ωραία πρόταση !!!

Για την Κυριακή 30η Αυγούστου στο κηποθέατρο του Φλαγγίνειου ο Πολιτιστικός - Περιβαλλοντικός Σύλλογος Ανεμομύλου και η χορωδία-δημιούργημά του "Θωμάς Φλαγγίνης" μας ετοιμάζει μία βραδυά μουσικής και ποίησης. Δεν είναι μόνον η φυσική "υποχρέωση", που νοιώθουμε για να προβάλλουμε την σεμνή και ακούραστη δουλειά ενός Συλλόγου, που χρόνια τώρα πρωταγωνιστεί για την διάσωση του πολύπαθου άλσους αλλά και της ευρύτερης περιοχής του γραφικότατου προάστιου της πόλης. Είναι και η συστηματική και με αυταπάρνηση προώθηση της ερασιτεχνικής δημιουργίας με αιχμή την τακτικότατη παρουσία της χορωδίας στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης.
Αξίζει τον κόπο να τους τιμήσουμε... Θα το ευχαριστηθούμε...

Καλό ταξείδι...

Στον Γιατρό και τον Ανθρωπο (του ανήκουν τα κεφαλαία) ΑΝΔΡΕΑ ΓΚΟΥΣΗ, που μας χαιρέτισε στο ηλιαβασίλεμα μιάς μεγάλης και γεμάτης δημιουργίες διαδρομής... Το ιστολόγιο παραθέτει το επιτυχές αφιέρωμα του Γιώργου Ζούμπου, πάντοτε στην πρώτη γραμμή της ιστορικο-πολιτικής πληροφορίας, που αφορά τον τόπο. Δημοσιεύθηκε σήμερα στην "καθημερινή ενημέρωση".

Έφυγε ο γιατρός Αντρέας Γκούσης

Έφυγε μέσα στο Σαββατοκύριακο πλήρης ημερών ο σεβαστός και αγαπητός γιατρός Αντρέας Γκούσης, κλείνοντας έναν ιστορικό κύκλο για την Κέρκυρα καθώς ήταν ο τελευταίος επιζών της δωδεκαμελούς νομαρχιακής επιτροπής Κέρκυρας του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (Ε.Α.Μ.).
Το Ε.Α.Μ. Κέρκυρας ανασυγκροτήθηκε το Σεπτέμβρη του 1943 με κύριους οργανωτές τον Απόστολο Γκρόζο και το Βασίλη Άνθη. Ο Αντρέας Γκούσης συμμετείχε εκπροσωπώντας την «Εθνική Αλληλεγγύη», μια οργάνωση η οποία πρόσφερε πολλά στην ανακούφιση των διωκομένων και των πεινασμένων της Κατοχής.
Το Νοέμβρη του 1943 βοήθησε στην προώθηση από το Ε.Α.Μ. στην Ελεύθερη Ελλάδα του πληρώματος του Β17 που είχε προσγειωθεί στη Λευκίμμη. Το Δεκέμβρη του 1944 προσπάθησε μαζί με το διευθυντή του Ψυχιατρείου Π. Ζη μάταια να βοηθήσει τον πρωτοδίκη Παναγιώτη Γίδα που είχε ξυλοκοπηθεί θανάσιμα λόγω της ιδιότητας του ως Ειδικού Επιτρόπου Δοσιλόγων. Μάλιστα, στα 1984, σαράντα χρόνια μετά τη δολοφονία, εξέδωσε ένα 20σέλιδο βιβλιαράκι με τα γεγονότα και την αιτία της δολοφονίας του Γίδα.
Στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια, όταν υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία προσπαθούσε με κάθε τρόπο να προφυλάξει συναδέλφους του οι οποίοι διέτρεχαν κίνδυνο λόγω των πολιτικών τους αντιλήψεων.

Αθήνα, Παρίσι και Κέρκυρα

Σπούδασε ιατρική στην Αθήνα και στο Παρίσι όπου εργάστηκε σαν βοηθός στο εκεί Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια υπήρξε στέλεχος στη Νευρολογική Κλινική του Ευαγγελισμού και στο Δρομοκαϊτειο. Στον επιστημονικά του χώρο ήταν πρωτοπόρος προσπαθώντας να αναπτύξει την απασχολησιοθεραπεία στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο της Κέρκυρας με τη συνδρομή Φιλανθρωπικών Οργανισμών. Για τις καινοτομίες που εφάρμοσε (επιστημονικός διευθυντής από το 1954 της Β΄ Κλινικής του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου), έγιναν εκτεταμένες αναφορές του ονόματός του σε αμερικάνικα περιοδικά της εποχής (δεκαετία 1960-70) και προκάλεσε θετικά σχόλια από Βρετανούς και Γάλλους συναδέλφους του.
Μέλος πολλών επιστημονικών οργανισμών, εργάστηκε μέσα από το συμβούλιο του τοπικού παραρτήματος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού βοηθώντας με κάθε τρόπο τη λειτουργία του. Σαν μέλος του συμβουλίου της Ιατροχειρουργικής Εταιρείας αναβάθμισε τη λειτουργία του Ιατρείου και οργάνωσε το μικρό μουσείο του και τη Βιβλιοθήκη.
Στα 1960 εξέδωσε την μελέτη του για τον για την ιστορία του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου της Κέρκυρας καθώς και για τη ζωή και το έργο του Χριστ. Τσηριγώτη, του πρώτου έλληνα ψυχίατρου (δύο αντίτυπα της δυσεύρετης σήμερα αυτής μελέτης σώζονται στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της πόλης μας). Στη μελέτη αυτή σκιαγραφείται και η τότε κατάσταση και δραστηριότητα του Ψυχιατρείου, οι αντιλήψεις του Αντρέα Γκούση για την κοινωνικοποίηση των ασθενών και την προστασία του ανάπηρου παιδιού και πολλά σχετικά δημοσιεύματα εφημερίδων και επιστολές.
Άνθρωπος με έντονη κοινωνική παρουσία, άφησε εκατοντάδες δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο για τα προβλήματα της περιοχής μας και έχοντας πάντα το νου στραμμένο στη γενέτειρά του Λευκίμμη, καθιέρωσε από χρόνια ετήσιο διαγωνισμό για τους μαθητές της περιοχής στη μνήμη του πατέρα του. Παρών στις κινητοποιήσεις ακόμα και όταν υπό το βάρος των χρόνων και της επιδεινούμενης υγείας του δυσκολεύονταν να κινηθεί. Υπογράμμιζε πάντα ότι ήταν «συνταξιούχος γιατρός». Στην πραγματικότητα ποτέ δεν πήρε σύνταξη!
Το «American Corrective Therapy Journal» γράφει για τον Αντρέα Γκούση σε ένα αφιέρωμα πέντε σελίδων στο Ψυχιατρείο της Κέρκυρας το Μάη του 1969:
«… Μεταβολές στη δραστηριότητα των ασθενών πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα με τις καινοτομίες αυτές και στο 16ο Συνέδριο Χειρουργικής ο Δρ Γκούσης είπε: η δυστυχία αυτών των ψυχικώς ασθενών δεν μπορεί να αποκρυβεί με ημίμετρα. Πρέπει πρώτα να αλλάξει η νοοτροπία αυτών που έχουν «σώας τας φρένας» προς αυτούς που δεν τας έχουν σώας για να αλλάξουν ριζικά και οι πραγματικοί όροι ζωής των ασθενών.
Αυτοί οι όροι ζωής, που ο Δρ Γκούσης θεωρεί απαραίτητους για τους ασθενείς του, μου προσδιορίστηκαν ανεπίσημα σε μια συνομιλία που είχα μαζί του, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μου, τον Ιούνιο του 1968. Περιλαμβάνουν επαρκή θεραπευτική αγωγή, σε ευχάριστο περιβάλλον και με ενδιαφέρουσα εργασία που καθορίζει ο εργασιοθεραπευτής και περιέχει κατ΄ αυτόν μια έννοια ατομικής πρωτοβουλίας. Οι ψυχασθενείς αισθάνονται κυρίως ότι συνεργάζονται μεταξύ τους αρμονικά. Και κάτι ακόμα: Ο Δρ Γκούσης έχει πίστη στη συμβολή των καλών τεχνών στην θεραπεία. Επιμένει ότι οι ασθενείς του πρέπει να έχουν εύθυμα μουσικά προγράμματα. Ενώ δεν διατίθενται αρκετά κεφάλαια για να υπάρχει επαρκής ιματισμός και κατάλληλα θερμαντικά σώματα για τους ασθενείς του, ο Δρ Γκούσης προσπάθησε να εφαρμόσει τις δικές του μεθόδους. Το πιστεύω του και οι ελπίδες του μεταδόθηκαν και σε άλλους…»

Γιώργος Ζούμπος

Και στους Παξούς

Η χορευτικο-μουσική παράσταση "DONNE ABANDONATE", που παρακολουθήσαμε φέτος στα Ανάκτορα του Αγιών Μιχαήλ και Γεωργίου και την είχαμε επαινέσει για την ποιότητα της έμπνευσης και της παρουσίασης. Τώρα, λοιπόν και στους Παξούς και εμείς την προτείνουμε στους φίλους συννομίτες Παξινούς αλλά και στους πολυπληθείς επισκέπτες τους.

Επαινο στην δημιουργό του ΖΕΟΝ, Μαριλένα Κοσκινά, που έχει ταχθεί να υπηρετήσει καλλιτεχνικές δημιουργίες με ψηλές απαιτήσεις...

Καλή παρακολούθηση!!!

Σας ευχαριστούμε...

Μία συναυλία, στα μέσα του Αυγούστου (19) σε κλειστό χώρο (Ιόνια Ακαδημία) δεν είναι, καταρχήν, ό,τι ελκυστικότερο στον τομέα της καλοκαιρινής ψυχαγωγίας, όπου ανοιχτοί ρομαντικοί χώροι και βραδιές υπο το σεληνόφως έχουν φυσική προτεραιότητα. Γι' αυτό και εμείς, όταν αποφασίστηκε το Gala Οπερας -στα πλαίσια προαναγγελθείσας δέσμευσης- υπήρχε διάχυτη επιφυλακτικότητα για την υποδοχή του... Η κατάμεστη, λοιπόν, αίθουσα της Ιόνιας Ακαδημίας (υπήρχαν και λίγοι όρθιοι!!!) έγινε πηγή μεγάλης ικανοποίησης αλλά και ταυτόχρονης ισχυρότερης δέσμευσης για συνέχεια με συνέπεια...
Η ικανοποίηση συμπληρώθηκε από την θερμή υποδοχή του προγράμματος της βραδυάς και των εκτελεστών. Πράγματι, η Ελπινίκη Ζερβού, η Ρόζα Πουλημένου, ο Παντελής Κοντός συνοδευμένοι στο πιάνο από τον Νίκο Βασιλείου, μας χάρισαν μία έξοχη αίσθηση καλλιτεχνικής πληρότητας σε μονωδίες και ντουέττα των Hendel, Mo9zart, Rossini, Bizet, Gounod, Puccini, Donizzetti, Verdi και Delibes. Παρατεταμένο το χειροκρότημα, ενθουσιώδη τα σχόλια, θερμές οι παροτρύνσεις για συνέχεια...

Η "ΟΠΕΡΑ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ" αναλαμβάνει την ευθύνη απευθύνοντας προς το Κερκυραϊκό κοινό ένα μεγάλο "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ"... Συνεχίζουμε.

Σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα!!!

