Κάλλιο αργά παρά ποτέ...

Το γνωστό ρητό ταιριάζει γάντι στην περίπτωση, αφού μετά από μερικά χρόνια με σκαλωσιές-στηρίγματα η οροφή, πλάι στην ανατολική αψίδα των Ανακτόρων Μιχαήλ και Γεωργίου επισκευάζεται. Απίστευτο αλλά ευτυχώς αληθινό. Βέβαια στην οροφή πλάϊ στην Δυτική Αψίδα των ανακτόρων, που βρίσκεται στην ίδια κατάσταση, καμμία κίνηση. Εντάξει, μη βιαζόμαστε!!! Ολα μαζί δεν γίνονται!!!

Ωραίος δικτυακός τόπος...

Τυχαία τον ανακαλύψαμε και σας τον προτείνουμε τον ιστολογικό τόπο της συμπολίτισσας εφημερίδας "ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ" στην διεύθυνση: http://www.libropage.com/edition/uN20Au. Μας άρεσε η λογική της πλοήγησής και η ευκολία αναγνωσης. Ευχόμαστε να δούμε και άλλες εφημερίδες τις Κέρκυρας στο διαδίκτυο. Η παρουσία τους θα είναι στοιχείο αναβάθμισης τόσο των ίδιων όσο και του τόπου γενικότερα... Πολλές άλλες πόλεις της περιφέρειας διαθέτουν έντυπα με θαυμάσιους ιστότοπους, πλούσιους σε πληροφόρηση και επικοινωνιακές δυνατότητες...

Θετική παρέμβαση...

...η κατασκευή ενός υπαίθριου χώρου αθλοπαιδιών (μπάσκετ, βόλευ) με κομψές και καλυμένες (δυστυχώς ολίγες) κερκίδες στις εργατικές πολυκατοικίες της Κουλίνας. Η φωτογραφία, που παραθέτουμε, πιστεύουμε, οτι πείθει για του λόγου το αληθές... Δεν γνωρίζουμε άν ο χώρος είναι ο καταλληλότερος αλλά σίγουρα η νέα κατασεκυή δημιουργεί μία θαυμάσια αθλητική υποδομή στην περιφέρεια της πόλης. Στα προσόντα της περιοχής είναι η λιτή και όχι κακαίσθητη κατασεκυή των κατοικιών, η αναβάθμιση πολλών από αυτές, οι σχετικά μεγάλοι κήποι και η καλή ρυμοτομία της. Μία γειτονιά που ανήκε στις "υποβαθμισμένες" ζώνες της πόλης αναβαθμίζεται σημαντικά και με την ταυτόχρονη κατασκευή της πλατείας (βλ. β' φωτογραφία). Δεν θέλουμε να μιζεριάσουμε το έργο, που θα μπορούσε να γίνει σε χαμηλότερο επίπεδο μετά από σχετική εκσκαφή, ώστε να βρίσκεται χαμηλότερα ή στο ίδιο ύψος με τις γύρω κατοικίες, προσφέροντας παράλληλα την δυνατότητα διαμόρφωσης μικρού υπαίθριου αμφιθέατρου σε γωνία της πλατείας, που θα φιλοξενούσε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις το καλοκαίρι... Αποφεύγοντας και άλλα αισθητικού τύπου σχόλια δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε την σημασία του έργου στην διαμόρφωση σημαντικού κοινόχρηστου χώρου για την γειτονιά.

Το μήνυμα των συγκεκριμένων έργων θα γίνει θετικότερο άν αντιμετωπισθούν με παρόμοιο τρόπο και άλλες περιφεριακές περιοχές της πόλης, που δικαιούνται αυτή την στοιχειώδη ...πολυτέλεια ενός αξιοπρεπούς κοινόχρηστου χώρου αναψυχής και πολιτισμού, μιάς πλατείας, δηλαδή. Ασφαλώς και μπορεί και πρέπει με τον ίδιο τρόπο να αντιμετωπισθούν ο Κωτσέλας, το Κανάλι, η Αλεπού, ο Ποταμός κ.λ.π. Με χώρους, βέβαια, εποπτευόμενους και συντηρούμενους με αξιοποίηση και των ίδιων των κατοίκων των περιοχών και των φορέων τους ...

Αυτή την αντίδραση περιμέναμε…

Πριν από 2 αναρτήσεις ασχοληθήκαμε με πολύ χιουμοριστική διάθεση για μία σοβαρότατη απειλή κατά της πόλης της Κέρκυρας, που συνιστά ο τρόπος κατασκευής του κυματοθραύστη στην νέα Μαρίνα της Σπηλιάς… Εκφράζαμε και εκεί την απαισιοδοξία μας, ότι αυτή η απειλή θα μπορέσει να ακυρωθεί. Οντας έμπειροι πολίτες αυτού του τόπου γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια την αντίδραση αρχών και αρχόμενων, που είναι η πραγματική αιτία της συνεχούς υποβάθμισης του τόπου. Δες τε, λοιπόν αντιδράσεις:
-Ο ΟΛΚΕ μας πληροφόρησε, ότι δεν υπάρχει ανησυχία… Αν πας λίγο πιο πίσω, το Βίδο θα φαίνεται… Και ρωτά ο ΟΛΚΕ: Γιατί δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς, όταν προκηρύχθηκε το έργο και έγινε γνωστή η μελέτη; Τι να απαντήσουμε… Οτι λείπαμε, είχαμε πάει προς… νερού μας... Όχι, εδώ είμαστε αλλά δεν διανοηθήκαμε ότι κυματοθραύστης ύψους 3 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στην Σπηλιά μπορούσε να περάσει από το μυαλό κάποιου μελετητή και πολύ περισσότερο νε εγκριθεί από τους αρμόδιους φορείς, που έλεγξαν σχέδια και μελέτες… Ομολογούμε το …σφάλμα μας αλλά ρωτάμε: μήπως γίνεται τώρα, που το έργο δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί να προλάβουμε μία σοβαρότατη βλάβη σε βάρος του τοπίου της Κέρκυρας, πιθανής διάρκειας αιώνων; Ρωτάμε, μήπως…
Τραγικότερος, όμως είναι και ο πανικός -αληθινός ή δήθεν- συμπολιτών, που φοβούνται μην προκύψει νέα καθυστέρηση και δεν τελειώσει έγκαιρα το έργο, όπως και αν είναι… Μάλιστα… Τόσους μήνες, που τα ντόκια χωρίς κανένα λόγο παραμένουν στην στεριά διαμορφώνοντας ένα πανύψηλο τείχος στην παραλία, δεν ακούσαμε φωνές, διαμαρτυρίες, καταγγελίες… Τώρα, που μαζικοποιείται μία εύλογη και εξόχως χρήσιμη διαμαρτυρία, που μπορεί να προστατέψει την Κέρκυρα από μία απίστευτα κακόγουστη κατασκευή, τώρα λοιπόν, προβάλλει … η αγωνία για την περάτωση του έργου.
Επιβεβαιώνεται για πολλοστή φορά, ότι ο τρόπος αντίδρασης σπανίως είναι απρόβλεπτος. Αντίθετα είναι νομοτελής προς την ήδη εγκατεστημένη κουλτούρα των αντιδρώντων. Η απλή λογική, ότι είναι υποχρέωση των μελετητών να διορθώσουν έγκαιρα και γρήγορα το δικό τους σφάλμα ούτε, που περνάει από το μυαλό μας. Ακριβώς έτσι -το ξαναλέμε- γκρεμίστηκε η Porta Reale και το Δημοτικό Θέατρο… Η λογική των αντιδρώντων είναι, που δημιουργεί την μεγάλη απαισιοδοξία και για την περίπτωση της Σπηλιάς.

...Το χάσαμε το άλσος πατριώ-τηηη !!!

Ο υπογράφων την ανάρτηση αισθάνεται την ανάγκη της δημόσιας αυτοκριτικής για υπερβολική αφέλεια και ανοησία... Η διαπίστωση αυτή στηρίζεται στην πεντάμηνη συμμετοχή και απασχόληση στην επιτροπή - κατ' εντολήν της Δημοτικής Αρχής- προς εισήγηση κανονισμού λειτουργίας των αλσών της πόλης με επίκεντρο το πολύπαθο Αλσος Γαρίτσας-Ανεμομύλου. Η αποδοχή συμμετοχής στηρίχτηκε στην πίστη, ότι ο ιστορικής αξίας και απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς χώρος έπρεπε να διασωθεί από την απληστία και την ασυδοσία των ολίγων. Σε αυτή την θέση θεμελιώθηκε κάθε άρθρο του κανονισμού, που εισηγηθήκε η επιτροπή. Και επιπλέον: διαμορφώθηκαν προτάσεις άρθρων, που ελάμβαναν σοβαρότατα υπόψη τους την υπάρχουσα κατάσταση, δηλαδή την ήδη λειτουργία επιχειρήσεων εστίασης, παρά το γεγονός οτι υπάρχει ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ, ΣΧΕΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ και ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, που κατηγορηματικά απαγορεύουν τέτοιου είδους δραστηριότητα μέσα σε άλση. Η επιτροπή θεώρησε, ότι πρέπει να διευκολυνθεί η Δημοτική Αρχή στην καθημερινή άσκηση πολιτικής αλλά και να επιδειχθεί πνεύμα κατανόησης και ουσιαστικής στήριξης προς τους επιχειρηματίες της περιοχής, που από την αναβάθμιση του άλσους μόνον κέρδος θα είχαν να περιμένουν...
Η επιτροπή αυτή ολοκλήρωσε το έργο της το Σεπτέμβριο του 2008...

Πέρασαν αρκετοί, αναιτιολόγητα πολλοί μήνες, μέχρι να φτάσει ο κανονισμός προς ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπου μετά από τις γνωστές -αναμενόμενες και μη- περιπέτειές του ψηφίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο. Είχαμε βέβαια ξαναγράψει σε αυτό το ιστολόγιο, στις 5/2/2009 με τίτλο: "Ιστορική απόφαση", πως όλα θα κριθούν όχι από την ψήφιση αλλά από την υλοποίηση του κανονισμού.

Οι φωτογραφίες, που εκθέτουμε σήμερα στο ιστολόγιο, αποφεύγουν να αχοληθούν με την "απράμιλλη" αισθητική των ήδη εγκατεστημένων επιχειρήσεων αλλά περιγράφουν τον οργασμό εγκατάστασης νέων. Στον χώρο, που ο ψηφισθείς κανονισμός χαρακτηρίζει "κορεσμένο"... Οι γαλάζιες μοκέτες δαπέδου, τα ψάθινα χωρίσματα, τα νεοδημιουργούμενα ξύλινα δάπεδα, απέναντι ακριβώς από τον ναό του Αγίου Αθανασίου και τα ελάχιστα δείγματα περιτοίχισης της κλασσικής πόλης των αρχαίων χρόνων αποτελούν τα τεκμήρια για την εμπράγματη πολιτική και εφαρμοζόμενη αισθητική. Προς αυτή την λογική της μιζέριας, του υποβιβασμού, της περιφρόνησης μνημείων και φυσικού πλούτου και της κακογουστιάς επιθυμούμε να διαχωρίσουμε την θέση μας, κραυγάζονας με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο: το χάσαμε το άλσος πατριώ -τηηη !!!

ΥΓ Φανταζόμαστε, οτι η προσθήκη και νέων τραπεζοκαθισμάτων στο κατ' ευφημισμό πλέον άλσος θα διευκολύνει την προαναγγελθείσα κατασκευή ποδηματοδρόμων, αφού έτσι... θα ασκεί τους ποδηλάτες στους απαραίτητους ελιγμούς δεξιοτεχνίας...

Κυματοθραύστης κατά του παραλογισμού !!!

