Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Θερινές Συναυλίες των Φιλαρμονικών: Σπουδαία είδηση…



…Είναι κατά την γνώμη μας η απόφαση για το ξαναζωντάνεμα των υπαίθριων συναυλιών των Φιλαρμονικών μας κατά την καλοκαιρινή περίοδο στο Πάρκο της Πάνω Πλατείας… Είχαμε πολλές φορές ξαναγράψει για το θέμα στις ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ, υποστηρίζοντας την αναβίωση ενός θεσμού με πολυεπίπεδα οφέλη για τον τόπο και η χτεσινή απόφαση εννέα Φιλαρμονικών (τριών της πόλης και έξη της υπαίθρου) μας γεμίζει μεγάλη χαρά, πολύ μεγαλύτερη από την …ματαιοδοξία αναγνώρισης της πρωτοβουλίας μας.
Οι παλιοί Κερκυραίοι, σε μία εποχή, που η κατοχή ραδιοφώνου και πολύ περισσότερο πικάπ δεν ήταν αυτονόητη, γαλουχηθήκαμε μουσικά από τα ακούσματα της «Κόκκινης» και της «Μπλέ», που παρείχαν (μόνες τους και πολλές φορές δύο φορές την εβδομάδα) μουσική Ψυχαγωγία-Παιδεία υψηλότατου επιπέδου με άμεσο λαϊκό αντίκρυσμα… Η παρακολούθηση των συναυλιών αυτών με ακροατές-θεατές όρθιους ή το πολύ καθισμένους στους πάγκους (επί Δημαρχίας Κούρκουλου καθιερώθηκε η προσφορά του Δήμου σε καθίσματα) ήταν μοναδικό για τα Ελληνικά δεδομένα καλλιτεχνικό δρώμενο και η αξιοποίηση του χώρου της Σπιανάδας ως χώρου τόσο συχνής καλλιτεχνικής δράσης αποτελούσε απολύτως ιδιαίτερο Κερκυραϊκό χαρακτηριστικό, που έχουν υμνήσει ζωγράφοι, σκηνοθέτες, λογοτέχνες… Ηρθε αργότερα ο καιρός της φτηνής μαζικότητας και οι καλοκαιρινές συναυλίες των Φιλαρμονικών σαρώθηκαν… Και μαζί άρχισε ένας επικίνδυνος εκβαρβαρισμός της Σπιανάδας, που κατάντησε τόπος ηχορρυπαντικού βασανισμού χιλιάδων περίοικων, ενώ η επισκεψιμότητά του, έγινε κάπως προβληματική στις προχωρημένες βραδινές ώρες… Κλίμα υποβάθμισης και μαρασμού, κομμάτι μίας γενικότερης κρίσης, που δεν προοιωνίζει καλά για την ποιότητα ζωής στο ιστορικό κέντρο ούτε για την οικονομία του τόπου γενικότερα.
Η απόφαση λοιπόν των φιλαρμονικών για αναβίωση των θερινών συναυλιών δεν μπορεί παρά να γεμίζει χαρά κάθε Κερκυραίο… Καμία άλλη καλλιτεχνική δράση δεν αντιστοιχεί καλύτερα στο θεώρημα, ότι η αναβάθμιση του τουρισμού περνάει μέσα από τον πολιτισμό… Σε ποιό άλλο μέρος στην Ελλάδα υπάρχει ένα τέτοιο «φεστιβάλ»; Είναι ή δεν είναι χρυσή ευκαιρία για τουριστική και πολιτιστική προβολή της Κέρκυρας αυτή η «μοναδικότητά» της; Είναι ή δεν είναι μία θαυμάσια ευκαιρία για τα πολλά φιλαρμονικά σχήματα της Κερκυραϊκής υπαίθρου προβολής της δουλειάς τους στο ευρύτερο Κερκυραϊκό –και όχι μόνο- κοινό; Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, που με την καλλιτεχνική καθοδήγηση άξιων νεώτερων δασκάλων έχουν κάνει σημαντικότατη και φανερή πρόοδο στην απόδοσή τους… Είναι ή δεν είναι -όπως πάντοτε ήταν- θεσμός λαϊκής ψυχαγωγίας-επιμόρφωσης ο θεσμός των θερινών συναυλιών; Αξίζει ή δεν αξίζει τον κόπο να τον συμπεριλάβουν -αν πετύχει και κρατηθεί- τα διαφημιστικά υλικά (φυλλάδια, σπότς κ.λ.π.) του Κερκυραϊκού Τουρισμού;
Προσβλέπουμε στην στήριξη τοπικών αρχών, παραγόντων του τουρισμού στην άξια κάθε επαίνου προσπάθεια αναβίωσης των θεσμών των θερινών συναυλιών… Ιδού … η Κέρκυρα για όλους μας… Χρειάζεται καλή ενημέρωση και προς κατοίκους αλλά και προς επισκέπτες.
Είναι νωρίς, αλλά διατηρώντας το δικαίωμα στους οραματισμούς, μπορούμε να φανταστούμε και άλλα Κερκυραϊκά φιλαρμονικά σχήματα να πυκνώνουν τις υπαίθριες συναυλίες. Ακόμη και μετακαλούμενα φιλαρμονικά ή άλλα μουσικά σχήματα από άλλους τόπους (Ελλάδα ή/και εξωτερικό), που θα προσδώσουν μεγαλύτερο ακόμη ενδιαφέρον και κύρος σε έναν θεσμό με μοναδική Κερκυραϊκότητα…

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει, αλλά...





Μιλάμε για τον οδικό άξονα: Ακτιο-Αμβρακία, μήκους 48.5 χιλιομέτρων, που αποτελεί τον πρώτο σημαντικό κάθετο άξονα προς την υπό κατασκευή Ιόνια οδό και που κατασκευάζεται με όρους απολύτως σύγχρονου κλειστού αυτοκινητόδρομου (δύο διαδρομές + βοηθητική ανά κατεύθυνση). Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον καθημερινά ενημερωνόμενο δικτυακό τόπο:http://www.ypodomes.com/, απ' όπου πήραμε και το αναρτημένο σχεδιάγραμμα του δρόμου... Θάπρεπε να μας ενδιαφέρει, γιατί η συμβολή του στην συντόμευση και την ασφαλέστερη πρόσβαση της Κέρκυρας προς και από την κεντρική και Νότια Ελλάδα ωφελείται τα μέγιστα... Η κατασκευή αυτή έχει μοιραστεί σε 4 εργολαβίες και η 3η αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα (έκπτωση της αναδόχου εταιρείας, ανάληψη του έργου από άλλη κ.λ.π.). Και ενώ παλιότερα μηνύματα ήταν δυσοίωνα για την ίδια την πραγματοποίηση του έργου οι τελυταίες πληροφορίες οι αναρτημένες στο διαδίκτυο κάνουν λόγο για ομαλή συνέχιση του έργου. Ερώτημα, παραμένει άν το συνολικό έργο παραδοθεί μέσα στο υπεσχημένο χρονοδιάγραμμα, δηλαδή μέσα στο 2013... Ερώτρημα, όμως δεν υπάρχει για την προφανή συμβολή του στην συγκοινωνιακή διευκόλυνση της Βορειο-Δυτικής Ελλάδας (Ακαρνανίας, Πρέβεζας, Θεσπρωτίας) και ειδικότερα της Κέρκυρας... Αν τα οφέλη της Εγνατίας μας είχαν διδάξει (έστω και άν κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τα εξανεμίσουμε...), θα φροντίζαμε -ως αυτοδιοίκηση και πολιτική εκπροσώπηση- να πιέζουμε συνέχεια για την υλοποίηση ενός έργου, που θα αναβαθμίσει ουσιαστικά τις προσβάσεις μας... Ακόμα και πριν την ολοκλήρωση της Ιονίας Οδού, ο δρόμος Ακτιο-Αμβρακία μαζί με την ήδη λειτουργούσα παράκαμψη του Αγρινίου (τμήμα της μελλοντικής συνολικής Ιονίας οδού) συνιστούν μεγάλη ανακούφιση στο απαράδεκτα χρονοβόρο και επικίνδυνο κομμάτι Αντίρριο-Ακτιο...


Ενα πρακτικό πλεονέκτημα του δρόμου είναι η υποστήριξη της παραλιακής διασύνδεσης της Δυτικής Ελλάδας (το κάποτε όραμα της Παράλιας Ιονίας). Μία ταυτόχρονη αναβάθμιση του δρόμου Πρέβεζα-Ηγουμενίτσα (λέγεται, ότι σχεδιάζεται με πρώτο αποφασισμένο το τμήμα Καρτέρι-διασταύρωση Πάργας) δημιουργεί τις προϋποθέσεις για το αρχικό τμήμα ενός παράλιου διευρωπαϊκού οδικού άξονα: Ιόνιο-Αδριατική-Δαλματία με ασύλληπτα οικονομικοτουριστικά οφέλη.


