Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Το Κρίκετ μας ενώνει...


Κυριακή απομεσήμερο και στην κάτω πλατεία, Απω-Ανατολίτες (Αφγανοί κατά τις πληροφορίες μας) απολαμβάνουν το Κρίκετ τους. Το χαρήκαμε, αφού αυτό το παίγνιο μας το εναπόθεσε από κοινού στις πολιτιστικές μας παρακαταθήκες ως κατάλοιπον η κοινή μητρόπολη την εποχή της αποικιοκρατίας ...

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Η εικόνα μας ...


...Πρωϊνό στην Σπιανάδα... Δείγματα ... υψηλού κοινωνικού πολιτισμού περιστοιχίζουν ένα από τα κεντρικά μπαγκάκια της πλατείας. Πιο θλιβερό το γεγονός, πως -όπως προκύπτει από προσεκτική εξέταση των "καλλιτεχνικών ευρημάτων"- είναι προϊόντα δράσης νέων ανθρώπων. Τίποτε το εκπληκτικό ίσως... Αν κοιτάξουμε χωρίς τα παραμορφωτικά γυαλιά της έπαρσης, του ατομικισμού και του καταναλωτισμού μας θα δούμε ξεκάθαρα τα πιστά αντίγραφά μας ή τα γνήσια προϊόντα μας... Αυτή είναι η ουσία και όλα τα άλλα περί παράδοσης και πολιτισμού είναι κούφια λόγια...

Σε λίγο είδαμε την δημοτική υπηρεσία καθαριότητας, που ανέλαβε δράση... Αυτό όμως δεν μπορεί να εξασφαλίζει την λύση... Καμία Δημοτική υπηρεσία καθαριότητας στον κόσμο, η πιο επαρκής και αποτελεσματική δεν μπορεί να λειτουργεί σε 24ωρη βάση επιφυλακής. Για μας είναι η πιο τυπική, η πιο κραυγαλέα περίπτωση, που αποδεικνύει, οτι το ζήτημα τη καθαρής πόλης είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό ζήτημα κοινωνικού πολιτισμού των κατοίκων της. Οταν το ακούγαμε δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε ως οπαδοί της συλλογικής κεντρικής ευθύνης. Λάθος, το αναγνωρίζουμε... Μόνο, που η αναγκαία διαμόρφωση νέων κοινωνικών αντανακλαστικών χρειάζεται μία μακροχρόνια προσπάθεια παιδείας αλλά και μία επίμονη και σταθερή θέσμιση κοινωνικού ελέγχου...

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Αυτές είναι οι αθλητικές μας υποδομές…

Σε παλιότερη αναφορά γύρω από το θέμα των αθλητικών υποδομών στον Νομό μας είχαμε υποστηρίξει, πως ίσως είμαστε ο χειρότερος νομός στην Ελλάδα από αυτή την άποψη… Με ξεχωριστή χαρά λοιπόν πληροφορηθήκαμε την πραγματοποίηση του διήμερου Αθλητικού Συνεδρίου (19 & 20 Φεβρουαρίου) στην β’ σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου της πόλης. Φορέας διοργάνωσης το τοπικό παράρτημα των πτυχιούχων καθηγητών Σωματικής Αγωγής, που με την πρωτοβουλία αυτή υπερέβαλλαν το συντεχνιακό πνεύμα και κατέθεσαν ακριβή στοιχεία και γόνιμο προβληματισμό σε ένα σημαντικότατο πρόβλημα: τις αθλητικές υποδομές. Πρόβλημα με άμεσες κοινωνικές προεκτάσεις, αφού η υπάρχουσα υποδομή επηρεάζει ουσιαστικά την δυνατότητα των νέων της παιδικής, προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας να ασχολούνται ενεργά με τον αθλητισμό.
Μιλάμε, λοιπόν για ένα εθνικό «στάδιο» (αυτονόητα τα εισαγωγικά) με έναν άθλιο χλοοτάπητα από κατασκευής του, που μόνον με ριζική ανακατασκευή μπορεί να αντέξει στον χρόνο αποφεύγοντας τις ετήσιες ατελείς εμβαλωματικές επισκευές, που συνεπάγονται πέταμα χρημάτων σε ένα τέλμα, όπως συνήθως γίνεται ο χώρος την περίοδο των βροχών. Μιλάμε για ένα στάδιο, που δεν επιτρέπει -λόγω των μόνον 6 διαδρομών- την διοργάνωση σοβαρού event στίβου, όπως συμβαίνει σε πάμπολλες άλλες Ελληνικές πόλεις (Καλαμάτα, Χανιά, Ηράκλειο, Τρίκαλα, Σύρος, Ιωάννινα κ.λ.π.). Μιλάμε για ένα στάδιο, που η υποσχεσιολογία για κατασκευή νέας κερκίδας και λοιπών εγκαταστάσεων βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του μαζικού εμπαιγμού. Μιλάμε για ένα στάδιο, που το πολυπόθητο σκέπαστρο είναι μικρότερο από την καλυπτόμενη κερκίδα, χωρίς κανενός το αυτί να ιδρώσει ή να πληρώσει. Πλάϊ στο στάδιο το κλειστό γυμναστήριο, εγκαινιασμένο το 1982 σε συνεχή πορεία φθοράς με χαλασμένες πλέον κερκίδες, που έτσι ή αλλοιώς είναι κατάλληλες για μικρό γυμναστήριο περιφερικής πολίχνης. Δίπλα το κολυμβητήριο με συχνότατα καθημερινά λειτουργικά προβλήματα… Ας αποφύγουμε κάθε συζήτηση για τις αθλητικές υποδομές της περιφέρειας. Η απόλυτη ανεπάρκεια είναι ο απόλυτος κανόνας…
Συνυπογράφουμε ως πολίτες αυτής της πόλης, αυτού του νησιού, το διατυπωθέν από τον Πρόεδρο του τοπικού τμήματος της ΠΕΠΦΑ ώριμο και εύλογο αίτημα για την δημιουργία νέου κλειστού γυμναστηρίου με χωρητικότητα 2500 θέσεων!!! Το ίδιο ισχύει και για την αναγκαιότητα δημιουργίας 2 κλειστών γυμναστηρίων στον Βορρά και τον Νότο του Νομού, που υποστήριξε ο κ. Νίκος Πέρρος. Θετικότατη, εφικτή και επιδιώξιμη η πρόταση διαμόρφωσης των αύλιων χώρων σε ασφαλείς αθλητικές σχολικές εγκαταστάσεις.
Είναι απόλυτα βέβαιο, ότι τα αποτελέσματα του Κερκυραϊκού αθλητισμού είναι δυσανάλογα μεγαλύτερα από τις παρεχόμενες δυνατότητες σε υποδομές και υπηρεσίες. Και γι’ αυτό αρμόζει δημόσιος και θερμός έπαινος για τους λειτουργούς του αντικειμένου: τους καθηγητές φυσικής αγωγής στον νομό.
Αντιλαμβανόμαστε, ότι σε συνθήκες κρίσης ή/και μαζικής πλύσεις εγκεφάλων για «κρίση» κάθε αναπτυξιακή πρόταση αντιμετωπίζεται με ειρωνία και βδελυγμία. Παρά ταύτα, εμείς αναρωτιόμαστε: Μήπως είναι ώριμο το αίτημα για ένα νέο συνολικό αθλητικό κέντρο για τον Νομό (στάδιο, γήπεδο, ποδοσφαίρου, κλειστό γυμναστήριο, βοηθητικοί αθλητικοί χώροι κ.λ.π.);
Στο κλίμα βέβαια της καλλιεργούμενης μεζέριας, η διατύπωση σκέψεων για τον αθλητικό τουρισμό, στον οποίο ο νομός μπορούσε και έπρεπε να πρωταγωνιστεί από χρόνια, προλαβαίνοντας την κρίση μέσα από την αναβάθμιση των υποδομών του, μοιάζει πολυτέλεια… Δεν θα ήταν βέβαια, αν τοπική αυτοδιοίκηση και κεντρική εξουσία είχαν από χρόνια αντιληφθεί, ότι η αναπτυξιακή λογική απαιτεί δημιουργία και συνεχή αναβάθμιση εγκαταστάσεων. Ατυχώς, μείναμε στην «λιτότητα» της αρπαχτής και χάσαμε το τραίνο… Πάντως, η δημιουργία νέου σύγχρονου αθλητικού κέντρου με επαρκείς βοηθητικούς χώρους υπηρετεί και αυτή την κατεύθυνση....
Η πρωτοβουλία όμως των καθηγητών Σωματικής Αγωγής στο νησί στο να καταδείξει και να τεκμηριώσει τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά της ανεπάρκειας των αθλητικών υποδομών στον Νομό μας είναι αυτή καθ’ εαυτή μία αισιόδοξη αρχή. Η κοινωνία και οι οργανωμένοι φορείς της έχουν τον λόγο…

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

ΚΥΜΑ ,,, 18 ετών



















Τόσο ψηλός είναι ο "ΚΥΜΑ FM", που έκλεισε αισίως τα 18 του χρόνια (πότε περάσανε...) Μία σταθερά ποιοτική παρουσία στα ερτζιανά της διαμορφούμενης συχνότητας με Ελληνικό (κυρίως) τραγούδι, με βήμα σε δημιουργούς και ακροατές... Δύο εκδηλώσεις ετοίμασε ο σταθμός για τα γεννέθλιά του. Την πρώτη, που ήταν χτές δεν προλάβαμε να σας την παρουσιάσουμε. Ηταν μία ενδιαφέρουσα συζήτηση για τις προοπτικές του ραδιοφώνου με εξαιρετικούς εισηγητές (σας παρουσιάζουμε την αφίσσα). Προλαβαίνετε όμως το πάρτυ του Σαββάτου στον "7 ΤΕΧΝΩΝ ΤΟΠΟ"...

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Τώρα, έγκαιρα, πριν να είναι αργά...


Η ανακαίνιση και συντήρηση της στέρνας είναι ίσως η πιο επιτυχημένη παρέμβαση συντήρησης, που έμεινε από την εποχή της συνδιάσκεψης κορυφής της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το 1994. Η συμπλήρωση του έργου, μάλιστα με το εξωτερικό κιγκλίδωμα, που στην αρχή δεν μας πολυάρεσε - το ομολογούμε- εξασφάλισε και την προστασία του μνημείου από άλλες ... αγαθοεργείς δράσεις σαν και εκείνες, που έχουν κάνει σχδόν όλα τα μαρμάρινα ή πέτρινα στοιχεία της Σπιανάδας...αγνώριστα.
Ο χρόνος, όμως περνάει ως πανδαμάτωρ και η ανατολική πλευρά της κιονοσστοιχίας της στέρνας η άμεσα εκτεθιμένη σε ανατολικούς και νότιους ανέμους έχει αρχίσει να δείχνει με σαφή τρόπο τα σημάδια της φθοράς. Τώρα, λοιπόν, πριν φτάσουμε σε χειρότερο σημείο και χωρίς παράταση της σημειούμενης κακαισθησίας χρειάζεται η συντηρητική παρέμβαση, όποιου φορέα είναι αρμόδιος για κάτι τέτοιο. Αλλοιώς θα περιμένουμε αργότερα κάποιο μεγάλο κονδύλιο (που δεν θα έρχεται με τίποτε) για να συντηρήσουμε την καταρρέσουσα (τότε) στέρνα. Η πόλη είναι γεμάτη από τέτοιες ... εμπειρίες.

Ρικίνι...


Περνούσαμε και μας σταμάτησε ο ήχος του νερού, που κυλάει... Λίγο πιο πέρα, μέσα από τις φυλλωσιές, σε ένα καταπράσινο και απολύτως Κερκυραϊκό τοπίο φάνηκε το ποτάμι, που σχηματίζει, εδώ στο Ρικίνι έναν μικρό καταρράχτη. Είναι ο τυφλοπόταμος -άν δεν κάνουμε λάθος- που χύνεται στο Σιδάρι... Να μην σας πούμε τώρα για το .... αείμνηστο σχέδιο περιποίησης, φροντίδας και ανάδειξης των ποταμιών της Κέρκυρας... Αφήστε το, πάει και αυτό το σχέδιο μαζί με όλα τα άλλα...
Για την ώρα ας απολαύσουμε την μοναδικότητα της Κερκυραϊκής φύσης, που γνωρίζει άριστα να αντιστέκεται, να ματαιώνει ή να καλύπτει τις βαρβαρότητες της ανθρώπινης δραστηριότητας...

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Υπάρχουν και άλλες πλατείες…

… στην πόλη της Κέρκυρας εκτός από την Σπιανάδα, την Πλατεία Σαρόκο και την πλατεία Δημαρχείου. Υπάρχει π.χ. η Πλατεία της Λεμονιάς, που επισκευάστηκε πρόσφατα και αναδείχθηκε σε έναν πανέμορφο ανοικτό χώρο, αντάξιο του αρχιτεκτονικού περιβάλλοντος και εξαιρετικά κατάλληλο για διαφορετικού είδους και ύφους καλλιτεχνικά δρώμενα. Υπάρχει ακόμα π.χ. η πλατεία της Αγίας Ελένης, η κεντρική Πλατεία στο Καμπιέλο, η πλατεία της Αγίας Θεοδώρας, η πλατεία μπροστά στο παλιό ΚΤΕΛ, η πλατειούλα των Αγίων Αποστόλων αλλά και ένα σωρό μικρά ή μεγαλύτερα ανοίγματα σε διάφορα σημεία του οικιστικού ιστού της πόλης. Να μην ξεχάσουμε την πλατεία στην Σπηλιά, πλάϊ στην Πλατεία του Αγνωστου Στρατιώτη, που εδώ και αρκετό καιρό έχει χάσει την ζωντάνια της και την καλύπτει… άκρα του τάφου σιωπή. Η ύπαρξη των περισσότερων πλατειών περνάει απαρατήρητη. Καλό το φώς που χαρίζουν στα γύρω σπίτια αλλά αυτό δεν φτάνει. Μία πλατεία μπορεί να γίνει τόπος συνάντησης, ψυχαγωγίας, πολιτισμού. Και όλα αυτά μας χρειάζονται σήμερα, περισσότερο από άλλοτε, που οι καθημερινοί ρυθμοί ισοπεδώνουν την ανθρώπινη επικοινωνία. Πολλοί νοσταλγούν το πνεύμα και την λειτουργία της γειτονιάς, που σαν πυρήνα της έχει σίγουρα μία πλατεία… Μιλάμε, βέβαια, για πλατεία και όχι για χώρο κατειλημμένο από τραπεζοκαθίσματα σε βαθμό απαγόρευσης της απλής διάβασης…
Το παρόν σημείωμα δεν γράφεται από συντηρητική παρελθοντολογία. Η Κέρκυρα-μνημείο αλλά και η Κέρκυρα-σύγχρονη πόλη έχει ανάγκη από μία ισόρροπη ανάπτυξη και λειτουργία. Και είναι τουλάχιστον κρίμα ένας οικιστικός ιστός τόσο πλούσιος σε πανέμορφα αρχιτεκτονικά στοιχεία να «στριμώχνεται» μεταξύ Σπιανάδας και Σαρόκου, σαν μία συνηθισμένη Ελληνική πόλη της περιφέρειας… Η αλλαγή αυτή βέβαια δεν μπορεί να επανέλθει χωρίς ουσιώδεις διορθωτικές παρεμβάσεις αισθητικού και λειτουργικού χαρακτήρα. Δεν θα επέλθει, όμως και χωρίς «κεντρική» πολιτική πολιτισμού από μεριάς τοπικής αυτοδιοίκησης και φορέων. Χρειάζεται, ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εκδηλώσεων (θέατρο, μουσική, χορωδιακό τραγούδι, ζωγραφική, γλυπτική κ.λ.π.), που να δώσει πνοή στους τόπους αυτούς, να τους «γνωρίσει» και να τους καθιερώσει. Η γιορτή π.χ. την τσικνοπέμπτη θα μπορούσε ωραιότατα να είχε πραγματοποιηθεί στην Πλατεία Λεμονιάς και σιγά-σιγά να καθιερωθεί να γίνεται εκεί. Μία αντίστοιχη γιορτή την Καθαρή Δευτέρα θα μπορούσε να οργανώνεται στην Πλατεία της Σπηλιάς, που δεν είναι πλατεία του ΟΛΚΕ αλλά πλατεία ολόκληρης της πόλης της Κέρκυρας.
Η διαμόρφωση ενός ζωντανού, κατοικημένου ιστορικού κέντρου δεν συγκρούεται με την ανάδειξή του ως «σκηνικού» υποδοχής μεγάλου πλήθους, διαφορετικού είδους και ήπιας έντασης καλλιτεχνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Αντίθετα, αυτό το ταίριασμα - που ασφαλώς απαιτεί προσεκτικές ισορροπίες για να μην επιτείνει την ήδη επιχειρούμενη στην Σπιανάδα Μυκονοποίηση- μπορεί να οδηγήσει σε μία προοδευτική και σταθερή αναβάθμιση εγκαταλειμμένων ή/και υποβαθμισμένων περιοχών. Πρόκειται για τεράστιο έργο μακράς πνοής, που έχει ανάγκη συστηματικής και συνεπούς παρέμβασης. Οι μερικές, εμβαλωματικές ή ευκαιριακές δράσεις δεν μπορούν να αλλάξουν τον ρου της ιστορίας σ’ αυτή την πόλη….

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Αξίζει τον κόπο....

...η συναυλία τζαζ, που δίνεται στον αμπελώνα στο Τρίκλινο, το Σάββατο 13 Φεβρουαρίου. Ηγέτης του σχήματος ο Δήμος Δημητριάδης πασίγνωστος στους φίλους της τζαζ στο νησί μας (κιαι όχοι μόνο). Οι Κερκυραίοι μουσικόφιλοι και ειδικότερα οι λάτρες της τζαζ του οφείλουν χάριτες. Το σχήμα είναι η ορχήστρα τζαζ αυτοσχεδιασμού του Τμήματος Μουσικών Σπουδών. Ετσι πλάϊ στον Δήμο Δημητριάδη οι μαθητές του: Γιάννης Παπαδόπουλος (πιάνο), Ντίνος Μάνος (μπάσο) και Γιώργος Κωστελέτος (τύμπανα). Στην συναυλία του Σαββάτου παρουσιάζουν ένα απόσπασμα από το έργο που συντελείται στο εργαστήρι ελεύθερου τζαζ αυτοσχεδιασμού, σε μια από τις σπάνιες εμφανίσεις του σχήματος σε μη ακαδημαϊκό περιβάλλον.
Ωρα έναρξης η 10η βραδυνή...Και για όσους δεν επιθυμούν να μετακινηθούν με το ΙΧ τους, θα υπάρχει λεωφορείο, που θα αναχωρήσει στην 9:30 έξω από το Παλιό Φρούριο....

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Ανοίγει κι' άλλο τα πανιά του

ο νέος ΠΛΟΥΣ... Ενας θαυμάσιος, ζεστός και ατμοσφαιρικός χώρος, που σας έχουμε ήδη αναγγείλει μπορεί να μας φιλοξενήσει για τον καφέ, το τσάϊ μας, το αναψυκτικό μας και όχι μόνο... Προσεγμένη διακόσμηση, καλόηχη μουσική, πλήθος βιβλία και περιοδικά για ανάγνωση ξεφύλισμα ή/και αγορά βεβαίως... Χώρος για ζωηρή κουβέντα αλλά και για ήσυχη περιπλάνηση στο διαδίκτυο με τον φορητό σας.
Ο νέος ΠΛΟΥΣ στολίζει την πόλη μας και ομορφαίνει τη ζωή μας... Τέτοιες πρωτοβουλίες αξίζει να τις στηρίζουμε και πάντοτε θα το κάνουμε με την φυσική και "ανιδιοτελή" ιδιοτέλεια της καλύτερης ποιότητας ζωής...