Αν κάποιος σας έλεγε, οτι υπάρχει σχέδιο φτιαγμένο από ειδικούς και εγκεκριμμένο από αρμόδιους, που προβλέπει την κατασκευή στην Σπηλιά κυματοθραύστη ύψους 3 μέτρων από μεγάλες πέτρες, θα υποθέτατε ευλόγως, οτι πρόκειται για πρωταπριλιάτικο αστείο ή γενικά για κάποιο κακόγουστο καλαμπούρι... Ε! λοιπόν, όχι!!! Κανένα αστείο... Υπήρξαν τεχνικοί και αρμόδιοι, που κατασκεύασαν και ενέκριναν ένα τοιχείο από συσσωρευμένες πέτρες στην είσοδο της Σπηλιάς, κάτω από τα Μουράγια, κάτω από το νέο φρούριο, μπροστά σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικά τοπία της πόλης της Κέρκυρας. Το ύψος του τοιχείου 3 μέτρα!!! Χωρίς να υπάρχει καμία τεχνική ανάγκη γι' αυτό, αφού το μέγιστο προβλεπόμενο ύψος κυμάτων στην περιοχή δεν ξεπερνά το 1.25 μ. Μάλιστα!!!...
Απίστευτα εκδικητική κατά της Κέρκυρας σύλληψη το σχέδιο αυτό, αφού με τον συγκεκριμένο κυματοθραύστη, Βίδο και θάλασσα γιόκ !!!

Σε τυχόν ευνομούμενη πολιτεία, το έργο αυτό όχι μόνον δεν θα συνεχίζονταν με αυτούς τους όρους αλλά θα ζητούνταν ακόμη και ποινικές ευθύνες από τους ειδικούς και αρμοδίους, για πρωτοφανώς εγκληματική πράξη σε βάρος περιβάλλοντος, μνημείων, ιστορίας κ.λ.π. Και σε αντίθετη περίπτωση, η λαϊκή οργή θα είχε βουλιάξει στην θάλασσα τους τσιμεντένιους ογκόλιθους, που παραμένουν στην θέση τους επί χρόνια τώρα, προσβάλλοντας βάναυσα το τοπίο, το περιβάλλον αλλά και την οικονομία της περιοχής...

Επειδή, όμως ζούμε στο ..."Ελλαδιστάν" ελάχιστη αισιοδοξία διατηρούμε για το τελικό αποτέλεσμα...

Ο υπογράφων την ανάρτηση έχει συνυπογράψει το κείμενο διαμαρτυρίας με άλλους 440 συμπολίτες. Μετά την σχετική καταγγελία του αντιδημάρχου υπεύθυνου των τεχνικών υπηρεσιών, πριν μερικούς μήνες, ...άκρα του τάφου σιωπή από τα χείλη τοπικών παραγόντων. Αναιμική - κατά την γνώμη μας - η εύλογη και τεκμηριωμένη διαμαρτυρία των 440 κερκυραίων -πολύ ολίγων σχετικά με το μέγεθος του προβλήματος....

Αδιαφορία, σιωπηλή ανοχή και αδρανής παρακολούθηση είναι η καλύτερη συνταγή για την... επιτυχή αποπεράτωση του τερατουργήματος...

Οταν ο παραλογισμός, η γελοιότητα και η ανευθυνότητα έχουν αντικαταστήσει την κοινή λογική, την σοβαρότητα και την υπεύθυνη αντιμετώπιση των καθημερινών, δεν υπάρχουν πολλά περιθόρια αισιοδοξίας.

Aσφαλώς ελπίζουμε... αλλά γνωρίζουμε, οτι βρισκόμαστε στον τόπο, που γκρέμισε την porta reale, το Δημοτικό Θέατρο ενώ έχει καταδικάσει σημαντικά του μνημεία στον απόλυτο αφανισμό. Τι το περίεργο λοιπόν για ένα άχρηστο και άθλιο τη όψει τοιχείο ύψους τριών μέτρων στην Σπηλιά, που θα κλείσει οριστικά την θέα προς την θάλασσα, το Βίδο, την βόρεια Κέρκυρα, την Ηπειρο και την Αλβανία απέναντι !!!

θετική απόφαση...

και επιβεβλημμένη η μεταφορά αρμοδιότητας κρίσης για ελάσσονες παρεμβάσεις στον οικιστικό ιστό της πόλης από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο στην τοπική Εφορεία Βυζαντινών και νεώτερων μνημείων. Μέτρο αντιγραφειοκρατικό και πρακτικό, που μπορεί να επιταχύνει την λήψη των σχετικών αποφάσεων και -κατά την άποψή μας- να ενισχύσει την ουσία του ελέγχου. Θετική λοιπόν η απόφαση, θετικότατη... Με μία προϋπόθεση: την ενίσχυση της Εφορείας σε απαραίτητο προσωπικό.

Ο μεγαλύτερος των μεγάλων ...

Ο Καποδίστριας... Σύμφωνα με την αφήγηση του καθηγητή ιστορικού Θάνου Βερέμη στην εκπομπή του Σκάϊ, για τους μεγάλους Ελληνες. Μεγάλο μέρος της εκπομπής γυρισμένο στο νησί μας...

Συγκινούμαστε, όταν παρακολουθούμε εκπομπές Ελλήνων, που αναγνωρίζουν το ηθικό και πολιτικό μέγεθος του πρώτου κυβερνήτη, το βαθειά εκσυγχρονιστικό περιεχόμενο του έργου του αλλά και τον βαθειά αντιδραστικό χαρακτήρα των δυνάμεων, που όπλισαν το χέρι των δολοφόνων, διαιωνίζοντας την πολιτειακή καθυστέρηση και την εθνική αλλοτροίωση της χώρας. Στα αυτιά μας μοιάζει λίγο σαν αυτοκριτική, σαν συγγνώμη. Από αυτήν, που ούτε θέλει ούτε μπορεί να προσφέρει το έθνος των μεταπρατών. Αυτό, που προτιμά τους λαϊκιστές και τους δημαγωγούς να του χαϊδεύουν τα αυτιά...

Quiz...

Δεν θα σας ρωτήσουμε το όνομα του δρόμου, που προκλητικά καλύπτει η ...καλαίσθητη πετσέτα. Το ερώτημα είναι: πόσο διευκολύνει, πόσο προάγει την επιχειρηματική δραστηριότητα στην πόλη μας, αυτού του είδους η αντίληψη; Δεν αρκεί η συνεχής επιδείνωση ποιότητας και ποσότητας τουριστών και οικονομίας για να δώσει την αποστομοτική απάντηση;

ΥΓ. Ο δρόμος είναι ονομαστικά αφιερωμένος στον βουλευτή Γεράσιμο Πρίφτη, πρωτοπόρο και αγωνιστή της αριστεράς και των ιδανικών της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού.

Βαρύτατη Ευθύνη...

...θα φέρει η δημοτική αρχή άν, στα όρια της θητείας της, -δηλαδή φέτος το καλοκαίρι- δεν ξαναλειτουργήσει το "art café". Πρόκειται για συγκλονιστικά μοναδικό χώρο με θαυμάσια θέα και σπουδαία δροσιά τις πιο ζεστές μέρες του καλοκαιριού, που επί χρόνια τον απολάμβαναν Κερκυραίοι και τουρίστες σαν τόπο ξεκούρασης και αναψυχής. Με εξαιρετική θέα και σπουδαίο αρχιτεκτονικό και φυσικό περιβάλλον, φυσικό συμπλήρωμα της Δημοτικής Πινακοθήκης προσέφερε προνομοιακή τύχη για τους επισκέπτες του. Σπουδαίος και ο εσωτερικός χώρος, που με λίγη φροντίδα και προσοχή μπορεί να αναδειχθεί σε ατμοσφαιρικό café εποχής, ιδιαιτέρως επισκέψιμο από ντόποιους και ξένους...

Ετσι, ένας δημοτικός χώρος, που θα έπρεπε να προστίθεται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πόλης, που θα έπρεπε να αποτελεί παράγοντα ποιότητας ζωής για τους πολίτες της και τους φιλοξενούμενούς της, που θα έπρεπε να αποτελεί σημαντική πηγή οικονομικού κέρδους για την τοπική αυτοδιοίκηση, οδηγήθηκε στην κατάργηση λόγω διαχειριστικών και άλλων συναφών προβλημάτων... Ας μας συγχωρέσουν οι αρμόδιοι του Δήμου αλλά αυτή η λογική μας θυμίζει το...πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι !!!

Φυσικά και δεν δεχόμαστε, οτι η καλύτερη λύση για το "art café" είναι το κλείσιμό του. Είναι μαθηματικά βεβαιο, ότι άν στον Δήμο κατανοούν την αξία του χώρου μπορούν να φροντίσουν -με το κατάλληλο οικονομικό-νομικό πλαίσιο- για την επαναλειτουργία του...

Το κλείσιμο του "art café" είναι εγκληματικό για την αισθητική και την ποιότητα ζωής στην πόλη...

Εξαιρετικό γεγονός...

Η καθιερωμένη συναυλία της Μεγάλης Τετάρτης της Δημοτικής Χορωδίας. Φέτος την συνόδευσε το συγκρότημα χάλκινων πνευστών Melos Brass. Τα δύο σύνολα έχουν δώσει τα ποιοτικά τους διαπιστευτήρια και γι' αυτό περιμέναμε με πραγματικό ενδιαφέρον την εκδήλωση. Εντυπώσεις εξαιρετικές. Σύνολο καλοδουλεμένο η Δημοτική Χορωδία, παρά τις περιπέτειες επιβίωσής της, συμπλήρωσε 20 χρόνια συναυλιών της Μεγάλης Τετάρτης, που έχουν αναχθεί σε σημαντικό καλλιτεχνικό γεγονός για τον τόπο.

Κομμάτια της Ορθόδοξης παράδοσης στο πρώτο μέρος (Πολυκράτη, Hristov, Rachmaninov) με το χρώμα της Δυτικής πολυφωνίας αποδόθηκαν με ήχους απολαυστικούς. Το Melos Brass συμπλήρωσε άρτια την βραδυά παρουσιάζοντας μόνο του ή μαζί με την χορωδία έργα των Bach, Mozart και Butler. Εντυπωσιακή η λειτουργία του τελευταίου με σύγχρονα ακούσματα μέσα σε κλασσική δομή. Ιδιαίτερα υποβλητική η εκτέλεση του "Αι γεννέαι πάσαι" με αναμένα κεριά σε κατανυκτικό σκοτάδι, που παίχτηκε μετά το επίμονο τελικό χειροκρότημα του κοινού.

Στα θετικά στοιχεία της καλά οργανωμένης βραδυάς το δομημένο κείμενο του προγράμματος, απόλυτα ενημερωτικό για την εκδήλωση. Εκεί μέσα διαβάσαμε μία αξιόλογη για τις λογοτεχνικές της αρετές μετάφραση του τροπάριου της Κασσιανής, που υπογράφουν ο Φάνης Αντωνίου και ο Αντώνης Παγκράτης. Να μην λησμονήσουμε την Ελένη Ελούλ, που σταθερά συνοδεύει πιανιστικά την χορωδία και τον Ανδρέα Γκούση, υπεύθυνο της φωνητικής προετοιμασίας. Πολλοί έπαινοι για τον μαέστρο Antony Ivanov, που επιτελεί με απόλυτη επάρκεια, σεμνότητα και ποιότητα το έργο του διευνθυτή του αξιόλογου δημοτικού μας συνόλου όχι χωρίς δυσκολίες.

Η Δημοτική χορωδία ανήκει στα ευχάριστα, που συμβαίνουν στον χώρο των δημοτικών δραστηριοτήτων του τόπου μας. Αξίζει κάθε φροντίδας από την Δημοτική Εξουσία αλλά κυρίως της πρέπει η αναγνώριση και η στήριξη των Κερκυραίων.

Η στάση μας για την Δημοτική χορωδία είναι από εκείνα τα στοιχεία της καθημερινότητας, που μας βαθμολογεί όλους.

Λίγο ακόμα και …τον φτάσαμε τον πάτο…

Η τελευταία απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου, πετάει στα σκουπίδια το άρθρο του κανονισμού πόλης, που είχε κάποιες πιθανότητες να αρχίσει να βάζει τάξη στο αλαλούμ των προσόψεων των καταστημάτων. Πρόκειται βέβαια για την γνωστή μετατροπή εδώ και 10ετίες (είναι αλήθεια αυτό που είπε εκπρόσωπος των καταστηματαρχών) σε... ατέλειωτο γιουσουρούμ… Βλέπετε, κάθε αθλιότητα, που ξεφεύγει από τους ανύπαρκτους ή καθεύδοντες ελεγκτικούς μηχανισμούς δημιουργεί… κεκτημένο. «Κάτω τα χέρια από…» είναι το γενικό σύνθημα, που στα αποσιωπητικά μπορεί κανείς να προσθέσει τον τίτλο της οποιασδήποτε συντεχνίας. Και για να θυμηθούμε λίγο την αλφαβήτα της κοινωνιολογίας, ο αγώνας για ικανοποίηση διεκδίκηση των αιτημάτων μιας ομάδας στα πλαίσια μιας συνολικής προοδευτικής αλλαγής της κοινωνίας χαρακτηρίζει τα συνδικάτα ενώ η διεκδίκηση, που εδράζεται στην αδιαφορία για το κοινό και συλλογικό συμφέρον –πολλές φορές ανταγωνιστικά προς αυτό- ταιριάζει στις συντεχνίες.
Εμείς το είχαμε ξαναγράψει, ότι η κρίση –εκτός των άλλων – θα επιφέρει πολλά και πιθανόν ανεπανόρθωτα δεινά στην αισθητική αλλά και στην ίδια την ποιότητα ζωής στην πόλη. Πολύ απλά, διότι η λογική που διαμόρφωσε το σημερινό χάλι πόλης και νησιού είναι πανίσχυρη και κυρίαρχη. Και επιπλέον και αγριεμένη… Αυτή η λογική, που στηρίχθηκε σε προοδευτικόμορφους λαϊκισμούς με κυρίαρχο ιδανικό …την «πάρτη μου» δεν μπορεί να αλλάξει τώρα παρά μόνον με … θαύμα. Αν κάποιος διδάσκεται Κινέζικα επί πολλά έτη, το μόνο που πιθανόν να καταφέρει είναι να μιλήσει καλά Κινέζικα. Γαλλικά, πάντως -αν το ζητούμενο είναι τα Γαλλικά- αποκλείεται. … Με αυτόν, λοιπόν τον ενεργό πολιτισμό θα πορευτούμε… Της κρεμασμένης και κυματίζουσας πετσέτας, της πλαστικούρας και της ευτέλειας. Υπάρχουν ασφαλώς και πολύ αξιόλογα καταστήματα με αξιόλογα εμπορεύματα, που χάνονται μέσα στο καθεστώς γενικευμένης κατάληψης πεζοδρομίων και οδοστρωμάτων. Τι κι’ αν αυτό προβληματίζει κατοίκους και επισκέπτες, τι κι’ αν αυτό αποτελεί συνεχή και μόνιμο παράγοντα δυσφήμισης (μαζί με πολλά άλλα στραβά) της πόλης και -κατά συνέπεια- συνεχούς υποβιβασμού του τουριστικού προϊόντος και του οικονομικού οφέλους από αυτό… Το νιονιό μας δεν τα φτάνει αυτά τα … ψιλά γράμματα. Τι κι’ αν υποβιβάζει την ποιότητα ζωής των κατοίκων… Και ποιος νοιάζεται… Εμείς έτσι ξέρουμε, αυτά θα κάνουμε… Εμπρός, λοιπόν, για μεγαλύτερη κατρακύλα και προσβολή της αισθητικής…
Δεν μας εξέπληξε η στάση δημοτικών συμβούλων και παρατάξεων, που παρουσία των καταστηματαρχών, πλειοδοτούσαν σε εκποιήσεις. Τους ξέρουμε από χρόνια… Είναι εκείνοι, που με την αδιαφορία τους, την ανοχή τους ή την ανυπαρξία πολιτικής μετέτρεψαν …το μπάχαλο σε κοινωνικό δικαίωμα. Αξιος ο μισθός τους… Το χειροκρότημα, που εισέπραξαν προαναγγέλει την μαζική τους ψήφιση σε ένα χρόνο…
Αυτή την πόλη θέλουμε, αυτήν αξίζουμε…
Πετσέτες, μπλούζες και χαϊμαλιά παντού.
Αυτοκίνητα κάτω από την πόρτα του σπιτιού μας, αν δεν γίνεται στο μπαλκόνι μας.
Ελεύθερη πρόσβαση και στάθμευση των αυτοκινήτων ακόμη και στους πιο παραδοσιακούς πεζόδρομους της πόλης (το πάρκιγκ στην πιάτσα έγινε πλέον… κεκτημένο… Κάτω τα χέρια, λοιπόν…)
Κατάληψη οδοστρωμάτων από τραπεζοκαθίσματα με πλήρη διαστροφή του αστικού τοπίου αλλά και σοβαρό πρόβλημα ακόμη και πεζής κυκλοφορίας.
Ολική προσφορά του άλσους Γαρίτσας-Ανεμομύλου στην επιχειρηματικότητα εστίασης. Τραπεζοκαθίσματα μέχρι τα κουρτελάτσα…
Χοντρό φτύσιμο στα καταρρέοντα μνημεία… Με … τρίχες θα ασχολούμαστε τώρα…
Και να μην ξεχάσω… ΠΟΛΛΑ ΜΠΑΡ. Μπαρ παντού με εκκωφαντική μουσική μέχρι τις πρωϊνές ώρες. Οχι μόνον η Καποδιστρίου αλλά και ολόκληρη η πόλη να γεμίσει μπάρ. Και τότε να δούμε αν τολμήσει να μας κουνηθεί η… Μύκονος. Οσο για τους κατοίκους ας …συνηθίσουν να μην κοιμώνται.
Εγώ πάντως νομίζω, ότι χρειάζεται περισσότερη τόλμη… Αν π.χ. δίναμε και την Σπιανάδα για να στηθούν μερικά μαγαζιά εστίασης και τουριστικών ειδών θα επιταχύναμε την… υπέρβαση της κρίσης… Αργότερα μπορούμε να σκεφτούμε και την μερική οικοπεδοποίησή της…

Πολιτιστικές εκδηλώσεις στην αρχή της Μ. Εβδομάδας.

Οι συναυλίες των 3 Φιλαρμονικών της πόλης ("Παλιά" στο Δημοτικό θέατρο, το σάββατο του Λαζάρου, "Καποδίστριας" στο Αη γιώργη,την Kυριακή των Βαϊων και "Μάντζαρος" στον Duomo, την Μ. Δευτέρα μαζί με την συναυλία της Δημοτικής Χορωδίας στο Δημοτικό Θέατρο την μεγάλη Τετάρτη έχουν πλέον καθιερωθεί... Πρόκειται για θαυμάσιες εκδηλώσεις υψηλής ποιότητας, που βάζουν -κατά την γνώμη μας- επι τάπητος δύο ζητήματα:

α) την ανάγκη σοβαρής ενίσχυσης της πολιτιστικής υποδομής του τόπου και ειδικότερα: της αναμόρφωσης του Δημοτικού θεάτρου, της συντήρησης-ανακαίνισης χειμερινού και θερινού Φοίνικα και της κατασκευής σε κατάλληλο χώρο (παλιό φρούριο ή αλλού) ενός αξιόλογου υπαίθριου αμφιθέατρου. Μαζί με την συντήρηση υπαρχόντων χώρων περιορισμένης χωρητικότητας ή σκηνικών δυνατοτήτων (εκκλησίες, αίθουσες πολιτιστικών συλλόγων και σωματείων, πινακοθήκες, πλατείες σε γειτονιές κ.λ.π.), μπορούν να δημιουργήσουν ένα μάλλον πλούσιο δίκτυο υποδομής, που μπορεί να φιλοξενήσει μεγάλο πλήθος και μεγάλης ποικιλίας καλλιτεχνικές εκδηλώσεις κατεσπαρμένες σε όλη την διάρκεια του χρόνου και όχι μόνον τους θερινούς μήνες.

β) Την υλοποίηση μίας τέτοιας προγραμματισμένα οργανωμένης και κατά συνειδητή επιδίωξη ποιοτικής πολιτιστικής δραστηριότητας ως κύριας άν όχι μόνης λύσης για την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και εισοδήματος.

Η μίζερη λογική, οτι σε καιρούς κρίσης χρήματα για τον πολιτισμό δεν υπάρχουν, συντηρεί και επιδεινώνει ποσοτικά και ποιοτικά τηυν ίδια την κρίση.

Στην Κέρκυρα υπάρχουν, δυστυχώς, πολλά σημάδια μιζέριας, με επιδείνωση των όρων ποιότητας ζωής και αισθητικής στην πόλη στο όνομα δήθεν αύξησης της εμπορευματικής κίνησης. Αν η υπεύθυνη φωνή των ενεργών πολιτών δεν ακουσθεί, τότε είναι με μαθηματική βεβαιότητα εξασφαλισμένος ο φαύλος κύκλος κρίσης-υποβάθμισης...

Αγία Αικατερίνη: θα έχει την τύχη και των άλλων μνημείων;

Μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 10/4/09 στην αίθουσα διαλέξεων της Αναγνωστικής Εταιρείας. Θέμα: η μονή της Αγίας Αικατερίνης και ο αγιογράφος Στέφανος τσαγκαρόλας. Ομιλητές ο πρόεδρος της Εταιρείας Γιάννης Πιέρρης και η έφορος της 21ης Εφορείας Βυζαντινών και νεώτερων μνημείων Τένια Ρηγάκου.

Ολοκλκηρωμένες εισηγήσεις και οι δύο. Ο πρώτος αναφέρθηκε στο ιστορικό του μοναχισμού στην πόλη της Κέρκυρας και εστίασε στην ίδρυση και λειτουργία της ανδρικής μονής της Αγίας Αικατερίνης, που υπήρξε τόπος όχι μόνον θρησκευτικής λατρείας αλλά και συτσρτηματικής διακονίας των γραμμάτων κατά τον 18ο αιώνα, που λειτούργησε. Λεπτομεριακή αναφορά από την κ. Ρηγάκου στον μνημειακό πλούτο, που προέρχεται από την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης αλλά και από τον ναό της Αγίας τριάδας στην οδό Ιωάννου Φωκά (Πόρτα Ρεμούντα), που παραμένει ερειπωμένος μετά τον βομβαρδισμό του το 1943, παρά τον μνημειακό χαρακτηρισμό του από το Υπουργείο Πολιτισμού. Και οι δύο ναοί είναιω στενά δεμένοι με την προσφυγούσα στην Κέρκυρα Κρητική οικογένεια Τσανγκαρόλου, που μεγαλούργησε στην Αγιογραφία, μεταφέροντας την κουλτούρα της μεγαλονήσου και ανοίγοντας δρόμους στην επακολουθήσασα Επτανησιακή Σχολή. Η ομιλήτρια κατάφερε να μας μεταδώσει την αξία των εικόνων και άλλων μνημειακών καταλοίπων, που κοσμούν σήμερα το μουσείο της Αντιβουνιώτισσας και όχι μόνον αφού και διεθνείς συλλέκτες κατέχουν μέρος του σπουδαίου αυτού πλούτου.
Οι δύο ναοί λοιπόν (Αγία Αικατερίνη & Αγία Τριάδα) είναι από τα σημαντικότερα μνημεία της εθνικής πολιτιστικής συνέχειας από την Κρήτη στην Κέρκυρα και τα Επτάνησα γενικότερα. Και το επίσημον κράτος τι κάνει για την διάσωσή τους; Η απάντηση περιττεύει. Απλή υπενθύμιση, οτι εκτός της βομβαρδισμένης προ 66 ετών Αγίας Τριάδας έτοιμη προς κατάρρευση και η Αγία Αικατερίνη, βιώνει την προκλητική αδιαφορία και εγκατάλειψη κεντρικής και τοπικής εξουσίας.

Τα πικρόσοφα λόγια του Γιάννη Πιέρρη ηχούν ακόμη στα αυτιά μας: Τι να περιμένει κανείς από έναν τόπο, όπου οι παππούδες μας παρακολούθησαν σιωπηλοί και χωρίς αντίδραση την κατεδάφιση της βασιλικής πύλης (Porta Reale) και οι πατεράδες μας την καρτεδάφιση του Δημοτικού Θεάτρου.... Φοβούμαστε, οτι η πρόσκλησή του για εγρήγορση προς διάσωση του μνημείου δεν θα βρεί πολλά ευήκοα ώτα...

Πληροφοριακά πάντως, προς πάντα αρμόδιο ή/και ενδιαδφερόμενο: η διάσωση των μνημείων είναι η καλύτερη αναβάθμιση της πόλης και, κατά συνέπεια, και η αποδοτικότερη παρέμβαση για ξεπέρασμα της κρίσης...

Τα καλά να λέγονται !!!

Χτες είχαμε παρουσιάσει το πεσμένο τειχίο πάνω από το πεζοδρόμιο στου καρβουνιάρη και κάναμε επίκληση για γρήγορη επισκευή του ενόψει μάλιστα των γιορτών του Πάσχα... Είναι λοιπόν μεγάλη η χαρά μας που σήμερα το μεσημέρι αντικρύσαμε το τειχίο επισκευασμένο... Αντίδραση σε χρόνο dt. Αυτού του τύπου ευαισθησία περιμένουμε και απαιτούμε σαν ενεργοί πολίτες από την δημοτική αρχή τουλάχιστον για τα μικρά και "εύκολα" της καθημερινότητάς μας... Μακάρι τέτοιου τύπου αντίδραση να υιοθετηθεί γενικά...

Ενα συνεργείο "καθημερινότητας" θα μπορούσε -με την απαιτούμενη συνέπεια και προγραμματισμό- να παρεμβαίνει διορθώνοντας και συντηρώντας χώρους και μνημεία, που απειλούνται είτε από τον πανδαμάτορα χρόνο είτε από την περισσεύουσα βαρβαρότητα. Σαν αυτή, που ξεκόλλησε τον πάγκο της πλατείας και τώρα παραμένει επι πολύ καιρό στην θέση του "ποστίτσος" (τον έχουμε παρουσιάσει σε προηγούμενες αναρτήσεις). Μία τέτοια παρέμβαση θα επέφερε αργά αλλά σταθερά την διόρθωση πολλών μικρών και μεγαλύτερων βλαβών.
Η σύνθεση των πολλών μικροεικόνων συγκροτεί την ολική και χαρακτηριστική εικόνα της πόλης...

Κάτι να γίνει, μέρες που έρχονται...

αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση του μικρού τειχίου πάνω από το πεζοδρόμιο, μπροστά στου Καρβουνιάρη... Λίγα μέτρα δεξιά από την κεντρική είσοδο του παλιού φρουρίου. Η φωτογραφία παρατίθεται χωρίς σχόλια... Μία μόνον ερώτηση: μήπως προλαβαίνει η αρμόδια τεχνική υπηρεσία του δήμου να παρέμβει διορθωτικά πριν από τις ημέρες μαζικής προσέλευτσης των επισκεπτών, ώστε να εκτιθέμεθα κατά το λιγότερο δυνατόν;

"Essential Brass": μία ευχάριστη έκπληξη...

Ξεκινήσαμε για να παρακολουθήσουμε μία εκδήλωση, που δεν γνωρίζαμε πολλά στοιχεία γι' αυτήν... Και δεν μετανοιώσαμε... Στον θαυμάσιο χώρο του Αχιλλείου παρακολουθήσαμε ένα σύνολο 14 πνευστών και 3 κρουστών, το "Essential Brass", Κερκυραϊκής προέλευσης, που μας γέμισε χαρά και ελπίδα με το νεαρό της ηλικίας των εκτελεστών αλλά και την ποιότητα της απόδοσής τους. Ο εγνωσμένης ποιότητας -σταθερή εγγύηση- τενόρος Σπύρος Σουέρεφ πλούτισε φωνητικά την βραδυά.

Το πρόγραμμα περιέλαβε έργα των G.Verdi, G. Caccini, G. Puccini, R. Leoncavallo, J. Rondrigo,C. Orf, G. Mahler, A. Bruckner, M. Μιχαλόπουλου, L.V. Beethoven και F. Faccio. Τα έργα Trauermach του Mahler και Adagio Funebre του Faccio, παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην μορφή αυτή. Τα πιο θερμά συγχαρητήρια ανήκουν στον μαέστρο Χαράλαμπο Μακρή για την διεύθυνση αλλά και ορισμένες ενορχηστρώσεις. Το έργο του με το Κερκυραϊκό σύνολο είναι βέβαιο, ότι θα αποδίδει όλο και περισσότερους και καλύτερους καρπούς.

Επαινοι για τον Δήμο Αχιλλείων αλλά και το τοπικό συμβούλιο νέων, που κατέκλυσαν την πανέμορφη αίθουσα του ανακτόρου... Δεσμεύστηκαν, μάλιστα για ποιοτική συνέχεια λέγοντας, πως αυτή είναι μόνον η αρχή... Εξαρετικό δείγμα για έναν περιφερειακό δήμο...

Οι καλύτερες μέρες...

του Ιάκωβου Πολυλά στην αιώνια μορφή του... Τον χειμώνα, βλέπετε, τον περιλούζει η βροχή, τον παγώνει ο αέρας... Ενώ τώρα, μόλις ξάνοιξε ο καιρός, είναι χαρά θεού η ...ακίνητη παρουσία του στον χώρο.

Για λίγο, όμως, όχι για πολύ... Γιατί σε λίγο θα περιστοιχισθεί από αμέτρητα τραπεζοκαθίσματα μέσα σε γαργαλιστικά αρώματα ...υψηλής μαγειρικής.

Αυτή ήταν δυστυχώς η μοίρα της αιωνιότητάς του... Βλέπετε, εν ζωή ο Ιάκωβος, έζησε έδρασε και απόλαυσε μία Κέρκυρα σφίζουσα πνευματικής δράσης και καλλιτεχνικής δημιουργίας... Το σήμερα όμως των νεο-Κερκυραίων (πρυτανευόντων όλων των νεο-Ελλήνων) του επιφύλαξε την αιωνιότητα στην Πλατεία εστιατορίων (κατ' ευφημισμόν... Πλατεία Δημαρχείου). Ευτυχώς, που η παρούσα φάση της ύπαρξής του είναι απαλλαγμένη από τους κινδύνους του βουλημικής κατανάλωσης πολυθερμιδικών εδεσμάτων... Αλλοιώς δεν θα τον χώραγε η πλατεία...

17 χρόνια μαζί μας

... βρίσκεται ο ραδιοφωνικός σταθμός "ΚΥΜΑ FM" στους 90.3 Μεγάκυκλους των κατά συχνότητα διαμορφωμένων (Frequency Modulated) ραδιοκυμάτων... Γιορτάζει λοιπόν το πολύχρονο συντρόφεμα το Κερκυραίων μέσα από τα ερτζιανά... Μία πολύχρονη παρουσία με έντονη πολιτιστική και καλλιτεχνική παρέμβαση. Δεκαεφτά συνεχή χρόνια δεν είναι κάτι το πολύ συνηθισμένο στο πολυτάραχο και ευμετάβλητο ραδιοφωνικό τοπίο της χώρας γενικότερα.

Το πάρτυ των γεννεθλίων είναι μία απλή υπενθύμιση συτής της τιμητικής για τα κερκυραϊκά πράγματα παρουσίας.

Θερμές οι ευχές μας για πολλές δεκαετίες ζωής, ακόμη πιο γεμάτες με λόγο, κουλτούρα και ψυχαγωγία...

Τιμή στην ευαισθησία των κατοίκων...

...που σκέφτηκαν και υλοποίησαν ένα τρόπο για να καλύψουν -όσο γίνεται- μία χοντρή αθλιότητα στο κέντρο της πόλης (οδός Γκίλφορντ) δημιουργημένη και διαιωνιζόμενη από μεγάλο τραπεζικό οργανισμό της χώρας (Τράπεζα της Ελλάδας)... Μάλιστα... Ενας μεγάλων διαστάσεων σκουπιδότοπος συντηρείται στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της πόλης. Ας όψεται η ...άτιμος η κρίσις, που κατεξοχήν έχει χτυπήσει τους τραπεζικούς οργανισμούς περιορίζοντας τα επίσημα κέρδη τους σε ποσοστό μερικών δεκάδων μονάδων επί της εκατόν... Αλλοιώς τώρα η διοίκηση του εν λόγω οργανισμού θα είχε ρίξει λίγα κυβικά μέτρα μπετόν (περι αυτού ακριβώς πρόκειται...) για να εξυγιάνει τον χώρο και να εξαλείψει τις ρυπαντικές και μολυσματικές ...αρετές του.
Περιττό βέβαια να σας πούμε οτι κανένας αρμόδιος φορέας αυτοδιοικητικός (πρωτοβάθμιος ή δευτεροβάθμιος) ή εποπτική υπηρεσία με αρμοδιότητες δημόσιας υγείας δεν παίρνει χαμπάρι... Εξ άλλου και εμείς πιστεύουμε, ότι μία τράπεζα με τόσο πλούσιο κοινωφελές έργο πρέπει να τυγχάνει και μίας ... κάποιας ανοχής, μίας ..."στραβοματίασης". Δεν είναι δα και ο πάσα είς...

Τους περιοίκους, λοιπόν, που πήραν την πρωτοβουλία να καλύψουν αυτό τον "στολίδι" (το έχουμε περιγράψει και σε προηγούμενες αναρτήσεις αυτού του ιστολόγιου) τοποθετώντας τρείς γλάστρες μπροστά, τους παραδίδουμε είς την ... χλεύην των υγειών δυνάμεων του τόπου... Ποιοί είναι αυτοί και τι νομίζουν ότι είναι και παρεμβαίνουν εις τα ούτως έχοντα...

Αναμένουμε την άμεση αντίδραση των τοπικών αρχών με την διενέργεια σε βάθος έρευνας για τον εντοπισμό τους... Δεν μπορούν αυτοί, όποιοι και άν είναι να μας χαλάνε το... ίσιο. Αυτό θέλουμε, αυτό μας αξίζει. Σκουπίδι, βρώμα, ποντίκια και ό,τι συναφές.

Γιατί άν δεν μας άρεσαν, χρόνια τώρα κάποιος αρμόδιος θα είχε παρέμβει...

Και ήταν τόσο απλό !!!

Αυτό ήταν!!! Εχουμε πια νοσοκομείο καινούριο!!! Ο κ. Υπουργός με την απαραίτητη σοβαρότητα, αντίστοιχη των στιγμών αλλά και της συνέπειας των υποσχέσεων των ...ομολόγων του της τελευταίας 20ετίας, το εγκαινίασε χτες, πρώτη του Απρίλη.

Οι στιγμές είναι ιστορικές και γι΄αυτό ευχαριστούμε τον Θοδωρή Μπούκα, που τις αποθανάτισε...

Κρίμα, που δεν βρέθηκαν εκεί όλοι οι προηγούμενοι συνάδελφοι του κ. Υπουργού. Αξία δεν έχει μόνον αυτός, που κόβει την κορδέλλα... Τιμή και δόξα σε όσους προηγήθηκαν και με το άοκνο έργο τους κατάφεραν να το κάνουν ... πραγματικότητα. Φανταστείτε τους εκεί παραταγμένους σε διαπραταξιακή βάση να παραλαμβάνουν τιμητική πλακέττα ως ...άξιοι του Κερκυραϊκού λαού.

Εξυπνη η ιδέα των "πολιτών εν δράσει". Το χιούμορ είναι το όπλο μας κατά της καθημερινής ποικιλότροπης βαρβαρότητας...