Επειδή οι υπερασπιστές των υπόγειων κεντρικών Parking επανέρχονται κατά διαστήματα, μπαίνουμε στο πειρασμό να θέσουμε 2-3 ερωτησούλες σχετικές... Ας υποθέσουμε, πως τα υπόγεια Parking (ασυγκρίτως μεγαλύτερου κόστους σε χρόνο, χρήμα, τεχνικές δυσκολίες κ.λ.π. σε σχέση με τα υπαίθρια περιφεριακά) έχουν κατασκευαστεί και πως διαθέτουν 1000 θέσεις στάθμευσης (τις βάλαμε πολλές αλλά δεν πειράζει). Με πόσα νέα αυτοκίνητα αυξάνεται ο στόλος των κυκλοφορούντων οχημάτων σε έναν (1) χρόνο στον Νομό Κέρκυρας; Απαντάμε επειδή το ψάξαμε λίγο: περίπου 2 χιλιάδες. Ρωτάμε ξανά λοιπόν: σε πόσο χρονικό διάστημα θα εξανεμισθεί η όποια συμβολή των υπόγειων κεντρικών parking στην επίλυση του κυκλοφοριακού; Και μία ακόμη ερώτηση: Αντιλαμβάνονται οι υπερασπιστές των κεντρικών υπόγειων χώρων στάθμευσης, τι συνεπάγεται για το κυκλοφοριακό η απόπειρα εισόδου περισσότερων (ουσιαστικά προσκαλούμενων) οχημάτων στην πόλη προς αναζήτηση θέσης σε κάποιο υπόγειο parking;
Αντί του ... πίθου των Δαναϊδων ή βαρελιού δίχως πάτο της πρότασης των υπόγειων κεντρικών parking υπάρχει μία προφανής λύση, που -εξ ορισμού-δεν επηρεάζεται από τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό οχημάτων στην πόλη και τον νομό: Οι περιφερειακοί χώροι στάθμευσης στα σημεία εισόδου της πόλης από Βορρά, Μέση και Νότο, ήτοι στις Αλυκές, στον Κωτσέλα και στο Αεροδρόμιο σε συνδυασμό με αξιόπιστη, σύγχρονη ΣΥΝΕΧΗ (ανά 10') ροή λεωφορείων από κάθε ένα από αυτούς του χώρους με 3 στάσεις: Σαρόκο, Σπιανάδα, Σπηλιά...
Δυστυχώς η χρονοτριβή για την προώθηση υπεσχημένων από την προεκλογική περίοδο λύσεων όχι μόνον απαγοητεύει τους πολίτες αλλά προσδίδει... ελκυστικότητα σε κάθε παραλογισμό και απειλή για σκάψιμο στα σωθικά της ιστορικής πόλης...
1 σχόλιο:
Αγαπητέ Μίλτο!
σχόλιο για παρκιν κ.α.
Από τον Ιούλιο που ήρθα για διακοπές στην Κέρκυρα (σπουδάζω στα Γιάννενα) παρακολουθώ τις αναρτήσεις σας που αφορούν συνήθως καθημερινά προβλήματα του νησιού.
Ο λόγος που παραθέτω εδώ το σχόλιό μου είναι πρώτον γιατί μου έκανε εξαρχής πολύ θετική εντύπωση η ικανότητά σας να γράφετε και να εκφράζετε με καθαρότητα τη σκέψη σας, και δεύτερον γιατί βλέπω μετά από δύο μήνες που βρίσκομαι εδώ ότι συνεχίζετε με την ίδια ακούραστη ένταση. Επιπλέον πολλά από τα ζητήματα, από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σύνθετα, είναι τα ίδια για τα οποία αγανακτώ και εγώ καθημερινά (και πολλοί άλλοι φαντάζομαι).
Το ερώτημά μου προς εσάς είναι απλό και άμεσο: τι μπορεί να γίνει ώστε να αναστραφεί αυτή η κατάσταση που "μαυρίζει" τις ζωές μας και των συμπολιτών μας; Μπορεί κάτι να αλλάξει για τη νεολαία που πιέζεται κάτω από το βάρος συσσωρευμένων προβλημάτων. Υπάρχει διέξοδος και ποια;
Αντώνης.
Δημοσίευση σχολίου