... που ζεί στην Θεσσαλονίκη και διαπρέπει στα Ελληνικά γράμματα είναι η Αλεξάνδρα Μητσιάλη, η δική μας Αλέκα... Μικρό παιδί το 1982, που έψαχνε τα αστέρια στα καλοκαιρινά βραδυνά των αιρετικών κατασκηνώσεων του Σαββατοκύριακου στις αμμουδιές της δυτικής Κέρκυρας...Μεγάλωσε η Αλέκα, σπούδασε φιλολογία και περπάστησε τον δρόμο του ταλέντου της... Οικογενειακό γονίδιο ή μικρόβιο, προερχόμενο από τον πολυγραφότατο πατέρα της Νίκο, που εχτές από τις "Φωνές" (μυθιστόρημα) μας έχει χαρίσει ένα ανεπανάληπτο πλήθος χρονογραφημάτων στην "Κυριακάτικη Ενημέρωση" επι 23 συναπτά.
Πρωτοπέταξε η Αλέκα με το "θα σε μάθω να πετάς" (1988) και συνέχισε με το "Οδός Αθώων: θάλαμος 17"(2002) και τον "Δούρειο Ανεμο" (2008).
Το παρόν ιστολόγιο έχει ξανασυστήσει την Αλεξάνδρα Μητσιάλη με την ευκαιρία της προυσίασης του "Δούρειου Ανεμου" στο Ιόνιο Πολιτιστικό Κέντρο προ καιρού...
Ιδιαίτερο τάλαντο ανέδειξε η Αλέκα στο παδικό βιβλίο με πολύ δυναμική παρουσία μέχρι τώρα. "Το καλοκαίρι κοιμάται στο πατάρι μας", "Θέλω να σας πω την αλήθεια", "Με λένε Νιλουφέρ", "Η νύχτα των πυγολαμπίδων" είναι τα παδικά της... Και συνεχίζει ακάθεκτη...
Την θυμηθήκαμε, καθώς έπεσε στα χέρια μας ένα αφιέρωμα-συνέντευξη σημαντικής εφημερίδας της Θεσσαλονίκης (προ 2μήνου)... Την θυμηθήκαμε, την μικρή Αλέκα, που μεγάλωσε και καθιερώθηκε (για μας τους μεγάλους οι νεώτεροι θάναι πάντα παιδιά μας, όπως τότε)... Και σκεφτήκαμε, πως αξίζει από κάθε άποψη, για σας και τα παδιά σας να σας την θυμίσουμε, να την υποδείξουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου