Από τα ελάχιστα θετικά, που συμβαίνουν στον τόπο μας, η συμφωνική ορχήστρα της Παλιάς Φιλαρμονικής της πόλης, που συνεχώς μας εκπλήσσει ευχάριστα εναλλάσσοντας τις πετυχημένες της συναυλίες με ακόμη καλύτερες. Αυτό ισχύει και για την πιο πρόσφατη της 12ης Μαρτίου… Ένα 60μελές σύνολο, εξαιρετικά προετοιμασμένο μας χάρισε μία σπουδαία βραδιά…
Το πρώτο θετικό σχόλιο αφορά το ίδιο το πρόγραμμα, που διακρίθηκε για την καινοτομία στην συγκρότησή του τον πλούτο των ακουσμάτων αλλά και τις εκτελεστικές απαιτήσεις, που τιμούν το Κερκυραϊκό κοινό… Ένα πρώτο μέρος …αφιερωμένο στην Αρμενία με δύο μελωδίες: το Loosin Yelav, από τα λαϊκά τραγούδια του Ιταλού συνθέτη Luciano Berio, που πρόσφατα χάσαμε (2003) σε εξαιρετική ενορχήστρωση της Βίκυ Στυλιανού. Και το karoum, karoum σε επεξεργασία από τον μαέστρο Αλκη Μπαλτά… Το πρώτο μέρος συμπλήρωσε το Κοντσέρτο για τρομπέτα και ορχήστρα του Σοβιετο-Αρμένιου σύγχρονου πολυβραβευμένου συνθέτη Alexander Arutiunian. Σολίστ ο Σωκράτης Ανθης, που έδεσε καταπληκτικά με την ορχήστρα αλλά και ταυτόχρονα ξεδίπλωσε την μεγάλη εκτελεστική του δεινότητα ενθουσιάζοντας το κοινό. Ο Σωκράτης Ανθης δικαιολογημένα προσθέτει το ταλέντο και το έργο του στην περηφάνια του τόπου…
«Κλασσικότερο» το β’ μέρος με την Συμφωνία αρ. 1 σε ντο μείζονα του Georges Bizet, που έδωσε στην ορχήστρα την ευκαιρία να αποδείξει την πρόοδό της στην αφομοίωση της μουσικής αξίας του έργου αλλά και στην απόδοση του χρωματικού του πλούτου… Δυναμικό και εγερτήριο το φινάλε με τον πασίγνωστο «χορό της φωτιάς» του Manuel de Falla, που προκάλεσε τα θερμά, έντονα και παρατεταμένα χειροκροτήματα του κοινού και το αυτονόητο μπιζάρισμα…
Οσα θετικά εκτέθηκαν παραπάνω έχουν έναν κεντρικό πρωταγωνιστή και δημιουργό: τον Αλκη Μπαλτά… Δεν χαιρόμαστε γιατί προβλέψαμε την θετικότατη σημασία της παρουσίας του στο τιμόνι της Συμφωνικής Ορχήστρας της παλιάς Φιλαρμονικής. Το πλουσιότατο σε έργο και διακρίσεις βιογραφικό σημείωμα του μαέστρου και συνθέτη Μπαλτά έκαναν εύκολη αυτή την πρόβλεψη… Χαιρόμαστε γιατί απολαμβάνουμε σαν Κερκυραίοι πολίτες τους καρπούς αυτής της συγκυρίας. Γιατί έχουμε το σπουδαίο προνόμιο να απολαμβάνουμε στις συναυλίες της συμφωνικής ορχήστρας της Παλιάς Φιλαρμονικής εξαιρετικές επιλογές θαυμάσιων έργων σε σπουδαία εκτέλεση…
Εχουμε την εντύπωση, ότι και οι μουσικοί-μέλη της ορχήστρας απολαμβάνουν την εξέλιξη του μουσικού σχήματος, που απαρτίζουν. Το είδαμε στα πρόσωπά τους, το βιώνουμε σε κάθε συναυλία στα σταθερά βήματα προόδου που αποτυπώνονται στο ηχητικό αποτέλεσμα…
Το πρώτο θετικό σχόλιο αφορά το ίδιο το πρόγραμμα, που διακρίθηκε για την καινοτομία στην συγκρότησή του τον πλούτο των ακουσμάτων αλλά και τις εκτελεστικές απαιτήσεις, που τιμούν το Κερκυραϊκό κοινό… Ένα πρώτο μέρος …αφιερωμένο στην Αρμενία με δύο μελωδίες: το Loosin Yelav, από τα λαϊκά τραγούδια του Ιταλού συνθέτη Luciano Berio, που πρόσφατα χάσαμε (2003) σε εξαιρετική ενορχήστρωση της Βίκυ Στυλιανού. Και το karoum, karoum σε επεξεργασία από τον μαέστρο Αλκη Μπαλτά… Το πρώτο μέρος συμπλήρωσε το Κοντσέρτο για τρομπέτα και ορχήστρα του Σοβιετο-Αρμένιου σύγχρονου πολυβραβευμένου συνθέτη Alexander Arutiunian. Σολίστ ο Σωκράτης Ανθης, που έδεσε καταπληκτικά με την ορχήστρα αλλά και ταυτόχρονα ξεδίπλωσε την μεγάλη εκτελεστική του δεινότητα ενθουσιάζοντας το κοινό. Ο Σωκράτης Ανθης δικαιολογημένα προσθέτει το ταλέντο και το έργο του στην περηφάνια του τόπου…
«Κλασσικότερο» το β’ μέρος με την Συμφωνία αρ. 1 σε ντο μείζονα του Georges Bizet, που έδωσε στην ορχήστρα την ευκαιρία να αποδείξει την πρόοδό της στην αφομοίωση της μουσικής αξίας του έργου αλλά και στην απόδοση του χρωματικού του πλούτου… Δυναμικό και εγερτήριο το φινάλε με τον πασίγνωστο «χορό της φωτιάς» του Manuel de Falla, που προκάλεσε τα θερμά, έντονα και παρατεταμένα χειροκροτήματα του κοινού και το αυτονόητο μπιζάρισμα…
Οσα θετικά εκτέθηκαν παραπάνω έχουν έναν κεντρικό πρωταγωνιστή και δημιουργό: τον Αλκη Μπαλτά… Δεν χαιρόμαστε γιατί προβλέψαμε την θετικότατη σημασία της παρουσίας του στο τιμόνι της Συμφωνικής Ορχήστρας της παλιάς Φιλαρμονικής. Το πλουσιότατο σε έργο και διακρίσεις βιογραφικό σημείωμα του μαέστρου και συνθέτη Μπαλτά έκαναν εύκολη αυτή την πρόβλεψη… Χαιρόμαστε γιατί απολαμβάνουμε σαν Κερκυραίοι πολίτες τους καρπούς αυτής της συγκυρίας. Γιατί έχουμε το σπουδαίο προνόμιο να απολαμβάνουμε στις συναυλίες της συμφωνικής ορχήστρας της Παλιάς Φιλαρμονικής εξαιρετικές επιλογές θαυμάσιων έργων σε σπουδαία εκτέλεση…
Εχουμε την εντύπωση, ότι και οι μουσικοί-μέλη της ορχήστρας απολαμβάνουν την εξέλιξη του μουσικού σχήματος, που απαρτίζουν. Το είδαμε στα πρόσωπά τους, το βιώνουμε σε κάθε συναυλία στα σταθερά βήματα προόδου που αποτυπώνονται στο ηχητικό αποτέλεσμα…
Η θλίψη η πίκρα και η οργή για την κρύα, μη θερμαινόμενη αίθουσα και σκηνή του Θεάτρου και για τα καταργημένα καμαρίνια δεν κατάφεραν να μικρύνουν στην ψυχή μας τις ελπίδες, που δικαιολογημένα μας εμπνέει η Συμφωνική Ορχήστρα της Παλιας Φιλαρμονικής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου