...Το χάσαμε το άλσος πατριώ-τηηη !!!

Ο υπογράφων την ανάρτηση αισθάνεται την ανάγκη της δημόσιας αυτοκριτικής για υπερβολική αφέλεια και ανοησία... Η διαπίστωση αυτή στηρίζεται στην πεντάμηνη συμμετοχή και απασχόληση στην επιτροπή - κατ' εντολήν της Δημοτικής Αρχής- προς εισήγηση κανονισμού λειτουργίας των αλσών της πόλης με επίκεντρο το πολύπαθο Αλσος Γαρίτσας-Ανεμομύλου. Η αποδοχή συμμετοχής στηρίχτηκε στην πίστη, ότι ο ιστορικής αξίας και απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς χώρος έπρεπε να διασωθεί από την απληστία και την ασυδοσία των ολίγων. Σε αυτή την θέση θεμελιώθηκε κάθε άρθρο του κανονισμού, που εισηγηθήκε η επιτροπή. Και επιπλέον: διαμορφώθηκαν προτάσεις άρθρων, που ελάμβαναν σοβαρότατα υπόψη τους την υπάρχουσα κατάσταση, δηλαδή την ήδη λειτουργία επιχειρήσεων εστίασης, παρά το γεγονός οτι υπάρχει ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ, ΣΧΕΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ και ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, που κατηγορηματικά απαγορεύουν τέτοιου είδους δραστηριότητα μέσα σε άλση. Η επιτροπή θεώρησε, ότι πρέπει να διευκολυνθεί η Δημοτική Αρχή στην καθημερινή άσκηση πολιτικής αλλά και να επιδειχθεί πνεύμα κατανόησης και ουσιαστικής στήριξης προς τους επιχειρηματίες της περιοχής, που από την αναβάθμιση του άλσους μόνον κέρδος θα είχαν να περιμένουν...
Η επιτροπή αυτή ολοκλήρωσε το έργο της το Σεπτέμβριο του 2008...

Πέρασαν αρκετοί, αναιτιολόγητα πολλοί μήνες, μέχρι να φτάσει ο κανονισμός προς ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπου μετά από τις γνωστές -αναμενόμενες και μη- περιπέτειές του ψηφίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο. Είχαμε βέβαια ξαναγράψει σε αυτό το ιστολόγιο, στις 5/2/2009 με τίτλο: "Ιστορική απόφαση", πως όλα θα κριθούν όχι από την ψήφιση αλλά από την υλοποίηση του κανονισμού.

Οι φωτογραφίες, που εκθέτουμε σήμερα στο ιστολόγιο, αποφεύγουν να αχοληθούν με την "απράμιλλη" αισθητική των ήδη εγκατεστημένων επιχειρήσεων αλλά περιγράφουν τον οργασμό εγκατάστασης νέων. Στον χώρο, που ο ψηφισθείς κανονισμός χαρακτηρίζει "κορεσμένο"... Οι γαλάζιες μοκέτες δαπέδου, τα ψάθινα χωρίσματα, τα νεοδημιουργούμενα ξύλινα δάπεδα, απέναντι ακριβώς από τον ναό του Αγίου Αθανασίου και τα ελάχιστα δείγματα περιτοίχισης της κλασσικής πόλης των αρχαίων χρόνων αποτελούν τα τεκμήρια για την εμπράγματη πολιτική και εφαρμοζόμενη αισθητική. Προς αυτή την λογική της μιζέριας, του υποβιβασμού, της περιφρόνησης μνημείων και φυσικού πλούτου και της κακογουστιάς επιθυμούμε να διαχωρίσουμε την θέση μας, κραυγάζονας με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο: το χάσαμε το άλσος πατριώ -τηηη !!!

ΥΓ Φανταζόμαστε, οτι η προσθήκη και νέων τραπεζοκαθισμάτων στο κατ' ευφημισμό πλέον άλσος θα διευκολύνει την προαναγγελθείσα κατασκευή ποδηματοδρόμων, αφού έτσι... θα ασκεί τους ποδηλάτες στους απαραίτητους ελιγμούς δεξιοτεχνίας...