Φυσικά και δεν τρέφαμε καμία αυταπάτη για ευαισθητοποίηση και άμεση αντίδραση των αρμοδίων, που υπό κανονικές συνθήκες ούτε θα επέτρεπαν τους βανδαλισμούς ούτε θα τους ανέχονταν επί μέρες, μήνες, χρόνια.
α) ο πάγκος μεταφέρθηκε απλά στην άκρη. Ούτε βήμα για την αποκατάσταση στην φυσική του θέση και κατάσταση.
β) η χρωμορύπανση στους φανοστάτες δίπλα στο πάρκο παραμένει έτσι επί μήνες χωρίς καμμία παρέμβαση αποκατάστασης. Η αθλιότητα αυτή αποτελεί - ανάμεσα στα άλλα - και παράγοντα έμπνευσης για επέκταση της χρωμορρύπανσης της Πλατείας αλλά και της πόλης γενικότερα.
δ) Είναι αλήθεια, οτι τα σκουπίδια δεν είναι αποκλειστικό προνόμοιο της Πλατείας... Αυτό όμως δεν απαλύνει την αισθητική απαξίωση της Σπιανάδας, Κυριακή μεσημέρι...
ε) Η πολύπαθη Πλατεία Ενώσεως είναι μόνιμος στόχος προκλητικής χρωμορρύπανσης..
Με δοδομένη την απροθυμία ή την αδυναμία του Δήμου να επιβάλλει μηχανισμό εποπτείας και ελέγχου των δημόσιων χώρων και ειδικότερα της Πλατείας Ενώσεως και χωρίς ανάληψη καμίας εκστρατείας κατά την χρωμορρύπανσης, μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε την κατάργησή της... Ενας χώρος προορισμένος για κατάθεση στεφάνων την 21η του Μάη και τον βάρβαρο ευτελισμό του τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου, μόνον αρνητική αξία προσθέτει στο πολιτιστικό μας χρηματιστήριο...
Η σύντομη αυτή και πάντως επίκαιρη αναφορά στα πάθη της Σπιανάδας αλλά και στην έλλεψη κάθε ουσιαστικής παρέμβασης για την διάσωσή της δεν εξαντλεί το μέγα πλήθος μικρών ή μεγαλύτερων προβλημάτων, που αφορούν τον χώρο... Είναι αλήθεια, πως η Σπιανάδα είναι ανεπανάληπτα όμορφη. Γι΄αυτό, συγκριτικά προς τις φθορές της πόλης σε άλλα της σημεία, η αναφορά μας μοιάζει πολύ ... λεπτολόγος και ... πολυτελής.... Ομως δεν είναι έτσι... Η Σπιανάδα φθείρεται καθημερινά... Απλά το συνολικό της κάλλος κάνει τις ζημιές της να φαίνονται ... μικρολεπτομέρειες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου