Η ενεργός βαβαρότητα...

δηλαδή, η παντελής αδιαφορία για τον συνάνθρωπο και τις ανάγκες του στο όνομα της "πάρτης μου" βρίσκεται διαρκώς μπροστά μας. Την εκφράζουν και την υλοποιούν "συνάνθρωποί" μας και "συμπολίτες" μας, που δεν φοράνε κράνη Βανδάλων ούτε προβιές Ούνων. Ομως, αυτή η βαρβαρότητα κατακλύζει και ταλαιπωρεί την καθημερινότητά μας. Μας ορίζει, μας περιγράφει και μας "στιγματίζει" ως σύνολο. Αυτό βέβαια ισχύει για όσους μπορούν να αντιλαμβάνονται την ντροπή και το στίγμα... Για τους βολευόμενους ... ουδέν πρόβλημα... Να γιατί, θεωρούμε, πως η άσκηση εποπτείας, ελέγχου αλλά και κολασμού αποτελούν -πέρα από ιδεοληψίες και συντηρητισμούς- πράξη προάσπισης της κοινωνικότητάς μας. Το παρατιθέμενο στην φωτογραφία παράδειγμα (γωνία Μουστοξύδη και Καποδιστρίου) αφορά γωνία πεζοδρομίου -από τις ολίγες στην πόλη μας- φτιαγμένη για άτομα με ειδικές ανάγκες. Σχεδόν ΟΛΕΣ είναι κατειλημμένες κατά τον ίδιο ή παρόμοιο τρόπο.

Μία κλήση με τσουχτερό πρόστιμο, που δεν θα το σβήσει ο ..."κολλητός μου", μία αφαίρεση της άδειας κυκλοφορίας για εύλογο διάστημα είναι οι ΜΟΝΕΣ πιθανές εκπαιδευτικές διαδικασίες σε κοινωνική κλίμακα. Ιδιαίτερα για τον νεο-Ελληνα ... Κολοκτρώνη, που παντού πάει "καβάλα", καμαρώνει και επιδεικνύει τα πολλά και πολυτελή του άλογα και προσκυνάει μόνο την πάρτη του...