Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Και τώρα ΟΠΕΡΑ !!!

Ο τίτλος της εκπομπής του Νάσου Μαρτίνου στην ΕΡΑ Κέρκυρα ταιριάζει απόλυτα στην δραστηριότητα της Οπερας Δωματίου Κέρκυρας, που ετοιμάζει σε συνεργασία με το Δημοτικό Περιφεριακό Θέατρο Κέρκυρας το ανέβασμα της Οπερας του Pietro Mascagni: SILVANO, την Τρίτη 7 Σεπτέμβρη και ώρα 9:00 μμ στο Δημοτικό Θέατρο σε πρώτη Πανελλήνια...
Προϊόν τριεθνούς συνεργασίας το ανέβασμα με φορείς και καλλιτέχνες από Ιταλία, Αλβανία και Ελλάδα, προδικάζει μία ποιοτική βραδυά μελοδράματος...
Η 7η του Σεπτέμβρη, μπορεί να είναι ιστορική για τον τόπο, που κάποτε φιλοξενούσε τις σημαντικότερες -στον Ελληνικό χώρο- παραστάσεις μελοδράματος. Αναγκαία προϋπόθεση: η μαζική υποδοχή της παράστασης από το Κερκυραϊκό κοινό. Θα σας το ξαναθυμήσουμε...

Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Στο Φλαγγίνειο απόψε ...

... ο Πολιτιστικός & Περιβαλλοντικός Σύλλογος του Ανεμομύλου έχει φτιάξει την παράδοσή του -μεταξύ άλλων- σε αξιολογότατες συναυλίες της δικής του χορωδίας, που συντηρεί το μεράκι και ο κόπος των μελών του. Μία χορωδία, που συμμετέχει δραστήρια και στην ομοσπονδία των Κερκυραϊκών χορωδιών... Απόψε λοιπόν, στις 9 μ.μ. στον μαγευτικότατο και άνετο κήπο του Φλαγγίνειου, στον Ανεμόμυλο, προμηνύεται μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μουσική βραδυά. Μας το εγγυάται η μέχρι σήμερα σοβαρή καλλιτεχνική συνέπεια και η πολιτιστική υπευθυνότητα του συλλόγου. Την συνιστώμε, λοιπόν, ανεπιφύλακτα στους φίλους του ιστολόγιου...

Εστω και καθυστερημένα...

Λάβαμε αργά την αφίσσα της εκδήλωσης - πρόκειται για ρεσιτάλ, που θα γίνει σήμερα το βράδυ. Αν όμως κάποιοι το πληροφορηθούν αξίζει τον κόπο η ανάρτηση. Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου Αχιλλείων ήταν γενικά σε ψηλό επίπεδο ...

Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Ημέρες πολιτισμού...




...Είναι ο τίτλος της διαδημοτικής εκδήλωσης: κλασσική μουσική βραδιά, που συνδιοργάνωσαν οι Δήμοι Κερκυραίων και Βελιγραδίου στο περιστύλιο των ανακτόρων την Παρασκευή 20 Αυγούστου.
Πρωταγωνιστές της βραδιάς ο Κερκυραίος και πάντοτε Κερκυραιολάτρης, με διεθνή καριέρα πιανίστας και συνθέτης Παύλος Βεντούρας, η Σέρβα soprano Suzana Suvakovic-Savic και η Μαριλένα Ελούλ, που την συνόδεψε στο πιάνο. Μαζί τους και ο τενόρος Σπύρος Σουέρεφ, που συνόδεψε την Suzana στο κλείσιμο της βραδυάς.
Το πρώτο μέρος ανήκε στον Παύλο Βεντούρα, που με ιδιαίτερη μαεστρία απέδωσε έργα με πολύ διαφορετικές εκτελεστικές απαιτήσεις: Η δυναμική Tocata του Aram Khatcatourian, η γλυκειά και νοσταλγική Soeur Monique του Francois Couperin. Δικό του έργο το ποτάμι των υπερήχων, που ιδιαίτερα άρεσε στο κοινό με την ποικιλία των ηχοχρωμάτων, που το χαρακτηρίζουν. Σημαντικό άκουσμα της βραδυάς η εκτέλεση μιας άγνωστης μέχρι πριν λίγο σύνθεσης της Ξανθούλας του Νικόλαου Μάντζαρου. Ο Παύλος Βεντούρας, ψυχή του Ωδείου «Νικόλαος Μάντζαρος» υπηρετεί με συνέπεια και εργατικότητα την τέχνη, την παιδεία και την ιστορία της μουσικής και πάντοτε δεν παύει να θυμάται και να τιμά την ιδιαίτερη πατρίδα του. Με έργα…
Απολαυστική η Σέρβα σοπράνο παρουσίασε άριες περισσότερο και λιγότερο γνωστές από το εθνικό της και το διεθνές ρεπερτόριο, επιβεβαίωσε την φήμη του ταλέντου της … Καταχειροκροτήθηκε μαζί με την Μαριλένα Ελούλ, που έχει αναδειχτεί σε αυθεντία της πιανιστικής συνωδίας.
Συγκινητικοί για το κοινό οι χαιρετισμοί της Suzanna Savic αλλά και του Γιουγκοσλάβου πρεσβευτή, που αναγνώρισαν στην Κέρκυρα χαρακτηριστικά ιερού τόπου για τους Σέρβους… Θυμήθηκαν τα χρόνια 19167-1919, που οι Σέρβοι απέκτησαν δεύτερη πατρίδα σε τούτο τον τόπο…
Θαυμάσια πρωτοβουλία, άξια κάθε συνέχειας από τους δύο Δήμους…

Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Και σε ανώτερα…



Όταν κατά καιρούς είχαμε περιγράψει καταγγελτικά την επιδεινούμενη απειλή της χρωμορρύπανσης με την ταυτόχρονη προκλητική αδιαφορία περιφρούρησης από μέρους αυτοδιοικητικών και κρατικών αρχών αντιμετωπιστήκαμε σαν υπερβολικοί, γκρινιάρηδες, αντιδραστικοί…
Πάντως για μας η εικόνα στην πρόσοψη των ανακτόρων Μιχαήλ και Γεωργίου, του επιβλητικότερου ιστορικού οικοδομήματος της πόλης, πλάϊ στην είσοδο της Δημοτικής Πινακοθήκης δεν αποτελεί έκπληξη… Είχαμε προβλέψει τα χειρότερα, σαν αποτέλεσμα της αβελτηρίας των αρμοδίων, που αποτελούσε και αποτελεί εμπράγματη δήλωση ανοχής αν όχι και ενθάρρυνσης… Δεν προσδιορίσαμε τότε τα παλιά ανάκτορα ως επόμενο στόχο, για να μην θεωρηθούμε προβοκάτορες…
Τώρα, ας το φροντίσουν οι αρμόδιοι και κατάλληλοι ώστε η επισκευή του τοίχου να γίνει με τις σωστές προδιαγραφές, που επιβάλλει η τεχνολογία και η τεχνική της συντήρησης… Το λέμε γιατί έχουμε δεί, ιδιαίτερα στο μποσκέτο, καθαρισμένα αγάλματα, που η όψη τους έχει γεμίσει …μπιμπίκια…
Παράλληλα, ας ευαισθητοποιηθούν κάποτε οι αρχές ώστε η περιφρούρηση τουλάχιστον των βασικότερων μνημειακών χώρων της πόλης να γίνει κομμάτι της καθημερινότητας. Μία τέτοια πολιτική θα είναι πραγματική απόδειξη ενδιαφέροντος για την αναβάθμιση και προάσπιση του ειδικού χαρακτήρα της πόλης, της πολιτιστικής της αξίας αλλά και της ποιότητας ζωής κατοίκων και επισκεπτών. Μπορεί να αρχίσει από κάπου η ανατροπή του φαύλου κύκλου: έλλειμμα παιδείας και κοινωνικότητας - φθορές στο οικιστικό και φυσικό περιβάλλον – αδιαφορία για τις καταστροφές…
Φυσικά και δεν είναι «κακά» τα παιδιά, που βανδαλίζουν... Δικά μας παιδιά είναι, τον δικό μας πολιτισμό υιοθετούν και προεκτείνουν, την δική μας παιδαγωγική ανεπάρκεια αποδεικνύουν, την δική μας αντικοινωνικότητα τεκμηριώνουν… Εως ότου όμως αλλάξουν οι όροι της ατομικής και κοινωνικής αλλοτρίωσης καλό είναι να περιφρουρήσουμε με τον ενεργό κοινωνικό έλεγχο –έστω όχι καθολικό- την ύπαρξή τους, την συντήρησή τους, την ανάδειξή τους. Είναι και αυτό κομμάτι της ενεργού ελπίδας μας για σοβαρές συνολικές αλλαγές… Η καταστροφή της ανθρώπινης κληρονομιάς, με όποιες προφάσεις, δεν γεννάει αισιοδοξία, δεν εμπνέει καινούριες ιδέες. Απλά θα επιβεβαιώνει το τέλμα του ενεργού συντηρητισμού, που μας περιβάλλει και μας ορίζει με όποιες μάσκες νεανικότητας και προοδευτικότητας…

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Δύο έργα, που θα μπορούσαν να μας ενδιαφέρουν...

Όταν πριν από χρόνια σχεδιάζονταν επι χάρτου η διαδρομή της Ιονίας οδού και τελικά επικράτησε η ενδοχώρια χάραξη του δρόμου έναντι της παραλιακής, εύλογες ήταν οι αντιρρήσεις των Δυτικών παραλίων της Στερεάς Ελλάδας και της Ηπείρου, που αναζητούσαν (και αναζητούν) στην Ιονία οδό τον αυτοκινητόδρομο εύκολης πρόσβασης από την Ανατολική και Νότια Ελλάδα… Τις ανησυχίες αυτές ελάχιστα διασκέδαζαν οι υποσχέσεις για σοβαρούς παράπλευρους δρόμους, γιατί ο Ελληνας πολίτης έχει θλιβερές μνήμες από ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Το τελευταίο όμως καιρό υπάρχουν δύο ενθαρρυντικά δεδομένα:
Η προκήρυξη της κατασκευής της σύνδεσης Αμβρακίας – Ακτίου με μορφή σύγχρονου αυτοκινητόδρομου (2 λωρίδες και βοηθητική ανά κατεύθυνση με διαχωριστικό κράσπεδο στην μέση) μήκους 45 περίπου χιλιομέτρων, που θα συντομεύσει κατά πολύ -τόσο με το μήκος της χάραξης όσο και με την ποιότητά του- την πρόσβαση στην Πρέβεζα και στην Λευκάδα, για την οποία δύο σημαντικά έργα συζητώνται: η υποθαλάσσια ζεύξη της με την απέναντι ακτή και η κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Ακτιου – Λευκάδας.
Για τους Θεσπρωτούς και κατ’ επέκταση και για τους Κερκυραίους είναι έργο εξαιρετικής σημασίας η ριζική βελτίωση του δρόμου Πρέβεζας-Ηγουμενίτσας, του οποίου μάλιστα η προέκταση προς Σαγιάδα και Αγιους Σαράντα είναι έργο υπερτοπικής διεθνικής σημασίας. Αυτό έχουμε υποστηρίξει και σε παλιότερα σημειώματά μας και γι’ αυτό χαιρόμαστε με την προκήρυξη κατασκευής αυτοκινητοδρόμου στο κομμάτι Καρτέρι-Πάργα, που αποτελεί τμήμα της παραπάνω διαδρομής. Δεν είναι μεγάλο το μήκος του αλλά θέλουμε να ελπίζουμε, ότι αποτελεί δείγμα βούλησης για συνολική αναβάθμιση της δυτικής παραλιακής διαδρομής της Ηπείρου…
Τα έργα προφανώς μας αφορούν σαν Κέρκυρα… Και θα μπορούσαν να είναι πολύ χρήσιμα αν δεν είμαστε …ειδικοί στο να καταστρέφουμε τις θετικές επιπτώσεις παρόμοιων προηγούμενων. Καλή ώρα όπως της Εγνατίας, που την υποδεχθήκαμε σαν το ποτάμι που θα οδηγήσει νομοτελειακά τους ΒορειοΕλλαδίτες στην Αγκαλιά της Κέρκυρας… Ηλθαν, αλλά όπως λένε οι πληροφορίες και οι αναλύσεις ειδικότερων, ξαναφύγαν. Δεν πείστηκαν από την ποιότητα των υπηρεσιών μας…

Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Ιδού τρόπος αναβάθμισης...

Τα όχι και πολύ παλιότερα χρόνια, η Πάνω Πλατεία το καλοκαίρι ήταν χώρος ουσιαστικής λαϊκής ψυχαγωγίας χάρις στις συναυλίες, που έδιναν όλο το καλοκαίρι -πολλές φορές δύο φορές την εβδομάδα- οι τότε δύο φιλαρμονικές της πόλης. Στα παγκάκια και αργότερα στα καθίσματα του Δήμου, ο Κερκυραίος πολίτης και ο επισκέπτης μπορούσε να απολαμβάνει θαυμάσιες, δροσερές μουσικές βραδυές, που λειτουργούσαν ταυτόχρονα σαν ανοικτό σχολείο μουσικής παιδείας. Αλήθεια, ποια μεγαλύτερη καταξίωση του έργου των φιλαρμονικών σαν εργαλείων μαζικής μουσικής διαπαιδαγώγισης, πέρα αφαλώς από το ίδιο το άμεσο μουσικό εκπαιδευτικό τους έργο; Και ποιός ιδανικότερος τρόπος λειτουργίας της Πλατείας σαν τόπου μαζικής συνάθροισης και ψυχαγωγίας;... Τότε, το κιόσκι (πάρκο) της Σπινάδας ήταν ταυτισμένο με τα θερινά ρεσιτάλ των φιλαρμονικών μας.
Τα χρόνια πέρασαν και η εγκαθίδρυση του μπάχαλου στα Κερκυραϊκά δρώμενα είχε ως θύμα της -μεταξύ πολλών άλλων- και τις καλοκαιρινές συναυλίες στην Σπιανάδα. Ο πολιτιστκός αχταρμάς, που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια σφαγίασε -με αστείες δικαιολογίες- και τον θεσμό αυτό. Την ώρα, μάλιστα, που με την ταυτόχρονη αξιοποίηση ΟΛΩΝ των φιλαρμονικών του νησιού θα μπορούσε να διαμορφωθεί -πανεύκολα ένα πλήρες πρόγραμμα για τους 3 μήνες του καλοκαιριού, με μοναδική απαίτηση την προετοιμασία μίας και μόνον συναυλίας από τα μουσικά ιδρύματα του νομού. Το καλοκαιρινό πρόγραμμα συναυλιών των φιλαρμονικών στην Πλατεία θα μπρούσε κάλλιστα να διευρυνθεί με μετακαλούμενα συγκροτήματα...
Χρειάζεται, αλήθεια, αναφορά στο προφανές καλλιτεχνικό όφελος για τις ίδιες τις φιλαρμονικές, που θα καλούνταν να προετοιμάσουν με ανάλογη επιμέλεια και σοβαρότητα την δημόσια εμφάνισή τους στο καλοκαιρινό κοινό των κατοίκων και των επισκεπτών της πόλης; Χρειάζεται να περιγράψει κανείς την ικανοποίηση κατοίκων και επικεπτών από ένα τέτοιο συναυλιακό πρόγραμμα; Χρειάζεται να μιλήσουμε αναλυτικότερα για την -κατ' αυτό τον τρόπο- διάσωση και αναβάθμιση ενός χώρου, που έχει καταδικαστεί να υφίσταται τις συνέπειες συνεχούς βεβηλωτικής δράσης; Χρειάζεται να αναφερθούμε στο προφανές -έμμεσο αλλά ασφαλές- οικονομικό-τουριστικό όφελος μέσα από την επανακαθιέρωση ενός θεσμού ιδιαίτερα χαρακτηριστικού της παράδοσης και των δυνατοτήτων του τόπου;
Ολα αυτά μας τα θύμισε η επετειακή συναυλία της Φιλαρμονικής "Καποδίστριας" στο πάρκο. Μήπως είναι επιτέλους καιρός -αγνοώντας τον καθημερινό μας εμπαιγμό- να αναλάβουμε, όσοι πιστοί και ενδιαφερόμενοι, την πρωτοβουλία συντονισμού δυνάμεων και ταλέντων, που υπάρχουν και κακοποιούνται κάτω από το πέλμα της ισοπέδωσης και τον βραχνά της αδιαφορίας...

Μία υπέροχη βραδυά όπερας...

...μας προσέφερε η Φ.Ε. Μάντζαρος με όλες της τις καλλιτεχνικές δυνάμεις και την επικουρία ενός θαυμάσιου επιτελείου σολίστ. Στις 10 Αυγούστου λοιπόν και στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου στο Παλιό Φρούριο απολαύσαμε -ένα πολυάριθμο θερμό κοινό- το Γκαλά Οπερας, που η "μπλέ" ετοίμασε για μας... Αριες από Nabucco, Traviata, Rigoletto και Τροβατόρε του Giuseppe Verdi, Τα παραμύθια του Χόφμαν του Jaques Offenbach, Οι Γάμοι του Φίγκαρο και Don Giovanni του W.A. Mozart, Κουρέας της Σεβίλλης του G. Rossini, Cavalleria Rusticana του P. Mascagni, Αλλαγή Φρουρας του P. Diering, La Boheme και Tosca του G. Puccini, Carmen του G. Bizet γέμισαν μελωδικά την έξοχη βραδυά... Σπουδαία δουλειά η φιλαρμονική και ο μαέστρος της Σπύρος Δολιανίτης, που είχε και την ευθύνη της ενοργάνωσης πολλών από τα έργα, που παρουσιάστηκαν. Τι να πεί κανείς, για τους σολίστ... Τον βαρύτονο Ακη Λαλούση και την σοπράνο Ελπινίκη Ζερβού τους έχει ξανακούσει το Κερκυραϊκό κοινό σε σχετικά πρόσφατες συναυλίες, που διοργάνωσε η Οπερα Δωματίου Κέρκυρας. Αυτό βέβαια δεν μειώνει την εξαιρετική απόδση, που συγκίνησε το κοινό. Μαζί τους η Λευκιμμαιο-Καναδέζα μέτζο σοπράνο Αριάνα Κρις, ο τενόρος Armaldo Kllogjeri και η σοπράνο Ρόζα Πουλημένου, η δική μας Ρόζα, που μας ενθουσίασε με την φωνητική ωριμότητα και την σκηνική της παρουσία. Αξιότατα, πιστεύουμε, η συνέχιση της συνεργασίας της με την Λυρική Σκηνή... Ολοι τους ήταν υπέροχοι... Ορχήστρα και φωνές λειτούργησαν σε άψογο συντονισμό...
Δροσερός ο χώρος, άν και όχι απολύτως κατάλληλος για τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Απαραίτητη η μικροφωνική υποστήριξη.. Η ξηρά τάφρος, μπροστά στην υπογεφύρια αίθουσα αποτελεί το ιδανικό τόπο για να στηθεί ένα υπαίθριο βαθμιδωτό θέατρο υψηλών απαιτήσεων με προφανώς υψηλές ακουστικές προδιαγραφές... Το λέμε και το ξαναλέμε αλλά οι ελπίδες μας λιγοστές πολύ καιρό τώρα σε ώτα μη ακουόντων ηγετών και αρμοδίων τοπικής και κρατικής εμβέλειας... Ακόμη πιο ψαλιδισμένες σήμερα οι ελπίδες μας, αφού το ΔΝΤ δεν φαίνεται και να λατρεύει και πολύ τις μούσες...

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

Πανέμορφοι βραδυνοί ήχοι...




... που απολαύσαμε την Τετάρτη 4 Αυγούστου στον Κήπο των Μουσών στο Αχίλλειο στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου Αχιλλείων για το 2010. "Σα θερινό σινεμά" ο τίτλος της βραδυάς, που μας ξενάγησε σε περισσότερο και λιγότερο γνωστούς ήχους των Τ. Μωράκη, Μ. Κατριβάνου, Μ. Πλέσσα, C. Cardel, C. Almaran, C. Velasquez, A Piazzola, S. Endrigo, J. Kosma, F. Lei, Κ. Γιαννίδη, Χ. Χαιρόπουλου, N.Rota, E. di Lazzaro και Μ. Χατζηδάκη.


Πρωταγωνιστές της βραδιάς οι "δικοί" μας Ρόζα Πουλημένου και ο Παντελής Κοντός. Οι δύο σπουδαίοι καλλιτέχνες, που τιμούν με την δουλειά τους, την συνέπεια και την πρόοδό τους τον τόπο, δρόσισαν την ακοή μας με την βοήθεια του νεαρού Νίκου Ρέντζου. Τους συνόδευσε το Retro Ensemble Corfu... Ολοι δικοί μας ή σχεδόν δικοί μας άνθρωποι, όπως ο Γιάννης Πατρίκιος στα κρουστά, ο Γιάννης Κουτάγιαρ στο μπάσο, η Ναταλία Στρίκου στο Μαντολίνο και ο μαέστρος Αναστάσιος Στρίκος στο πιάνο. Πώς μόλις 4 όργανα κατάφερεναν να επενδύσουν τόσο ολοκληρωμένα τόσα διαφορετικά ακούσματα, είναι ασφαλώς έργο του μαέστρου, "δικού" μας πιά με τις συχνές και τόσο πετυχημένες μουσικές διευθύνσεις του σε παραστάσεις της Οπερας Δωματίου Κέρκυρας... Καμμία έκπληξη... Ο Αναστάσιος Στρίκος έχει καταθέσει και στην Κέρκυρα σαφή τα δείγματα του ταλέντου του...
Η Ρόζα και ο Παντελής απέδωσαν την πλειοψηφία του προγράμματος. Και οι δυό τους με άνεση, με απελευθερωμένο το προσωπικό τους ύφος, πάντοτε ταιριαστά στο πνεύμα της βραδυάς... Κλασσικές φόρμες, πιο ανοιχτές σε ηχοχρωματικές διακυμάνσεις, που αρέσουν στο θεατή μιάς δροσιστικής καλοκαιρινής συναυλίας... Και οι δυό τους είναι κεφάλαια... Ατελώς επενδεδυμένα στη Κέρκυρα της προχειρότητας ή του σνομπισμού...
Θαυμάσιο περιβάλλον ο κήπος του Αχιλλείου, που θα μπορούσε και θα έπρεπε να αποτελεί κομμάτι μιάς εντατικά αξιοποιούμενης πολιτιστικής υποδομής σε όφελος της ποιότητας ζωής κατοίκων και επισκεπτών αλλά και σε όφελος της δοκιμαζόμενης Κερκυραϊκής οικονομίας.

Θετικό Βήμα...

... η υπογραφή της χρηματοδότησης για την αποκατάσταση της Ιονίου Βουλής από την Βουλή των Ελλήνων. Ο πρώτος στην ουσία Ελληνικός κοινοβουλευτικός χώρος δεν είναι ερειπωμένος ούτε απειλείται με κατάρρευση... Εντούτοις, έχει πραγματικά περιθόρια αρχιτεκτονικής βελτιωτικής παρέμβασης με δυνατότητα χρήσης του ως χώρος συνεδριάσεων κοινοβουλευτικών επιτροπών, Δημοτικών Συμβουλίων αλλά και σαν χώρος φιλοξενίας καλλιτεχνικών δρααστηριοτήτων (εικαστικών εκθέσεων, θεατρικών παραστάσεων κ.λ.π.) Η Κέρκυρα τον χρειάζεται τον χώρο αυτό σαν κομμάτι της ιστορίας της, σαν μνημείο της αρχιτεκτονικής του περιουσίας σαν αισθητικό στοιχείο της ποιοτικής εμφάνισης και λειτουργίας του ιστορικού της κέντρου. Μακάρι και πολλά άλλα κτίρια (Αγγλικό Νοσοκομείο, Αγ. Αικετρίνη, κτίριο Ασάνη κ.λ.π.) να ενταχθούν σε αντίστοιχα προγράμματα αποκατάστασης. Δεν είναι λιγότερο σημαντικά για την αισθητική και πολιτισμική ευταξία της πόλης μας...

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Το κυκλοφοριακό είναι πάντα εδώ, πιο ...δυνατό

Ο μήνας Αύγουστος, μήνας αιχμής της τουριστικής προσέλευσης στο νησί, είναι ταυτόχρονα και χρόνος κορύφωσης της κυκλοφοριακής ταλαιπωρίας κατοίκων και επισκεπτών της πόλης. Στο προσκήνιο, λοιπόν κάποιες ρυθμίσεις -σε σωστή κατεύθυνση- αφού αναζητούν χώρους στην περιφέρεια του ιστορικού κέντρου (λιμάνι, ΕΑΚΚ) για να φιλοξενήσουν το μέγαο πλήθος των οχημάτων... Σωστές αλλά ανεπαρκείς ταυτόχρονα, αφού χωρίς υποχρεωτική (όχι προαιρετική) απαγόρευση της εισόδου στον ιστό του κέντρου, δεν καταφέρουν να απογτρέψουν την κυκλοφοριακή συμφόρηση μέσα σε αυτό... Εκεί κατευθύνονται, απαγοητευμένοι και εξουθενωμένοι μετά από πολύωρη περιπλάνηση, όσοι απέτυχαν να βρούν την ... πολυπόθητη θέση στάθμευσης μέσα στο ιστορικό κέντρο... Εν τω μεταξύ, έχουν καταθέσει την συμβολή τους στην συντήρηση του κυκλοφοριακού χάους μέσα στους κεντρικούς δρόμους της πόλης...
Το πληροφορηθήκαμε από ραδιοφωνική εκπομπή του τοπικού σταθμού της ΕΡΑ: Οι συγκοινωνιολόγοι προειδοποιούν, ότι σε 10 χρόνια η κατάσταση θα είναι ίδια και χειρότερη έστω και αν έχουν φτιαχτεί υπόγεια πάρκιγκ στο Σαρόκο, στην Σπιανάδα και στην Σπηλιά... Οι επιστήμονες με το ειδικό βάρος του γνωστικού τους κύρους, δηλώνουν το προφανές... Η αύξηση των χώρων στάθμευσης μέσα στο ιστορικό κέντρο, αποτελεί τον πίθο των Δαναϊδων για το κυκλοφοριακό... Οσων τέτοιων χώρων και αν φτιαχτούν (με ανυπολόγιστο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό κόστος) θα εξανεμιστεί συντομότατα η προσφορά τους για την έστω και απλή ανακούφιση του κυκλοφοριακού φόρτου εξαιτίας της μαθηματικά βέβαιης αύξησης του στόλου των κυκλοφορούντων οχημάτων... Σε λίγο, λένε οι ειδικοί θα συμβαίνει όλο τον χρόνο, ό,τι συμβαίνει τώρα τον Αύγουστο... Απόλυτα λογική πρόβλεψη αφού το ζήτημα είναι απλά θέμα αριθμού... Η διαδράμουσα αυτοδιοικητική 4ετία προστίθεται και αυτή στην πολυετία της ουσιαστικής αδράνειας αλλά και του ουσιαστικού αποπροσανατολισμού κατοίκων και καταστηματαρχών, που -για διαφορετικούς λόγους- προσβλέπουν στην βελτίωση της ποιότητας ζωής τους οι πρώτοι και στην αύξηση της οικονομικής τους δραστηριότητας οι δεύτεροι μέσα από την διατήρηση της "ελεύθερης" πρόσβασης των ΙΧ οχημάτων στο κέντρο της πόλης... (η χρήση των εισαγωγικών σχετίζεται απλά με το απίστευτο αλαλούμ και την μακράς διάρκειας ταλαιπωρία, που συνεπάγεται η απόπειρα εισόδου στο κέντρο). Ατυχώς ... "μυστικές", "μαγικές" αλλά ομολογουμένως πανίσχυρες δυνάμεις μετατρέπουν το απολύτως εύλογο και προφανώς αναγκαίο σε μακρυνό άπιαστο όνειρο... Παραμένουν έτσι σταθερά ανυλοποίητες οι προεκλογικές διακηρύξεις για περιφερικούς χώρους στάθμευσης και αναβαθμισμένη αστική συγκοινωνία... Την ίδια ώρα διευρύνεται "δικαιωματικά" ο χώρος του παραλογισμού με ...ζυμώσεις για αναζήτηση χώρων κατασκευής περισσότερων υπόγειων χώρων στάθμευσης...
Ο φαύλος αυτός κύκλος: αύξηση οχημάτων - παραμελημένη αστική συγκοινωνία- ανυπαρξία περιφεριακών χώρων στάθμευσης θα επιδεινωθεί και από έναν άλλο -πλην της αύξησης των οχημάτων- λόγο. Κατά την γνώμη μας, η αυτοδιοικητική υπερσυγκέντρωση σε έναν Δήμο θα επιδεινώσει την τοπική κεντροφιλία τόσο με διεύρυνση της περιφερικής οικιστικής ζώνης της πόλης όσο και με αύξηση του αριθμού των επισκεπτών μεταξύ των κατοικούντων στη απώτερη περιφέρεια του νησιού. Η όποια τάση ανάπτυξης περιφερικών -έστω και μικρών- αστικών κέντρων, που έστω και παθητικά προώθησαν οι Καποδιστριακοί Δήμοι θα εξανεμιστεί στον βωμό του τεράστειου Κερκυραϊκού Δήμου, πέρα από όποιες διακηρύξεις ή εγγυήσεις.
Το κυκλοφοριακό, λοιπόν, προβλέπεται να συνεχίσει να απειλεί την ζωή και την οικονομία της πόλης όσο για διάφορους λόγους -προφανείς και άλλους- η πεζοδρόμηση του ιστορικού κέντρου, η κατασκευή μεγάλων χώρων υποχρεωτικής περιφεριακής στάθμευσης για την Μέση, τον Βορρά και τον Νότο, η διαμόρφωση ενδιάμεσων χώρων στάθμευσης (λιμάνι, Λυρικό, Αεροδρόμιο) και η ανάπτυξη ολοκληρωμένου δικτύου αστικών συγκοινωνιών παραμένουν λογικό αιτούμενο για την Κέρκυρα...