Tο διαβάσαμε με μία πνοή. Η ευρηματική του εισαγωγή κατακτά το ενδιαφέρον του αναγνώστη από τις πρώτες γραμμές. Είναι και αυτό αρετή του βιβλίου αλλά δεν είναι τρυκ αναγνωστικότητας. Είναι μία εμπνευσμένη εισαγωγή σε ένα υπαρξιακό περίπλου ανάμεσα σε λέξεις και συναισθήματα…
«Γυρισμένο» στην Κέρκυρα, γραμμένο με συγκλονιστική ακρίβεια περιήγησης στο παρελθόν και στο παρόν του τόπου δεν διακρίνεται από ανιαρό Κερκυραϊσμό, που αρκετές φορές εμπνέει τις χωροχρονικές αναδρομές τις σχετικές με τον τόπο ετούτο. Θα ήταν επίσης εξαιρετικά διδακτικό για τους πρωταγωνιστές και δράστες του εκβαρβαρισμού της ζωής, αν βέβαια είχαν την προθυμία να το διαβάσουν και την ικανότητα να το καταλάβουν…
Πίσω από το Κερκυραϊκό καντράν των ιστοριών που εξελίσσονται, προβάλλει ολοκάθαρη και φρέσκια η οικουμενικότητά του. Οι ήρωες είναι υπαρκτοί και σύγχρονοι έστω και αν ξεφεύγουν -με τη στάση και το ήθος τους- από την απεχθή μετριοκρατία. Είναι υπαρκτοί αλλά και «ιδανικοί»… Οχι εξιδανικευμένοι.
Η Κατίνα Βλάχου μας κατέθεσε έναν συγκλονιστικά πλούσιο αρχειακό περιεχόμενο και προχωρημένο προβληματισμό για το είναι, το φαίνεσθαι και το δέον γενέσθαι. Χωρίς κουλτουριάρικα υπονοούμενα αλλά με σαφήνεια, απλότητα και αμεσότητα.
Βρέστε το, πάρτε το διαβάστε το. Δεν θα το μετανοιώσετε…

... στον Ανεμόμυλο

τον παλύπαθο, ο Πολιτιστικός και περιβαλλοντικός σύλλογος διατηρεί την πίστη και την ζέση του και γεμίζει τις μέρες και τις νύχτες με δουλειά και δημιουργία. Την Κυριακή λοιπόν 23 Αυγούστου, μία βραδυά με κλαρινέττα στον κήπο του Φλαγγίνειου (ώρα 9 μ.μ.) προοιωνίζεται πολύ ενδιαφέρουσα και ευχάριστη. Οσοι πιστοί προσέλθετε...

Συνεπείς στο ραντεβού μας..

παρ΄ όποιες τεχνικές δυσκολίες, προσπαθούμε να τηρήσουμε τα υπεσχημμένα. Gala ΟΠΕΡΑΣ, λοιπόν η Οπερα Δωματίου Κέρκυρας στον χώρο της Ιονίου Ακαδημίας. Χώρος με θαυμάσια ακουστική αλλά και το μεγάλο για την εποχή πλεονέκτημα του κλιματισμού... Με τους δικούς μας Ρόζα Πολημένου και Παντελή Κοντό μαζί με την Ελπινίκη Ζερβού (σοπράνο) και το μαέστρο Αλέξανδρο Καπέλη στο πιάνο. Τετάρτη 19 Αυγούστου και ώρα 9 μ.μ. Σας περιμένουμε...

Δύο βραδυές, που επιβεβαιώνουν του... λόγου το ασφαλές...

Δέκα και ένδεκα Αυγούστου στην Σπιανάδα, στο Πάρκο οι δύο παλιές φιλαρμονικές της πόλης μας χάρισαν δύο βραδυές γνήσιας Κερκυραϊκής καλλιτεχνικής δημιουργίας. Κομμάτια κλασσικά και νεώτερα, γνωστά και αγαπημένα. Πυκνό το κοινό, που της απόλαυσε και καταχειροκρότησε τους μουσικούς. Αλλαξε όψη η Πλατεία, άλλαξε ατμόσφαιρα ο χώρος. Παραμερίστηκε για λίγες ώρες η μιζέρια και η υποβάθμιση την ώρα, που εκατοντάδες συμπολίτες και επισκέπτες, καθισμένοι στα καθίσματα και στο χορτάρι ή ορθιοι γύρω από το Πάρκο. Απλή η συνταγή της μεταμόρωσης αυτής: παρουσία και καλλιτεχνική δράση με ευρεία λαϊκή αποδοχή, που ταυτοποιεί το παρελθόν και το παρόν του νησιού. Αυτό, που βιώναμε οι παλιότεροι κάθε Πέμπτη και Κυριακή μόνον από τα δύο μουσικά σχήματα της πόλης θα μπορούσε να αναβιώσει -δεν χρειάζεται γι' αυτό τεχνολογία NASA ούτε οργανωτική προετοιμασία Ολυμπιάδας- την γνήσια και άμεσα λαϊκή, μουσική παράδοση στην πόλη με συμμετοχή και φιλαρμονικών της υπαίθρου, που είναι απολύτως ικανές για ευπρόσωπες καλλιτεχνικές παρουσίες. Αυτό το κλίμα στην πάνω Πλατεία θα αποτελούσε την καλύτερη μαζική πολιτιστική δράση στην καρδιά του καλοκαιριού με προφανή τα οφέλη για τον ποιοτικό χαρακτηρισμό του τουριστικού μας προϊόντος, την υποβάθμιση του οποίου όλοι -στα λόγια- αναγνωρίζουμε. Μία τέτοια δράση θα ήταν ταυτόχρονα και ο σοβαρότερος παράγοντας αναβάθμισης της ίδιας της πλατείας, που μαζί με την γειτονική οδό Καποδιστρίου οδηγούνται -μέσω ηχορρύπανσης- προς "Μυκονοποίηση".

