Μήπως αλήθεια με την ευκαιρία της παγκόσμιας μέρας μουσικής πρέπει να θυμηθούμε και να θυμίσουμε τις διαφορές της Μουσικής από την Ηχορρύπανση; Αν θέλατε πάντως να αισθητοποιήσετε σε βάθος την διαφορά θάπρεπε να παροκολουθούσατε την εκδήλωση στην Πάνω Πλατεία, για την Μέρα Μουσικής (υποτίθεται...) Ο υπογράφων την ανάρτηση έχει παρακολουθήσει σε κάποιες Ευρωπαϊκές πόλεις τους γιορτασμούς για την μέρα Μουσικής πριν από 10-15 χρόνια. Καμία από τις εκδηλώσεις δεν συνοδευόνταν από ηχητικά συστήματα, που αποδίδουν μερικές εκατοντάδες decibel... Οι παραγόμενοι ήχοι προσέφεραν χαρά και τέρψη, όχι βασανισμό των ώτων και των νεύρων... Οι εκδηλώσεις αποθέωναν την κοινωνικότητα με την συμμετοχή εκτελεστών και κοινού... Αυτό ακριβώς, που πρόσφεραν οι χορωδίες μας σε πολλά σημεία της πόλης, με την ένταση της φυσικής τους φωνής, που σε παρασύρει να ακούσεις, να γαληνέψεις και να ονειρευτείς...Χαμένα λόγια... Η ηχορρύπανση αποτελεί πλέον ..."λαϊκή" κατάχτηση. "Προνόμοιο" των ολίγων βασανιζόντων σε βάρος των πολλών βασανιζομένων.... Εμετός αντικοινωνικότητας και σαδισμού...
Ακόμη και υπαίθρια έκθεση σκαφών στήθηκε στην Σπιανάδα (δεν υπάρχει παραθαλάσσιος χώρος στην Κέρκυρα...), που από νωρίς το απόγεμα είχε ενεργοποιήσει κάτι τεράστειες ηχοκολώνες, για το πλασσάρισμα της πραμάτιας...
Τι μένει πλέον σε εμάς τους δύσμοιρους τους παροικούντες τους δρόμους και τις Πλατείες της πόλης; Συνιστώμε διπλά και τριπλά ηχομονωτικά τζάμια και αρίστη ποιότητα ειδικών πανάκριβων κουφωμάτων...
Και για τους τοπικούς μας άρχοντες: Ηχορρύπανση δεν είναι η μόνον η κραυγαλέα και ανεξέλεγκρτη παραβίαση του νόμιμου ωραρίου κοινής ησυχίας... Ηχορρύπανση είναι και οι εκατοντάδες των decibel, που εκπέμπονται και σε άλλες ώρες της ημέρας με την δική σας προκλητική ανοχή... Είναι η κατάσταση, που καταργεί στους πολίτες το δικαίωμα της δημιουργίας, της εργασίας, της φυσιολογικής ζωής...
Ετσι ή αλλοιώς ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου