Πληροφορούμαστε, οτι από το γραφείο της Παλιάς Πόλης σχεδιάζεται ο χάρτης χρήσης γης της πόλης, που κατ' επέκταση θα αποτελεί στην πράξη και τον χάρτη ανάπτυξης δραστηριοτήτων. Γεγονός θετικό κατ αρχή, που όμως δεν καταφέρνει να διασκεδάσει τις εύλογες ανησυχίες των πολιτών για τον χαρακτήρα, που θα αποκτήσει η πόλη μετά από τον "καταστατικό" αυτό χάρτη. Το μεγάλο ζητούμενο και ερωτηματικό είναι η "φιλοσοφία", που θα διέπει τον σχεδιασμό και την κατανομή των χρήσεων γης στην πόλη. Η επέκταση της ασυδοσίας, η επιβάρυνση της ηχορύπανσης αλλά και η απόλυτη σχεδόν έλλειψη ελέγχου έχουν δημιουργήσει, δυστυχώς, κατά τις τελευταίες 10ετίες με γεωμετρικά προοδευτική αύξηση μία νέα πραγματικότητα με νοοτροπία κεκτημμένου, που έχει μετατρέψει π.χ. την οδό Καποδιστρίου από Κοφινέττα μέχρι Ιόνιο ακαδημία σε δρόμο της Μυκόνου. Το ίδιο ισχύει και για τις παρυφές του Νέου Φρουρίου. Ετσι, το δικαίωμα στην φυσιολογική ζωή χιλιάδων κατοίκων, που περιλαμβάνει και το ύπνο αμφισβητείται στην πράξη στο όνομα της ... οικονομικής ανάπτυξης. Αυτό ο προφανής παραλογισμός έχει γίνει η κυρίαρχη λογική, απέναντι στην οποία αντί της φυσιαλογικά αναμενόμενης αποκατάστασης της λογικής έχει αρχίσει να επικρατεί ο συμβιβασμός. Να συναντηθούμε στην μέση και ... άλλα παρόμοια... Μάλλον είναι καρός να γίνουν αποδεκτές μερικές βασικές αλήθειες, όπως:-Η ηχορρύπανση είναι ΑΣΥΜΒΑΤΗ με την φυσιολογική ζωή των κατοίκων. Η αποδοχή, λοιπόν, επιχειρήσεων αναψυχής (μπάρ) σε κεντρικούς δρόμους του κύριου ιστού κατοικιών της πόλης, δεν είναι δυνατή.
-Η απαγόρευση μουσικής σε κάποιους από αυτούς τους χώρους, μόνον εμπαιγμό σε βάρος των κατοίκων αποτελεί, αφού ως γνωστόν ελεγκτικοί μηχανισμοί από μεριάς τοπικής Αυτοδιοίκησης ή Πολιτείας δεν υπάρχουν ή δεν λειτουργούν. Απόδειξη είναι η πολύμηνη ταλαιπωρία όλων των περιοίκων της Καποδιστρίου με εκκωφαντικούς ήχους μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες χωρίς καμμία αποτελεσματική δύναμη απαγόρευσης. Είναι λοιπόν φανερό, οτι η χωροθέτηση σχετικών δραστηριοτήτων νυκτερινής ψυχαγωγίας εκτός οικιστικών περιοχών είναι βασικό μέτρο εύρυθμης λειτουργίας της πόλης. Κάθε άλλη ρύθμιση είναι προφανώς εκ... του πονηρού.
-Η ύπαρξη του κέντρου πρωταρχικά ως χώρου κατοικίας ΚΑΘΟΛΟΥ δεν εμποδίζει την ανάπτυξη πολλών ήπιας μορφής επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, που ταιριάζουν τόσο με την πολιτιστική παράδοση της πόλης, με τον διαχρονικό μνημειακό της χαρακτήρα και φυσικά την αναγόρευσή της ως μνημείου παγόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Ο επιδιωκόμενος κατά τα τελευταία χρόνια ευτελισμός του και μετατροπή του σε χώρο φτηνής ψυχαγωγίας ούτε οικονομικά οφέλη έχει αποδώσει, ούτε την επιδιωκόμενη αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος έχει φέρει.
Για τους λόγους αυτούς περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον το πνεύμα αλλά και τις λεπτομέρειες της χωροθέτησης δραστηριοτήτων μέσα στην πόλη... Και με πολλή αγωνία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου