Πριν από λίγες μέρες η πρόσβαση από το μποσκέτο, Φρούριο κ.λ.π. προς το πεντοφάναρο έγινε -και δικαίως- αντικείμενο της τοπικής επικαιρότητας. Στο Κερκυραϊκό Κανάλι προβλήθηκαν εικόνες ...απείρου κάλλους, που έδειχναν, οτι η κατάληψη του σχετικού πεζοδρομίου αλλά και το οδοστρώματος της Δούσμανη, επιβάλλει ...την αλλαγή πορείας των πεζών...Πέρασμα, γιόκ!!! Κάτι φαίνεται, πως έγινε με τα τραπεζοκαθίσματα του Λιστόν αλλά το πρόβλημα εξακολουθεί να ισχύει λίγα μέτρα πιο πίσω. Η φωτογραφία, αδιάψευστο τεκμήριο... Θα πείτε βέβαια και θα συμφωνήσω, οτι η φωτογραφία είναι μία ακόμα τρανή απόδειξη του πολιτισμού της ..."πάρτης μου". Αυτού, που κυριαρχεί σε πάρα πολλές πλευρές της καθημερινότητάς μας (οδήγηση, περπάτημα, οικοδόμηση, ψυχαγωγία κ.λ.π.). Η κυραρχία αυτή αποτελεί και τον ενεργό μας πολιτισμό, που φυσικά ελάχιστα ψήγματα κοινωνικότητας διαθέτει... Το να τον περιγράφεις, όμως και να διαμαρρτύρεσαι γενικά και αφηρημένα, δεν μεταβάλλει, δεν βελτιώνει το ατομικίστικο ήθος των συμπολιτών μας... Γι' συτό χρειάζεται ο κοινωνικός έλεγχος, γι' αυτό χρειάζεται η συχνή παρουσία της Δημοτικής Αστυνομίας, που με τρόπο ευγενέστατο (αυτόν που ασφαλώς ΔΕΝ διαθέτουν όσοι σταθμεύουν κατ' αυτό τον τρόπο τα μηχανάκια τους) αλλά αποφασιστικό μπορεί να εποπτεύει την τήρηση και εφαρμογή της στοιχειώδους λογικής... Αυτός ο έλεγχος μπορεί να δημιουργήσει (με πολλή επιμονή και υπομονή) μία άλλη πρακτική σε όσους αισθάνονται ..."κυρίαρχοι του σύμπαντος" και περιφρονούν βαθύτατα τους άλλους... Η εξαιτίας διάφορων λόγων ή δικαιολογιών ανοχή ...ριζώνει ακόμη βαθύτερα την αντικοινωνικότητα του νεο-Ελληνα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου