Με τις ευχές μας

και τις προσδοκίες μας, η νέα χρονιά για όλους μας...

Νέες Πλεύσεις...

Ενα μεγάλο και δύσκολο ταξείδι, που διακόπηκε απότομα και τραγικά, ξαναρχίζει... Μιλάμε για τον νέο ΠΛΟΥ, το βιβλιοπωλείο, που έχει γράψει σημαντική παρουσία στα γράμματα, τις τέχνες και τον πολιτισμό αυτής της πόλης στις 2 προηγούμενες 10ετίες.
Σε ένανα ριζικά ανακαινισμένο χώρο, στην Νικηφόρου Θεοτόκη, λίγο πριν από τον Αγιο Φραγκίσκο των Καθολικών ή τον Αγιο Αντώνη των Ορθοδόξων, ο νέος ΠΛΟΥΣ ανοίγει τα πανιά του ξανά, με σεμνότητα αλλά και αισιοδοξία. Με προδιαγραφές πολυχώρου -προβλέπεται η ταυτόχρονη λειτουργία καφέ- αξίζει την στηρικτική υποδοχή μας η προσπάθεια. Η Κέρκυρα, της ανάγνωσης, του πολιτισμού και της ψυχαγωγίας δεν πρόκειται να χάσει από την επιτυχία του εγχειρήματος. Η υποστήριξη τέτοιων βημάτων εμπεριέχει την φυσική ιδιοτέλεια για βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας...

Χριστούγεννα !!!

Μέρες ψυχικής χαλάρωσης και εύθυμης διάθεσης. Το περιβάλλον προδιαθέτει... Δεν είναι άσχημος ο στολισμός της πόλης... Ισως λίγο φτωχός, προσαρμοσμένος στις επιταγές των καιρών... Πετυχημένος ο φωτισμός, στην πλατεία Βραχλιώτη και στην οδό Αγίων Πάντων. Κατά την γνώμη μας, η πιο πετυχημένη διακοσμητική παρέμβαση είναι ο φωτσιμός των δένδρων στην Γ. Θεοτόκη. Εχει έναν "ευρωπαϊκό", Παρισινό αέρα αυτός ο στολισμός, που ίσως θα μπορούσε να γενικευθεί και σε άλλα σημεία της πόλης με πιο απαιτητική περίπτωση εκείνη των δένδρων της Σπιανάδας. Είχε δοκιμασθεί παλιότερα με επιτυχία...
Στα θετικά στοιχεία του κλίματος η παρουσία χορωδιών και μουσικών σε διάφορα σημεία της πόλης με επιστέγασμα την συνεχή ροή τους στην Πλατεία του San Giacomo...

Προσδοκούμε, λοιπόν για τα επόμενα Χριστούγεννα...

Χριστουγεννιάτικες Νότες, που τις χαρήκαμε...

... διπλά: πρώτα, γιατί είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα θρησκευτικής μουσικής, που κάλυψε μία μεγάλη γκάμα του αντικειμένου, από J. Bach, Vivaldi, Mozart και Haendel μέχρι R. Roberts, Puetz, Bernard και Crocker. Και ύστερα, γιατί αυτό το πλούσιο πρόγραμμα το υλοποίησαν με νεανική απλότητα και ταραχή αλλά και με συγκλονιστική επάρκεια επαγγελματικού επιπέδου το μέγα πλήθος των φοιτητών του τομέα μονωδίας, που καθοδηγεί η άξια (και σαν δασκάλα) Ρόζα Πουλημένου. Με την δική της σοφή επιλογή σαν οργανώτριας, την διδασκαλία, την εποπτεία και την διεύθυνση, άξιοι νέοι μας χάρισαν μία πανέμορφη βραδυά στο όμορφο και μικρό -είναι αλήθεια, λόγω μαζικής προσέλευσης- χώρο της καθολικής μητρόπολης της πόλης μας. Η ποσοτική και η ποιοτική παρουσία των σπουδαστών του συγκεκριμένου τομέα του Ιόνιου Πανεπιστήμιου είναι εξαιρετικά παρήγορη και ελπιδοφόρα. Εχασαν, όσοι δεν βρέθηκαν εκεί... Τους μνημονεύουμε, λοιπόν γιατί τους αξίζει:

Σοπράνο: Μαριάνα Ζήκου, Λία Κολυτά, Ελενα Κουρουζίδου, Βασιλική Κωνστάντη, Ελενα Πατσαλίδου, Ελενα Ρίστοβα, Αναστασία Τζιλιάνου.

Αλτο: Γιώτα βάρθη, Εύα Γκαΐδατζή, Ιωάννα Κοκοβίκα, Λυδία Σπύρη, Ιωάννα Χαρτοφύλακα.

Τενόροι: Ανδρέας Μιχαλόπουλος, Γιώργος Μπογδάνος, Γιώργος Πουλημένος, Παναγιώτης Πράτσος.

Μπάσοι: Χρήστος Μπογδάνος Παύλος Παππάς, Γιάννης Τεμπρελής, Κωνστανίνος Χειρδάρης.

Αξιοι συμμέτοχοι της βραδυάς οι Χρήστος Σακελλαρίδης (πιάνο) Ελλη Γλάρου & π. Τζούλιο Γκραμένια (εκκλησιαστικό όργανο).
Διεύθυνση: η Ρόζα Πουλημένου, η δική μας η Ρόζα, που άλλη μία φορά μας έδειξε και μας απέδειξε την βαβειά της αγάπη και το αστείρευτο ταλέντο της στην υπηρεσία της φωνητικής μουσικής...

Μπράβο !!!

Με αυτό το επιφώνημα υποδεχθήκαμε το τέλος της παράστασης κουκλοθεάτρου της ομάδας "ΦΥΡΔΗΝ ΜΙΓΔΗΝ" στον αμπελώνα, στο Τρίκλινο, απόψε Τρίτη 15 Δεκέμβρη του 2009...

Το είχαμε ξαναγράψει όταν παρουσιάσαμε τις επικείμενες παραστάσεις, τονίζοντας, ότι το κουκλοθέατρο είναι μία σπουδαία ολοκληρωμένη μορφή τέχνης, με υψηλές απαιτήσεις τεχνικής και τάλαντου. Οι εμψυχώτριες Ζωή Βλάσση και Νατάσα Ταπάκη έκαναν, ό, τι έπρεπε για να μας το αποδείξουν... Και το πέτυχαν απόλυτα...Στα χέρια τους, η Φλοξ η ηρωΐδα του έργου ζωντάνεψε, γεννήθηκε, γνώρισε την φύση, έμαθε τον κόσμο από την καλή και την ανάποδη... Υποχρεώθηκε να ... συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις. Και κράτησε το όνειρο στην ψυχή της... Εξυπνο, γλυκό και ευαίσθητο το σενάριο, σύλληψη της Ζωής.

Πριν απ' όλα να τονίσουμε πως η όλη παράσταση ξεφεύγει από την κλασσική αντίληψη κουκλοθέατρου, που παίζεται πίσω από την κουΐντα, με κρυμένους του εμψυχωτές. Εδώ, η Ζωή και η Νατάσα βρίσκονται μπροστά μας ολοζώντανες και υποβλητικές μέσα στα μαύρα ρούχα τους και τον ειδικό0 φωτισμό. Η δράση εξελίσσεται πάνω σε ένα στενόμαρο τραπέζει, που είναι η πραγματική σκηνή της παράστασης. Είναι, τόση η τεχνική αρτιότητα της σκηνογραφίας και σκηνοθεσίας, τόσος ο πλούτος και η λεπτομέρεια της κινητικής, που κατφέρνουν να αναδείξουν την "Φλοξ" σαν αυτόνομη ηρωΐδα, απόλυτη και αυτόφωτη πρωταγωνίστρια. Στα προσόντα της παράστασης η θαυμάσια μουσική επένδυση, συνδυάστηκε άρτια με την εξέλιξη του έργου, με την σκηνοθετική γραμμή, με την ατμόσφαιρα του χώρου...

Ενθουσιασμένοι, λοιπόν, στο τέλος της παράστασης... Ανυπόκριτα σας την προτείνουμε στις επόμενες παρουσιάσεις της, μεταξύ των οποίων το Σάββατο, 19/12/2009, 11 π.μ. στην νέα σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου.

Επιμένουμε: η παράσταση κουκλοθεάτρου: "Φλοξ, στο κουτί & στα σύννεφα" είναι από τα πιο σημαντικά και ιδιαίτερα καλλιτεχνικά δρώμενα της χρονιάς, που μας φεύγει. Είμαστε βέβαιοι, για την πετυχημένη συνέχισή της και προσδωκώμεν νέο έργο από τις δημιουργούς...

Δίκαιη η βράβευση

για τον Κώστα Καρδάμη, μουσικολόγο, Λέκτορα του Ιονίου Πανεπστημίου. Εμείς, που τον γνωρίζουμε σαν συστηματικό εργάτη του γνωστικού του αντικειμένου δεν εκπλησσόμαστε. Είμαστε σίγουροι, ότι η αφοσοίωσή του θα αποδίδει καρπούς αναγνωριζόμενους. Για την καλύτερη ενημέρωσή σας σας παραθέτουμε το Δελτίο τύπου του οικείου τμήματος του Πανεπιστημίου.

...Τη Δευτέρα, 7 Δεκεμβρίου 2009, στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, έλαβε χώρα η ετήσια απονομή Βραβείων Θεάτρου και Μουσικής της «Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών». Στο πλαίσιο αυτού του κορυφαίου και εγνωσμένης εγκυρότητας θεσμού η μελέτη Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος: Ενότητα μέσα στην πολλαπλότητα του διδάσκοντα του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου Κώστα Καρδάμη απέσπασε την «Τιμητική Διάκριση σε μουσικολογικό σύγγραμμα 2009». Σύμφωνα με το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής, με τον τρόπο αυτό τιμήθηκε και η συνολική συμπύκνωση στην παραπάνω μελέτη ευρύτατων πολυετών ερευνών σχετικών με τον Κερκυραίο μουσουργό και γενικότερα με την Επτανησιακή Μουσική.Το βιβλίο του Κώστα Καρδάμη κυκλοφόρησε το 2008 από την Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών στη σειρά «Κερκυραίοι Δημιουργοί», την οποία επιμελείται ο φιλόλογος και αναπληρωτής καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου Θεοδόσης Πυλαρινός.Πρόκειται για μια μελέτη που με σύντομο, εύληπτο και τεκμηριωμένο τρόπο παρουσιάζει τα αποτελέσματα της δεκαετούς και πλέον ερευνητικής ενασχόλησης του συγγραφέα με τον Νικόλαο Μάντζαρο και το έργο του. Ο Κερκυραίος συνθέτης ήταν μέχρι πρόσφατα μονοδιάστατα συνδεδεμένος με τη μελοθέτηση του σολωμικού Ύμνου εις την Ελευθερίαν, και ιδιαιτέρως με το πρώτο μέρος της αρχικής μελοποίησης (1829-1830), το οποίο το 1865 καθιερώθηκε ως ο ελληνικός Εθνικός Ύμνος. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η συγκροτημένη έρευνα αποδέσμευσε τον Μάντζαρο από τη συχνά ασφυκτική σύνδεσή του αποκλειστικά με τον Σολωμό. Η εξέλιξη αυτή οδήγησε στην προοδευτική ανακάλυψη της σημαντικής προσφοράς του Κερκυραίου μουσουργού στη μελοποίηση της ελληνικής γλώσσας πριν από τη γνωριμία του με τον Ζακύνθιο ποιητή, της συνεργασίας του και με άλλους ποιητές εντός και εκτός των Επτανήσων, όπως επίσης και της εξαιρετικά δυναμικής συνθετικής παραγωγής της πρώτης τεσσαρακονταετίας του. Επιπλέον, με σταθερούς ρυθμούς άρχισαν να ξεδιπλώνονται και οι πρωτότυπες και ιδιαίτερα σημαντικές τόσο για τον ελληνικό, όσο και για τον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο μουσικοαισθητικές απόψεις του Μάντζαρου, αλλά και το τεράστιο εκπαιδευτικό έργο του. Παρά ταύτα ο Μάντζαρος, ο οποίος υπήρξε η κινησιουργός δύναμη της μουσικής ανάπτυξης των Επτανήσων του 19ου αιώνα και είχε αποκτήσει μια διόλου αμελητέα (καίτοι άγνωστη μέχρι πρόσφατα) φήμη και εκτός ελληνικού χώρου, δεν θεώρησε ποτέ τον εαυτό του επαγγελματία συνθέτη.Αυτές είναι μόνο μερικές από τις πλευρές της προσωπικότητας του Κερκυραίου μουσουργού που φώτισε ο συγγραφέας με το μελέτημά του. Ταυτόχρονα, έφερε στη επιφάνεια πληθώρα άγνωστων και εξαιρετικά σημαντικών πραγματολογικών στοιχείων για τη ζωή και το κοινωνικό περιβάλλον του Μάντζαρου, καθώς και για τη μουσική Κέρκυρα του 18ου και 19ου αιώνα, τα οποία συμβάλλουν στην κατανόηση μιας ολόκληρης εποχής.Η βράβευση του βιβλίου του Κώστα Καρδάμη αποτελεί εξαιρετική τιμή για το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, αφού αποτελεί ακόμη μια ένδειξη αναγνώρισης της ερευνητικής δουλειάς που λαμβάνει χώρα στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών, στο οποίο η Ένωση Ελλήνων Μουσικών και Θεατρικών Κριτικών είχε απονείμει το 2006 την «Τιμητική Διάκριση σε πολιτισμικό οργανισμό που δραστηριοποιείται στην περιφέρεια».O Κώστας Καρδάμης αποφοίτησε το 2000 από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου εκπονώντας πτυχιακή εργασία στον τομέα της Νεοελληνικής Μουσικής Ιστορίας. Το 2002 ως υπότροφος του «Ιδρύματος Παναγιώτη και Έφης Μιχελή» έλαβε τον τίτλο του Master in Advanced Musical Studies από το Royal Holloway, University of London. To 2006 απέκτησε διδακτορικό τίτλο από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Έχει συνεργαστεί με τον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών, το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς και έχει συμμετάσχει σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια, δημοσιεύοντας παράλληλα μελέτες σχετικές με την ιστορία της Νεοελληνικής Μουσικής, ιδιαίτερα αυτής του 18ου και 19ου αιώνα, και του μουσικού θεάτρου. Στα ερευνητικά ενδιαφέροντά του συμπεριλαμβάνονται επίσης η μουσική για πνευστά όργανα και η διάδραση μουσικής, κοινωνίας και πολιτικής. Από το 2002 εργάζεται στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Είναι μέλος του Εργαστηρίου Ελληνικής Μουσικής του ιδίου τμήματος και της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Μουσικός Λόγος, καθώς και Γενικός Επιμελητής της σειράς Μνημεία Νεοελληνικής Μουσικής. Από το 2003 έχει αναλάβει την επιμέλεια του Αρχείου και του υπό κατασκευή Μουσείου της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κερκύρας. Τέλος, είναι μέλος της International Musicological Society, της Royal Musical Association και της Societa Italiana di Musicologia.

Κερκυραίοι ετίμησαν τον τιμήσαντα τον Διονύσιο Σολωμό

Σε μία πλούσια και γεμάτη Κερκυραϊκότητα βραδυά, οργανωμένη στον κατάμεστη αίθουσα της Ιόνιας Ακαδημίας που μεταξύ των άλλων συμβολίζει το αντάμωμα του ποιητή με το (τότε) Ιόνιο Πανεπιστήμιο τιμήθηκε ο υπεύθυνος (οργανωτικά και κειμενικά) Χρήστος Κορφιάτης με την έξοχη έκδοση του για τα ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΑ του Διονυσίου Σολωμού. Το πρόγραμμα σας το είχαμε προαναγγείλει αλλά η απόλαυσή του υπερέβη τις προσδοκίες μας. Η βραδυά άρχισε κατανυκτικά με την φωνή του Μάριου Φραγκούλη (ηχογραφημένη) στην απαγγελία της Navicella Greca. Συγκινητικός ο χαιρετισμός των Ερνέστου Πολυλά και της Αγγελικής Μαρκορά, που οι άξιοι πριν ενάμισυ αιώνα πρόγονοί τους τίμησαν λόγοις και έργοις τον εν Κερκύρα διαθέσαντα το κύριον του χρόνου του Ζακύνθιο. Το φιλολογικό πρόγραμμα της εκδήλωσης εκάλυψαν με επιτυχία: ο Θεοδόσης Πυλαρινός, που αναφέρθηκε στα Προλεγόμενα του Πολυλά και την συμβολή τους στην μελέτη του Σολωμικού Εργου. Ο Κώστας Καραμούτσος, που διάνθισε την πληροφόρηση με πολλά βιογραφικά στοιχεία. Ο Κώστας Μπαλός, που τίμησε το δημοσιογραφικό και λόγιο τάλαντο του Χρήστου Κορφιάτη. Ο Δημήτρης Σκορδίλης, που έδωσε εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προοπτικές επκαιδευτικής αξιοποίησης της έκδοσης.

Η Μαριλένα Ελούλ και ο Σπύρος Σουέρεφ μας εισήγαγαν πανέμορφα στο μουσικό μέρος της βραδυάς. Οι απαγγελίες από έργα του ποιητή αλλά και οι αφηγήσεις οι σχετικές με βιογραφικές στιγμές του πα;ρουσιάσρτηκαν εξαιρετικά από τον Σπύρο Ασωνίτη και την Ναταλία Καποδίστρια, που πολύ χαιρόμαστε να την βλέπουμε και να την ακούμε εδώ στην Φαιακία πατρώα γη.

Ιδανικό κλείσιμο της βραδυάς από την "ΧΟΡΩΔΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ" με διεύθυνση του Κίμωνα Χυτήρη και τον Λάμπη Βασιλειάδη στο Πιάνο, που έκλεισε με το πρώτο σχεδίασμο του Υμνου στην Ελευθερία και τελείωσε με την επίσημη εκδοχή του Εθνικού μας Υμνου.

... Ομορφες στιγμές, που μας επιτρέπουν χαμόγελα αισιοδοξίας διατιτραίνοντα την κατά πλειοψηφία και έξη βαρβαρότητα και μιζέρια της σύγχρονης Κερκυραϊκής πραγματικότητας.

Η δίτομη (και όχι πανάκριβη σε κόστος αγοράς) έκδοση, που υπήρξε η αφορμή της βραδυάς, αποτελεί ένα θαυμάσιο λογοτεχνικό αλλά και εικαστικό δημιούργημα, που τιμά την Κέρκυρα. Οι Κερκυραίοι καλούνται να τιμήσουν το παρελθόν και να εξωραϊσουν το παρόν, διαδίδοντάς τα ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΑ του Διονυσίου Σολωμού, για την πανελλαδική επιτυχία των οποίων είμαστε βέβαιοι...

Χριστουγεννιάτικο μουσική βραδυά...

στον Ντόμο, την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου, στις 8 μ.μ. με πρόγραμμα, που θα παρουσιάσουν οι φοιτητές της μονωδίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Εκδήλωση μέσα στο κλίμα των ημερών με ποιοτικές προδιαγραφές, καθοδηγούμενη από τις Ρόζα Πουλημένου & Αναστασία Τζιλιάνου. Προβλέπεται αθρόα προσέλευση... Δεν θα τις χάσουμε τις "ΝΟΤΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ" !!!

"Κερκυραίος" ο τροχός των αντικυθήρων...

Σημασία δεν έχει τόσο η Κερκυραϊκότητά του (λίγος τοπικισμός κάπου θα υπάρχει μέσα μας...) όσο η σοβαρή προώθηση της μελέτης του. Μιλάμε για τον τροχό των Αντικυθήρων, που η ανακάλυψή του και η μελέτη του έχει ανατρέψει καθιερωμένες δοξασίες για το επίπεδο ανάπτυξης της τεχνολογίας στην αρχαία Ελλάδα... Το παρακάτω κείμενο,που καλός φίλος είχε την καλοσύνη να μας στείλει, δημοσιεύτηκε στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της Πέμπτης 10/12/09 και έχει εξαιρετικό ιστορικό, αρχαιολογικό και ... Κερκυραϊκό ενδιαφέρον. Σας το παραθέτουμε:

«Κερκυραϊκό» το ημερολόγιο στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων;

Με τη βορειοδυτική Ελλάδα συνδέεται ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων και όχι με την Αλεξάνδρεια, τη Ρόδο ή τη Μικρά Ασία, όπως εθεωρείτο μέχρι τώρα, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα υποστηρίζει, στο πλαίσιο της διδακτορικής της διατριβής, η απόφοιτη του τμήματος Φυσικής και του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Μαγδαληνή Αναστασίου.

Η ίδια, βάσει της νέας επιστημονικής έρευνάς της, καταλήγει επίσης στο συμπέρασμα πως ο κατασκευαστής του μηχανισμού δεν ακολουθούσε τον ελικοειδή τρόπο του Αρχιμήδη στην κατασκευή των σπειρών στο πίσω μέρος του μηχανισμού, αλλά έναν απλούστερο.
Μέχρι τώρα η έρευνα πάνω στον μηχανισμό κινούνταν γύρω από την ανάλυση και την επεξεργασία των εικόνων και των τομογραφιών που έχουν ληφθεί, σχετικά με το πόσα γρανάζια διαθέτει ο μηχανισμός, πόσα δόντια έχουν αυτά τα γρανάζια, καθώς και τα γράμματα που είναι σκαλισμένα πάνω του.
Η Μ. Αναστασίου προσέγγισε τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων από την πλευρά της Αστρονομίας. «Αναπτύξαμε ένα πρόγραμμα σε ηλεκτρονικό υπολογιστή και εξετάσαμε τη σειρά και τη σύνδεση ορισμένων αστρικών γεγονότων, αλλά και αθλητικών αγώνων, που αναγράφονται πάνω στο μηχανισμό, ώστε να μπορέσουμε να συμπληρώσουμε το παζλ», μας λέει. Εντύπωση προκάλεσε ότι, μεταξύ των γνωστών πανελλήνιων στεφανιτών αγώνων, όπως οι Ολυμπιακοί, τα Πύθια, τα Ισθμια και τα Νέμεα, αναφέρονται και οι αγώνες της Δωδώνης, που γίνονταν στην πόλη «Νάια». Αγώνες όχι τόσο σημαντικοί όσο οι προηγούμενοι, οπότε, μόνο κάποιος που είχε ειδικό ενδιαφέρον γι' αυτούς, κάποιος που ζει στην περιοχή, θα σημείωνε την ημερομηνία που τελούνταν.
«Καταφέραμε να ταυτίσουμε τους 7 από τους 12 μήνες του ημερολογίου με το ημερολόγιο της βορειοδυτικής Ελλάδας», υπογραμμίζει η Μ. Αναστασίου.
Σύμφωνα με τον καθηγητή του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Ιωάννη Σειραδάκη, που επιβλέπει τη διατριβή, τα αστρικά φαινόμενα αλλάζουν θέση σύμφωνα με το σημείο πάνω στη Γη από το οποίο τα παρατηρεί κανείς. «Αυτός που τα σημείωσε πάνω στον μηχανισμό, τα σημείωσε όπως τα έβλεπε από το γεωγραφικό πλάτος από το οποίο τα παρατηρούσε. Και αυτό επίσης ταιριάζει με την περιοχή της ΒΔ Ελλάδας», προσθέτει ο Ι. Σειραδάκης. Από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι αυτά τα γεγονότα ταυτίζονται περισσότερο με το ημερολόγιο της βορειοδυτικής Ελλάδας, παρά με της Αθήνας ή της Ρόδου ή της Μικράς Ασίας. «Ο μηχανισμός συμπίπτει κατά 100% με το ημερολόγιο της Κέρκυρας και του Βουθρωτού και κατά 85% με το ημερολόγιο της Δωδώνης», προσθέτει ο Ι. Σειραδάκης. Τα νέα ευρήματα συνδυάστηκαν με το ναυάγιο στο οποίο βρέθηκε ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων. «Στο ναυάγιο βρέθηκαν επίσης αγάλματα, νομίσματα και άλλα αντικείμενα από αυτές τις πόλεις», υπογραμμίζει ο Ι. Σειραδάκης.
Ενα ακόμη νέο στοιχείο που προέκυψε από την έρευνα της Μ. Αναστασίου είναι ο τρόπος της κατασκευής ενός από τους δείκτες του μηχανισμού, αυτού της σπειροειδούς έλικας του Μέτωνα. Οπως διαπιστώθηκε, ο δείκτης δεν είναι στερεωμένος στο κέντρο της έλικας, αλλά είναι ελεύθερος να πηγαινοέρχεται για να μπορεί να παρακολουθεί τη σπείρα.
ΣΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ

Εκσυγχρονισμός του Αστικού ΚΤΕΛ: Χαρμόσυνη είδηση για την πόλη

Η είδηση για εκσυγχρονισμό του Αστικού ΚΤΕΛ ως προς τον στόλο των οχημάτων του, την εμφάνιση και λειτουργία των στάσεων και την υιοθέτηση σύγχρονων ηλεκτρονικών τρόπων καλύτερης πληροφόρησης του κοινού δεν μπορεί παρά να είναι εξαιρετικά θετική όχι μόνον για το ολιγάριθμο (μέχρι στιγμής δυστυχώς) κοινό αλλά και για το σύνολο των πολιτών της Κέρκυρας... Αποτελούμε ΟΛΟΙ εν δυνάμει το κοινό των δημόσιων συγκοινωνιών, μιας εύρυθμης κυκλοφοριακά πόλης στο μέλλον. Αυτή είναι η ορθολογική φιλοδοξία ενός σύγχρονου συστήματος μέσων μαζικής μεταφοράς, που αντικαθιστώντας με επάρκεια, ακρίβεια, αξιοπιστία και ευπρέπεια την ατομική ή ολιγάριθμη μεταφορά, θα σημάνει και το τέλος του κυκλοφοριακού άγους στην πόλη της Κέρκυρας.
Ιδιαίτερα θετική πρέπει να χαρακτηρισθεί η πρόθεση αγοράς μικρών οχημάτων (mini-buses), που είναι και τα ΜΟΝΑ κατάλληλα για την πραγματοποίηση δρομολογίων μέσα στο ιστορικό κέντρο. Για τις μετακινήσεις ακόμη και στα «στενά» όρια του ιστορικού κέντρου υπάρχει μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, που έχει την ανάγκη τροχαίας μεταφοράς, χωρίς να ανήκει καν στην κατηγορία των ΑΜΕΑ. Για όλους τους ανθρώπους, από κάποια ηλικία και μετά, υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι περιορισμού ή και κατάργησης των κινητικών δυνατοτήτων. Η μεταφορά, λοιπόν προς και από χώρους δημόσιας διοίκησης, κοινωνικών υπηρεσιών ή εμπορικής δραστηριότητας θα διευκολυνθεί με την καθιέρωση τέτοιου τύπου συγκοινωνίας … Ας επιτραπεί μία υπόδειξη: καλό θα είναι, τα προς αγορά μικρά οχήματα να έχουν θετικές οικολογικές-περιβαλλοντικές προδιαγραφές, π.χ. ηλεκτροκίνηση ή υγραεριοκίνηση. Κάτι τέτοιο, θα αποτρέψει την άθροιση ρύπων στους στενούς δρόμους του ιστορικού κέντρου, τους περιβαλλόμενους από ψηλά κτίρια. Και φυσικά, θα αποτρέψει -ειδικά η ηλεκτροκίνηση- την ηχορρύπανση, μία άλλη κλιμακούμενη απειλή για την ποιότητα ζωής στην πόλη. Τέλος, ας υπομνησθεί, ότι το κυκλοφοριακό πρόβλημα έχει τέτοια ένταση και έκταση, που απαιτείται ΣΥΝΟΛΙΚΗ και όχι αποσπασματική εφαρμογή μέτρων. Δυστυχώς, εδώ δεν ισχύει το λίγο-λίγο ή το βήμα-βήμα… Το ιστορικό κέντρο μπορεί και πρέπει να αποκλεισθεί από την κυκλοφορία των ΙΧ, μόνον αν εξασφαλισθούν επαρκείς σε έκταση χώροι περιφερικής στάθμευσης και ικανό σύστημα συνεχούς μεταφοράς από αυτούς προς το κέντρο και αντίστροφα. Ετσι, η ανανέωση του στόλου του Αστικού ΚΤΕΛ και η αναπροσαρμογή των δρομολογίων του θα είναι ο αναγκαίος κρίκος μιας αλυσίδας συνολικής επίλυσης. Επιμέρους μέτρα, ακόμη κι αν είναι καταρχήν θετικά κινδυνεύουν να υποπέσουν σε περιορισμένη ή ανύπαρκτη αποτελεσματικότητα χωρίς την ιεράρχηση και την λειτουργική τους διασύνδεση. Αυτή την εφαρμογή συνολικής κυκλοφοριακής πολιτικής περιμένει ο τόπος από την αυτοδιοίκησή του...

Μία μικρή υπενθύμιση...

...δεν βλάπτει... Για την Δευτέρα 14 Δεκέμβρη και ώρα 7:30 στην Ιόνιο Ακαδημία...

Εφυγε...

ο Αριστείδης Τσιλιμπάρης... Μακράν του κόσμου τούτου ο δάσκαλος, ο εργάτης, ο δημιουργός... Που όσο ωρίμαζε τόσο μας κέρδιζε με το χαμόγελό του, την δοτικότητά του αλλά και την πολυσχιδή δημιουργικότητά του. Δεν φεύγει πλήρης ημερών ο Αριστείδης, γιατί -είματε βέβαιοι- χωρίς το τραγικό τελευταίο συμβάν στην κατάσταση της υγείας του, είχε χρόνια και χρόνους να προσφέρει στον τόπο, που υπηρέστησε ακάματα, με συνέπεια και σταθερότητα. Πίσω από κάθε σοβαρό έργο πολιτισμού, ιδιαίτερα των θεατρικών δρώμενων στο νησί, ο Αριστείδης άφησε ανεξίτηλη την σφραγίδα του... Τον θυμάμαι, αληθινό οικοδόμο, όταν μαζί με τον Ακη τον Χερδάρη και λιγοστούς τους συνεργάτες κατάφερναν να ξαναδώσουν πνοή στον εγκαταλελειμμένο "ΦΟΙΝΙΚΑ" κάνοντάς τον χώρο πλούσιας θεατρικής δράσης, ιδιαίτερα του ΔΗΠΕΘΕ. (Το γιατί αργότερα κατέρρευσε ο Φοίνικας, είναι μία άλλη ...διαφορετικού ήθους Κερκυραϊκή ιστορία...).

Η Κέρκυρα, που δεν αναγνώρισε πάντοτε το έργο του οφείλει -έστω και τώρα- να τον τιμήσει... Θα είναι τιμητικό για μας... Για τον Αριστείδη μιλάει το καταγεγραμμένο του έργο...

ποιοτικό "φύρδην μίγδην"...

Το κουκλοθέατρο δεν είναι μία τέχνη παιδική ούτε ευκαταφρόνητη... Αντίθετα σε πολλές χώρες του κόσμου, σε Ανατολή και Δύση έχει μεγάλη διάδοση, αγκαλιάζει όλες τις ηλικίες και διεκδικεί επάξια καλλετεχνικές δάφνες και αναγνώριση των δημιουργών του... Γι' αυτό το πρόγραμμα παραστάσεων της ομάδας "ΦΥΡΔΗΝ ΜΙΓΔΗΝ" έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον γενικά αλλά και ειδικότερα στην Κέρκυρα:
Κυριακή 13- 12- 2009 , στη Λευκίμμη, αίθουσα λόγου και τέχνης, ώρα 11 π.μ.
Τρίτη 15- 12- 2009, στον Αμπελώνα [Τρίκλινο], ώρα 9 μ.μ.
Τετάρτη 16/12/2009, στο Δήμο Εσπερίων, Σιδάρι [Ολύμπικ Παλλάς] ώρα 5 μ.μ.
Σάββατο 19- 12-2009 , στο Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας [μικρή σκηνή] ώρα 11 π.μ.
Κυριακή 20- 12 2009 στον Δήμο Κασσωπαίων, αίθουσα πολιτιστικού συλλόγου Σινιών, Ελαιουργία, ώρα 11.30 π.μ.

Τίτλος του έργου:"Φλοξ, στο κουτί & στα σύννεφα".
Ένα παιδί, η Φλοξ, ανακαλύπτει τον κόσμο μέσα από την ελευθερία της παιδικής φαντασίας ώσπου.. ένα μεγάλο "πρέπει" διακόπτει το παιχνίδι της κ την αναγκάζει να ακολουθήσει διαδρομές που η ίδια δεν θα επέλεγε.
Ο φόβος και η αγωνία παίρνουν τη θέση της χαράς κ της ανακάλυψης. Όμως.. Κάθε πρόβλημα φέρνει μαζί του ένα δώρο. Όσο πιο μεγάλο το πρόβλημα τόσο πιο μεγάλο το δώρο...

Να μνημονεύσουμε τους δημιουργούς, που με πολλές αντιξοότητες καταφέρνουν έναν εξαιρετικό αποτέλεσμα.

Σύλληψη: Ζωή Βλάσση
Σκηνοθεσία: Φύρδην Μίγδην
Κατασκευή κούκλας: Στάθης Μαρκόπουλος, Ζωή Βλάσση
Εμψύχωση: Ζωή Βλάσση, Νατάσσα Ταπάκη
Σκηνικά: Νατάσσα Ταπάκη, Ζωή Βλάσση
Μουσική: Γιώργος Παυλίδης, Μπάμπης Πολιτόπουλος

Σας προτείνουμε πολύ θερμά να τους απολαύσετε...

Αηδονολάλειε στήθος μου

Με αυτό τον τίτλο, αναγγέλεται μία σπουδαία βραδυά στην Ιόνιο Ακαδημία, την Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου στις 19:30. Ενα γεμάτο λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό πρόγραμμα θα συνοδεύσει την παρουσίαση μιάς σπουδαίας έκδοσης: Διονυσίου Σολωμού Τα Κερκυραϊκά. Πρόκειται για μία εκπληκτική δίτομη έκδοση, που την κρατήσαμε στα χέρια με θαυμασμό και περηφάνεια (για τον τόπο μας, που υπήρξε ο χώρος των σολωμικών δρώμενων, που εκτίθενται σε αυτήν). Είναι η μόνη έκδοση, που περιλαμβάνει αυτούσια τα ελληνόγλωσσα «Ευρισκόμενα» και μεταφρασμένα τα Ιταλικά, καθώς και τα Προλεγόμενα του Ιάκωβου Πολυλά και του Πέτρου Κουαρτάνου. Στην ιστορική έκδοση του 1859 είναι αφιερωμένος ο πρώτος τόμος, με εισαγωγή του προέδρου της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών Περικλή Παγκράτη. Τα Κερκυραϊκά Σολωμικά Σύμμεικτα, γραμμένα από τον Χρήστο Κορφιάτη, παρουσιάζουν τη ζωή του Διον. Σολωμού στην Κέρκυρα, όπου ο ποιητής έζησε 28 χρόνια, λατρεύτηκε και έκλεισε τα μάτια το 1857.

Aρχειακά και άλλα υλικά έχουν προσφέρει η Εθνική Βιβλιοθήκη, το Μουσείο Μπενάκη, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους - Αρχεία Νομού Κέρκυρας, η Βιβλιοθήκη της Βουλής, οι Εκδόσεις Ίκαρος, ο Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, το Μορφωτικό 'Iδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, η Αναγνωστική Εταιρία Κέρκυρας, η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών, το Μουσείο Σολωμού Κέρκυρας, το Μουσείο Σολωμού Ζακύνθου και ιδιώτες συλλέκτες.

Οι εικαστικοί καλλιτέχνες των οποίων έργα περιλαμβάνονται στην έκδοση είναι οι εξής: Σπύρος Αλαμάνος, Δημήτρης Άνθης, Γιώργης Βαρλάμος, Σπύρος Βασιλείου, Άγγελος Γερακάρης, Γιάννης Δημητράτος, Νίκος Ζερβός, Πέτρος Ζουμπουλάκης, Γιώργος Κεφαληνός, Νίκος Κόκκαλης, Άρια Κομιανού, Σπύρος Κουρσάρης, Ρένα Κρουαζιέ, Γιάννης Κυριακίδης, Γιάννης Μιχαήλ, Ασαντούρ Μπαχαριάν, Δημήτρης Μπισκίνης, Αγλαϊα Παπά, Κώστας Παπατριανταφυλλόπουλος, Μάριος Πιέρης, Ερνέστος Πολυλάς, Σπύρος Προσαλέντης, Πέτρος Στραβοράβδης και Αλέκος Φασιανός.
Το πρόγραμμα της βραδυάς έχει ως εξής:
19.30 «La Navicella Greca»: Mάριος Φραγκούλης
19.40 Χαιρετισμοί: Αγγελική Μαρκορά, Ερνέστος Πολυλάς
19.45 «Σολωμού Κερκυραϊκά»: Κώστας Καραμούτσος, Κώστας Μπαλός, Θεοδόσης Πυλαρινός, Δημήτρης Σκορδίλης
20.25 «Το 'Ονειρο»: Σπύρος Σουέρεφ, Μαριλένα Ελούλ
20.30 «Επήρα του ήλιου το δρόμο»: Σπύρος Ασωνίτης, Ναταλία Καποδίστρια
20.50 Χορωδία Κέρκυρας / Κίμων Χυτήρης, Λάμπης Βασιλειάδης: «Ο Λάμπρος», «Η Ξανθούλα», «Ύμνος εις την Ελευθερίαν»
Οι "ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ" εκφράζΟΥΝ τα θερμότερα συγχαρητήρια προς τον Χρήστο Κορφιάτη, που ο μόχθος του και η ποιότητα του έργου του συμβολίζονται αλλά και εκφράζονται από το υψηλότατο επίπεδο της έκδοσης...

Ρεσιτάλ Πιάνου

του Λάμπη Βασιλειάδη την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου και ώρα 21:00 στην Ιόνιο Ακαδημία θα είναι ασφαλώς μία ξεχωριστή καλλιτεχνική βραδυά. Την ξεχωρίσαμε στην πληθώρα των πολιτστικών δρώμενων αυτής της εποχής στην πόλη και σας την προτείνουμε... Ο Λάμπης Βασιλειάδης δεν είναι μόνον η ψυχή των Ionian Concerts αλλά και ένας σπουδαίος πιανίστας...

Ενδιαφέρουσα εκδήλωση...

Μέσα στην πληθώρα των πολιτιστικών και καλλτεχνικών δρώμενων στην πόλη μας το τελευταίο καιρό (χρόνο νάχει κανείς ελεύθερο για να απολαμβάνει), ξεχωρίσαμε και σας την προτείνουμε για απόψε, την παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου του Νάσου Μαρτίνου., που τιτλοφορείται "Κ. 527". Δοκιμασμένος ο συγγραφέας, εγγυάται με την τρέχουσα δουλειά του, όπως και με τις προηγούμενες, ενδιαφέρουσες και ιδιαίτερες περιηγήσεις στους χώρους του πραγματικού και του φαντασιακού.

"Οι Ματιές στην Κέρκυρα" σας συνιστούν την ζωντανή επαφή με τον συγγραφέα και τους σχολιαστές του... Απόψε στο Φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου. Παρασκευή 4/12/09 και ώρα 20:30...

Σκέψεις για την βελτίωση της ποιότητας ζωής...

Με αυτόν τον τίτλο, δημοσιεύσαμε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ένα εκτενές σημείωμα, που περιλαμβάνει αρχιακές αφετηρίες, προβλημτισμούς και προτάσεις για θεμελιώδη ζητήματα του τρόπου διοικητικής οργάνωσης της χώρας ως υποδομής της βελτίωσης των ορων ζωής των κατοίκων της αλλά και αναλυτικότερες προτάσεις φγια την επίλυση του μεγάλου άγους αυτής της πόλης: του κυκλοφοριακού. Συσσυγραφείς δύο στενοί φίλοι, που μοιράζονται τις αγωνίες τους. Ο Δήμος Μακατσώρης και ο υπογράφων το παρόν ιστολόγιο. Είναι αρκετά εκτεταμένο ως ανάρτηση αλλά θα αποτελούσε παράλειψη να μην το συμπεριλάβουμε... Οσο κι΄αν κάποια πράγματα δεν χωρούν σε ένα σημείωμα, το κείμενο καθιστά φανερό το εφικτό και το υλοποιήσιμο ενός τέτοιου προβληματισμού...

Κάθε ευνομούμενη κοινωνία πρέπει να παρέχει σε όλους τους πολίτες της το δικαίωμα της απόλαυσης ενός περιβάλλοντος, κατάλληλου για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους.
Σε ένα τέτοιο κοινωνικό πλαίσιο, ο κάθε πολίτης αναλαμβάνει την ευθύνη του ελέγχου της ορθολογικής χρήσης όλων των φυσικών πόρων, της προστασίας τους και της βελτίωσής τους. Η ευθύνη αφορά τον ίδιο αλλά και τους συνανθρώπους του, ώστε αυτοί να μην διαταράσσουν με τις παρεμβάσεις τους τις περιβαλλοντικές ισορροπίες. Ηδη, σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες, τα δικαιώματα αυτά και οι αντίστοιχες υποχρεώσεις είναι συνταγματικά κατοχυρωμένα και εξειδικεύονται με νόμους. Ετσι, ο όρος «προστασία του περιβάλλοντος» αναφέρεται στο σύνολο των φυσικών πόρων αλλά και στην φυσική, ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας.
Η κατοχύρωση της προστασίας του περιβάλλοντος δεν είναι άσχετη από το μοντέλο της διοικητικής διάρθρωσης του κράτους. Στο αναχρονιστικό μοντέλο διοίκησης της χώρας μας βρίσκεται η ρίζα πολλών κακοδαιμονιών, που αφορούν την περιβαλλοντική προστασία. Είναι πλέον φανερό, ότι ο στοιχειώδης διοικητικός εκσυγχρονισμός της χώρας πρέπει να καταλήγει σε 3 διοικητικές βαθμίδες:
• Κεντρική κυβέρνηση
• Περιφερειακή Διοίκηση
• Τοπική Αυτοδιοίκηση
Η κεντρική κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει το συνταγματικό καθήκον για την προστασία του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς με την εξειδίκευση, έγκριση και εφαρμογή βασικών νόμων, που θα έπρεπε να αντιμετωπίζουν:
• Τη βιομηχανική μόλυνση
• Την προστασία των φυσικών πόρων (πάρκα, εθνικούς δρόμους, δάση, θάλασσες, λίμνες, λιμνοθάλασσες, ποτάμια)
• Την προστασία της καλλιτεχνικής και ιστορικής μας κληρονομιάς
• Το νόμο για τον πολεοδομικό σχεδιασμό των πόλεων
Οι νόμοι για τη βιομηχανική μόλυνση, την προστασία των φυσικών πόρων και την προστασία της καλλιτεχνικής και ιστορικής μας κληρονομιάς, θα έπρεπε να εφαρμόζονται από την τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Οι νόμοι που προβλέπουν τον Γενικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό και το Σχέδιο Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής πόλης, θα οριοθετούσαν με ακρίβεια τα δάση, τις χορτολιβαδικές περιοχές, τη γεωργική γη, τους αρχαιολογικούς χώρους, τα προστατευόμενα οικοσυστήματα, τις βιομηχανικές περιοχές ή τα βιομηχανικά πάρκα, τις μεταφορικές υποδομές, άλλες παραγωγικές δραστηριότητες όπως ζώνες εστίασης και αναψυχής και ζώνες οικιστικής ανάπτυξης. Την ευθύνη εκπόνησης αυτών των μελετών και την έγκρισή τους θα έπρεπε να την είχαν οι ίδιοι οι Δήμοι και να εγκρίνονται μέσω συμμετοχικών διαδικασιών των κατοίκων του Δήμου. Γι’ αυτό άμεσα, δηλαδή με την ολοκλήρωση του Καποδίστρια ΙΙ, το υπουργείο χρειάζεται να χρηματοδοτήσει νέες μελέτες για τους νέους Δήμους, με παράλληλο πάγωμα στις εκδόσεις νέων οικοδομικών αδειών για ένα χρόνο, δηλαδή για όσο διάστημα θα ήταν αναγκαίος για την εκπόνηση αυτών των μελετών.
Αποκλειστικό λόγο θα έπρεπε να έχει η τοπική αυτοδιοίκηση και για τις αστικές συγκοινωνίες. Οι σωστά οργανωμένες αστικές συγκοινωνίες θα μείωναν τις μετακινήσεις των κατοίκων με ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητα με ταυτόχρονη σωστή χωροθέτηση των υπηρεσιών και των παραγωγικών δραστηριοτήτων. Είναι αδιανόητο π.χ. να μετακινούνται κάτοικοι της Λευκίμμης ή των Αυλιωτών για να εξυπηρετηθούν από τις δύο Δ.Ο.Υ που βρίσκονται στην πόλη της Κέρκυρας… Το πιο φυσιολογικό θα ήταν μια Δ.Ο.Υ στην Κέρκυρα, μια στο Βορά και μια στο Νότο. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και με το ΙΚΑ τόσο με τις διοικητικές του υπηρεσίες όσο και με τις υγειονομικές, με την αξιοποίηση των υπαρχόντων κέντρων υγείας.
Στην πόλη της Κέρκυρας οι αστικές συγκοινωνίες θα έχουν αποφασιστικότατο ρόλο για τον περιορισμό της κίνησης των ιδιωτικής χρήσης αυτοκινήτων και γενικότερα για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος. Με την αποκλειστική ευθύνη της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης θα μπορούσε να διαμορφωθεί μία νέα πραγματικότητα για τις μαζικές μεταφορές, που βασικές της αρχές θα είναι:
Δρομολόγηση από τους περιφερικούς χώρους στάθμευσης προς την πλατεία Γ. Θεοτόκη, με δύο λεωφορεία ανά τέταρτο από κάθε χώρο στάθμευσης προς την πλατεία Γ. Θεοτόκη.
• Από το χώρο στάθμευσης επί της Εθνικής Λευκίμμης, από την Εθνική Λευκίμμης – Μητρ. Μεθοδίου. Πλ. Γ. Θεοτόκη, Μητρ. Μεθοδίου, Εθνική Λευκίμμης.
• Από το χώρο στάθμευσης επί της επαρχιακής Κέρκυρας – Πέλεκα, από την επαρχιακή Κέρκυρας, Πέλεκα, Μιλτ. Μαργαρίτη, Πολ. Κωνσταντά, Πλ. Γ. Θεοτόκη, Πολ. Κωνσταντά, Ιουλίας Ανδρεάδη, Εθν. Παλαιοκαστρίτσης, Αλεξ. Παναγούλη, Επαρχιακής Κέρκυρα – Πέλεκα.
• Από το χώρο στάθμευσης επί της Εθν. Παλαιοκαστρίτσας. Εθνική Αντιστάσεως, Ελ. Βενιζέλου, Λοχαγού Σπ. Βλάικου, Γεωργ. Θεοτόκη, Πολ. Κωνσταντά, Ιουλίας Ανδρεάδη, Εθν. Παλαιοκαστρίτσης.
Παράλληλα στα όρια του Δήμου πρέπει να εκτελούνται και τα εξής δρομολόγια :
• Πλ. Γ. Θεοτόκη Κανόνι
• Πλ. Γ. Θεοτόκη Γαρίτσα – Παγκρατέικα, Εθν. Λευκίμμης, Μητρ. Μεθοδίου
• Πλ. Γ. Θεοτόκη Ποταμός
• Πλ. Γ. Θεοτόκη, Ποταμός, Ευρωπούλοι, Τεμπλόνι
• Πλ. Γ. Θεοτόκη, Μαντούκι μέσω Ι. Θεοτόκη
• Πλ. Γ. Θεοτόκη, Μαντούκι μέσω Πολ. Κωνσταντά, Σπύρου Βασιλείου, Σπύρου Ραθ.
• Πλ. Γ. Θεοτόκη, Εργατικές Κατοικίες Κουλίνας μέσω των οδών Εθνικής Λευκίμμης, Ρήγα Φεραίου, Επτανήσων, Οθωνών, επαρχιακής Κέρκυρας – Πέλεκα.
• Πλ. Γ. Θεοτόκη, Νέο Νοσοκομείο μέσω οικισμού Αγίας Αικατερίνης
• Πλ. Γ. Θεοτόκη, Γουβιά, Κοντόκαλι μέσω των οδών Πολ. Κωνσταντά – Δον. Δημουλίτσα – Εθν. Παλαιοκαστρίτσας.
Τα δρομολόγια θα εκτελούνται με συνεχή ροή από τις 6.30 π.μ. έως τις 10.30 μ.μ.. Τις υπόλοιπες ώρες τα δρομολόγια θα ομαδοποιούνται σε τέσσερα και θα διέρχονται ανά ώρα.
Στο πεζοδρομημένο ιστορικό κέντρο θα κινούνται δύο μικρά λεωφορεία. Τα δρομολόγια αυτών θα πρέπει να αποφασίσει ο Δήμος με τους κατοίκους του.
Η δρομολόγηση των λεωφορείων θα γίνει από το Αστικό ΚΤΕΛ, το οποίο θα υπογράψει προγραμματική συμφωνία με το Δήμο Κερκυραίων.
Οι κάτοικοι όλης της πόλης θα πρέπει να επιβαρυνθούν με 60,00 ευρώ ετησίως. Το τίμημα αυτό θα εξασφαλίζει την ΔΩΡΕΑΝ μετακίνηση σε όλο το παραπάνω δίκτυο δημοτικών συγκοινωνιών ενώ στην τιμή αυτή θα συμπεριλαμβάνεται και η εξασφάλιση χώρου στάθμευσης του ή των αυτοκινήτων του μόνιμου κατοίκου. Εϊναι φανερό, ότι το παραπάνω πλαίσιο ρυθμίσεων και ενεργειών είναι απόλυτα εφικτό και υλοποιήσιμο και απαιτεί μόνον την πολιτική βούληση της τοπικής αυτοδιοίκησης και την ενεργό στήριξη των πολιτών για να απαλλαγεί η πόλη από το σημερινό κυκλοφοριακό μαρτύριο, που συνεχώς θα επιδεινώνεται. Είναι επίσης φανερά τα τεράστια οφέλη, που θα προκύψουν για την ποιότητα ζωής των κατοίκων, για την αναβάθμιση του μνημειακού χαρακτήρα του ιστορικού κέντρου και των περιχώρων του, για την ισορροπημένη και μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη της πόλης και του νησιού.

Ενδιαφέρουσα ημερίδα

Την Αστρονομική Εταιρεία Κέρκυρας την γνωρίζουμε καλά από την πολυσχιδή δράση της ιδιαίτερα στον τομέα της ευρείας επιμόρφωσης σε θέματα αστρονομίας και γενικότερα θετικών επιστημών. Γνωστός επίσης και ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος για την συχνή και ποιοτική του παρουσία σε θέματα οικολογικά. Ενώνουν, λοιπόν, οι δύ φορείς τις δυνάμεις τους και οργανώνουν μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσδα ημερίδα το Σάββατο 5/12/09 και ώρα 10:00 - 13:00 σην β' σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου. Τίτλος: Γαλιλαίος-Δαρβίνος. Η Συμβολή τους στη Διαμόρφωση της Επιστημονικής Σκέψης. Εισηγητές: η Φιόρη-Αναστασία Μεταλληνού (αστροφυσικός), ο Κώστας Ραψωμανίκης (βιολόγος) και ο Σταμάτης Γκίνης (βιολόγος).
Θέμα ενδιαφέρον και ικανοί ομιλητές. Καλή επιτυχία, λοιπόν...

Αξίζει να το δούμε...

Την τρίτη το βράδυ 1η Δεκεμβρίου στις 10 μ.μ. προβάλλεται από το κανάλι της Βουλής η κλασσική πιά και αριστουργηματική ταινία της Τώνιας Μαρκετάκη: "Ιωάννης ο βίαιος". Ενα πρωτοπορειακό φιλμ, γυρισμένο το 1973 με σαφείς κοινωνικές αναφορές στην Ελλάδα του 1960 αλλά και με "προφητικές" αρετές για την μαγική δύναμη των ΜΜΕ.

Για μας υπάρχει και ένας πρόσθετος λόγος: ανάμεσα στο εκλεκτό επιτελείο ηθοποιών- πρωταγωνιστών της ταινίας και ο δικός μας αλησμόνητος Φίλιππος Βλάχος. Ισως είναι η σημαντικότερη κινηματογραφική του παρουσία, που ούτως ή άλλως υπήρξε περιορισμένη αφού ο Φίλιππος ενωρίς απεσύρθη και αφοσοιώθηκε στην υπηρεσία της λογοτεχνίας και του Ντίνου Θεοτόκη... Θυμηθείτε το, Τρίτη βράδυ...

Χαράς Ευαγγέλια για τον «ΦΟΙΝΙΚΑ»

Σχεδόν δεν το πιστεύαμε, όταν το ακούσαμε δια χειλέων του προέδρου του ΔΗΠΕΘΕ κ. Παπά, ότι η μελέτη για την ριζική επισκευή-συντήρηση του δημοτικού Θεάτρου «Φοίνικας» έχει ολοκληρωθεί… Στην πραγματικότητα, πρόκειται για αρκετές επιμέρους μελέτες (στατική, ηλεκτρομηχανική κ.λ.π.), οι οποίες συγκροτούν το συνολικό πακέτο… Το σχέδιο αποτελεί μία τεκμηριωμένη υπόσχεση για την σε βάθος αναβάθμιση της πολιτιστικής υποδομής της πόλης της Κέρκυρας, αφού με την υλοποίησή του, επιτυγχάνεται:
-Η διάσωση ενός θαυμάσιου αρχιτεκτονήματος της πόλης μας, σπουδαίας μνημιακής αξίας.
-Η δημιουργία δύο σημαντικών θεατρικών πολυχώρων: του χειμερινού Φοίνικα και του Θερινού Φοίνικα, που με την κατασκευή κινητής στέγης αποκτάει διαχρονική λειτουργικότητα.
-Η υλοποίηση μιας εμπράγματης χωροθέτησης ενός «πολιτιστικού άξονα» ή μίας πολιτιστικής γειτονιάς στο κέντρο της πόλης, που θα περιλαμβάνει το υπάρχον κύριο Δημοτικό Θέατρο (με τις δύο σκηνές του και με την ανάγκη ριζικής αισθητικολειτουργικής αναβάθμισης εσωτερικά και εξωτερικά), το κινηματοθέατρο Ορφέας, την αίθουσα της Ιόνιας Ακαδημίας, τον Αη Γιώργη του Παλιού Φρουρίου.
Στον χώρο του παλιού Φρουρίου, π.χ. στην τάφρο μπροστά από την «μακαριστή» υπογεφύρια μπορεί να δημιουργηθεί ένα αξιόλογο από άποψη χωρητικότητας και ακουστικής επάρκειας υπαίθριο βαθμιδωτό Θέατρο ιδανικό για παραστάσεις αρχαίου Θεάτρου, Οπερας, συμφωνικής μουσικής κ.λ.π., που μαζί με την ανακαινιστέα υπογεφύρια θα αποτελούν την αναγκαία συμπλήρωση στις πολιτιστικές υποδομές της πόλης και του νησιού.
Ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ, λοιπόν, μπορεί να είναι ο πρώτος και αποφασιστικός κρίκος αυτής της αλυσίδας έργων και ενεργειών για την διαμόρφωση μιας υποδομής αντάξιας ενός σημαντικού παρελθόντος, ενός δυναμικού και ενεργού παρόντος καλλιτεχνικής δημιουργίας αλλά και μιας πόλης χαρακτηρισμένης ως μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς… Δεί, δη χρημάτων, ώ άνδρες Κερκυραίοι, βεβαίως, βεβαίως… Ελπίζουμε, ότι η προσδοκία του επερχόμενου ΕΣΠΑ να αποδειχθεί όνειρο αληθινό και όχι απατηλό…

Ωραίες εικόνες....

... Κερκυραϊκότητας στην πρωϊνή φθινοπωρική Κυριακάτικη λιακάδα... Κρίκετ στην Κάτω Πλατεία από πολύ μικρά παιδιά. Εικόνες να τις χαίρεσαι... Να ξεχνάς μιζέριες, να διακόπτεις γκρίνια και κριτική, να χαμογελάς για τις ευλογίες αυτού του τόπου...

Δύο διαφορετικές εικόνες...

Στις πρώτες αναρτήσεις του παρόντος ιστολογίου βρίσκονται οι φωτογραφίες των δύο άκρων των προπυλαίων των ανακτόρων Μιχαήλ και Γεωργίου, όπως ήταν επί αρκετά χρόνια, σύμβολα της πολιτικής αβελτηρίας και της συλλογικής μας αδιαφορίας. Σήμερα, λοιπόν, οι "ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ" μπορούν να παρουσιάσουν με πολλή χαρά την ριζική επισκευή στέγης και ταβανιού μπροστά από την Δημοτική Πινακοθήκη. Το έργο, που πραγματοποιήθηκε από τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου Κερκυραίων είναι σημαντικό, τόσο από άποψη συντήρησης, όσο και από άποψη αισθητικής αυτού του ιδιαίτερα προβεβλημένου τμήματος των ανακτόρων...

Ατυχώς, το ίδιο δεν ισχύει για την αριστερά πλευρά των προπυλαίων. Εκεί, που στεγάζεται τμήμα του Ιόνιου Πανεπιστημίου... Πριν από λίγο καιρό, θυμόμαστε την διένεξη μεταξύ του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης, που διεκδίκησε την χρήση του χώρου (που του ανήκει) και του Πανεπιστημίου, που τον χρησιμοποιεί. Δεν γνωρίζουμε την οποιαδήποτε ρύθμιση μεσολάβησε από τότε... Γνωρίζουμε, όμως (έτσι νομίζουμε), ότι και τα 2 παραπάνω ιδρύματα ανήκουν στο ίδιο κράτος. Μήπως, λοιπόν μπορεί να βρεθεί λύση, ώστε να καταργηθεί -μετά από την αναγκαία επισκευή- το αίσχος των ..."αιωνίων" ικριωμάτων...

ποιός φταίει;

Είναι εύκολο να κατηγορήσεις την υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου για αυτή την εικόνα Κυριακή - πρωϊ στην πάνω πλατεία. Εύκολο μεν, άδικο δε... Διότι:

1) Η υπηρεσία καθαριότητας είχε ήδη τους δικούς της υπαλλήλους ενεργοποιημένους, που μετά από λίγο καθάρισαν την πλατεία.

2) Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ...νυκτερινή βάρδια οδοκαθαριστών, που θα φροντίσει να καθαρίσει ό,τι αφήνουν στον χώρο οι ...νεανικές ολονυκτίες.

Το πρόβλημα, λοιπόν, μας παραπέμπει βαθύτερα στο επίπεδο κοινωνικής μας συνείδησης και αγωγής, που προφανέστατα έχει σοβαρά ελλείματα... Θλιβερό φαινόμενο, όταν αυτό εκφράζεται μέσα από την στάση νέων ανθρώπων από τους οποίους η βελτίωση -συγκριτικά με τους παλιότερους- είναι λογική κοινωνική προσδοκία... Ατυχώς, με ευχολόγια, δεν έρχονται οι αλλαγές... Χρειάζεται η θεσμοθετημένη εφαρμογή σταθερού κοινωνικού ελέγχου, που καθιερώνει δημόσιο ήθος...

να μην το ξεχάσουμε...

Σε μία εβδομάδα, το άλλο Σάββατο 28 Νοεμβρίου στις 8:00 μ.μ. στο Δημοτικό Θέατρο προοιωνίζεται μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική βραδυά. Με την στήριξη της "Παλιάς" και την συμμετοχή πολλών σολίστ, προαναγγέλεται ως βραδυά αστέρων. Αξίζει τον κόπο να την θυμηθούμε και να την απολαύσουμε...

Ηγουμενίτσα-Πρέβεζα: Δρόμος μεγάλης σπουδαιότητας και για την Κέρκυρα...

Όταν πριν από 4 περίπου 10ετίες έγινε λειτουργική και προσβάσιμη η οδική σύνδεση Ηγουμενίτσας - Πρέβεζας άλλαξε σημαντικά η διαδρομή Αθήνας-Κέρκυρας. Απαλλάχτηκε από το «δύκολο» κομμάτι του Μακρυνόρους και το δυσκολότερο των Ιωαννίνων-Ηγουμενίτσας. Αυτή η νέα διαδρομή, εμπλουτισμένη και με τη ολιγόλεπτη μεταφορά με το Φέρυ-μπωτ Πρέβεζα-Ακτιο, από την Νότια ακτή του Αμβρακικού (Βόνιτσα-Αμφιλοχία) ήταν προτιμητέα για πολλούς ταξιδιώτες. Η κατασκευή της υποθαλάσσιας ζεύξης επιτάχυνε και διευκόλυνε την συγκεκριμένη διαδρομή. Βέβαια το ταξίδι κατέληγε στην Εθνική Αγρινίου-Αντιρρίου με τα γνωστά προβλήματα οδικής ασφάλειας, ποιότητας και ταχύτητας της προσπέλασης.
Σήμερα στην Β.Δ. Ελλάδα τείνει να διαμορφωθεί μία νέα οδική πραγματικότητα. Δυστυχώς μόνον οδική αφού το αντι-σιδηροδρομικό μένος των κυβερνήσεων της τρέχουσας 30ετίας έχει μετά βδελυγμίας απορρίψει πάμπολλες ευκαιρίες για σιδηροδρομική ζεύξη της Δυτικής Ελλάδας και ουσιαστικό συνολικό εκσυγχρονισμό της συγκοινωνιακής υποδομής ολόκληρης της χώρας… Τέλος πάντων. Ας εστιάσουμε στα προβλεπόμενα οδικά έργα… Η σημασία της Ιονίας Οδού είναι αυτονόητη. Μόνον και μόνον η παράκαμψη του Αγρινίου, που γεύονται ήδη οι ταξιδιώτες αποτελεί αδιάψευστο και κατηγορηματικό ντοκουμέντο για την σπουδαιότητα του έργου, όταν ολοκληρωθεί… Αρκετός καυγάς είχε γίνει κατά τον σχεδιασμό της Ιονίας οδού, αν δηλαδή έπρεπε να πορεύεται παραλιακά η μεσογειακά. Φαίνεται, όμως, πως η επιλογή της ενδοχώριας χάραξής της δεν αποτελεί απαγορευτικό παράγοντα για την βελτίωση της παραλιακής διέλευσης. Ένα σημαντικό έργο π.χ., που έχει ήδη αποφασισθεί είναι η κατασκευή του συνδεδεμένου με την Ιονία οδό δρόμου Αμβρακίας-Ακτίου, μήκους 50 περίπου χιλιομέτρων και προβλεπόμενης ποιότητας ίδιας με τον κεντρικό άξονα (2 διαζώματα ανά κατεύθυνση, βοηθητική λωρίδα, διαχωριστική νησίδα κ.λ.π.). Πρόβλεψη υπάρχει επίσης για την σύνδεση Ακτίου-Λευκάδας, Ιονίας οδού με Αστακό και Πρέβεζας-Ιονίας Οδού.
Κάτω, από αυτούς τους όρους, η παραλιακή Ιονία οδός ή παρα-Ιονία πραγματοποιείται de facto με μοναδικό εναπομένον τμήμα το Πρέβεζα-Ηγουμενίτσα. Για το τμήμα αυτό υπάρχουν -θεωρητικά- προβλέψεις επισκευών και διορθώσεων. Συχνότατες οι κατολισθήσεις και διακοπές διάβασης σε γέφυρες. Συνολικά ο δρόμος, ακόμη και στα καλύτερα τμήματά του δεν υπερβαίνει ποιοτικά έναν επαρχιακό δρόμο και πόρρω απέχει από μία σύγχρονη εθνική οδό… Κάτω από την εξέλιξη, που δημιουργούν η Εγνατία και η Ιονία οδός, η κατασκευή ενός σύγχρονου αυτοκινητοδρόμου Ηγουμενίτσας-Πρέβεζας δεν είναι έργο περιττό αλλά αναγκαία συμπληρωματικό προς τον νέο οδικό χάρτη της περιοχής, την προσδοκία υψηλότερης τουριστικής και εμπορευματικής προσπέλασης, την προοπτική παράλιας οδικής σύνδεσης προς την Αλβανία (Σαγιάδα-Κονίσπολη-Αγ. Σαράντα).
Για την Κέρκυρα, ο αυτοκινητόδρομος Ηγουμενίτσας-Πρέβεζας είναι υψηλής προτεραιότητας για την διευκόλυνση της πρόσβασης προς αυτήν. Ορθά τονίστηκε και κατά την τελευταία πρωτοβουλία του Δήμου κερκυραίων για την προώθηση της σύνδεσης με Σαγιάδα, ότι η επιτυχία και η απόδοση αυτής της σύνδεσης είναι εξαρτημένη από μία ικανοποιητική πρόσβαση της Σαγιάδας από την Εγνατία οδό. Ας μην λησμονείται και η Νότια πρόσβαση (Πρέβεζα-Ηγουμενίτσα), που θα διευκολύνει και πιθανότατα θα επεκτείνει τις συνδέσεις της Κέρκυρας και των Παξών με την απέναντι ακτή σε μία συνολική αυξημένη τουριστική και άλλη εμπορευματική κίνηση. Αυτό ας το έχουν κατά νου οι παράγοντες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης αλλά και οι πολιτικοί εκπρόσωποι του νησιού στο κέντρο. Δεν είναι δευτερευούσης σημασίας ζήτημα…

Χαίρε Μαέστρο !!!

Το παρόν ιστολόγιο δεν πρόκειται να καταθέσει μία ολοκληρωμένη νεκρολογία για τον μάεστρο Στέφανο Δολιανίτη, που μας άφησε χρόνους... Αλλοι αρμοδιότεροι θα το κάνουν με την απαιτούμενη πληρότητα, που ταιριάζει στον αποδημήσαντα.

Αφιερώνουμε τον βαθύ σεβασμό μας στον Μαέστρο, που με το μεράκι του και την επάρκειά του έκανε την Μάντζαρο στολίδι και καμάρι του τόπου, μέγα μουσικό σχολείο και υψηλής ποιότητας ψυχαγωγό μας...

Για όσους πονάνε τον τόπο, αναμετρούν τις δυνάμεις του και αγωνιούν για το παρόν και το μέλλον του, η φυγή του Στέφανου Δολιανίτη είναι ΑΠΩΛΕΙΑ. Στο ταξείδι του προς την Κερκυραϊκή γη, Τον συνοδεύει ο πόνος μας αλλά και η αγαλλίασή μας για την πληρότητα του βίου του...

Ή το ένα ή το άλλο…

Κορυφαίος Βρετανός τουριστικός παράγοντας έκανε πρόσφατα μία σημαντική για το νησί μας δήλωση: Η Κέρκυρα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στο μαζικό και τον ποιοτικό τουρισμό…. Η αξία αυτής της δήλωσης έγκειται πρωταρχικά στο κύρος του δηλώσαντος… Διότι, κατά τα άλλα μας κατέθεσε το αυτονόητο αν και απευθύνεται, δυστυχώς σε …ώτα μη ακουόντων. Με το κύρος του ειδικού, ο τουριστικός παράγοντας έρχεται να επιβεβαιώσει την κοινή λογική, που ο τόπος απεχθάνεται και περιφρονεί. Κάπου 30 χρόνια τώρα η Κέρκυρα –ύπαιθρος και πόλη- υποβαθμίζεται συστηματικά και την ίδια ώρα αναμιμνήσκεται ημερών αρχαίων δόξης και κάλλους και …προβληματίζεται γιατί κάθε χρόνο και χειρότερα… Ουδείς λόγος βέβαια για τόσο βαθυστόχαστες αναλύσεις… Η Κέρκυρα επέλεξε συνειδητά μέσα από το συλλογικό ασυνείδητο και την ασυνειδησία των πολιτικών αρχών της… Ο μαζικός τουρισμός χαρακτηρίστηκε ως μονόδρομος εκσυγχρονισμού της οικονομίας και -κυρίως- δικαιότερης κατανομής του τουριστικού προϊόντος… Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως η μαζική συμμετοχή των Κερκυραίων στην παραγωγή τουριστικού προϊόντος τους έφερε άμεσα πιο κοντά στην εισπρακτική διαδικασία του οικονομικού αποτελέσματος. Για έναν τόπο, που στις προηγούμενες 10ετίες ανήκε στους πρώτους νομούς της χώρας σε μέγεθος μεταναστών προς την Γερμανία, η είσοδος του μαζικού τουρισμού έμοιαζε μάνα εξ ουρανού και καμία φωνή προσοχής, εγκράτειας, προγραμματισμού, ανάπτυξης υποδομών κ.λ.π. δεν μπορούσε να εισακουσθεί ευχάριστα. Πρωταγωνιστές σε έναν απύθμενο λαϊκισμό οι πολιτικοί παράγοντες του τόπου, ευλογούσαν την μαζική καταστροφή φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος ακουμπώντας με την μαγική ράβδο της ανοχής και της συναίνεσης τον βιασμό του νησιού, που τον μετέτρεπαν σε … αγωνιστική και προοδευτική πράξη.
Και σήμερα; Σήμερα … άξια ών εποιήσαμεν, απολαμβάνομεν… Για μαζικό τουρισμό είμαστε μια χαρά… Τίποτε δεν μας λείπει. Οικιστικό μπάχαλο, ευτελείς υπηρεσίες φιλοξενίας, οδικό δίκτυο προηγουμένων αιώνων, κυκλοφοριακός εφιάλτης με αρκετές θυσίες στον μολώχ της ασφάλτου, φτηνιάρικη ακρίβεια στις εμπορικές μας συναλλαγές… All inclusive και πολύ μας πέφτει… Το αναγνωρίζουν ρεαλιστικά και ντόπιοι τουριστικοί παράγοντες…
Ο ποιοτικός τουρισμός απαιτεί ένα άλλο, ριζικά διαφορετικό μοντέλο κοινωνικής ανάπτυξης, που μαζικά αγνοούμε ή περιφρονούμε… Και κατ’ αρχήν χρειάζεται ριζική αποκατάσταση των καταστροφών της τελευταίας 30ετίας, που πιθανότατα είναι οι περισσότερες και χειρότερες, που υπέστη το κερκυραϊκό τοπίο στα τελευταία 3000 χρόνια ιστορικής διαδρομής… Πρώην ειδυλλιακές ακτές και γραφικά ψαροχώρια μοναδικής ομορφιάς χρειάζονται … μικρές ελεγχόμενες πυρηνικές εκρήξεις για να απαλλαγούν από την πρωτοφανή και μαζικότατη βεβήλωση. Πλάι στο συστηματικό έργο αποκατάστασης απαιτείται και η προώθηση βασικών υποδομών, για τις οποίες ΟΥΤΕ ΕΝΑ κυριολεκτικά έργο δεν έγινε στο νησί την τελευταία 30ετία. Η απολύτως φυσιολογική ανάγκη προσπέλασης της διαδρομής Κάβου-Ρόδας σε χρόνο λιγότερο από μία ώρα απαιτεί κατάλληλο συνολικό αυτοκινητόδρομο και όχι τις εμβαλωματικές λύσεις κάποιων παρακάμψεων…
Δεν ξέρω αν πρέπει να μεταφερθεί το αεροδρόμιο, γνωρίζω, όμως πολύ καλά, ότι εδώ και δεκαετίες είναι αναγκαία η αύξηση του εστεγμασμένου χώρου του υπάρχοντος για να σταματήσει το αίσχος της φιλοξενίας των αναχωρούντων στο λιοπύρι (τελευταία ανάμνηση πριν από την αναχώρησή τους…).
Ο ποιοτικός τουρισμός είναι εξάλλου ταυτισμένος με τον πολιτιστικό τουρισμό. Αυτόν, που συστηματικά καταδιώκουμε σε βαθμό ουσιαστικής απαγόρευσης. Καταργήσαμε …με «αγώνα» κάθε είδους φεστιβαλική εκδήλωση (Τελευταία, τα Ionian Concerts είναι υπό ουσιαστική εγκατάλειψη και πάντως σε καθεστώς απόλυτης …περιφρούρησης, για να μην γίνουν γνωστά). Κρίμα, για έναν τόπο, που η διαχρονική λειτουργία του ως γέφυρα Ανατολής-Δύσης, τον έχει πλουσιοπάροχα γεμίσει με μνημεία αυτής της ιστορικής πορείας, που μαζικά περιφρονούμε, κακοποιούμε, εγκαταλείπουμε ή θάβουμε…
Θεωρητικά, μπορούμε και σήμερα να αλλάξουμε ρότα. Να συνειδητοποιήσουμε, ότι ο μαζικός τουρισμός, με όρους Ελληνικότητας, υπήρξε παράγοντας εκτεταμένης καταστροφής χωρίς μακροπρόθεσμα και σταθερά οικονομικά οφέλη. Δεν αισιοδοξούμε… Όταν επί 30ετία διδάσκεσαι, διδάσκεις και συνομιλείς στην Κινεζική, αποκλείεται να δώσεις επιτυχημένες εξετάσεις π.χ. στην Γαλλική φιλολογία… Το πολύ-πολύ να μιλάς καλά Κινέζικα…

Ας γίνει κάτι...

Στην είσοδο καταρχήν του Δημοτικού Θεάτρου, όπου τα μάρμαρα πλάϊ στην σκάλα της εισόδου έχουν σπάσει κακι από τις δύο πλευρές, όπως δείχνουν οι φωτογραφίες. Η κατάσταση αυτή, μόνον ...συμβολική αξία έχει για την συνολική αισθηστική και λειτουργική αρτιότητα του Δημοτικού μας Θεάτρου. Αν τα σπασμένα μάρμαρα ενέχουν αυτόν τον συμβολισμό, συμφωνούμε να μην πειραχτούν... Ενδεικτική επίσης και η κατάσταση της οροφής του φουαγιέ. Και να σκεφτεί κανείς, οτι το ταβάνι του ίδιου χώρου, που κλείστηκε για να αποτελέσει -πολύ ορθά- την β' σκηνή του Δημοτικού θεάτρου φτιάχτηκε καλαίσθητα, όπως φαίνεται και στις σχετικές φωτογραφίες.

Αλήθεια, τι γίνεται με τηνμελέτη εξωτερικής αισθητικής αναβάθμισης του Θεάτρου, που μας είχαν προαναγείλει εδώ και αρκετό καιρό πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση... Ειλικρινά, προσβλέπαμε σ' αυτό το έργο, που μαζί με κάποιες βασικές εσωτερικές λειτουργικές και αισθητικές αναβαθμίσεις μπορούσε να καταστήσει την όλη κατάσταση αξιοπρεπή τουλάχιστον για τα όμματα των παρεπιδημούντων και επισκεπτών της πόλης και νήσου ταύτης...

Ισως υπάρχει σήμερα η πολιτική συγκυρία, που επιτρέπει το έργο αυτό να προωθηθεί και να υλοποιηθεί... Αρκεί να μην θριαμβεύσει και πάλι η χωροθετική μας ανισορροπία μαζί με ....λυρικούς μεγαλοϊδεατισμούς. Αρκεί, επιτέλους να στοχεύσουμε στο εφικτό και αναγκαίο...

Να γίνει… Τι να γίνει;

Τι να γίνει το παλιό νοσοκομείο, όταν δεήσει και αντικατασταθεί από το στοιχειωμένο νέο Νοσοκομείο;
Να γίνει κέντρο υγείας αστικού τύπου… Ναι, αλλά μήπως είναι μεγάλο γι’ αυτό; Τότε, να γίνει και σχολείο… Ναι. Αλλά τι σχολείο; Δημοτικό, Γυμνάσιο ή Λύκειο ή απ’ όλα; Και γιατί να μην γίνει και ένα πάρκιγκ, αφού τόσο λείπουν από την πόλη οι χώροι στάθμευσης… Μήπως θα μπορούσε να γίνει πολυχώρος πολιτισμού με μεταφορά του αρχαιολογικού Μουσείου, που ασφυκτιά στην σημερινή του θέση;…
Αυτός ο δημόσιος καταιγισμός προτάσεων χρήσης του κτίσματος ή/ και του χώρου είναι απολύτως ενδεικτικός του τρόπου, που αποφασίζονται σ’ αυτή την πόλη οι επεκτάσεις, οι αλλαγές χρήσεων οι νέες κατασκευές. Δηλαδή έξω από κάθε χωροταξικό πλαίσιο και λογική, που να αιτιολογεί την πρόταση και να την εντάσσει σε μία γενικότερη, συνολικότερη λογική ανάπτυξης και βελτίωσης της ποιότητας ζωής... Και κατ’ αρχήν χρειαζόμαστε μία υπεύθυνη γνωμάτευση για τις στατική επάρκεια του κτιρίου. Και μόνον, που έχει ανοίξει τέτοια κουβέντα, είναι αναγκαίο να υπάρξει ειδική τεχνολογική απάντηση από τους καθ’ ύλην αρμόδιους.
Να μερικές σκέψεις, που πηγάζουν αυτόματα από τις προτάσεις που κατατίθενται. Αν π.χ. η πόλη επιλύσει το κυκλοφοριακό της πρόβλημα κατά τα διεθνή παραδεδεγμένα για ομοειδή οικιστικά σύνολα, δηλαδή με πεζοδρόμηση του κέντρου, περιφερειακούς χώρους στάθμευσης και αξιόπιστη αστική συγκοινωνία, τότε ίσως να περισσεύει το έργο ενός υπόγειου χώρου στάθμευσης στην περιοχή ή αντίθετα, να επιβάλλεται για να λύσει το πρόβλημα της στάθμευσης των αυτοκινήτων των κατοίκων της περιοχής. Συμφέρει να αυξήσουμε τα σχολικά κτίρια στο κέντρο της πόλης, όταν η πόλη με τις Καποδιστριακές της διαστάσεις χρειάζεται σχολικά κτίρια στην περιφέρειά της, όταν ο γιγαντισμός των σχολικών μονάδων γεννάει φαινόμενα «Γκράβας» κ.λ.π.; Μήπως θα έπρεπε ο χώρος να διατεθεί ως κοινόχρηστος σε μία περιοχή φορτωμένη οικιστικά τόσο με την ποσοτική έννοια του όρου όσο και με την αισθητική της αγίας αντιπαροχής; …
Καταθέτουμε ενδεικτικά αυτούς τους προβληματισμούς για να δηλώσουμε σαφώς, ότι δυσκολευόμαστε να τοποθετηθούμε. Και δεν θέλουμε να το κάνουμε, όσο δεν έχουμε στα χέρια μας μία πρόταση, που να εδράζεται σε μία συνολική χωροταξική λογική. Αυτή, που προκλητικά λείπει τόσα χρόνια, ιδιαίτερα από τις περιβάλλουσες το ιστορικό κέντρο εξαιρετικά υποβιβασμένες περιοχές.
Σε θετική κατεύθυνση η απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου για ανάθεση του χώρου στον Δήμο. Η πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει τον λόγο. Και είναι αυτή, που καλείται να αρθρώσει λόγο αρτιωμένο, τεκμηριωμένο, πειστικό. Τέρμα στην λογική της κολοκυθιάς… Δεν αρκούν συναντήσεις φορέων. Χρειάζονται ολοκληρωμένες προτάσεις και εισηγήσεις για να τις κάνουν χρήσιμες και αποτελεσματικές…

Πήρε φόρα...

... Η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών και μετά από την εκδήλωση των εγκαινίων του ανακαινισμένου Μουσείου Σολωμού οργανώνει εξαιρετικά ενδιαφέρον με πολλή μεγάλη συμμετοχή εισηγητών για το ερχόμενο Σαββατοκύριακο 6 & 7 Νοεμβρίου...

Αστειευόμαστε, βέβαια, γιατί η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών είναι συνεχής παραγωγός πολιτιστικών αγαθών επί πολλές 10ετίες. Απλά χαιρόμαστε από βάθους καρδίας, που με αυτή την δραστηριότητα καταπολεμάει αποφασιστικά κάθε ιδέα επαρχιακής μιζέριας... Σαν παραθέτουμε λοιπόν αυτούσιο το δελτίο τύπου της Εταιρείας, όπως το παραλάβαμε...

«Ο στοχασμός των δημιουργών»

Συνέδριο της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών
την 6η & 7η Νοεμβρίου 2009
*

Την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009 (απόγευμα) και το Σάββατο 7 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα διαλέξεων του ανακαινισμένου Μουσείου Σολωμού (Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών) το επιστημονικό συνέδριο «Ο στοχασμός των δημιουργών". Η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών διοργανώνει το συνέδριο αυτό με στόχο να διερευνηθεί ένα ευρύτερο επίπεδο θεωρίας, που συνδέεται με τη «διαχείριση» και με κάποιους από τους στόχους της καλλιτεχνικής και της συγγραφικής δημιουργίας, καθώς συχνά οι δημιουργοί εκφράζουν τις σκέψεις τους για την προσωπική τους και για την ευρύτερη δημιουργία με ποικίλους τρόπους (π.χ. με παρενθετικά κείμενα –χαρακτηριστικό παράδειγμα οι στοχασμοί του Σολωμού– στην αλληλογραφία τους, με απομνημονεύματα, με στοχασμούς κ.ά.
Στην εναρκτήρια συνεδρία (17.30) θα μιλήσουν, ο Περικλής Παγκράτης (εισαγωγική ομιλία) κι ο Αντώνης Ζήβας: (Ο ρόλος της διανόησης στη διαδικασία παραγωγής της φωτογραφικής εικόνας: κάποιες σκέψεις).
Στη βραδινή συνεδρία της ιδίας μέρας (18.40), με γενικό θέμα «Εκκίνηση από τη μουσική», με προεδρία της Ζωής Διονυσίου και με γραμματεία της Χρύσης Παγκράτη, θα μιλήσουν, ο Νάσος Μαρτίνος (Το έργο του Μότσαρτ μέσα από την αλληλογραφία του), ο Κώστας Καρδάμης (Η Φιλοσοφία της Μουσικής του Τζιουζέπε Ματσίνι), ο Νίκιας Λούντζης (Η ιδέα της Ελληνικής Μουσικής στα Απομνημονεύματα του Παύλου Καρρέρ και του Διονυσίου Λαυράγκα) και η Έλλη Γλαρού (Η Φιλοσοφία της Μουσικής του Γάλλου συνθέτη και οργανίστα Μαρσέλ Ντυπρέ).
Την επόμενη μέρα (7 Νοεμβρίου, Σάββατο πρωί, 09.30), με γενικό θέμα «Η νεοελληνική λογοτεχνική παράδοση», με προεδρία του Σωτήρη Τριβιζά και με γραμματεία της Μαγδαληνής Μανωλοπούλου, θα μιλήσουν, ο Νίκος Κοσκινάς: (Διονυσίου Σολωμού στοχασμοί: τα βασικά στοιχεία της σολωμικής ποιητικής), ο Νίκος Κουρκουμέλης: (Μια υπόθεση εργασίας: τα χαρακτικά ως πηγή έμπνευσης του Ανδρέα Κάλβου), ο Δημήτρης Φίλιας: (Η ποιητική του Παλαμά), ο Νίκος Παπαδημητρίου: (Ο Άγγελος Σικελιανός και το μαρτύριο του «πρωτότοκου εκ νεκρών» του Ποιητή), ο Χανς Σλουμ: (Μπρεχτ – Καβάφης: ένας ποιητικός διάλογος), ο Βασίλης Λέτσιος: (Στοχασμοί του Σεφέρη για το Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄), ο Γιώργος Κεντρωτής: (Στο ποιητικό εργαστήρι του Νίκου Εγγονόπουλου) και ο Θεοτόκης Ζερβός (Στοχασμοί του Μανόλη Αναγνωστάκη για την Ποίηση σε Επιμύθια ποιημάτων του).
Στην απογευματινή συνεδρία της 7ης Νοεμβρίου (17.30), με γενικό, θέμα «Μια αναδρομή», με προεδρία του Σπύρου Ασωνίτη και γραμματεία της Νικολαΐδας Πέννα, θα μιλήσουν, η Ανδρομάχη Μπάτζιου: (Ο Ρόλος του Αγάθωνος στο έργο του Αριστοφάνη), ο Θεόδωρος Παππάς: (Η πολιτική στην κωμωδία του Αριστοφάνη) και ο Ερωτόκριτος Μωραΐτης: (Ο πολιτικός στοχασμός του Δάντη: από το De Monarchia στη Θεία Κωμωδία).
Ακολούθως θα διενεργηθεί «στρογγυλή τράπεζα» με θέμα «Οι Δημιουργοί και η ποιητική τους», στην οποία θα συζητήσουν οι, Πάνος Βλαγκόπουλος, Γιώργος Κεντρωτής και Χάρης Ξανθουδάκης, με συντονιστή τον Νίκια Λούντζη.
Την οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου αποτελούν οι, Πρόεδρος: Περικλής Παγκράτης, Αντιπρόεδρος: Δημήτρης Κονιδάρης, Γραμματέας: Κώστας Καρδάμης, Ταμίας: Λουκιανός Ζαμίτ, Μέλη: Κώστας Λιντοβόης, Νίκος Κοσκινάς και Βέρα Κονιδάρη.
Η είσοδος είναι ελεύθερη.

θα μπορούσε και καλύτερη...

... να είναι η επισκευή της γνωστής βρύσης στο Κομπίτσι...

Χώρος ιστορικός, που το παρελθόν του θρυλείται να φτάνει ως τα Ρωμαϊκά χρόνια... Η παρουσία του όμως είναι αναμφισβήτητη από το 17ο αιώνα.

Ο χώρος έχει αποκτήσει τελευταία ιδιαίτερη λειτουργική-πολιτιστική αξία με την διοργάνωση καλλιτεχνικών-πολιτιστικών εκδηλώσεων, που αναβαθμίζονται εξαιτίας του θαυμάσιου περιβάλλοντος. Από αυτή την άποψη, η επισκευή του χώρου είναι άξια κάθε επαίνου, που στην προκείμενη περίπτωση ανήκει στον Πολιτιστικό Σύλλογο Κομπιτσίου. Είναι όμως φυσικό, ένας μνημειακός χώρος να χρειάζεται περισσότερη φροντίδα και εξειδικευμένη επίβλεψη. Η εφορία π.χ. μεσσαιωνικών και νεώτερων μνημείων διαθέτει προσωπικό, γνώση και ευθύνη για αυτή την επίβλεψη. Ας πούμε, λοιπόν, πως το χρώμα θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστό προς το προηγούμενο... πως η εξέδρα, που τοποθετήθηκε θα μπορούσε να αντικατασταθεί με άλλη κινητή, μικρότερου ύψους, ώστε να μην "στραγγαλίζεται" η βρύση. Κάτι επίσης σημαντικό και εύκολο: η αντικατάσταση όλων των πλαστικών καθισμάτων, που η αισθητική του βρίσκεται σε κραυγαλέα αντίθεση προς τον χώρο...

Δεν γκρινιάζουμε... Η καλόπιστη κριτική δεν είναι γκρίνια... Είναι -πιστεύουμε- δημιουργική συμμετοχή στα δρώμενα. Η προσπάθεια του πολιτιστικού συλλόγου αξίζει πολλά μπράβο σε μία εποχή μάλιστα, που κυριαρχεί συλλογικά η αδιαφορία και η οκνηρία. Αυτές οι πρωτοβουλίες θα καταξιώνονται ακόμη περισσότερο, όταν υλοποιούνται με την υποστήριξη της ειδικής επιστήμης και τεχνογνωσίας, που ούτε το κόστος ανεβάζουν, ούτε τον χρόνο παρατείνουν (αν δεν χτυπήσει η γραφειοκρατία και η ανεπάρκεια της δημόσιας διοίκησης)... Οι αναγκαίες διορθώσεις είναι μικρές και εύκολες...

Καινούριο το Μουσείο Σολωμού...

...κάνει τα εγκαίνιά του την Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009 και ώρα 19.30, στο κατάστημα της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών, οδός Κ. Δαφνή – Θ. Μακρή 1 το ανακαινισμένο Μουσείο Σολωμού. Η ανακαίνιση του Μουσείου Σολωμού συνέβαλε στην καλύτερη αξιοποίηση της μεγάλης σολωμικής βιβλιοθήκης, πινακοθήκης, χειρογράφων, πειστηρίων κ.ά.)... Από τους σημαντικότερους τόπους μνήμης και πολιτισμού για τον τόπο... Οχι απλώς επισκέψιμο αλλά επισκεπτέο...

Ταυτόχρονη είναι και η παρουσίαση δύο βιβλίων για τον Κερκυραίο δημοτικιστή και συγγραφέα Ηλία Σταύρου (1873-1932), τα οποία κυκλοφορούν στην εκδοτική σειρά των δημοσιευμάτων της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών, όπως μας πληροφορεί το σχετικό ενημερωτικό δελτίο της Εταιρείας Κερυραϊκών Σπουδών. Χορηγός επισκευών και εκδόσεων η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Επαινέσιμη πρωτοβουλία.

Ελπίζουμε σε μία βελτιωμένη λειτουργία του σημαντικού αυτού πολιτιστικού και μνημειακού χώρου. Οι Κερκυραίοι -και όχι μόνον- έχουν ηθική υποχρέωση να επισκεφτούν τον χώρο, όπου ο μεγάλος μοναχικός και αυστηρός υπηρέτης της ποίησης πέρασε αποφασιστικά χρόνια για την ζωή του και την δημιουργία του.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση...

Αυτή, που μας προαναγγέλει η ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ για την Τετάρτη, 4 Νοεμβρίου στις 7 το απόγεμα με ομιλία από την Μουσικό - Συγγραφέα Μαρία Στούπη με τίτλο "Η προσωδιακή γλώσσα την Ελλήνων". Προφανέστατα ενδιαφέρον το θέμα για όσους επιθυμούν να ενημερωθούν για την μουσικότητα της προγονικής μας γλώσσας, που της οφείλουμε τα πάντα για την γνωστική και υπαρξιακή μας συγκρότηση.

Στην διάρκεια της εκδήλωσης θα ακουστούν ηχογραφημένα μουσικά έργα, μελοποιημένα από την συγγραφέα-ομιλήτρια. Θεωρητικά όλους θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει... Σας την προτείνουμε...

Εδώ είμαστε και πάλι...

Εννοούμε την ΟΠΕΡΑ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ... Αυτή την φορά μαζί με τον Peter Anthony Wheeler (κι' αυτός μέλος του Σωματείου μας) παρουσιάζουμε την διάσημη ανά τον κόσμο soprano, Idit Arad στην Ιόνιο Ακαδημία, την Κυριακή 25 Οκτωβρίου και ώρα 8:00 μ.μ.

Θα την απολαύσουμε σε έργα Verdi, Bizet, Boito, De Falla κ.λ.π.

Στο Πιάνο η δική μας Μαριλένα Ελούλ.

Προμηνύεται μία εξαιρετικά απολαυστική και όχι συνηθισμένη βραδυά... Σας περιμένουμε...

Από την Κέρκυρα στην Πάτρα...

...Βρεθήκαμε το Σάββατο 17 Οκτώβρη, προσκαλεσμένοι από τον Σύλλογο των Κερκυραίων της Πάτρας. Σκοπός η παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου της Λιάνας Βραχλιώτη:"Ιστορίες γένους θηλυκού". Το έχουμε ξαναπαρουσιάσει με την Μάγδα τη Σγούρου στην πόλη της Κέρκυρας, στην Λευκίμμη και στους Παξούς. "Εμπειροι", λοιπόν οι παρουσιαστές αλλά και η συγγραφέας. Ομως η Κερκυραίοι της Πάτρας μας γέμισαν με ξεχωριστή συγκίνηση. Πρώτα, για την πρωτοβουλία τους να χτίσουν αυτή την γέφυρα με την μητρόπολή τους... Υστερα, με την ευγένεια της ψυχής τους, την γνήσια εγκαρδιότητα της υποδοχής, την αρτιότητα της προετοιμασίας και την ζέστη της βραδυάς.

Εκτός από τα λόγια των παρουσιαστών και της Λιάνας, η εκδήλωση γέμισε με τους υπέροχους ήχους του γυναικείου φωνητικού συνόλου, που συγκρότησαν οι Τασούλα Δουκάκη, Θεοδώρα Αλαμάνου, Αγγελική Νίνου και Κική Σκολαρίκη. Γνωστά ονόματα όλες τους της Δημοτκής Χορωδίας της Κέρκυρας έφτιαξαν ένα θαυμάσιο σύνολο πολυφωνικού τραγουδιού, που μας το πρόσφεραν απλόχερα. Μεγάλη υπόσχεση και εγγύηση για έναν είδος τόσο σημαντικό και ιδιαίτερο για το νησί μας αλλά και αρκετά απειλούμενο από τον σνομιπισμό και την αδιαφορία μας...

Ετσι κύλησε η βραδυά... Με νοσταλγικές μνήμες για τον τόπο της καταγωγής μας. Με ανεπιτήδευτη χαρά για την επαφή με τους Κερκυραίους επσκέπτες του Σαββατοκύριακου. Με την ζεστή γνωριμία με το βιβλίο της Λιάνας. Με λίγη στενοχώρια στον χωρισμό και με πολλές υποσχέσεις νέας συνάντησης...

Ξεχειλίζουν τα αισθήματα χαράς από την συνάντηση με τους Κερκυραίους της Πάτρας, που με τον άξιο πρόεδρό τους Γιάννη Λιτσαρδόπουλο, δηλώνουν ενεργητικά την παρουσία τους μερικές δεκάδες μίλια νοτιότερα της Κέρκυρας, στην όμορφη και ιστορική πρωτεύουσα της Αχαϊας...

Αξίζει να θυμηθούμε…

Με την ευκαιρία της πρόσφατης εκλογικής διαδικασίας και την κυβερνητική αλλαγή, αναβίωσε ο διάλογος ο σχετικός με την πιθανότητα κατασκευής νέου λυρικού θεάτρου στο γνωστό οικόπεδο. Σκέψεις λογικές, λογικόμορφες αλλά και ολίγο μεγαλοϊδεατικές… Αξίζει λοιπόν να θυμήσουμε και να θυμηθούμε, ότι:
-Οι πρώτες μελέτες βιωσιμότητας του προς ανέγερση λυρικού θεάτρου έδειχναν έναν απίθανα τεράστιο αριθμό αναγκαίων παραστάσεων υψηλότατης πληρότητας για να μπορεί το συγκρότημα να καλύπτει το κόστος λειτουργίας του. Εντονος είναι ο σκεπτικισμός αν αυτή η εικόνα μπορεί να επηρεαστεί από ενδεχόμενη διεύρυνση της χρήσης του ως πολυχώρου πολιτιστικού και συνεδριακού.
-Την ίδια ώρα το κύριο Δημοτικό Θέατρο αποτελεί αληθινή αισθητική πρόκληση και όνειδος στο κέντρο της πόλης, όσο κι’ αν θέλουμε να τον αγνοούμε ή αν το συνηθίσαμε… Μεγάλες είναι και οι λειτουργικές του ατέλειες και αδυναμίες… Θα μπορούσε κάλλιστα, με την αρχικά προβλεφθείσα χρηματοδότηση να αντιμετωπισθεί το ζήτημα της κατασκευής νέου Θεάτρου στην θέση του σημερινού αθλίου, που επηρεάζει αρνητικά την συνολική αισθητική εικόνα και αναδεικνύει την ένδεια πολιτιστικών υποδομών της πόλης. αυτό θα έπρεπε να ήταν τότε η αυτονόητη προτεραιότητα σχεδιασμού...
-Η πιθανότητα ανεύρεσης ενός τόσο μεγάλου ποσού όσο του αρχικά προβλεπόμενου μοιάζει σήμερα εξαιρετικά χαμηλή. Αν λοιπόν, διαμορφωθεί εκ νέου «κίνημα» για νέο λυρικό θέατρο, κινδυνεύουμε να εμπλακούμε σε νέο κύκλο υποσχέσεων, λαϊκισμών και δημαγωγικών πλειοδοσιών, χάνοντας τον βασικό στόχο.
-Βασικός στόχος είναι η συνολική αναβάθμιση της πολιτιστικής υποδομής πόλης και νομού. Ετσι, με χρήματα, πιθανόν λιγότερα από τα μισά είναι δυνατή:
• Η ριζική αισθητική και λειτουργική αναβάθμιση του υπάρχοντος Δημοτικού Θεάτρου, εξωτερικά και εσωτερικά με ουσιαστική βελτίωση της ηχητικής του αρτιότητας σε επίπεδο λυρικού θεάτρου.
• Η διάσωση του ημι - καταρρέοντος ιστορικού “Φοίνικα” και η στέγαση του θερινού με κινητή στέγη, που θα προσθέσει δύο πολύτιμες μονάδες πολιτιστικής υποδομής, όχι μόνον θεατρικής. Η υλοποίηση του θαυμάσιου αυτού σχεδίου της τοπικής αυτοδιοίκησης, κινδυνεύει να μείνει …όνειρο απατηλό λόγω έλλειψης πρόβλεψης χρηματοδότησης. Κινδυνεύουμε, δηλαδή να χρεωθούμε -σαν γενιά- με την οριστική απώλεια ενός ιστορικού, σπουδαίου αρχιτεκτονικά και πολύτιμου λειτουργικά χώρου.
• Η κατασκευή υπαίθριου αμφιθέατρου ικανής χωρητικότητας, ακουστικής απόδοσης και ποιοτικής φιλοξενίας των θεατών (καμία σχέση με το «Βλαχοπούλειο» του Mon Repos) στην τάφρο του παλιού φρουρίου μπροστά από την υπογεφύρια αίθουσα. Ο χώρος αυτός μπορεί να επιτρέψει την οργάνωση καλλιτεχνικών εκδηλώσεων υψηλής προδιαγραφών και απαιτήσεων, που μπορούν να συμβάλλουν στην αναβάθμιση του παραγόμενου πολιτιστικού προϊόντος.
• Η ανακαίνιση της υπογεφύριας αίθουσας, που με την κατάλληλη αρχιτεκτονική παρέμβαση μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες για συνεδριακές και πολιτιστικές εκδηλώσεις (καμαρίνια, κύρια αίθουσα, σκηνή, δυνατότητα πρόσκαιρου τεχνικού χωρισμού σε περισσότερους χώρους κ.λ.π.).
• Η σε βάθος αναπαλαίωση, συντήρηση και ανάδειξη του San Giacomo, που με την πολυαναμενόμενη μεταστέγαση του Δημαρχείου στο Μαράσλειο Μέγαρο, μπορεί να μετατραπεί -όπως σχεδιάζεται- σε Μουσείο πόλης, με ασφάλεια και λειτουργική πληρότητα...

Μακάρι να υπάρχει η δυνατότητα συνολικής χρηματοδότησης ίσης με την αρχικά προβλεπόμενη, δηλαδή περί τα 30-35 εκατομμύρια... Μακάρι... Γιατί υπάρχουν ανοιχτές πληγές και ανάγκες, που και πάλι τόσα "πολλά" χρήματα δεν θα φτάνουν... Κραυγαλέο παράδειγμα, οι ανάγκες συντήρησης των δύο τουλάχιστον κάστρων της πόλης, που αποτελούν de facto και de jure ταυτολογικά πολιτιστικά μνημεία της πόλης και του νησιού και που απειλούνται από την φυσική φθορά του χρόνου και τις ανθρώπινες παρεμβάσεις... Καταρρέει και το σπουδαίο Αγγλικό Νοσοκομείο, καμάρι και στολίδι στην Ανατολικότερη κορυφή του Παλιού Φρουρίου, θύμα μικροπολιτικών και μικροψυχιών στο όλο ζήτημα της στέγασης του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Είναι φανερό, ότι η ικανοποίηση των παραπάνω στόχων δεν αποτελούν εγκεφαλική σύλληψη του υπογράφοντα αλλά αναγνωρισμένες Κερκυραϊκές προτεραιότητες, που συγκροτούν ένα ιεραρχημένο και ενιαίο πλαίσιο πραγματικών αναγκών. Αυτή η συνολική παρέμβαση θα αποτελεί -μεταξύ άλλων- και απόδειξη λελογισμένης -όχι σπάταλης, όχι αυθαίρετης-χρήσης του δημόσιου χρήματος…