Απίστευτο και όμως αληθινό…

Η πολύ πρόσφατη πρωτοβουλία-ενημέρωση από τον αντιδήμαρχο Κερκυραίων κ Γιάννη Μάμαλο εξαιρετικά θετική και πολλαπλά αποκαλυπτική. Αναφερόμαστε στην παρουσίαση των όρων κατασκευής του κυματοθραύστη του υπό κατασκευή καταφυγίου σκαφών στην Σπηλιά… Πρόκειται, όπως μάθαμε, για σύστημα λιθορριπής, τουτέστιν ντανιασμένοι ογκόλιθοι, ο ένας πάνω στον άλλο και μάλιστα σε ύψος 3 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Πρακτικά αυτό σημαίνει, ότι η θέα προς τον βορρά της Σπηλιάς (Βίδο κ.λ.π.) θα παρεμποδίζεται από ένα τείχος ύψους περίπου 1.80 μ πάνω από την επιφάνεια του κριπιδώματος του λιμανιού!!! Αυτά λοιπόν έχουν σχεδιασθεί να συμβούν στην ιστορική Σπηλιά… Όχι τώρα αλλά πριν από 3-4 χρόνια. Και ΚΑΝΕΙΣ αρμόδιος δημοτικός άρχων ή παράγοντας δεν περενέβη, δεν διαμαρτυρήθηκε, δεν έβαλε τις φωνές, δεν κατήγγειλε το ετοιμαζόμενο χωρίς κανένα λόγο και καμία χρησιμότητα ανοσιούργημα… Αντίθετα, πλάι στον αντιδήμαρχο, προηγούμενος δημοτικός άρχων εξέφραζε απλά την αγωνία του… μην τσαντιστεί ο μελετητής και δεν τελειώσει το έργο (ούτε κουβέντα για την ταμπακιέρα της επικείμενης και μόνιμου χαρακτήρα κακαισθησίας).. Εξωδιαδικαστικά πληροφορηθήκαμε, πως το έργο σε αυτή την μορφή του έχει την έγκριση του ΚΑΣ. Μάλιστα… του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου… Για να το καταλάβουμε: το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έχει εγκρίνει την κατασκευή κυματοθραύστη με την μορφή λιθορριπής (η πιο πρόχειρη σε μορφή κατασκευή), στο παλιό λιμάνι της Πόλης της Κέρκυρας, μπροστά στην ιστορική πλατεία του άγνωστου Στρατιώτη, στην σκιά των περιτειχίσεων (μουράγια) και του Νέου Φρουρίου της πόλης… Μπροστά σε κτίρια, που έχουν ξεπεράσει 2 αιώνες ζωής…. Σε ύψος, που θα φτάνει κοντά στα 2 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της γης στο μέρος αυτό. Μήπως το επέβαλλε κάποια ειδική τεχνική ανάγκη; Σαφώς όχι, δήλωσε ο αντιδήμαρχος, που τόνισε ότι ο αναγκαίος για το μέρος αυτό κυματοθραύστης χρειάζεται πολύ μικρότερο ύψος… Το ΚΑΣ ενέκρινε και εμείς ...σταυροκοπιόμαστε…
Η παράλληλη και εξίσου μεγάλη αξία του όλου ζητήματος είναι το πνεύμα αντιμετώπισής του… Πλήρης αδιαφορία για το αισθητικό μέρος της κατασκευής από την τότε δημοτική αρχή. Και τώρα, που προλαβαίνουμε ακόμη να διορθώσουμε, μοναδική μας αγωνία η αποπεράτωσή του έργου… Όχι να τρέξουμε και να διορθώσουμε μία απειλή μόνιμης ασχήμιας… Ωραίο και ζωντανό παράδειγμα, συμβολικό του τρόπου που αντιμετωπίσθηκαν όλα τα προβλήματα «ανάπτυξης» του τόπου τα τελευταία 30 χρόνια. Κάντε την αναγκαία γενίκευση και αφαίρεση και θα έχετε ασφαλώς ολοφάνερες μπροστά σας τις πιο σημαντικές από τις αιτίες της συνεχιζόμενης κακοδαιμονίας, που μας έχουν φέρει στα γνωστά επίπεδα τουριστικής απαξίωσης και πολιτιστικού υποβιβασμού... Τόχουμε ξαναγράψει, ότι η κρίση έχει διπλό τρόπο ανάγνωσης. Τον μυωπικό και στενόμυαλο, που σε οδηγεί στο να πετάξεις ότι υπάρχει στο καράβι, ίσα-ίσα για να επιπλέει και τον εναλλακτικό, που πιστεύει, ότι αντίπαλος της κρίσης είναι μόνον η συνολική αναβάθμιση του τόπου… Ας το δει η παρούσα δημοτική αρχή, μήπως και το γλυτώσουμε το …θαλάσσιο τείχος της Σπηλιάς…

ΥΓ. Την φωτογραφία "κλέψαμε" και πάλι από το ιστολόγιο του συμπολίτη Γιώργου Ζούμπου: http://oldkerkyraphoto.blogspot.com/. Αξίζει να παρατηρήσει κανείς, πως στην προπολεμική αυτή φωτογραφία -πριν από 70 χρόνια- η αρχιτεκτονική και η όλη περιβαλλοντική μορφή της περιοχής πρακτικά δεν διαφέρει από την σημερινή...