Για τους παραπάνω λόγους το παρόν ιστολόγιο έρχεται και επανέρχεται στο ζήτημα της επαναφοράς των θερινών συναυλιών των φιλαρμονικών στο Πάρκο της Σπιανάδας. Λίγο μεγαλύτερη οργανωτική φροντίδα και συντονισμός τοπικών δυνάμεων χρειάζεται. Τίποτε παραπάνω...

Κυκλοφοριακό στην πόλη: Απαιτεί τα αυτονόητα…

Η κατάσταση του κυκλοφοριακού στην πόλη τις τελευταίες μέρες δεν συνιστά έκπληξη αλλά μία ακόμη ισχυρή επιβεβαίωση, ότι αποσπασματικά μέτρα -έστω και σε σωστή κατεύθυνση - αδυνατούν να προσφέρουν την παραμικρή ανακούφιση. Η σημερινή κυκλοφοριακή πραγματικότητα δεν είναι προϊόν των τελευταίων ετών. Συνιστά την φυσική κατάληξη της πολιτικής δεκαετιών, που αρχές αδιάφορες για την άμεση λήψη των προφανώς αναγκαίων μέτρων, …οραματίζονταν την κατασκευή υπόγειων χώρων στάθμευσης στο κέντρο της πόλης. Ευτυχώς η ραθυμία των προηγούμενων δημοτικών αρχών μας απάλλαξε από την πολυδάπανη κατασκευή χώρων, που κύρια τους de facto λειτουργία θα ήταν η μαζική πρόσκληση οχημάτων στο κέντρο της πόλης με την υπόσχεση εξασφάλισης χώρου στάθμευσης. Υπόσχεση ανεκπλήρωτη αφού στην καλύτερη περίπτωση η χωρητικότητα όλων των «υπεσχημένων» χώρων στάθμευσης θα ήταν μικρότερη από το σύνολο των νέων οχημάτων, στον στόλο του νησιού μέσα σε ένα εξάμηνο!!!
Η σημερινή, λοιπόν κατάσταση υποδεικνύει έστω και αρνητικά τις αρχές, που πρέπει να διέπουν το σύνολο λύσεων, που συνολικά πρέπει να μπούν επειγόντως σε εφαρμογή:
-Αυστηρή απαγόρευση της κυκλοφορίας στο ιστορικό κέντρο.
-Σημαντικοί περιφερικοί χώροι στάθμευσης για τους εισερχόμενους από Βορρά, μέση και Νότο.
-Δίκτυο τακτικής και συχνής αστικής συγκοινωνίας των περιφερικών περιοχών και χώρων στάθμευσης με το κέντρο (Σαρόκο) αλλά και στο εσωτερικό του ιστορικού κέντρου.
Κάθε ολιγωρία, καθυστέρηση ή στρέβλωση θα σημαίνει πολύ απλά παράταση του σημερινού μαρτύριου για κατοίκους και επισκέπτες με συνέχιση της υποβάθμισης ποιότητας ζωής, πολιτισμού και οικονομίας στην πόλη…

Υδροκεφαλισμός μιζέριας...

Το έχουμε ξαναγράψει και επιμένουμε να ισχυριζόμαστε, οτι ο ψυχαγωγικός-πολιτιστικός συνωστισμός στην Πάνω Πλατεία μόνον αρνητικά αποτελέσματα φέρνει μακροπρόθεσμα για το σύνολο της πόλης με μοναδική ίσως εξαίρεση όσους διοργανωτές αναζητούν θεατές μεταξύ των περιπατητών της Σπιανάδας. Καταρχήν, για την γειτνιάζουσα πυκνοκατοικημένη περοχή αυτή η δραστηριότητα με τα πολλά decibels συνεπάγεται τον αυτονόητο υποβιβασμό της ηχορρύπανσης και ό,τι αυτή συνεπάγεται στην ποιότητα ζωής κατοίκων και επισκεπτών. Την ίδια ώρα, χώροι θαυμάσιοι με πανέμορφο πολεοδομικό φυσικό και μνημιακό περιβάλλον (Πλατεία Σπηλιάς, Αγ. Θεοδώρας, Ταξιαρχών, Αγ. Ελένης κ.λ.π.) παραμένουν νεκρές και άγνωστες για το ευρύ κοινό των επισκεπτών (για να μην πούμε και μερικών από τους κατοίκους). Φυσικά το ζητούμενο δεν είναι να ...αποκεντρώσουμε την ηχορρύπανση. Ελπίζουμε, πως κάποτε θα γίνει κοινά αποδκετό, οτι σε ζώνες πυκνής κατοίκησης δεν είναι δυνατή η χρήση ηχητικών συστημάτων εκατοντάδων decibel. Ελπίζουμε, οτι κάποτε θα γίνει κατανοητό, οτι η ηχορρύπανση συνιστά αποδεδειγμένα σοβαρή απειλή για την υγεία των πολιτών... Ελπίζουμε, οτι θα υποδειχθεί κατάλληλος χώρος για μουσικές εκδηλώσεις, που χρειάζονται την ύπαρξη ηχητικών συστημάτων πολλών mega-Watts. Ελπίζουμε... Τέλος πάντων...

Εν τω μεταξύ, η πρωτοβουλία Κερκυραϊκών καλλιτεχνικών φορέων υπό την αιγίδα του Δήμου για παρουσία και δράση σε πολλές περιοχές της πόλης είναι θετικό γεγονός... Χρειάζεται όμως, νομίζουμε και μία πιο συγκροτημένη πιο μακροπρόθεσμη "χωροταξική" πολιτιστική πολιτική για την πόλη... Ο υδροκεφαλισμός: όλα στην Σπιανάδα, όλα στην Πλατεία του χωριού, δεν αρμόζει σε τόπο με τέτοιο αρχιτεκτονικό πλούτο και δυνατότητες... Το άπλωμα των χώρων καλλιτεχνικής δράσης μαζί με την καθιέρωση της ηχοπροστασίας όλης της κατοικημένης πόλης είναι μεγάλα ζητούμενα της επιδωκόμενης (;) αναβάθμισης.

Προκλητικώς απούσα...

η Κέρκυρα από τους γιορτασμούς της πανσελήνου του Αυγούστου στους Αρχαιολογικούς τόπους της χώρας. Δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε το γιατί... Εκείνο, που σαφώς ξέρουμε είναι, ότι η Κέρκυρα θα έπρεπε να βρισκόνταν μέσα στον πανελλαδικό κατάλογο. Η αυξημένη αναλογικά παρουσία Ελλήνων τουριστών, χρειάζεται να τονωθεί με την υπογράμμιση των πολιτιστικών πλεονεκτημάτων του τόπου. Δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε το "γιατί", αφού μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα -ουσιαστικά μέσα στο Ιούλιο- "βομβαρδιστήκαμε" από την υψηλή πυκνότητα καλλιτεχνικών εκδηλώσεων.

Θα ήταν πολύ εύκολο άν κάποιο από τα μουσικά σώματα της πόλης ή της υπαίθρου προγραμμάτιζε ειδική συναυλία στο παλιό ή το νέο φρούριο της πόλης ή ακόμη και σε κάποιο από τα κάστρα της υπαίθρου ή σε κάποιον από τους κλασσικούς αρχαιολογικούς χώρους π.χ. στο Mon repos. Η Κέρκυρα έχει και μπορεί να προβάλλει μνημειακούς χώρους και κάτι τέτοιο θα είναι σε όφελος του πολιτισμού, της ποιότητας ζωής αλλά και της οικονομίας της πόλης και του νησιού.

Χιλιοειπωμένες θέσεις, κοινότυπες πλέον ως διακηρύξεις και ατυχώς ανέφικτες στην καθημερινή πρακτική...

ΥΓ. Την φωτογραφία της πανσελήνου από το Ακταίον την "κλέψαμε" από το ιστολόγιο του άξιου δημιουργού της Βασίλη Σώζου.

Σημαντικό βήμα...

... προς την επίλυση του κυκλοφοριακού-συγκοινωνιακού της πόλης της Κέρκυρας συνιστά η πασιφανής πρόοδος της διαμόρφωσης του οικοπέδου του "Λυρικού" ως χώρου στάθμευσης συτοκινήτων. Ο χώρος μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμος κρίκος σε μία σειρά τοποθεσιών αστικής και περιαστικής στάθμευσης οχημάτων. Πρώτο μεγάλο βήμα ενός σύνθετου συνόλου ενεργειών, που χρειάζεται η πλήρης αντιμετώπιση του ζητήματος. Και μόνον το γεγονός της κατασκευής ενός μεγάλου υπαίθριου χώρου στάθμευσης στα όρια της πόλης δεν μπορεί παρά να χαιρετιστεί σαν εξαιρετικά σημαντικό γεγονός ακόμη και στο συμβολικό επίπεδο... Χρόνια πριν, άλλες δημοτικές αρχές υπόσχονταν αντίστοιχους χώρους, που χάνονταν τελικά σαν φαντάσματα στο σκοτάδι της αβελτηρίας ....

Είναι πολλά αυτά που χρειάζοναι να γίνουν... Εργα και δράσεις πολλές μέχρι να φτάσουμε στο επιθυμητό σημείο, που επιγραμματικά πρέπει να προβλέπει:

-Πεζοδρόμηση του ιστορικού κέντρου και αποκλεισμό του από την κυκλοφορία.

-Περιφερικούς χώρους στάθμευσης για τους εισερχόμενους από Βορρά, Μέση και Νότο

-Επαρκές δίκτυο αστικών συγκοινωνιών τόσο στο ιστορικό κέντρο όσο και προς τις περιφερικούς οικισμούς του Δήμου...

Θετικό βήμα, λοιπόν η πρόοδος στο "Λυρικό" και σαν τέτοιο το χαιρετίζουμε με αυξημένες απαιτήσεις και προσδοκίες ως πολίτες και όχι ιδιώτες...

Σημαντικότατο έργο υποδομής...

... ζητούν να κατασκευαστεί στο νησί μας οι ελαιοτριβείς του νομού με σκοπό την επεξεργασία της ελιάς, με παράλληλη αξιοποίηση των υποπροϊόντων της και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, βιοαερίου και γενικά οποιουδήποτε ανακτήσιμου υλικού...

Η είδηση περνάει μάλλον στα ψιλά αλλά, νομίζουμε, ότι της αξίζει πολύ καλύτερη μοίρα. Καταρχήν, γιατί το πρόβλημα της ρύπανσης του Κερκυραϊκού περιβάλλοντος από προϊόντα επεξεργασίας της ελιάς είναι μεγάλο σε έκταση, αρκετά σοβαρό και επιβαρυντικό για ένα τόπο, που επιβάλλεται να διαθέτει το τοπίο του σε άριστη κατάσταση για χίλιους λόγους, εκ των οποίων σημαντικότατος η τουριστική του βιομηχανία. Αξια επαίνου λοιπόν η πρωτοβουλία του φορέα των ελαιοτριβέων του νομού, που το αίτημα τους δεν είναι στενά συντεχνιακό αλλά ουσιαστικά παγκεκυραϊκό.