Διδώ και Αινείας στον Αη Γιώργη

Το ανέβασμα της Οπερας του Henry Purcell "Διδώ και Αινείας" ασπό το Μουσικό Τμήμα του Ιόνιου Πανεπστήμιου για 3 διαδοχικές παραστάσεις (30 Ιουνίου, 1 και 2 Ιουλίου) στις 9 μ.μ. (υποθέτουμε γιατί το δελτίο τύπου που λάβαμε δεν αναφέρει την ώρα) είναι από τα πιο σημαντικά καλλτεχνικά δρώμενα του φετεινού καλοκαιριού στην Κέρκυρα... "Κλασσική" όπερα με άριες-μνημεία του παγκόσμιου μελοδράματος και με εγγυήσεις ενός ξεχωριστού ανεβάσματος.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Indiana, Stanley Richie, στον οποίο το 2010 απονεμήθηκε το βραβείο HOWARD MAYER BROWN για την Παλαιά Μουσική, έρχεται από τις ΗΠΑ για να διευθύνει φοιτητές του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου στην όπερα «Διδώ και Αινείας»

Αλλες πληροφορίες από το δελτίο τύπου: Η προετοιμασία της όπερας «Διδώ και Αινείας» έχει γίνει από τους διδάσκοντες του Τμήματος Μουσικών Σπουδών. Πρόκειται για μια παραγωγή του Τμήματος Μουσικών Σπουδών, στην οποία συμμετέχουν φοιτητές του Τμήματος. Η σκηνοθεσία έχει γίνει από την Τζένη Αρσένη, η οποία έχει σκηνοθετήσει στην San Francisco Opera, στο Royal Albert Hall, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στην Εθνική Λυρική Σκηνή κ.α, τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Ηλία Λόη, ο οποίος έχει σκηνογραφήσει στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου κ.α.

Οι προδαγραφές των παραστάσεων τις εντάσσουν κετός του συνήθους εύρους εκδηλώσεων, που παρακολουθούμε στο νησί (όλο και αραιότερα, είναι αλήθεια)... Σας προτείνουμε την στήριξη των παραστάσεων, προς τέρψιν και απόλαυσιν...

Δημοτικό Γήπεδο Μπάσκετ στις Κουλίνες: Τελικά αυτοί είμαστε...

Και όλα τ' άλλα είναι παχειά λόγια περισσευούμενης κομπορρημοσύνης, κενής περιεχομένου, βαθειά αποπροσανατολιστικής για το κοινωνικο-πολιτιστικό μας στίγμα, που δεν ορίζεται από τις ειδικές και μεγάλες στιγμές αλλά από τις πολλές καθημερινές. Αυτές μας περιγράφουν και δείχνουν τα όριά μας για τα μεγαλύτερα και τα σπουδαιότερα...

Οι "ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ" είχαν προβάλλει με ιδιαίτερη ικανοποίηση το εξαιρετικά προσεγμένο υπαίθριο γήπεδο μπάσκετ στις Κουλίνες ως ένα πολύ θετικό δείγμα και φροντισμένης δουλειάς αλλά και αποκεντρωμένης ανάπτυξης στην πολύπαθη και όχι ιδιαιτέρου κάλλους περιφέρεια του ιστορικού κέντρου της πόλης... Και τότε όμως- πριν από 2 χρόνια περίπου- τονίζαμε την ανάγκη φύλαξης του χώρου -γηπέδου και πλατείας- ώστε να παραμείνει σε όφελος των κατοίκων όλης της περιοχής σαν συστατικό κομμάτι αναβάθμισης της οικιστικής αισθητικής της περιοχής και της ποιότητας ζωής των κατοικούντων σε αυτή... Το γράφαμε, βέβαια, γιατί έχουμε την ολέθρια εμπειρία της μαζικής καταστροφής δημόσιων χώρων, μνημείων, οικημάτων, πλατειών μέσω χρωμορρύπανσης και άλλων βανδαλισμών, που έχουν αναχθεί σε πράξεις ...αντίστασης, προοδευτικές, επαναστατικές... Κλίμα, που ιδιαίτερα υποθάλπεται και στην πράξη ενισχύεται από την προκλητική αδιαφορία τοπικών και κεντρικών αρχών... Ετσι, κάθε τέτοιο έργο, που θα έχει προδιαγεγραμμένη τέτοια υποδοχή από ...αγωνιστές και τέτοιου είδους φροντίδα φύλαξης και συντήρησης από την εξουσία, είναι -σε τελευταία ανάλυση- σπατάλη δημόσιου χρήματος... Σε ένα τόπο, που η καταστροφή και οι βανδαλισμοί ταυτίζονται με την ... "νεανικότητα" και η έγνοια για προστασία βαφτίζεται συντηρητισμός και αντιδραστικότητα, υπάρχει σοβαρό έλλειμα κοινωνικού πολιτισμού... Σοβαρότατο... Αυτό ακριβώς το έλλειμα δεν προδικάζει τίποτε θετικό για τον τόπο και τους κατοίκους του, που στα πλαίσια μίας αθεράπευτης και επιδεινούμενης ελαφρότητας αντιμετωπίζουν την βαρβαρότητα του καθημερινού ως ...σταλαματιά της ουράς του γαϊδάρου...

ΥΓ. Την φωτογραφία του γηπέδου στις Κουλίνες την αντιγράψαμε από το ιστολόγιο: Liston Palace (http://listonplace.blogspot.com/). Αξίζει να το επισκφθείτε... Θα βρείτε κι' άλλο φωτογραφικό υλικό σχετικά σχολιασμένο...

Τι σας θυμίζει;

Η ερώτηση απευθύνεται υποχρεωτικά σε ολίγον παλιότερους, όπως και ο υπογραφόμενος ή σε νεότερους ...γνώστες της ιστορίας του τόπου... Εν πάσει περιπτώσει εμείς θυμηθήκαμε την Λουτσίντα με μία μικροπαραλλαγή στα χρώματα αλλά με την ίδια αθωότητα στο χαμόγελο... Μία Λουτσίντα στην Μονμάρτρη, λοιπόν...

Συμβαίνουν και εις Παρισίους (2)

Ολη η πραμάτια έξω... Οπως καλή ώρα στον Αγ' Αντώνη ή στον Αη Νικόλα...
Βεβαια, εδώ τουλάχιστον δεν κλείνουν τους δρόμους... Και τα προϊόντα δεν είναι ...τσολιαδάκια από την Κίνα αλλά Γαλλικά προιόντα... Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς και στα δικά μας μαγαζιά όλο και αυξάνεται η αναλογία εκείνων, που προσφέρουν προϊόντα της κερκυραϊκής γης και μανιφακτούρας...

Συμβαίνουν και εις Παρισίους (1)

Στην Μονμάρτρη, σχεδόν δίπλα από την διάσημη εκκλησία της Sacre Queur, μία εικόνα, που μας θύμισε Σπιανάδα τα πρωϊνά, μετα από ολονύκτια ...ευεπίφορη παρέμβαση νεαρών, που μας προκαλεί ενόχληση και θλίψη... Αυτήν λοιπόν, την εικόνα την είδαμε εδώ, πλάϊ σε μνημείο παγκόσμιας εμβέλειας και μας καθησύχασε, οτι δεν έχουμε την αποκλειστικότητα για παρόμοιες βαρβαρότητες... Συμβαίνουν και εις την Εσπερίαν...

Ο πανικός δεν είναι ποτέ καλός φίλος...

Η κακήν-κακώς αποχώρηση ημεδαπών και αλλοδαπών συνδαιτημόνων από το εστιατόριο του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου με το εκτάκτως προσελθόν επί τούτου καϊκι έγινε προφανώς σε κλίμα πανικού, αφού παραβιάστηκαν στοιχειώδεις αρχές ναυτοσύνης. Ετσι π.χ. το μικρό ιστιοφόρο:"Δον Κιχώτης" υπήρξε θύμα μιας ακατανόητης αβλεψίας, που είχε σαν απτέλεσμα να μείνει λυμένο (αμολαρτό στην Κερκυραϊκή) όλο το βράδυ με αποτέλεσμα να υποστεί τις συνέπειες αναξέλεγκτων κτυπημάτων μέχρι να το ξαναδέσουν σωστά οι ιδιοκτήτες του την επομένη... Κρίμα να συμβαίνουν αυτά στην πατρίδα της "απηδάλου νηός". Κρίμα... Ψυχραιμία, λοιπόν παιδιά, ψυχραιμία... Cool, baby, Cool...

Αφιερωμένη στον Ευριπίδη Κλεώπα

Η βραδιά της 3ης Ιουνίου, Παρασκευής στον κήπο του λαού (και του αείμνηστου Art Cafe)... αναφορά στο έργο του Κύπριου και συμπολίτη (πλέον) Ευριπίδη Κλεώπα... Οκτώ και μισή το βράδυ, σ' ένα εξαιρετικό περιβάλλον, με κεντρικό ομιλητή τον ποιητή Κυριάκο Χαραλαμπίδη... Αναφορά στο έργο του ποιητή και υπηρέτη των γραμμάτων Ευριπίδη... Και με ήχους μουσικής από την Φιόρη Μεταλληνού και τον Σάκη Κοντονικόλα... Οργάνωση από την Εταιεία Κερκυραϊκών Σπουδών...
Προοιωνίζεται μία ατμοσφαιρική καλοκαιρινή βραδιά για έναν πολύ καλό φίλο... Την περιμένουμε...