Το ίδιο βέβαια θα έπρεπε να μας ενδιαφέρουν και τα αναγκαία σημαντικά σιδηροδρομικά έργα για την Δυτική Ελλάδα, τα μυριάκις υπεσχημένα και προσφάτως μεταφερθέντα στις καλένδες. Μιλάμε για τον Δυτικό Σιδηροδρομικό άξονα, που και τα δύο του σκέλη (Σιδηροδρομική Εγνατία & Σιδηροδρομική Ιονία) πολύ θα έπρεπε να μας ενδιαφέρουν. Θα έπρεπε, αλλά...

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Μνημόσυνο Albert Cohen









Με πρωτοβουλία του Σωματείου "Φίλοι του Ιδρύματος Memoire Albert Cohen" πραγματοποιήθηκε στην ιστορική συναγωγή της κέρκυρας σεμνή επιμνημόσυνη τελετή για το σπουδαίο λογοτέχνη και αγωνιστή των δικαιωμάτων των προσφύγων, Albet Cohen. Η Κέρκυρα μπορεί να είναι υπερήφανη για το τέκνο της. Και θα πρέπει να είναι πολύ περισσότερο άν απλά κάποιοι, που σκίζονται σε προγονολατρεία και προγονοπληξία μπορούν να δούν και πέρα από τη μύτη τους για να αναγνωρίσουν στο άλλο, στο διαφορετικό (φυλετικά, θρησκευτικά, εθνικά) τα αυτονόητα ίδια κοινωνικοπολιτικά δικαιώματα. Αυτά, που σε δύσκολες ώρες, μετά το β' Παγκόσμιο πόλεμο, ο συγγραφέας του "Σολάλ" υπερασπίστηκε με σθένος, επιμονή και αποτελεσματικότητα.

Η εκδήλωση έχει την αξία της γιατί πραγματοποιήθηκε σε κλίμα φορτισμένο συγκινησιακά μετά την πρόσφατη εμπρηστική επίθεση ανθρωποειδών... Πανέμορφη και η συναυλία του κουϊντέτου πνευστών των φοιτητών του Ιονίου Πανεπιστημίου, που ακολούθησε σε ανοιχτό χώρο στην καρδιά της Εβραϊκής συνοικίας, μπροστά από το σπίτι του Albert Cohen... Σε ένα χώρο-γειτονιά, με πολλά ερείπια που θυμίζουν ιστορικές ώρες του τόπου αλλά και μία γοητευτική ηρεμία από το παρελθόν...

Η ημερίδα συνεχίστηκε το βράδυ της Κυριακής στην Αναγνωστική Εταιρεία με ενδιαφέρουσες εισηγήσεις σημαντικών ομιλητών...

Αξίζει αναγνώριση και έπαινο η προσπάθεια του συμπολίτη-γιατρού Σπύρου Γιούργα, που τόσο πέρισυ (εβδομάδα Albert Cohen) όσο και στην φετεινή ημερίδα μνήμης ανέλαβε δύσκολο και εξαιρετικά επίπονο οργανωτικό έργο, που το έφερε σε πέρας με απόλυτη επιτυχία... Τέτοιες εκδηλώσεις -σε εποχές ευτελισμού και αρπαχτής- τιμούν και αναβαθμίζουν τον τόπο...

Κι' άλλες φωτογραφίες από την Σπηλιά...









... όπου πολύ χαιρόμαστε για το γεγονός, ότι ο τόπος ξαναποχτάει ομορφιά και ζωντάνια... Χαιρόμαστε ακόμη γιατί είναι σπάνιο, σπανιότατο το φαινόμενο της αναβάθμισης του τόπου έστω και με μικρά και λίγα... Χαιρόμαστε, γιατί οι παρεμβάσεις, που πραγματοποίησε ο Οργανισμός Λιμένα Κέρκυρας μας ...καθησυχάζουν, ότι δεν είχαμε τρελλαθεί όταν παρουσιάζαμε το χώρο παλιότερα στα μαύρα του τα χάλια, στην απόλυτη εγκτάλειψη και φυσικά έρημο... Αυτό χρειάζονται πολλές γωνιές (κτίρια, δρόμοι, πλατείες, άλση) στην πόλη και ειδικότερα στο ιστορικό κέντρο... Μία τέτοια ουσιαστική αναβάθμιση, με λογικότατο και εφικτό κόστος θα ανεβάσει την ποιότητα της ζωής των κατοίκων της και ταυτόχρονα την εμπορική-τουριστική της αξία... Οσοι επενδύουν μονοδιάστατα στα ..."τραπεζάκια έξω" και στα παρατράγουδά τους, απλά συντηρούν τον ευτελισμό της... Είναι βαρειά κακοδαιμονία να μην μπορούμε να δούμε απλές αλήθειες της καθημερινότητάς μας, που μετέτρεψαν την Κέρκυρα από τόπο διάσημο για την μοναδικότητά του (περιβαλλοντική, ιστορική, αρχιτεκτονική) σε προορισμό μαζικού, φτηνού και μονοκαλλιεργούμενου τουρισμού...

Εν πάσει περιπτώσει, φτάνει η γκρίνια... Ας χαρούμε τις ωραίες εικόνες της Σπηλιάς, που μπορούν να γίνουν ακόμη ωραιότερες, με την φροντίδα τοπικών και πολιτιστικών φορέων...

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Ολο και καλύτερη...





Η πλατεία του Μαρκά στην Σπηλιά... Το συντριβάνι λειτούργησε (χρειάζεται μία μικρή ρύθμιση η ροή του για να μην πετάει το νερό έξω προς την Ανατολική του πλευρά) και -όπως είδαμε- έχει τοποθετηθεί και σύστημα φωτισμού... Ελπίζουμε σύντομα να σας χαρίσουμε φωτογραφίες από την νυκτερινή του λειτουργία... Μακάρι, να αποτελέσει το παράδειγμα και για τα Δημοτικά συντριβάνια, ειδικότερα της Σπιανάδας και του Μποσκέτου, που ο νεχτερινός τους φωτισμός -πριν μερικές 10ετίες- ήταν μία πινελιά καλαισθησίας και φινέτσας... Χρειάζεται απλά να επανέλθει το μεράκι και το ενδιαφέρον, που χάσαμε στην διαδρομή του χρόνου...

Σημαντικότατο γεγονός και η λειτουργία της παιδικής χαράς στην Πλατεία της Σπηλιάς... Την είχαμε προαναγγείλει και την είδαμε να λειτουργεί πολύ πιο γρήγορα απ' ότι η Ελληνική μακαριότητα και αναβλητικότητα μας έχουν συνηθίσει... Και εκεί, που η αισθητική αποκαθίσταται και παρέχονται κίνητρα για την συνάντηση των ανθρώπων, η ζωή επανεμφανίζεται... Η πλατεία της Σπηλιά ζωντάνεψε με επσικέπτες κάθε ηλικίας... Στην παδική χαρά, στα υπαίθρια τραπέζια σκακιού, στα παγκάκια...Και υπάρχουν πολλά περιθόρια ανάπτυξης άν οι αυτοδιοικητικοί και άλλοι τοπικοί φορείς ασκήσουν συνειδητή πολιτική χωροταξικής εξισορρόπησης της πόλης, με πολιτιστικές και άλλες κοινωνικού χαρακτήρα πρωτοβουλίες...

Κάτι πρέπει να γίνει...




Είναι η πλάγια (Δυτική) όψη του Μεγάρου San Giacomo και δείχνει, οτι χρειάζεται παρέμβαση... Αναφερόμαστε στον πεσμένο σοβά... Οχι στα καλώδια, που δυστυχώς αιωρούνται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του ιστορικού κέντρου, υποβαθμίζοντας συστηματικά την αισθητική του... Θυμόμαστε κάτι ...παλαιά προγράμματα υπογειοποίησης των δικτύων ηλεκτροδότησης και τηλεφωνίας και πολλές μπαλκονάτες υποσχέσεις ... Αιωνία τους η μνήμη...

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Προοιωνίζεται μία όμορφη βραδιά...



Μουσική Μπαρόκ, από φοιτητές του Μουσικού Τμήματος του Ιόνιου Πανεπιστήμιου στο καταπληκτικό περιβάλλον του ανακαινισμένου Duomo...τι καλύτερο... Αν λοιπόν συμμερίζεσθε την ευχαρίστηση της αναγγελίας, θυμηθείτε για την Κυριακή 8 Μαΐου στις 21:00.