Εννοούμε την "πονεμένη" στέγη του Δημοτικού μας θεάτρου την ...χιλιομπαλωμένη, που πρόσφατα ξανατρύπησε και μετάτρεψε την σκηνή του θεάτρου σε ...κανάλι της Βενετίας, όπως αναφέραμε σε μία προηγούμενη ανάρτηση του παρόντος ιστολόγιου. Γράψαμε, λοιπόν, πως είναι καιρός να σταματήσουν οι πρόχειρες παρεμβάσεις και να σχεδιασθεί η οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Η πολιτική προηγούμενων Δημοτικών αρχών του μπαλώματος κάθε καινούριας τρύπας όχι μόνον αποτελεί συντήρηση μίας διαρκούς απειλής για το θέατρο αλλά και μας εκθέτει σαν τόπο συνολικά. Με χαρά λοιπόν μάθαμε από αρμόδιους παράγοντες του Δήμου, ότι ένα σοβαρό ποσό πρόκειται να διατεθεί για να πραγματοποιηθεί οριστική και συνολική στεγανοποίηση της στέγης του Δημοτικού μας θεάτρου. Η ικανοποίησή μας διπλή αφού από την μία εγκαταλείπεται η μιζέρια των εμβαλωματικών παρεμβάσεων και από την άλλη για την καλύτερη δυνατή επίλυση του ζητήματος, που προέκυψε και μας στερεί την λειτουργία του Θεάτρου για εύλογο χρονικό διάστημα.
Μακάρι, να βιώσουμε επιτέλους και ένα συνολικό έργο αισθητικής αναβάθμισης και λειτουργικής αρτίωσης του Δημοτικού μας Θεάτρου...
1 σχόλιο:
Είναι μια πραγματικότητα ότι ο πολιτισμός στοιχίζει πολύ και κύρια για τα πενιχρά κονδύλια των Δήμων. Αυτό το θλιβερό κτίριο, του Σακελλαρίου από ό,τι θυμάμαι, είχε και την ατυχή έμπνευση να αντιστρέψει και τον προσανατολισμό της εισόδου για να γίνουν καταστήματα. Ούτε αυτή η επιχειρηματική λάμψη της τότε δημοτικής αρχής φαίνεται να επαρκούσε για την κάλυψη των εξόδων ενός θεάτρου. Οι εποχές αλλάξανε, (φοβάμαι πως και οι άνθρωποι), Δεν είμαστε στα 1900 και το τότε θέατρο του οποίου το κουφάρι θυμάμαι το ΄50 να υπάρχει πριν αποφασίσει, δυστυχώς, η Δεσύλλα να το κατεδαφίσει.
Δημοσίευση σχολίου