Το "πάνθεο" της εγκατάλειψης

Σας το εκθέτουμε με τις παραπάνω επιλογές φωτογραφιών από τα κτίρια στον χώρο του Mon-Repos. Εγκατάλειψη σε βαθμό κατάρρευσης ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ. Το βλέπετε εξάλλου... Εξαιρείται το κεντρικό κτίριο του ανακτόρου-μουσείου άν και σε αυτό είναι προφανή τα δείγματα για την ανάγκη εξωτερικής τουλάχιστον συντήρησης. Τι λέει αλήθεια του Υπουργείο Πολιτισμού για αυτά; Θα τα κάνουμε ... αρχαία μνημεία για να συμπληρώσουν το κενό, που υπάρχει από την ανύπαρκτη πλέον ανασκαφική διερεύνηση του χώρου;

Θα μπορούσαν να γίνουν χίλια πράγματα σε αυτά τα σπουδαία από αρχιτεκτονική άποψη και γεμάτα ιστορική μνήμη καταρρέοντα κτίρια αλλά θα αποφύγουμε να καταθέσουμε ενδεικτικές προτάσεις. Η προκλητική και διαχρονική αδιαφορία του κράτους καθιστά τον οποιδήποτε σχετικό προβληματισμό δείγμα ...υπερβολικής αφέλειας.
Ας παρέμβουν οι τοπικές αρχές έστω και διεκδικητικά από τους καθεύδοντες μανδαρίνους της κεντρικής εξουσίας... Είναι ήδη αργά... Ας γίνει κάτι πριν να είναι ανεπανόρθωτα αργά...

Χωματερή αρχαιολογικής αξίας...

Αυτή η "συμπαθέστατη" χωματερή βρίσκεται μόλις 10 (δέκα!!!) μέτρα βορειότερα από τον περιφραγμένο και με πολλές πινακίδες υποδεικνυόμενο πύργο της Νερατζίχας, που αποτελεί το μοναδικά σωζόμενο τμήμα του αρχαίου τείχους της πόλης. Σε ίση απόσταση βορειότερα από την χωματερή βρίσκεται η Νότια είσοδος του Α' Νεκροταφείου της πόλης, όπου πολύ τάφοι του αποτελούν επίσης αρχαιολογικά μνημεία, δυστυχώς με ανάλογη φροντίδα και αυτά.... Με τέτοιο περιβάλλον λοιπόν, νομίζουμε ότι και η συγκεκριμένη χωματερή πρέπει να ανακηρυχθεί μνημείο. Της νεότερης εποχής, βέβαια, που με την ύπαρξή της αποδίδει τιμές στην αρχαιολογία και την ιστορία του τόπου. Δεν γνωρίζουμε άν την πινακίδα πρέπει να τοποθετήσουν η αρχαιολογική υπηρεσία ή η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου. Ισως σε συνεργασία... Γιατί η προσδοκία καθαρισμού στο περιβάλλον του προστατευόμενου αρχαιολογικού χώρου υπερβαίνει τα όρια του ρεαλισμού... Μία πινακίδα λοιπόν, που να μας συνδέει με το χτές και να μας εισάγει στο αναβαθμισμένο μας αύριο...

Προβλέπεται ενδιαφέρον...

Το Διεθνές Συνέδριο: «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, που οργανώνεται από το Τμήμα Ιστορίας του Ιόνιου Πανεπιστήμιου στις 30/10/08 & 1/11/08 Αξιόλογοι προσκεκλημένοι εισηγητές αλλά και ντόπιοι αντίστοιχοι, υπόσχονται 5 ενδιαφέρουσες συνεδρίες στο αμφιθέατρο του Ιόνιου Πανεπιστήμιου και στην αίθουσα διαλέξεων της Αναγνωστικής Εταιρείας. Μας αρέσει αυτό το "πάντρεμα" Πανεπιστήμιου και πόλης. Το πιστεύαμε και το υποστηρίζουμε πάντα. Κριτικάραμε και μας ενοχλεί η ελλειπής εφαρμογή του και ευχόμαστε τη διεύρυνσή του. Το συμφέρον αμοιβαίο... Καλή επιτυχία, λοιπόν εκ βάθους καρδίας... Στους οργανωτές και στους συμμετέξοντες. Τέτοιες δραστηριότητες βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής μας...

Την ακούσαμε;

Την έκρηξη του Σαββατόβραδου εννοούμε. Μπορεί να τρόμαξαν οι περίοικοι, μπορεί να αναστατώθηκε μεγάλη περιοχή της πόλης αλλά πολύ αμιφβάλλουμε αν τοπική και κεντρική εξουσία πήραν χαμπάρι... Ημουνα νιός και γέρασα στην κυριολεξία με τις υποσχέσεις για μεταφορά των φυλακών εκτός της πόλης... Τι θυμάμαι αυτές τις υποσχέσεις να ταυτίζονται με την αλλαγή κυβέρνησης το 1981, όταν τρομαγμένοι οι δεσμοφύλακες διαμαρτυρόταν για τις συνέπειες της ... κατά τα άλλα βέβαιης μεταφοράς των φυλακών... Εκτοτε, ακατάσχετη μπουρδολογία διανθισμένη με μεγαλόπνοα σχέδια για μετρατοπή του κολαστήριου του Μαίτλαντ σε μουσείο κ.λ.π.

Ποιά είναι η πραγματικότητα ένα τέταρτο του αιώνα μετά; Αδυνατούμε να βρούμε οικόπεδο και μία σημαντική περιοχή της πόλης με το σπουδαίο της άλσος και σχολικές εγκαταστάσεις (δημοτικό και γυμνάσιο) σε άμεση γειτνίαση υφίστανται τις κατά περιόδους συνέπειες του παραλογισμού της ύπαρξης φυλακών κυριολεκτικά στο κέντρο της πόλης... Δραπετεύσεις, εξεγέρσεις κλ.π. διανθίζουν το ημερολόγιο μνήμης της περιοχής. Η έκρηξη βόμβας είναι... νέου τύπου δράση. Βόμβα μέσης ισχύος λένε τα ΜΜΕ. Πάντως, και μεγάλης εκρηκτικής δυνατότητας να ήταν, φοβούμαστε, πως η εξουσία δεν θα κινδύνευε με ακουστικές παρενέργειες. Είναι ήδη πολύ "κουφή"...

Σας το προτείνουμε

Το Επιστημονικό συνέδριο με θέμα: «Με επίκεντρο την ποίηση / Λόγος – Μουσική – Εικόνα», που διοργανώνει η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών (Μουσείο Σολωμού), στην Κέρκυρα την Παρασκευή 7 και το Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008. Με εξαιρετικά ενδιαφέρον πρόγραμμα, με συμμετοχή αξιόλογων ειδικών του αντικειμένου -Κερκυραίων και μη-, με έντονη την παρουσία του Ϊόνιου Πανεπιστήμιου. Συνέδριο σίγουρα για ειδικούς αλλά όχι απαγορευτικό για μας τους πολλούς. Ισα - ίσα, που η παρακολούθησή του υπόσχεται μύηση στους ενδιαφερόμενους.

Εμείς χαιρετίζουμε ιδιαίτερα την σύμμιξη δράσης Πανεπιστημιακών και άλλων ντόπιων δυνάμεων. Ο τόπος χρειάζεται αυτό το δημιουργικό ανακάτεμα. Η αγγελία έγκαιρη. Προγραμματίστε το για τις 7-8 Νοέμβρη.

μαγική βραδυά!!!

Η 20η Οκτώβρη στο Δημοτικό θέατρο. Συναυλία της συμφωνικής ορχήστρας Schoeneberg του Βερολίνου με την χορωδία του Δήμου Κερκυραίων. Εκπληκτικό σύνολο η πρώτη, γέμισε με την πληρότητα του ήχου της το Θέατρο. Φανταστικός τσελίστας ο Elias Grandy έδεσε εκπληκτικά με την ορχήστρα και την σοβαρή, λιτή και ταυτόχρονα πληθωρική διεύθυνση του Stanel Dodds. Ποιοτικό άκουσμα από εκείνα που δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να απολαμβάνουμε στον τόπο μας, που ταυτόχρονα έστελνε ένα οργανωτικής τάξης μήνυμα προς εμάς τους ιθαγενείς της νήσου: η ισχύς εν τη ενώσει... Τουλάχιστον όταν μιλάμε για συμφωνική ορχήστρα.

To κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα του A Dvorak op 104 h-moll στο α' μέρος. H συμφωνία αρ 2 του Brahms στο β' μέρος. Και στη συνέχεια το τραγούδι για χορωδία και ορχήστρα του Brahms "schicksalslied" op 54. Εκεί που εμφανίσθηκε -μαζί με το διεθνούς φήμης συμφωνικό σύνολο- η δημοτική μας χορωδία. Και το καταφχαριστηθήκαμε. Κανένας ψόγος καμία ουσιαστική κριτική παρατήρηση. Εφάμιλλη ποιοτική παρουσία. Δεν γνωρίζουμε άν η Δημοτική χορωδία έχει κληθεί άλλη φορά να επιτελέσει δυσκολότερο έργο. Εμείς, όμως αισθανθήκαμε, ότι το έργο αυτό το επιτέλεσε με θαυμαστή πληρότητα, δυσανάλογα μεγάλη προς τις δυσκολίες της καθημερινότητάς της. Μπράβο από ψυχής στην πιανίστα Μ Ελούλ, στον φωνητικό δάσκαλο A Γκούση και ιδιαίτερα στον πάντα σεμνό δάσκαλο A. Ivanov. Μπράβο σε όλους τους χορωδούς για το εξαιρετικό συνολικό τους αποτέλεσμα. Σε λίγες μέρες θα παρουσιασθούν στο Αθηναϊκό κοινό. Τους συνοδεύουν οι ευχές μας αλλά και η περηφάνια μας. Τους καμαρώσαμε χωρίς μιζέριες αλλά και χωρίς υπερφίαλους τοπικισμούς. Η χορωδία του Δήμου Κερκυραίων -τόχουμε ξαναπεί - αξίζει το καμάρι μας... Ακούστε τους σε ένα μικρό (κακογραμμένο είναι αλήθεια) απόσπασμα, που ακολουθεί...

Μπορεί και πρέπει να σωθεί...

η οικία Γιαλινά στην οδό Καποδιστρίου... Αρχικά, γιατί πρόκειται για ένα σημαντικότατο αρχιτεκτόνημα στον σημαντικότατο αυτό δρόμο και μέρος της πόλης, που κυριαρχείται από κλασσικά οικοδομήματα, ταυτολογικά της φυσιογνωμίας της πόλης, παρά όποια κακοποίηση της περιοχής από την εγκατάλειψη πολλών γειτονικών σπιτιών, όπως του καταρρέοντος διπλανού μεγάρου, που ανήκει στο ψυχιατρείο. Παράγοντας υποβιβασμού ασφαλώς και η μετατροπή της σε ζώνη νυχτερινής ηχορρυπαντικής δραστηριότητας παρά την πυκνοκατοίκησή της... Τέλος πάντων...

Η κατοικία Γιαλινά εκτός από την σημαντική της εξωτερική σημασία διαθέτει και έναν τεράστιο εσωτερικό πλούτο, που αναφέρεται στους πίνακες του (πιο) διάσημου (;) Ελληνα υδατογράφου... Ηλίου φαεινότερο, οτι το τοπικό ιδρυμα Γιαλυνά δεν έχει τις δυνατότητες ολοκληρωμένης φροντίδας περιέκτη και περιεχόμενου... Αλλοι φορείς (Δήμος, Νομαρχία) ή ακόμη καλύτερα οργανισμοί εθνικής εμβέλειας (Εθνική Πινακοθήκη) θα μπορούσαν να αναλάβουν το αναγκαίο σε διπλή κατεύθυνση έργο: την συντήρηση-επισκευή του χώρου και την ανάδειξή του σε μόνιμο εκθετήριο (π.χ. παράρτημα της εθνικής πινακοθήκης, ή Μουσείο Γιαλινά, ή Κερκυραϊκής υδατογραφίας ή Επτανησική πινακοθήκη κ.λ.π.) Παράλληλα και ταυτόχρονα επιβάλλεται η διάσωση και η προβολή του έργου του μεγάλου δημιουργού. Μακάρι...

Σεμινάριο Θεατρικής ευφυίας...

Ηταν η παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας με εκφραστή αυτής της ευφυίας τον Δημήτρη Πιατά. Υπερέβη τις αρετές του κειμένου και μας χάρισε μία σπουδαία βραδιά σε έναν περίεργα σπουδαίο χώρο, που φιλοξένησε το Σεμινάριο Βλακείας του Σάκη Σερέφα. Μεγαλείο η αίθουσα της Ιόνιας Βουλής, που την απολαύσαμε σαν χώρο τέχνης και πολιτισμού, όπως της αξίζει να είναι και όχι σαν παραρτηματικό γραφείο δημοτικών υπηρεσιών, που είχε καταντήσει εδώ και μερικά χρόνια... Στοιχειώδης πράξη αισθητικής ευθύνης η ανάδειξή του χώρου από την Δημοτική Αρχή ως υποδομή πολιτισμού της πόλης. Εκπληρώθηκε με επιτυχία στην επίσημη πρώτη του... Ο Δημήτρης Πιατάς ανέλαβε με υπευθυνότητα το έργο ανάδειξης της Ιόνιας Βουλής. Επαινος στους παράγοντες που συνέβαλαν στην παράσταση. Τον Πρόεδρο του ΔΗΠΕΘΕ καθηγητή του Ιόνιου Πανεπιστήμιου Θόδωρο Παππά και την καλλιτεχνική διευθύντρια Κατερίνα Πολυχρονοπούλου. Ολα τα μέλη του Δ.Σ. του ΔΗΠΕΘΕ αξίζουν συγχαρητήρια... Οπως και οι συντελεστές της παράστασης Α Κουτσουδάκη, Κ Χυτήρης και Α Τρύφωνας. Να προσθέσουμε τον σεβασμό και την τιμή μας προς τους αφανείς ήρωες, που έστησαν το χώρο και την παράσταση. Οπως πχ τον πανταχού παρόντα Ακη Χερδάρη.

ΥΓ. Το ΔΗΠΕΘΕ "ανήκει" στον Δήμο Κερκυραίων αλλά Κέρκυρα δεν είναι μόνον η πόλη. Ας αρχίσουμε να το εμπεδώνουμε -με όποιο τίμημα κόστους και δυσκολιών- και ο τόπος δεν θα χάσει...

Σημαντική προσθήκη...

...στην πολιτιστική υποδομή της πόλης είναι η νέα αίθουσα τελετών της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας, που εγκαινιάσθηκε το Σάββατο 11 Οκτώβρη. Θαυμάσιος χώρος με πολλαπλάσια δυναμικότητα από τον αντίστοιχο παλιό, με αρχιτεκτονική διαμόρφωση υψηλής αισθητικής και -το κυριότερο- καταπληκτική ακουστική. Την διαπιστώσαμε και την απολαύσαμε στην ειδική συναυλία των εγκαινίων της συμφωνικής ορχήστρας της Εταιρείας με έργα Brahms, Γκρεκ, Strauss και Bassi. Παρακολουθήσαμε και την ειδική βράβευση του Διονύση Γραμμένου, που συμμετείχε σαν σολίστ.
Η ΦΕΚ, με την νέα της αίθουσα, ανεβάζει ψηλά το πήχυ, ενός καθόλα άξιου, οφέλιμου και επιθυμητού συναγωνισμού.

Ομορφο θέμα, όμορφος χώρος, όμορφη εκδήλωση

Δεν είχαμε ξαναβρεθεί στο Ιόνιο Πολιτιστικό Κέντρο και με μεγάλη ευχαρίστηση διαπιστώσαμε οτι ο χώρος είναι πολύ κατάλληλος για πλήθος εκδηλώσεων αντίστοιχων σε διαστάσεις με την προκείμενη: την παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου της Αλέκας Μητσιάλη: "Δούρειος Ανεμος". Εισηγητές: ο Νάσος Μαρτίνος, άνθρωπος του χώρου, με σημαντικότατα δείγματα "γραφής" (με και χωρίς εισαγωγικά) και η Κατερίνα Κατσαρού, που υπηρετεί την ενημέρωση με ιδιαίτερες ικανότητες και ευαισθησίες. Μας διάβασε και η Αλέκα κομμάτια από το έργο της. Εργο γραμμένο για γυναίκες. Πολλές και μία... Εργο, νομίζουμε, αφιερωμένο σε όλους: γυναίκες και άνδρες...

Χαρήκαμε τη βραδυά, χαρήκαμε τον χώρο, χαρήκαμε τις εισηγήσεις. Ωραίος τρόπος να συναντιέσαι με φίλους και άγνωστους συμπολίτες. Ωρες, που γαληνεύουμε από την τύρβη της καθημερινότητας και αναζητούμε την γαλήνη μέσα στην ποιότητα. Τέτοιες εκδηλώσεις γεμίζουν τον ιστό της κοινωνικής μας ευτυχίας.

Ζωντανή η ελπίδα για τον "Φοίνικα"

Ομόφωνη ήταν η έγκριση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβούλιου (ΚΑΣ) στην ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη μελέτη του Δήμου Κερκυραίων για την αποκατάσταση και ανάπλαση του ισυτορικού "Φοίνικα". Για όσους πολέμησαν αυτή την μελέτη και μάλιστα στο όνομα προστασίας των μνημείων της πόλης τους παραπέμπουμε στο σχετικό σημείωμα του συμπολίτη Γ. Ζούμπου σε σχετική ανάρτησή του ιστολόγιού του: http://oldkerkyraphoto.blogspot.com/2007/08/2.html. (από εκεί ξανακλέβουμε και σχετική προπολεμική φωτογραφία του θεάτρου). Καλό κάνει να διαβάζουμε και να μαθαίνουμε για την ενεργό ιστορική αξία οικημάτων της πόλης, που κινδύνεψαν να θεωρηθούν ως ... φθοροποιά των περιτειχίσεων της πόλης (καμμία σχέση...).

Τέλος πάντων, ο αγώνας αυτός -πικρός και άδικος- έπρεπε να δοθεί και δόθηκε με απόλυτη επιτυχία, όπως μαρτυρεί και η ομόφωνη αποδοχή της μελέτης-πρότασης του Δήμου. Και να υπογραμμίσουμε, οτι η μελέτη προβλέπει κινητή στέγη για τον θερινό Φοίνικα. Πράγμα, που σημαίνει, οτι η υποδομή της πόλης σε πολιτιστικούς χώρους ευνοείται ποσοτικά και ποιοτικά. Αν μάλιστα δούμε να υλοποιείται και η υπόσχεση για εξωτερική ανάπλαση του κύριου Δημοτικού μας θεάτρου, τότε δημιουργείται ένας πολύ ενδιαφέρον άξονας-τόπος πολιτισμού στην πόλη, που θα περιλαμβάνει: Δημοτικό Θέατρο, Ορφέα, Φοίνικα (Χειμερινό-Θερινό), Οικία Πετσάλη, Ιόνιο Ακαδημία...

Φυσικά η υπόθεση τώρα ουσιαστικά αρχίζει μετά την υπέρβαση της βασανιστικής επί 1 χρόνο ανοησίας και κωλυσιεργίας... Θα υπάρξει η αναγκαία χρηματοδότηση; Περιμένουμε και διατηρούμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε...

Ευχάριστη έκπληξη...

Ηταν η αντίδραση της Δημοτικής Αρχής στην τοποθέτηση του ....κάδου σκουπιδιών στην Πλατεία Βραχλιώτη. Ιδού και η φωτογραφία. Τέρμα στην ασχήμια, που είχαμε καταγγείλει λίγες ώρες πριν. Μακάρι ο μηχανισμός του Δήμου να υιοθετούσε αυτού του τύπου την ικανότητα αντίδρασης γενικά... Στην προκείμενη περίπτωση τα αντανακλαστικά της τοπικής εξουσίας αποδείχθηκαν ισχυρότατα. Θέλουμε να ελπίζουμε σε μία παρόμοιας ταχύτητας αντίδραση για την επισκευή των περιφεριακών μαρμάρων του πηγαδιού, που -όπως φαίνεται στην φωτογραφία- έχουν υποστεί σοβαρή φθορά...

Ομορφη βραδυά Παρασκευής

Στην Ιόνιο Ακαδημία... Μας την ετοίμασαν η Ρόζα Πουλημένου (σοπράνο), η Angela Nick (μέτζο σοπράνο) και η Κατερίνα Τσίτσα (πιάνο). Κλασσικά και πιο σύγχρονα τραγούδια των Schumann, Mihaud, Faure', Mendellsohn, Dvorak, Lorca, de Falla και Rossini. Τραγούδια ευχάριστα σε ζεστή ατμόσφαιρα με φανερό το κέφι εκτελεστών και κοινού. Ευχόμαστε και περιμένουμε να ακολουθήσουν κι' άλλες μουσικές εκδηλώσεις από το τμήμα Μουσικών Σπουδών. Να γεμίζουν όμορφα τις Παρασκευές (ή όποιαδήποτε φυσικά άλλη μέρα) στο χειμώνα, που έρχεται.

Μικρό δείγμα της βραδυάς το βίντεο, που σας παραθέτουμε.

Το είδαμε κι' αυτό...

Και το κυτάξαμε 2-3 φορές για να το πιστέψουμε... Ενας διπλός κολονάτος κάδος σκουπιδιών πλάϊ στο μνημείο-πηγάδι της πλατείας Βραχλιώτη... Τοποθετηθείς από την αρμοδίαν υπηρεσίαν του Δήμου....

Ευτυχώς που πριν μας έλθει κόλπο μάθαμε, οτι η Δημοτική αρχή σχεδιάζει την άμεση αφαίρεση του κάδου.

Ελπίζουμε να αφαιρεθεί ο κάδος και όχι το μνημείο... Αν και θα μπορούσε να μείνει έτσι, όπως είναι στη φωτογραφία. 'Η καλύτερα με τον κάδο γεμάτο σκουπίδια. Μνημείο-σύμβολο κακογουστιάς. Κιτσαρία στον υπερθετικό βαθμό. Από αυτήν που λυμαίνεται τον τόπο κάτι 10ετίες τώρα... Που κακοποιεί την καθημερινότητά μας και βασανίζει τη ζωή μας... Και που διεκδικεί τίτλους λαϊκότητας και αγωνιστικότητας...

Μήπως μας αξίζει, λοιπόν αυτός ο ωραίος κάδος σκουπιδιών;

Απίστευτο και όμως αληθινό…

Η πολύ πρόσφατη πρωτοβουλία-ενημέρωση από τον αντιδήμαρχο Κερκυραίων κ Γιάννη Μάμαλο εξαιρετικά θετική και πολλαπλά αποκαλυπτική. Αναφερόμαστε στην παρουσίαση των όρων κατασκευής του κυματοθραύστη του υπό κατασκευή καταφυγίου σκαφών στην Σπηλιά… Πρόκειται, όπως μάθαμε, για σύστημα λιθορριπής, τουτέστιν ντανιασμένοι ογκόλιθοι, ο ένας πάνω στον άλλο και μάλιστα σε ύψος 3 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Πρακτικά αυτό σημαίνει, ότι η θέα προς τον βορρά της Σπηλιάς (Βίδο κ.λ.π.) θα παρεμποδίζεται από ένα τείχος ύψους περίπου 1.80 μ πάνω από την επιφάνεια του κριπιδώματος του λιμανιού!!! Αυτά λοιπόν έχουν σχεδιασθεί να συμβούν στην ιστορική Σπηλιά… Όχι τώρα αλλά πριν από 3-4 χρόνια. Και ΚΑΝΕΙΣ αρμόδιος δημοτικός άρχων ή παράγοντας δεν περενέβη, δεν διαμαρτυρήθηκε, δεν έβαλε τις φωνές, δεν κατήγγειλε το ετοιμαζόμενο χωρίς κανένα λόγο και καμία χρησιμότητα ανοσιούργημα… Αντίθετα, πλάι στον αντιδήμαρχο, προηγούμενος δημοτικός άρχων εξέφραζε απλά την αγωνία του… μην τσαντιστεί ο μελετητής και δεν τελειώσει το έργο (ούτε κουβέντα για την ταμπακιέρα της επικείμενης και μόνιμου χαρακτήρα κακαισθησίας).. Εξωδιαδικαστικά πληροφορηθήκαμε, πως το έργο σε αυτή την μορφή του έχει την έγκριση του ΚΑΣ. Μάλιστα… του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου… Για να το καταλάβουμε: το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έχει εγκρίνει την κατασκευή κυματοθραύστη με την μορφή λιθορριπής (η πιο πρόχειρη σε μορφή κατασκευή), στο παλιό λιμάνι της Πόλης της Κέρκυρας, μπροστά στην ιστορική πλατεία του άγνωστου Στρατιώτη, στην σκιά των περιτειχίσεων (μουράγια) και του Νέου Φρουρίου της πόλης… Μπροστά σε κτίρια, που έχουν ξεπεράσει 2 αιώνες ζωής…. Σε ύψος, που θα φτάνει κοντά στα 2 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της γης στο μέρος αυτό. Μήπως το επέβαλλε κάποια ειδική τεχνική ανάγκη; Σαφώς όχι, δήλωσε ο αντιδήμαρχος, που τόνισε ότι ο αναγκαίος για το μέρος αυτό κυματοθραύστης χρειάζεται πολύ μικρότερο ύψος… Το ΚΑΣ ενέκρινε και εμείς ...σταυροκοπιόμαστε…
Η παράλληλη και εξίσου μεγάλη αξία του όλου ζητήματος είναι το πνεύμα αντιμετώπισής του… Πλήρης αδιαφορία για το αισθητικό μέρος της κατασκευής από την τότε δημοτική αρχή. Και τώρα, που προλαβαίνουμε ακόμη να διορθώσουμε, μοναδική μας αγωνία η αποπεράτωσή του έργου… Όχι να τρέξουμε και να διορθώσουμε μία απειλή μόνιμης ασχήμιας… Ωραίο και ζωντανό παράδειγμα, συμβολικό του τρόπου που αντιμετωπίσθηκαν όλα τα προβλήματα «ανάπτυξης» του τόπου τα τελευταία 30 χρόνια. Κάντε την αναγκαία γενίκευση και αφαίρεση και θα έχετε ασφαλώς ολοφάνερες μπροστά σας τις πιο σημαντικές από τις αιτίες της συνεχιζόμενης κακοδαιμονίας, που μας έχουν φέρει στα γνωστά επίπεδα τουριστικής απαξίωσης και πολιτιστικού υποβιβασμού... Τόχουμε ξαναγράψει, ότι η κρίση έχει διπλό τρόπο ανάγνωσης. Τον μυωπικό και στενόμυαλο, που σε οδηγεί στο να πετάξεις ότι υπάρχει στο καράβι, ίσα-ίσα για να επιπλέει και τον εναλλακτικό, που πιστεύει, ότι αντίπαλος της κρίσης είναι μόνον η συνολική αναβάθμιση του τόπου… Ας το δει η παρούσα δημοτική αρχή, μήπως και το γλυτώσουμε το …θαλάσσιο τείχος της Σπηλιάς…

ΥΓ. Την φωτογραφία "κλέψαμε" και πάλι από το ιστολόγιο του συμπολίτη Γιώργου Ζούμπου: http://oldkerkyraphoto.blogspot.com/. Αξίζει να παρατηρήσει κανείς, πως στην προπολεμική αυτή φωτογραφία -πριν από 70 χρόνια- η αρχιτεκτονική και η όλη περιβαλλοντική μορφή της περιοχής πρακτικά δεν διαφέρει από την σημερινή...