Ενα πρόσφατο τηλεοπτικό ρεπορτάζ για την απίστευτη αθλιότητα του αγροτικού ιατρείου στην μακρινή Γαύδο, μας έφερε στο νου την κατάσταση της συγκοινωνίας με τα Διαπόντια νησιά. Τι να πούμε για την αθλιότητα του λιμανιού του Αγίου Στεφάνου, που είναι εκ κατασκευής καταδικασμένο να κλείνει κάθε τόσο, γεμίζοντας φύκια... Τι να πούμε για τα αντίστοιχα λιμάνια των ίδιων των νησιών, που μετά βίας μπορούν να υποδεχτούν μικρά καραβάκια... Τί να πούμε για τον ανύπαρκτο στόλο σκαφών, που να επιτελεί μία στοιχειωδώς ασφαλή και τακτική συγκοινωνία με την μητροπολιτική πόλη του νομού... Τι να πούμε για τα περιβόητα ελικοδρόμια στα δύο μεγαλύτερα από αυτά (Οθωνοί, Ερείκουσα), που γράφουν με το δικό τους τρόπο την ιστορία της μεταπολίτευσης, αφού η υπόσχδεση καυτασκευής και λειτουργίας τους ανάγεται στις πρώτες μέρες του 'σοσιαλισμού'... Τι να πούμε ακόμη για την συνολική έλλειψη εθνικής συγκοινωνιακής πολιτικής, που αντί να δίνει ζωή κι μακροημέρευση στους μικρούς παράδεισους της χώρας, απειλεί να ... αυξήσει σημαντικά τον αριθμό των ακατοίκητων νησιών της χώρας...Κάτω από τις μεγαλόστομες κορώνες περί 'πατριωτισμού', 'εθνικής ανεξαρτησίας' 'εκσυγχρονισμού', 'ανάπτυξης' μπορούμε να διαβάζουμε το εθνικό και κυρίαρχο πρόσταγμα: Ελα, μωρέ, εντάξει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου