Δεν είχαμε την αυταπάτη, ότι η εν ψυχρώ ακύρωση του Δυτικού Σιδηροδρομικού Αξονα θα προκαλούσε σοβαρές διαμαρτυρίες (πολιτών, κοινωνικών φορέων κ.λ.π.). Σε μία χώρα, που κυριαρχεί η κουλτούρα του Ι.Χ. μέχρι μυελού οστέων κάτι τέτοιο θα ήταν κραυγαλέα αντίφαση. Ετσι, με εξαίρεση ολίγες κινήσεις ευαιθηστοποιημένων πολιτών ο «εκσυγχρονισμός» του ΟΣΕ αντιμετωπίσθηκε μόνον από τα συνδικάτα των σιδηροδρομικών και ουδόλως από την άμεσα και σοβαρότατα θιγόμενη κοινωνία.
Η Κέρκυρα ή καλύτερα οι Κερκυραίοι, που προσβλέπουν στην Εγνατία για να ξαμολύσουν τα …άλογά τους θα έπρεπε να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των διαμαρτυρόμενων κι αυτό διότι:
-Από 2-3 δεκαετίες το τραίνο είναι το ταχύτερο μέσο συγκοινωνιακής σύνδεσης δύο πόλεων, που απέχουν μέχρι 800 χλμ. Κι’ αυτό βέβαια, όχι γιατί το τραίνο είναι πιο γρήγορο από το αεροπλάνο αλλά γιατί αποφεύγει τις πολλές παράπλευρες μετακινήσεις (από και προς το αεροδρόμιο) και καθυστερήσεις.
-Η ταχύτητα των συμβατικών τραίνων (όχι των μαγνητικών) αυξάνεται συνεχώς με σχετικά πρόσφατο ρεκόρ τα 585 χλμ/ώρα στην γραμμή Παρίσι-Στρασβούργο!!!
- Η σιδηροδρομική απόσταση Αθήνας-Ηγουμενίτσας θα ήταν λίγο λιγότερο από 400 χλμ. Ένα τραίνο, λοιπόν, συνήθους ταχύτητας για τα σύγχρονα Ευρωπαϊκά δεδομένα (περίπου 200 χλμ/ώρα) θα χρειαζόνταν 2 ώρες για να συνδέσει το κέντρο της Αθήνας με το λιμάνι της Ηγουμενίτσας.
Ετσι, η σιδηροδρομική σύνδεση της Ηγουμενίτσας με το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο θα μετέτρεπε το ταξίδι προς Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και κυρίως Αθήνα σε άνετη, ασφαλή και ταχύτατη διαδρομή με προφανείς θετικές συνέπειες στο κοινωνικό, οικονομικό και ανθρωπογεωγραφικό επίπεδο της δημόσιας ζωής του τόπου.
Αν φανταστεί, λοιπόν κανείς (δυστυχώς, μόνον η φαντασία μας έχει μείνει) μία στοιχειώδη αναβάθμιση της πορθμειακής γραμμής Κέρκυρας-Ηγουμενίτσας, η συγκοινωνιακή σύνδεση του νησιού θα γνώριζε πραγματική αναβάθμιση. Πού εμείς, όμως, μυαλό για τέτοια… Σιγήν ιχθύος ετήρησαν οι παράγοντες της δημόσιας ζωής του τόπου… Μάλλον, ούτε καν το σκέφτηκαν…
Σε αντίθεση με τους … κουτόφραγκους και άλλους Ευρωπαίους Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης (πλην Αλβανίας, για την ώρα), που πραγματοποιούν άνετα, ασφαλή, οικολογικά, οικονομικά και ασυγκρίτως ταχύτερα ταξίδια με το τραίνο (στον μισό συνήθως χρόνο) εμείς προτιμάμε υπερήφανοι το γκάζωμα των turbo κινητήρων μας… Με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόστος, φθορές, κινδύνους. Αυτό είναι πρόοδος…
Η Κέρκυρα ή καλύτερα οι Κερκυραίοι, που προσβλέπουν στην Εγνατία για να ξαμολύσουν τα …άλογά τους θα έπρεπε να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των διαμαρτυρόμενων κι αυτό διότι:
-Από 2-3 δεκαετίες το τραίνο είναι το ταχύτερο μέσο συγκοινωνιακής σύνδεσης δύο πόλεων, που απέχουν μέχρι 800 χλμ. Κι’ αυτό βέβαια, όχι γιατί το τραίνο είναι πιο γρήγορο από το αεροπλάνο αλλά γιατί αποφεύγει τις πολλές παράπλευρες μετακινήσεις (από και προς το αεροδρόμιο) και καθυστερήσεις.
-Η ταχύτητα των συμβατικών τραίνων (όχι των μαγνητικών) αυξάνεται συνεχώς με σχετικά πρόσφατο ρεκόρ τα 585 χλμ/ώρα στην γραμμή Παρίσι-Στρασβούργο!!!
- Η σιδηροδρομική απόσταση Αθήνας-Ηγουμενίτσας θα ήταν λίγο λιγότερο από 400 χλμ. Ένα τραίνο, λοιπόν, συνήθους ταχύτητας για τα σύγχρονα Ευρωπαϊκά δεδομένα (περίπου 200 χλμ/ώρα) θα χρειαζόνταν 2 ώρες για να συνδέσει το κέντρο της Αθήνας με το λιμάνι της Ηγουμενίτσας.
Ετσι, η σιδηροδρομική σύνδεση της Ηγουμενίτσας με το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο θα μετέτρεπε το ταξίδι προς Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και κυρίως Αθήνα σε άνετη, ασφαλή και ταχύτατη διαδρομή με προφανείς θετικές συνέπειες στο κοινωνικό, οικονομικό και ανθρωπογεωγραφικό επίπεδο της δημόσιας ζωής του τόπου.
Αν φανταστεί, λοιπόν κανείς (δυστυχώς, μόνον η φαντασία μας έχει μείνει) μία στοιχειώδη αναβάθμιση της πορθμειακής γραμμής Κέρκυρας-Ηγουμενίτσας, η συγκοινωνιακή σύνδεση του νησιού θα γνώριζε πραγματική αναβάθμιση. Πού εμείς, όμως, μυαλό για τέτοια… Σιγήν ιχθύος ετήρησαν οι παράγοντες της δημόσιας ζωής του τόπου… Μάλλον, ούτε καν το σκέφτηκαν…
Σε αντίθεση με τους … κουτόφραγκους και άλλους Ευρωπαίους Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης (πλην Αλβανίας, για την ώρα), που πραγματοποιούν άνετα, ασφαλή, οικολογικά, οικονομικά και ασυγκρίτως ταχύτερα ταξίδια με το τραίνο (στον μισό συνήθως χρόνο) εμείς προτιμάμε υπερήφανοι το γκάζωμα των turbo κινητήρων μας… Με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόστος, φθορές, κινδύνους. Αυτό είναι πρόοδος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου