Πριν από λίγες αναρτήσεις διατυπώναμε την άποψη, οτι ο σεβασμός στην καθαριότητα, στην αισθητική, στα μνημεία και γενικά στα αγαθά του πολιτισμού χρειάζεται -μεταξύ άλλων- κοινωνικό έλεγχο για να μετατραπεί σε κοινωνικό δεδομένο, σε στοιχείο ποιότητας ζωής των κατοίκων της πόλης, σε προϋπόθεση αναβάθμισης του τουριστικού μας προϊόντος.Αυτό, λοιπόν εννούσαμε... Αυτό που μαρτυρεί η φωτογραφία... Ι.Χ. παρκαρισμένο προκλητικά απέναντι από το Δημαρχείο της πόλης πάνω στο μνημειακό πεζοδρόμιο. Αν ξέρεις την ιστορία αυτού του κτιρίου... Αν εκτιμάς την αισθητική του αξία... Αν το απολαμβάνεις και το καμαρώνεις σα στοιχείο διάκρισης του τόπου που ζείς, τότε το πιθανότερο είναι, πως δεν θα παρκάρεις εκεί ... χαλαρά και αμέριμνα... Κι' αν ΔΕΝ; Γιατί υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας, που ΔΕΝ... Είναι όλοι αυτοί, που μετατρέπουν την Πλατεία Δημαρχείου, την είσοδο του Λιστόν και την Πιάτσα σε κανονικό πάρκιγκ... Τότε, λοιπόν, τι γίνεται;;;
Εμείς, λοιπόν θεωρούμε, πως σε κάποιες (αρκετές) τέτοιες περιπτώσεις ο κοινωνικός έλεγχος μπορεί να είναι και εκπαιδευτικός με την έννοια, της δημιουργίας εξαρτημένων αντανακλαστικών αποφυγής αντικοινωνικών και αρρωστημένα εγωκεντρικών συμπεριφορών. Ενας τέτοιος έλεγχος δεν έχει τίποτε το κοινό με τον αυταρχισμό, την καταπίεση και την καταστολή... Αντίθετα, πρόκειται για την νομιμη γραμμή άμυνας μιας οργανωμένης (;) τοπικής κοινότητας απέναντι στην βαρβαρότητα και την επιβολή της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου