Οι Παξοί στέλνουν το μήνυμα. Υπάρχουν παραλήπτες στην Κέρκυρα;

Οταν πριν από τρείς δεκαετίες, η Κέρκυρα βίωνε την αναπτυξιακή θύελλα του τουρισμού, χρειαζόταν περίσσιο θάρρος και τόλμη για να προειδοποιήσει κανείς τους παραληρούντες από ενθουσιασμό «συμμετόχους» αυτής της εξέλιξης. Οσοι τόνιζαν, ότι επιβάλλεται οργανωμένη, μακροπρόθεσμη και με ποιοτικούς στόχους ανάπτυξη, παραδίδονταν …στην χλεύη νεοπλουτιζόντων, που κατάφερναν «εξωγήϊνους» ρυθμούς «επιχειρηματικότητας» με διαδικασίες αρπαχτής εν μέσω γενικού μπάχαλου, απύθμενου ωχαδελφισμού, γενικής ανοχής και ποικιλότροπης στήριξης.
Την ίδια εποχή οι Παξοί έκαναν τα δικά τους παράλληλα βήματα στο ίδιο οικονομικό αντικείμενο, τον Τουρισμό. Για τον προσεκτικό κριτή ήταν εύκολη η παρατήρηση, ότι οι Παξινοί έδιναν σημασία στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ανάπτυξής τους. Κυρίαρχα στοιχεία ήταν ο σεβασμός στο περιβάλλον η φροντίδα και η προσοχή στην οικιστική-αρχιτεκτονική παράδοση, η καθαριότητα, ο πολιτισμός. Σε όλους αυτούς του τομείς οι Παξινοί ήταν συνεπείς και σταθεροί, με όρους ασφαλώς κοινωνίας, που σημαίνει, ότι και αντιφάσεις και πισωγυρίσματα υπήρξαν. Την ίδια εποχή στην Κέρκυρα, κυριάρχησαν οι λαϊκισμοί, οι αυθαιρεσίες, η σιωπηλή ή και ανοιχτή επιδοκιμασία πλήθους αντικοινωνικών συμπεριφορών. Ανυπαρξία κυκλοφοριακών υποδομών, τέλμα στις κοινωνικές προϋποθέσεις της ποιότητας ζωής (υγεία, ύδρευση, συγκοινωνία), κραυγαλέα ανοχή στην άναρχη δόμηση και καταστροφή του περιβαλλοντικού πλούτου και ομορφιάς του νησιού. Τα πάνω-κάτω στην λογική και την πρακτική της τουριστικής ανάπτυξης…
Σήμερα, κάπου 30 χρόνια μετά, αρκεί ένα Σαββατοκύριακο στους Παξούς για να βιώσει ο επισκέπτης, ότι η διαφορά Παξών-Κέρκυρας έχει πλέον αποκτήσει μόνιμα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Υπάρχει οικοδομική δραστηριότητα με καλόγουστες, πετρόχτιστες κατά κανόνα οικοδομές, στην γραμμή της αρχιτεκτονικής παράδοσης του νησιού χωρίς άθλιες γκαρσονιέρες χρόνου οικοδόμησης μίας βραδυάς σε έναν οικιστικό αχταρμά… Συντήρηση και προσεγμένη αναπαλαίωση μνημειακών δημοτικών χώρων... Καθαροί δρόμοι και παραλίες, περιφερικά πάρκιγκ σε όλους σχεδόν (Γάης, Λάκκα, Λογγός) τους οικισμούς του νησιού αλλά και σε πολλά αξιοθέατα σημεία (π.χ. Ερημίτης)... Κανένα δεκανίκι ηχορρύπανσης για άγρα πελατών στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος με αυτονόητο τον σεβασμό στο ωράριο κοινής ησυχίας... Απουσία σκουπιδιών στους δρόμους, τις πλατείες, τις παραλίες και μάλιστα χωρίς κάδους κάθε δέκα μέτρα, που εδώ -στην Κέρκυρα-μετατρέπονται σε ανοιχτή πληγή ρύπανσης...
Πολιτιστικό έργο με καθιερωμένο επί μία 15ετία φεστιβάλ, που ο Independent το συμπεριέλαβε στα πιο αξιόλογα διεθνή φεστιβάλ. Αλλά και ουσιαστική πολιτιστική δουλειά εκτός φεστιβάλ, όπως η θαυμάσια συναυλία του Ionian Guitar Quartet, που ήδη περιγράψαμε και που αγκαλιάστηκε μαζικά από Παξινούς και επισκέπτες. Όλα αυτά, που αποτελούν τις συνιστώσες του έχουν κάνει το τουριστικό προϊόν των Παξών μη συγκρίσιμο προς το Κερκυραϊκό. Με πολλά ασφαλώς προβλήματα και αδυναμίες, που όμως δεν αλλάζουν την συνισταμένη γενική εκτίμηση.
Το μήνυμα ερχόνταν από καιρό αλλά δυστυχώς ηχούσε σε ώτα μη ακουόντων. Το … «ντάξει μωρέ» συμπυκνώνει την γενική αδιαφορία εξουσιαστών και εξουσιαζόμενων στην διάρκεια αυτών των δεκαετιών. Ναρκωμένοι από την πρόσκαιρη ευτυχία των πρώτων ετών αυτής της ανισότιμης και στρεβλής ανάπτυξης, βιώνουμε τώρα την κατάρρευση των πήλινων ερεισμάτων της …
Η στροφή στην ποιότητα –και ότι αυτή περιλαμβάνει- δεν είναι κενό σύνθημα αλλά απόλυτη και αναγκαία προτεραιότητα για την πόλη και το νησί της Κέρκυρας. Εργο απιθάνως δύσκολο, τώρα που ο πανδαμάτωρ χρόνος έχει δημιουργήσει μόνιμες και αγκυλωμένες θέσεις και συμπεριφορές ασφαλώς ισχυρότερες από σποραδικές μπαλκονάτες εναλλακτικές δηλώσεις ή έστω και γνήσιες αλλά φριχτά απομονωμένες επικλήσεις ριζικής στροφής…