμε να κοιτάζουμε ακόμη τα Ανάκτορα, το παλιό και το Νέο φρούριο, τα Μουράγια, την Πιάτσα και το Καμπιέλο και παρ΄όποιες φθορές και προκλητικές ενδείξεις απόλυτης αδιαφορίας των αρχών, μπορούμε να ελπίζουμε, χρησιμοποιώντας ό,τι διατηρήθηκε ως επιχείρημα κατά της συνεχούς και ύπουλης βαρβαρικής επιβολής, που θα εποφθαλμιούσε ως κατάλληλο οικόπεδο ακόμη και την Σπιανάδα...

ΥΓ. Οι Φωτογραφίες του Γερμανικού βομβαρδιστικού και της βομβαρδισμένης Εβραϊκής συνοικίας ανήκουν στο θαυμάσιο ιστολόγιο: "ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ" του σημαντικότατου συμπολίτη Γιώργου Ζούμπου (ηλεκτρονική διεύθυνση του ιστολόγιου, που ανεπιφύλακτα σας προτείνουμε για συχνή επίσκεψη είναι: http://oldkerkyraphoto.blogspot.com/) Από εκεί τις "κλέψαμε"...