Ευτυχώς, υπάρχει η φύση, υπάρχει και το χτές!!!

..."Αμπελοφιλοσοφίες" για το Κερκυραϊκό περιβάλλον, που μας ενέπνευσε ο απίθανος καιρός του Σαββάτου (λιακάδα & απίστετη ξαστεριά και ορατότητα) μετά από αρκετές μέρες βροχής και μπόρας... Σκεφτόμαστε, δηλαδή, ότι η ανείπωτη ομορφιά αυτής της πόλης έχει δύο ουσιαστικά ερείσματα: την πανέμορφη φύση (όπως ακριβώς ισχύει για ολόκληρο το νησί), που αμύνεται λυσασμένα στις παραμορφωτικές, στρεβλωτικές παρεμβάσεις του ανθρώπου με μία απίστευτη θεραπευτική ικανότητα όλων των καθημερινών βιασμών και διακορεύσεων, που υφίσταται. Υπάρχοι ακόμη ο οικοδομικός πλούτος, που κληρονομήσαμε από άλλους αιώνες, άλλες εποχές, που έστω και αν τον αφήνουμε εγκατελειμένο στην φθορά του χρόνου, αποτελεί και επιβάλλει ένα πλαίσιο περιορισμού των αρχιτεκτονικών και πολεοδομικών λαθροχειριών τουλάχιστον στο ιστορικό κέντρο. Για την περιφέρεια, ας μην τα συζητάμε... Ο μαζικός και ανεξέλεγχτος βιασμός των περιχώρων της πόλης (Σαρόκο, Κωτσέλας, Ποταμός, Κανάλι, Αλεπού, Τρίκλινο κ.λ.π.) των τελευταίων 4 δεκαετιών εχει καταστήσει την περιμετρική ζώνη του κέντρου σαν μία από τις χειρότερες πολεοδομικές περιοχές της Ελλάδας. Με την ανοχή, την έμμεση στήριξη, τα στραβά μάτια και την προκλητική αδιαφορία τοπικής & κεντρικής εξουσίας, που της ανήκει ο έπαινος της μωρίας για την οριστική πιθανότατα καταστροφή, κακαισθησία και απαξίωση ευρύτατων περιαστικών περιοχών. Αλήθεια τι είδους παρεμβάσεις προβλέπονται για τις ζώνες αυτές, που αποτελούν την πιο κραυγαλέα αντίφαση και ειρωνία του κεντρικού οικιστικού πυρήνα της πόλης-μνημείου;
Φοβόμαστε, πως αν δε υπήρχε αυτό το πολεοδομικό δεδομένο, ούτε και η Σπιανάδα θα γλύτωνε από την αδηφάγο εργολαβική λαιμαργία. Τέτοιο φιλέτο θα ήταν κάτι σαν το Εργοστάσιο Δεσύλα π.χ., όπου τοπική κοινωνία και ανώτερα κλιμάκια της πολιτικής εξουσίας συζητούν με ... αποστομωτική φυσικότητα την δημιουργία οικισμού πενήντα χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων κατασκευασμένου σκυροδέματος...

Ας είναι καλά το χτές μας. Αν και φοβούμαστε, πως ένα κλικ βρισκόμαστε πριν από την ...τολμηρά φιλελεύθερη υπέρβασή του... Η εγκατάλειψη των μνημείων, η φθορά των βασικών υποδομών κοινωνικής και πολιτιστικής δρασρτηριότητας (Δημοτικό Θέατρο, "Φοίνικας", Αθλητικό κέντρο κ.λ.π.) μπορεί να αποδειχθούν ως η ύπουλη εισαγωγή της μοιρολατρικής αποδοχής των πιο απίθανων για την ώρα σχεδίων ..." αξιοποίησης".