Σάββατο 6 Απριλίου 2013

ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ


Ένα ευχάριστο διάλειμμα στην σιγή, που έχουμε συνειδητά επιλέξει απέναντι στην μιζέρια της Κερκυραϊκής καθημερινότητας, μας έφερε η συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας της Παλιάς Φιλαρμονικής της Κέρκυρας το Σάββατο 6 Απριλίου στο (πολύπαθο) Δημοτικό Θέατρο της Κέρκυρας…  Να, λοιπόν, κάτι πολύ ουσιαστικό και σημαντικό, που συμβαίνει στην Κέρκυρα εις πείσμα των καιρών έξω από τις συμβατικές ωραιοποιήσεις της μικρότητας και της ασημαντότητας, που μας κατακλύζει… Θυμηθήκαμε τις πρώτες συναυλίες της Συμφωνικής υπό την διεύθυνση του μαέστρου Αλκη Μπαλτά εδώ και μία 3ετία περίπου και κρατάμε στην μνήμη την σιγουριά, πως κάτι πολύ θετικό θα συντελεσθεί στα καλλιτεχνικά δρώμενα του τόπου… Είναι μεγάλη, πολύ μεγάλη η ικανοποίηση, πως αυτή η ελπίδα δικαιώνεται βήμα προς βήμα και πως διαθέτουμε ένα συγκροτημένο και ρωμαλέο σύνολο οργάνων και εκτελεστών, που κάτω από την διδασκαλία και την μπαγκέτα του μαέστρου Αλκη Μπαλτά έχει πια καθιερωθεί στα μουσικά πράματα του τόπου. Θυμόμαστε π.χ. το Walz no 2 από την Jazz Suite του Dimitri Shostakovich στο πρόγραμμα συναυλίας πριν από 3 χρόνια και τώρα απολαύσαμε το απαιτητικότατο Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα αρ. 2 του συνθέτη. Και τότε κατευχαριστημένοι και τώρα ενθουσιασμένοι…  Μπροστά στα μάτια μας και τα αυτιά μας η πρόοδος, που συντελείται, χωρίς φανφάρες, με ισχνότατη προβολή αλλά με πολύ επιμονή και συνέπεια.
Το έργο του Αμερικανού συνθέτη Charles Ives: Το αναπάντητο ερώτημα, άνοιξε την βραδιά… Ακούσματα κυριολεκτικά πρωτοποριακά για την εποχή του συνθέτη (1874-1954). Εργο με φιλοσοφικές, υπαρξιακές και μεταφυσικές προεκτάσεις, γεμάτο σύγχρονους, μετακλασικούς θα λέγαμε, ήχους που παίχτηκε σε 3 επίπεδα… Στην σκηνή από το σύνολο των εγχόρδων, στο πρώτο θεωρείο από τον τρομπετίστα Ανδρέα Ρίγγα και  στο παρασκήνιο από μικρό  σύνολο εγχόρδων υπό την διεύθυνση του Σπύρου Κακαρούγκα…   Η εισαγωγή της Συναυλίας  προϊδέασε επάξαι για την συνέχεια.. Για το κοντσέρτο του Shostakovich γράψαμε κιόλας… Ας μην λησμονήσουμε, βέβαια, ότι… μεγίστη ευθύνη για το αποτέλεσμα φέρει η παρουσία της κ. Βίκυ Στυλιανού στο πιάνο, που μάγεψε με το παίξιμό της… Η Βίκυ Στυλιανού δεν έχει ασφαλώς την ανάγκη της δικής μας επαινετικής αναφοράς. Είναι απλά, αυθόρμητη η επιθυμία να υπογραμμισθούν η εκτελεστική της δεινότητα σε πολύ διαφορετικά είδη μουσικής και η αρτιότητα, που προσέδωσε στην παράσταση.
Γνωστά αλλά και εξόχως απαιτητικά έργα των Edvard Grieg (Peer Gynt, σουίτα αρ. 1), Francois-Andrien Boieldieu (Εισαγωγή από την όπερα « Η λευκή Κυρία») και Franz von Suppé (Εισαγωγή από την όπερα «Ποιητής και χωρικός») συνέθεσαν το β’ μέρος της Συναυλίας…  Σόλο Τσέλο στο τελευταίο έργο ο φίλτατος και εξαίρετος Σάκης Βλαχόπουλος.
Το συνολικό πρόγραμμα της συναυλίας συγκροτήθηκε με έργα, που προσφέρονται για την ... δοκιμασία ενός συμφωνικού συνόλου και για την εκτέλεση των οποίων, η ορχήστρα της Παλιάς Φιλαρμονικής απέδειξε την πρόοδό της και κατέδειξε την ποιότητά της…
Στα θετικότατα της Συναυλίας η ενημέρωση του κοινού από τον μαέστρο Αλκη Μπαλτά αμέσως πριν την εκτέλεση κάθε έργου με στοιχεία χρήσιμα για την ενημέρωση και τον προϊδεασμό του κοινού…
Εχοντας υπόψη το θετικότατο εκπαιδευτικό και καλλιτεχνικό έργο, που συντελείται και από την μπάντα της παλιάς Φιλαρμονικής υπό την διεύθυνση του άξιου νέου μαέστρου Σπύρου Προσωπάρη οφείλουμε να υπογραμμίσουμε, ότι η «Κόκκινη» μετατρέπει τις προϋποθέσεις και δυνατότητές της σε σταθερά εξελισσόμενο και σπουδαίο εκπαιδευτικό και καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Και αυτό αποτελεί την καλύτερη ίσως δικαίωση των … κοπιόντων  περί αυτήν.
Δεν είναι φιλοφρόνηση αλλά πεποίθησή μας, ότι το καλλιτεχνικό «προϊόν» της Συμφωνικής ορχήστρας της Παλιάς είναι εξαγώγιμο με σήμανση υψηλής ποιότητας… Μακάρι να υπάρξουν οι υλικές προϋποθέσεις για να προσφέρει και εκτός νήσου… Θα είναι μία απτή απόδειξη, ότι υπάρχει στο νησί παρόν άξιο ενός παρελθόντος… Πραγματικό και όχι νοητό, όπως στις κενολογίες προγονόπληκτων…
ΥΓ. Την ίδια ώρα με την Συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας, στην Πόλη πραγματοποιούταν το β’ Φεστιβάλ εκκλησιαστικής και βυζαντινής χορωδιακής μουσικής… Εχουμε ξαναγράψει πριν από πολύ καιρό, για το αυτονόητο: την διαμόρφωση ενός πολιτιστικού ημερολογίου (καλεντάρι) από την τοπική αυτοδιοίκηση, που να επιτρέπει το μοίρασμα στον χρόνο προς όφελος πολιτιστικών φορέων αλλά και -κυρίως- κοινού… Είμαστε, όμως και τώρα το ίδιο απαισιόδοξοι, όπως και τότε για την δημιουργία του…