Habemus συμφωνική !!!

Μπορούμε να υπερηφανευτούμε, ότι με την αγγελία της ανάληψης της διεύθυνσης της Συμφωνικής ορχήστρας της Παλιάς Φιλαρμονικής από τον Αλκη Μπαλτά εκφράσαμε βαθύτατη χαρά και αγαλλίαση... Ναι, λοιπόν δικαιωθήκαμε στην πρόβλεψή μας (εύκολη πρόβλεψη) και κυρίως δικαιωνόμαστε σαν κάτοικοι αυτού του νησιού, που απελείται από ιθαγενή και ξενόφερτη βαρβαρότητα... Απολαύσαμε μία ξεχωριστή βραδυά στην γεμάτη αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου, που μας χάρισε η συμφωνική ορχήστρα της Παλιάς Φιλαρμονικής μέ ένα έξοχο πρόγραμμα και μία σπουδαία απόδοση...

Η συναυλία ξεκίνησε με την Sarabande του Haendel και συνεχίστηκε με το Κοντσέρτο για κλαρινέτο και ορχήστρα K.V. 622 του Mozart. Σολίστ ο νέος και ήδη διάσημος συμπατριώτης κλαρινετίστας Σπύρος Μουρίκης. Ενθουσίασε το κοινό, που τον κάλεσε δύο φορές να παίξει εκτός προγράμματος... Με αέρα βιρτουόζου και με απαράμιλλη δεξιοτεχνία ο Σπύρος Μουρίκης προορίζεται για μεγάλα πράματα...

Η μαγεία της ορχήστρας κορυφώθηκε στο δεύτερο μέρος σε μία θαυμάσια κλιμάκωση από άποψη επιλογής έργων και -κατ' επέκταση- συμμετοχής και απόλαυσης του κοινού. Μετά το Pavane op 50 του Gabriel Faure, παίχτηκαν με μοναδική ευαισθησία τα chanson de matin op 15 και Nimrod του Edward Elgar. "Εξετάσεις" έδωσε η ορχήστρα στους δύο Σλάβικους χορούς του Antonin Dvorak. Ειδικά ο δεύτερος σε σολ μείζονα αληθινή δοκιμασία για τα απότομα forte ξεσπάσματα σε ψηλές νότες. Τέλειος συγχρονισμός, άριστος χρωματισμός, εκπληκτικές επιστροφές... Μαγική η εκτέλεση στο Βάλς Νο 2 του Dmitri Shostakovich. Μελωδία βγαλμένη μέσα από λιακάδα σε Ρώσικη φθινόπωρο λες και συνόδευε αέρινους χορευτές πάγου... Η ορχήστρα υπηρέτησε άψογα το έργο... Το πρόγραμμα έκλεισε με αποσπάσματα από το West Side Story του Leonard Bernstein. Γνωστά ακούσματα, ιδιαίτερα απαιτητικά στην εκτέλεσή τους...

Μέτρο ενθουσιασμού του κοινού όχι μόνο το παρατεταμένο χειροκρότημα αλλά και η απαίτηση γιασ εκτέλεση εκτός προγράμματος δύο φορές... Ετσι η ορχήστρα, μας επανέλαβε τον Σλάβικο χορό σε Σολ μείζονα op 46, no 8 του Antonin Dvorak και το America του Leonard Bernstein.

Εν κατακλείδι, η Κέρκυρα διαθέτει πλέον Συμφωνική ορχήστρα. Το σχήμα δεν δημιουργήθηκε τώρα και δεν υποτιμάμε τον μόχθο και το ταλέντο όσων έχουν μέχρι τώρα προσφέρει... Πιστεύουμε, όμως, ότι με προδιαγραφές σταθερότητας από άποψη υλικοτεχνικών προδιαγραφών, που εξασφλαίζει η παλιά Φιλαρμονική στο συμφωνικό της σχήμα και με μαέστρο τον Αλκη Μπαλτά προοιωνίζεται λαμπρή συνέχεια... Είμαστε σίγουροι, ακόμα πιο σίγουροι απ' ότι στην αρχή της μεγάλης αλλαγής, που πραγματοποιήθηκε στην συμφωνική ορχήστρα... Εξαιρετικά αισιόδοξοι είμαστε και για την μπάντα της παλιάς φιλαρμονικής, την διεύθυνση της οποίας ανέλαβε πρόσφατα μετά πολλών επαίνων ο συμπατριώτης αρχιμουσικός Σπύρος Προσωπάρης...

ΥΓ η παρουσία βρεφών και νηπίων στη συναυλία δεν προδίδει σεβασμό στο αυτονόητο δικαίωμα του κοινού για την απρόσκοπτη παρακολούθηση... Τα βασανιζόμενα μωρά δεν φταίνε βέβαια...Ισως σε επόμενες εκδηλώσεις τέτοιου χαρακτήρα θα πρέπει να ειδοποιούνται κάποιοι, ότι το Θέατρο στην διάρκεια συναυλίας δεν είναι baby parking... Τρεις φορές (τις μετρήσαμε) γύρισε με διακριτικότητα για να προειδοποιήσει ο ίδιος ο μαέστρος αλλά εις μάτην...

Κατανοούμε επίσης την επιθυμία κάποιων θεατών για φωτογραφίσεις... Θάπρεπε όμως να είναι αυτονόητη η απαγόρευση της χρήσης φλας, που αστράφτει κατά ριπές... Και επειδή, απ' ό,τι φαίνεται δεν είναι αυτονόητη, καλό θα είναι να γίνεται σχετική υπόμνηση πριν την έναρξη της συναυλίας. Κλαίοντα μωρά και αστραπές φλάς δεν τεκμηριώνουν τα βασικά πολιτιστικά standards, που προϋποθέτουν οι συναυλίες συμφωνικής ορχήστρας...